ลาก่อนกลอนไทย สุริยันต์จันทรายังลาลับ คนบ้าพับมุมมองแม้หมองศรี เป็นแก้วร้าวคราวแยกแตกชีวี สิ้นรัศมีแพรวพร่างกระจ่างจร อันสัจจะวาจานั้นคราถวิล ผูกดวงจินต์อาทรตอนสังหรณ์ มิหวังสิ่งใดแล้วแผ่วอาทร เป็นแต่ขอนไม้เก่าเฝ้าโรยลา ถึงคราวสิ้นแก้วประเสริฐเกิดร้าง แม้นเคว้งคว้างนภายากมาหา อนิจจา ณ สถานนี้มิหวนมา ป่วนอุราต้องฝืนสะอื้นไกล ขอทุกคนจงสนานผ่านเกษมสุข นิราศทุกข์ปรีเปรมดิ์เคลมสดใส หวังสิ่งใดสมมาดปราศทุกข์ภัย แม้ดวงใจหมองหม่นต้องทนเอา อันเรื่องราวต่างต่างมิสร้างจบ ขอน้อมนบอภัยด้วยได้เขลา ความโง่เง่าเต่าตุ่นกูลบางเบา มิอาจเท่านักปราชญ์เชื้อชาติกวี แม้นมีคนเกิดรักฝากตัวนี้ มิเคยที่อวดตัวกลัวหมองศรี ให้เขาคิดคำนึงซึ้งความดี ทวนอีกทีทุกครั้งอย่ากังวล ด้วยฉันนี้คนบ้าแถมบอบ๊องส์ ยากจะสนองในสิ่งอิงสับสน มิอวดตัวว่าเก่งเหนือกว่าคน เกิดวังวนฟุ้งซ่านผ่านเขามอง ต่อไปนี้แก้วประเสริฐลาลับ มิขอกลับไทยกลอนย้อนสนอง ใครเป็นศิษย์มิใช่อย่าหมายปอง ตามคัลลองต้องเอ่ยกล่าวสวัสดี. * แก้วประเสริฐ. *
11 มกราคม 2554 19:49 น. - comment id 1178963
อ้าวลุงแก้ว ไหนบอกบ้านนี้มีความสุข แล้วจะลากันได้ไง ทิ้งหลานๆลงหรือเจ้าคะ
11 มกราคม 2554 20:01 น. - comment id 1178967
สวัสดีค่ะครูแก้วประเสริฐ ถ้าครูไม่อยู่แล้วศิษย์จะอยู่ได้อย่างไรค่ะ เพราะศิษย์มีครูคอยสั่งสอน คอยแนะนำตักเตือน แต่ศิษย์เป็นคนหัวช้าค่ะ ต้องค่อยเป็นค่อยไป ไม่อยากให้ครูจากไปเลยค่ะ อะไรที่ครูคิดว่ามีความสุข สบายใจ ก็ขอเอาใจช่วยให้ครูสมหวังทุกประการ ขอให้ครูสุขภาพแข็งแรง ปราศจากโรคภัย สุขกาย สบายใจตลอดไปนะคะ ตอนนี้ศิษย์กำลังวุ่นกับการหาบ้าน ย้ายบ้านค่ะ เลยไม่ค่อยได้เข้ามา ต้องขออภัยด้วยนะคะ
11 มกราคม 2554 20:04 น. - comment id 1179135
คิดว่าครูคงลาการแต่งกลอนไปเขียนเรื่องสั้นมากว่า ใช่มั้ยคะครู
11 มกราคม 2554 20:08 น. - comment id 1179137
ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นกับครู ครับ ที่จริง คำสอนต่างๆ เวลาครูตอบกลุ่มลูกศิษย์ผมว่า นั่นคือ ข้อที่ควรปรับปรุง ผมชอบจะอ่านเสมอ .. เวลาผมเขียนกลอน หรือคนอื่นเขียนให้ครูคอยแนะนำ แก้ไข.. ใจหายครับครู เหมือนขาดใครที่คอยจะตรวจสอบงานเขียนนะครับ ..ผมว่าลักษณะเช่นนี้ น่าจะดีกับผู้ที่กำลังฝึกเขียน จะได้ไม่ลองผิดลองถูกอะไร..ผมเองยอมรับได้เลยว่าได้รับการขัดเกลาจากครู แม้ว่าผมเองจะยังเขียนได้ไม่ดี แต่ยังภูมิใจเสมอในงานตัวเอง กับสิ่งที่ครูเองก็คาดหวังกับผม และมักสอนเสมอว่า เราต้องไม่อวดตน คือ ให้ถือว่าคนอื่นเก่งกลัวเราเสมอ..คำนี้นับว่า ทำให้ผมมักมามองงานตัวเอง ..ดูข้อบกพร่องต่างๆ หากครูมาลาเนื่องด้วยเหตุอื่น เช่นมีใครมาเหยียดหยาม ดูถูก ผมว่าครูไม่ควรหนีนะครับ ยกเว้นสุขภาพของครู อันนี้คงต้องยอมรับกัน อีกอย่างครูยังเขียนเรื่องสั้น ยังไม่จบ ผมก็อบไว้ทุกตอนแล้วนะครับ หากมีอะไรมากกว่าเหตุดังกล่าวผมอยากให้ครูชี้แจงกับศิษย์ทางอีมเมล์ด้วยครับ niyomy@hotmail.com เคารพครูเสมอ กิ่งโศก
11 มกราคม 2554 21:09 น. - comment id 1179138
....แสงดาวล้อคุณครูบ้าง...แต่ก้อเคารพนะคะ แสงดาวต้องคิดถึงคุณครูมากๆเลย.... มิว่าจะเช่นไรแสงดาวเคารพสิทธิการตัดสิน ใจของคุณครูค่ะ
11 มกราคม 2554 21:15 น. - comment id 1179139
สวัสดีคะคุณลุงของหลาน กระต่ายใจหายน่ะว่าคุณลุงเป็นอะไรรึปล่าวจริงๆกระต่ายตามอ่านงานเขียนคุณลุงตลอดแต่เน็ตมันช้าประกอบกับทำงานด้วยเลยถ้าทำอะไรพร้อมกันหลายอย่างเน็ตจะหลุดข้อมูลทางวิชาการจะหายไปเลย ตามอ่านที่คุณลุงคอยสอนและทุกคอมมเม็นเป็นประโยชน์ต่อการเขียนทีเดียว คุณลุงคะคนดีพระจะคุ้มครองคะ กระต่ายขอให้คุณลุงของหลานมีสุขภาพร่างกายแข็งแรงและมีความสุขคะ กระต่ายบอกได้แต่เพียงว่า งานเขียนของใครก็มีเอกลักษณ์ของตนเองที่บอกให้รู้ของคุณลุงก็เช่นกันคะอยากให้คงอยู่เคยเผยแพร่ต่อไปคะ รักและเคารพคุณลุงเสมอ กระต่ายน้อย
11 มกราคม 2554 21:46 น. - comment id 1179148
ไม่มีสิ่งใดที่จะคงอยู่ตลอดกาล ขอให้ครูแก้วประเสริฐมีความสุขครับ
11 มกราคม 2554 22:40 น. - comment id 1179167
กราบเรียนครูแก้วครับ ศิษย์ไม่มีอะไรจะกล่าวเลยครับ รู้แต่เพียงว่ามันเป็นสัจธรรมตามที่ครูบอกไว้ "งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกลา" ครูของศิษย์นั้นผ่านโลกมาอย่างโชกโชน ในเรื่องโลกแห่งบทกวีนั้น ศิษย์รู้ว่าครูพลิกทุกเหลี่ยมทุกมุมแล้ว ... โลก 360 องศา ครูก็ปรับเปลี่ยนหมุนมุมจนครบ 360 องศาแล้ว จนไม่มีอะไรน่าสนใจสำหรับครูอีกต่อไป ความเบื่อหน่ายอาจจะมีอยู่ในจิตใจครูรึปล่าวครับ สักวันศิษย์เองก็ต้องเดินทางไปถึงความรู้สึกแบบนี้เช่นเดียวกันครับ ความรู้ของครูที่ถ่ายทอดไปยังศิษย์รุ่นต่างๆ ก็ยังคงอยู่ ผมเองแม้ว่ามาทีหลัง แต่จะพยายามค้นคว้าหาความรู้จากรุ่นพี่ๆ ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ขอให้ครูมีสุขภาพแข็งแรง และมีจิตใจที่แจ่มใสมีความสุขตลอดไปครับ ด้วยความเคารพครูอย่างสูง
11 มกราคม 2554 23:38 น. - comment id 1179179
พบกันมาเนิ่นนาน ลากันซะแล้ว มามองตาปริบๆ ทำสิ่งใดมิได้กว่า ใจหาย
12 มกราคม 2554 05:55 น. - comment id 1179189
อ้าวๆๆครูแก้ว จะไปไหนกันค่ะ เปิดเข้ามาต๊กกะใจเลย เพิ่งจะได้มาอ่าน มีอะไรกันเหรอคะ ไหงทิ้งกันแล้ว อ๋อ จะโหมเขียนนิยาย ใช่มั้ยคะ ก็ดีค่ะ ได้มีเวลาเขียนเต็มที่
12 มกราคม 2554 21:29 น. - comment id 1179207
สวัสดีค่ะคุณลุงแก้วไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ขอ แวะมาให้กำลังใจนะคะ ขอให้สุขภาพแข็งแรงและ มีความสุขมากๆค่ะ...
12 มกราคม 2554 10:52 น. - comment id 1179228
ไม่เอา พิมไม่ยอมให้ไปนะค่ะ
12 มกราคม 2554 11:46 น. - comment id 1179233
มีอะไร ไม่สบายใจหรือเปล่าคะครูแก้วฯ ลูกศิษย์ ลูกหา เต็มเวบเลย ครูจะทิ้งไปได้ยังไงคะ หนูไม่ยอม หนูไม่ยอม หนูไม่ยอม ที่หนูเขียนกลอนได้ดีขึ้น เพราะครูคอยชี้แนะ อยู่นอกบ้าน และเตือนเสมอว่า อย่าทะนงตน ให้ทำตนต่ำเข้าไว้ นอบน้อมผู้ใหญ่ จำคำครูสอนทั้งด้านกลอน ด้านการวางตัว ทุกๆอย่าง ไม่เคยลืม สำคัญ ไม่ว่าครูจะเป็นอย่างไร ตอนนี้หนูไม่มีพ่อแล้ว จึงนับครูเสมือนญาติหนูอีกคน แต่หากครูจะลา เพื่อไปพักผ่อน หนูก็เคารพ การตัดสินใจของครูเสมอ ครูมีเหตุผลเสมอ หนูเชื่อเช่นนั้น เมื่อพักผ่อนหายเหนื่อยแล้ว กลับมานะคะ อย่างน้อย พวกเราทุกๆคน ทั้งศิษย์ และไม่ใช่ศิษย์จะได้อุ่นใจ นี่คือคำพูดจากใจ ไร้การแสแสร้ง สวมเสื้อที่คุณกิ่งและหนูตั้งใจส่งไปให้ แล้วครูจะทราบว่า เราไม่เคยทอดทิ้งครูสักครั้ง เพียงแต่ อาจจะไม่ได้เม้นให้ทุกๆคน ด้วยความนับถือ
12 มกราคม 2554 12:09 น. - comment id 1179237
ด้วยความเคารพค่ะครู ถ้อยความของศิษย์ครูทุกๆคนล้วนออกมา จากใจทั้งสิ้นค่ะ..เช่นเดียวกันอ้อยก็รู้สึก ไม่แตกต่างจากทุกๆคน.. ขอให้ครูพักผ่อนให้สบายใจนะคะ..พวกเรา ยังรอการกลับมาตลอดเวลานะคะครู ด้วยความเคารพรักตลอดไปค่ะ
12 มกราคม 2554 13:04 น. - comment id 1179253
ปกติ...ไม่ขี้น้อยใจนี่ค่ะ ดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะคะ อากาศแปรปรวน...
12 มกราคม 2554 13:20 น. - comment id 1179256
......... din เพิ่งมาเป็นลูกศิษย์ครูไม่นาน ครูจะลาแล้วหรือจ๊ะ บ้านกลอนก็วังเวงแย่ล่ะซี din หวังว่าครูจะลาไปแค่แวลาสั้นๆ ไปเขียนเรื่องสั้น หรือพักผ่อนสมอง แล้วกลับมานะจ๊ะ ด้วยความเคารพ .............
12 มกราคม 2554 13:21 น. - comment id 1179257
เหนื่อยนักก็พักผ่อน แต่อย่า"ลาก่อน"เลยนะคะ
12 มกราคม 2554 17:11 น. - comment id 1179312
ไหนบอกว่ารักหลานคนนี้เสมอไงคะคุณลุง แบบนี้ใครจะมาบอกรักหลานล่ะคะ ขอให้คุณลุงสุขภาพแข็งแรงนะคะ สบายใจเสมอๆนะคะ
12 มกราคม 2554 18:48 น. - comment id 1179329
อ้าว...! ไม่ได้มาอ่านพักเดียว ครูแก้วก็ทิ้งเสียแล้ว เอ...! แล้วนี่ใครจะแนะนำหรือชี้แนะผมล่ะครับ
12 มกราคม 2554 20:25 น. - comment id 1179334
ลุงแก้วคะ เกิดอะไรขึ้น ถ้าเป็นปัญหาด้านสุขภาพ อ้อยทำใจได้ค่ะ งานเขียนของลุงแก้วเป็นตัวอย่างของ หลาย ๆคน ยังมีคนที่ติดตามงานลุงแก้วนะคะ แม้จะไม่ค่อยเมนต์ก็ตาม สู้ ๆ นะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะอากาศเย็นจัง
12 มกราคม 2554 20:42 น. - comment id 1179341
สวัสดีครับครูถ้าครูไปแล้วพวกเราก็ไม่มีคนคอยสอนคอยชี้แนะให้ผมยังเก็บบันทึกคำสอนของครูไว้เลยครับ ตอนผมเข้ามาบ้านกลอนใหม่ก็ได้ครูนี่แหละครับ คอยสอนชีแนะให้ผมปรับปรุงจนเริ่มเป็นรูปเป็นร่างหวังว่าครูคงกลับมาเยื่อมและคอยชีแนะพวกเราเหมือนเดิมนะครับ ถึงจะเลิกเขียนกลอนไป
12 มกราคม 2554 20:49 น. - comment id 1179344
12 มกราคม 2554 23:31 น. - comment id 1179361
...ราชิกา..พึ่งกลับจากเชียงใหม่..แวะเข้ามาบ้านกลอน..ไม่ทราบว่า..เกิดอะไรขึ้น...จึงทำให้...แฝดเพื่อน...ตัดสินใจเช่นนี้.... ...หากเป็นด้านสุขภาพ...อยากให้พักผ่อนให้มาก.....เหนื่อยนักก็พักก่อน....แล้วค่อยกลับมาใหม่อีกครั้งนะคะ.... ..ทุกคน..รอคอยการกลับมาของ.แฝดเพื่อน..ค่ะ ด้วยความเคารพและห่วงใย แฝดเพื่อนรัก..ราชิกา..
13 มกราคม 2554 08:16 น. - comment id 1179402
เหนื่อยก็พัก รักหลานๆก็กลับมา นะฅะๆๆๆ
13 มกราคม 2554 10:56 น. - comment id 1179432
กราบคุณแก้วที่เคารพรัก ฟังธรรมหลวงพ่อนะคะ http://www.wimutti.net/ แล้ว.. จิตใจจะสงบเย็นเป็นสุขสว่างไสว ไม่ยึดมั่นถือมั่นสิ่งใด ค่ะ... สรรพสิ่งภายนอกนั้นแค่มายา อยู่ที่นี่เถอะค่ะ รจนาด้วยใจด้วยรัก รำลึกถึงเสมอไป
13 มกราคม 2554 11:21 น. - comment id 1179436
เมื่อกล้าพูดกล้าทำย้ำความคิด ถูกจริตหรือไม่.. ช่างใครสน เมื่อใจนำทำดีช่วยชี้ดล ความกังวลพ้นทางจนวางใจ เราเป็นเราเขาเป็นเขาก็เท่านั้น วางยึดมั่นถือมั่นไม่หวั่นไหว อยากสร้างสานงานท้าอารมณ์ใด อยู่หรือไปไยห่วงให้ท้วงติง ....
13 มกราคม 2554 19:13 น. - comment id 1179539
สบายใจแล้วกลับมานะคะ
13 มกราคม 2554 21:30 น. - comment id 1179568
อ้าว......อ้าว.......ไม่ใช่อากาศอ้าวนะคะ แต่อุทานด้วย ตกใจ!....... แต่เคารพในความคิดของท่าน.......... เพียงแต่อย่าลืมว่าทุกคนในบ้านรักเคารพท่านนะคะ.........
14 มกราคม 2554 16:01 น. - comment id 1179675
หวัดดีครับ แล้วผมจะไปหาอ่าน...อทิสมานกาย จนจบที่ไหนครับไหนว่าจะเขียน จนจบ..ให้ครบ 100 ตอนงัยครับ ติดตามอ่านด้วยความระทึกในดวงหทัย ตลอด...แล้วพลันหยุด...โอ..อารมณ์ค้างเลยครับผม หากรวมเล่มพิมพ์เมื่อไร..โปรดบอกบ้านกลอนด้วยครับ
14 มกราคม 2554 18:54 น. - comment id 1179700
เรียน ทุกๆคนด้วย หากผมผิดพลาดประการใดก็โปรดอภัย ให้ด้วยนะครับที่ไม่ตอบไม่ใช่ว่าจะไม่ให้ เกียรติแก่พวกท่านไว้ก็หาไม่ แต่ผมนั้นเป็น คนรักษาสัจจะวาจาเสมอๆครับ ขอโทษด้วย ที่ไม่ได้ตอบทุกๆคอลัมภ์ไว้ แล้วมาตอบรวม ผมบอกตรงๆซึ้งมากๆจนน้ำตารินไหลเข้า ไปข้างในครับ ผมรักทุกๆคนแต่การทนใน สิ่งที่ผมทนมาเสมอๆ จนถึงที่สุดแห่งแห่ง การอดทนจึงขออำลาและอาลัยครับ รักทุกๆคนเสมอๆไม่ลืมครับ ผมผิด ในสิ่งใดไม่ชอบผมในสิ่งใดยกโทษอภัย ให้แก่ผมด้วยครับ ขอบคุณ รักมากเสมอ แก้วประเสริฐ.
15 มกราคม 2554 12:29 น. - comment id 1179773
ไม่ได้เข้ามาบ้านกลอนพักใหญ่ เข้ามาก็เจอข่าวน่าตกใจซะงั้น ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น แต่หนูเป็นอีกคนหนึ่งที่ชื่นชมผลงานของคุณลุงแก้วประเสริฐ เข้ามาครั้งใดก็มักจะต้องหาอ่านตลอด น่าเสียดายนะคะ ถ้าคุณลุงแก้วจะไม่เขียนกลอนแล้ว
15 มกราคม 2554 16:09 น. - comment id 1179800
สวัสดีปีใหม่ค่ะ ครู ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายดลบันดาลให้ ครูมีความสุข ประสพสิ่งหวัง และสุขภาพแข็งแรงตลอดไปนะคะ วลีไม่ค่อยได้เข้ามาที่นี่บ่อยนักเนื่องจากยุ่งๆ กับงาน แต่วันนี้เข้ามาเห็นกลอนของครูแล้วตกใจค่ะ เพราะที่ผ่านมาคำสอนของครู ทำให้วลีรู้สึกว่าตัวเองเขียนกลอนได้ดีขึ้น แต่ก็ยังมีอีกหลายอย่างที่เป็นข้อผิดพลาด ทุกครั้งที่ครูชี้แนะ วลีรู้สึกได้ถึงความหวังดีที่ครูมีให้ และนึกขอบคุณครูเสมอ อยากเห็นงานของครู และ นามแก้วประเสริฐในบ้านกลอนไทย ตลอดไปค่ะ
15 มกราคม 2554 21:00 น. - comment id 1179840
อ้าว ท่านพี่ครับเกิดอะไรขึ้น แต่ก็เคารพการ ตัดสินใจของท่านพี่นะครับ ปัญหาสุขภาพหรือเปล่าครับ พักผ่อนมากๆนะครับ สบายใจ สบายกาย แล้วค่อยกลับมา ครับ คิดถึงท่านพี่และเคารพเสมอ ครับ
14 กุมภาพันธ์ 2554 17:17 น. - comment id 1184799
....สวัสดีค่ะคุณชาย? มาส่งความรัก+เคารพ....ครับผม