จะให้ฉันยอมเป็นผู้พ่ายแพ้ เธอคิดว่าเธอแน่สักแค่ไหน ที่ถือสิทธิ์ฉุดรื้อมายื้อใจ และอ่อนไหวครวญคร่ำด้วยน้ำตา ฉันไม่ใช่รายทางเธอย่างเท้า แม้ทุกข์เศร้าสูญสิ้นเจียนบิ่นบ้า เจ็บปวดไหมกับคำว่าอำลา ฉันสามารถด้านชาต่อหน้าเธอ หลีกไปให้พ้นเถิดคนถ่อย เกรงว่าคนใจน้อยจะคอยเก้อ ฉันไม่มีเวลามาบำเรอ จงพล่านเพ้อฟุ้งอยู่แต่ผู้เดียว วันนี้หรือพรุ่งนี้ไม่มีวัน ทั้งเธอทั้งฉันจะข้องเกี่ยว ฉันไม่อาจรักษาหรือยาเยียว เหมือนยาเม็ดที่เดี๋ยวเดียวเธอเคี้ยวกลืน จะให้ฉันยอมเป็นผู้พ่ายแพ้ ยามที่เธอรังแกสะอึกสะอื้น รู้ไว้เถิดความจีรังไม่ยั่งยืน เหมือนที่เธอเป็นอื่นถื่นถมไป
ปาลิน 11 ม.ค. 2554 20:37 น. - ID 138709 
2189
5
0
11 มกราคม 2554 23:32 น. - comment id 1179175
แซมส่งกอดมาให้นะ ตะเอง.....
ไปทำงานก่อน เดี๋ยวมาใหม่... แซม
12 มกราคม 2554 09:29 น. - comment id 1179221
สวัสดียามเช้าครับ เพิ่งเคยมาอ่านงานคุณปาลิน จำได้ว่างานนี้น่าเป็นชิ้นที่ 3 ที่ 4 ที่ผมมาเยือน ยังจำความรู้สึกแรกๆที่ได้อ่านงานคุณได้ ไม่ว่าบทตัดพ้อ อ่อานหวาน หรือว่าเหงา จัดอยู่ในประเภทถ้อยอักษรที่งดงาม ตอนอ่านจบงานชิ้นนี้ ถามตัวเองว่าชอบบทไหนเป็นพิเศษ ไร้คำตอบ เพราะแต่ละบทที่อ่าน ทั้งสดับ รับ รอง ส่ง ลงตัวและครบความสามารถยกออกมาเป็นบทได้อย่างมิเคอะเขินแต่อย่างใด ผมมิได้ตั้งใจจะวิจารณ์นะครับ แค่เขียนด้วยความชื่นชม และเหมือนครั้งแรกที่พบงานคุณ "ถ้ามิได้อ่านคงเสียดายมิน้อยครับ" ด้วยใจ / แทนคุณแทนไท
12 มกราคม 2554 09:33 น. - comment id 1179222
อีกครั้งครับ มาฝาก "พร" ของท่านนิภาไว้ให้ชม เป็นบทกวีที่ผมชื่นชอบ เด็ดเดี่ยวละหม้ายคล้ายงานคุณ (เรื่องราวอาจต่างกัน) .........พร................. คนรักง่ายย่อมลืมง่ายคล้ายความหลง วันนี้คิดพรุ่งนี้คงเลิกหลงใหล ฉันรักยากจึงลืมยากหากรักใคร มีครั้งเดียวเปลี่ยนไม่ได้ในชีวิต ฉันไม่เคยผิดหวังนี่ครั้งแรก ใจจึงแตกแหลกสลายทุกสายจิต อัปยศอดสูและรู้คิด เป็นความผิดเพียงครั้งหนึ่งซึ่งยอมทำ ฉันเสียใจเจ็บที่ใจแต่ไม่แค้น คิดเธอแม้นมิตรดื่นเคยชื่นฉ่ำ แม้นหมดบุญหมดรักร่วมชักนำ มีพรสำหรับเธอเสมอมา จงเป็นสุข ยืนยาว ให้ชีพก้าว ไปข้างหน้า ลืมความหลังนานา และเจอะนางฟ้าเยียวยาใจ เราอาจพบกันใหม่หรือไม่พบ ขออย่ามีใครซบหน้าร้องไห้ กับรักหม่นเธอจะต้องหมองทำไม ฉันคือคนปราชัย "มิใช่เธอ"
12 มกราคม 2554 13:35 น. - comment id 1179263
เป็นผู้พ่ายแพ้ที่สง่างามมากเลยค่ะ
12 มกราคม 2554 18:04 น. - comment id 1179324
คุณแซม นั่นแน่ แอบอู้เหรอ ! คุณแทนไท สวัสดียามเย็นค่ะ ด้วยความสัจจริง คุณเองก็เป็นอีกหนึ่งคนในนักเขียนที่ปาลินชื่นชอบค่ะ แต่ในบางครั้งปาลินอาจจะไม่ค่อยได้คอมเม้นท์ หรือแม้แต่ตอบคอมเม้นท์ก็ตาม เพราะเป็นคนคุยไม่เก่ง อีกทั้งยังไม่ขยันเอาเสียเลย ต้องขอบคุณมากนะคะสำหรับคำชม ดีใจค่ะ แต่จะยินดียิ่ง ถ้าได้รับคำวิจารณ์จากคุณ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ที่ฝาก "พร" ฉบับเต็มไว้ในกระทู้นี้ ถึงคราวฝากกลับบ้างล่ะนะคะ "...นานมาแล้ว นานมากจากที่นี่ กาลบัดนี้ไม่เหมือนกันกับวันก่อน กลับไปเถิดที่นี่ไม่มีพร กลับไปนอนเลียแผลให้แก่ตัว " บทจบ "นิทานที่ลานโพธิ์" ของท่านเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ คมคำ และคมคาย ทีเดียวค่ะ คุณโคลอน หมายถึงรูปร่างหรือหน้าตาคะ ! ..................................................
12 มกราคม 2554 18:12 น. - comment id 1179327
......... กลอนไพเราะมาก คุณปาลิน ขอต่อกลอนหน่อยนะ และขออนุญาตนำกลอนไปตั้งกระทู้ด้วย ฉันอยากเห็นเธอเป็นผู้พ่ายแพ้ เพราะอยากรู้เธอแน่สักแค่ไหน ทำเชิดสวยรวยหยิ่งหวังสิ่งใด มาฉุดรื้อยื้อใจฉันไปครอง ฉันก็เป็นเช่นฉันทุกวันนี้ เธอรู้ดีว่าฉันมันผยอง ทุกฝีเท้าก้าวย่างไร้ครรลอง ไม่ใฝ่ปองไม่ใฝ่ฝันไม่สัญญา จะวันนี้พรุ่งนี้ก็มีฉัน ไม่เคยฝันลมหวนทวนมาหา เมื่อไปแล้วไปลับกับทิวา พบคนดีกว่าฉันนะขวัญใจ ขออวยพรให้สวยให้รวยรุ่ง ชีวิตพุ่งดุจดาวสกาวใส สำหรับฉันวันนี้ไม่มีใคร จึงอับจนหัวใจไร้ยาเยียว ฉันก็คงต้องอยู่อย่างผู้แพ้ นอนเลียแผลไร้คนจะแลเหลียว มีชีวีเหงาอยู่แต่ผู้เดียว จะไม่เกี่ยวข้องกันฉันรับรอง เพราะฉันเคยผิดหวังหลายครั้งแล้ว มีแก้วใจเพียงหนึ่งไม่ถึงสอง ความหนาวเหน็บเจ็บช้ำน้ำตานอง คนที่ครองคือฉันมิใช่เธอ
12 มกราคม 2554 23:23 น. - comment id 1179360
คำเข้มสวยจริงค่ะ
13 มกราคม 2554 01:56 น. - comment id 1179367
เข้าถึงอารมณ์มากๆครับ แวะมาทักทายยามดึกครับผม
14 มกราคม 2554 11:04 น. - comment id 1179620
มาอ่านบ้านนี้คุ้มมากๆเลยค่ะ
15 มกราคม 2554 12:24 น. - comment id 1179772
คุณ din ขอบคุณที่มาร่วมแจมค่ะ แบ่งกันอ่านเน๊าะคุณ ยาแก้ปวด คุณยาเขียนโคลงเก่ง เขียนอีกสิคะ เดี๋ยวปาลินไปแอบดูบ้าง
คุณ เปลวเพลิง วิธีที่ปาลินจะเข้าถึงอารมณ์ คือหาเหาใส่หัวบ่อยๆค่ะ
คุณ เฌอมาลย์ นั่นสินะคะ ต้องขอบคุณทุกทานที่เข้ามาแจมค่ะ ปล. วันหลังมาอีกนะ ชอบๆ บ้านจะได้ไม่เงียบ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
