* ทางแสงดาว *

แก้วประเสริฐ

             ทางแสงดาว
   กึ่งราตรีพราวสว่างสู่กลางฟ้า
มวลดาราระยิบกระพริบแสง
อวลสิ่งหอมผกาล้วนมาแซง
ดุจจะแข่งดาวน้อยลอยคู่กัน
   ทางช้างเผือกบนฟ้าคราขาวผ่อง
ดุจลำยองบนห้วงล่วงเสพย์สันต์
ระวิงไว้หมายเคล้าหยอกเย้ากัน
พรากสวรรค์พุ่งครวญหวนสู่ดิน
   น้ำค้างพร่างแวววับจับใบพฤกษ์
ซ่านเย็นผนึกฝากไว้ใคร่หวนถวิล
หยดหยาดย้อยร้อยชั่งกระจ่างจินต์
คล้อยล่วงรินเป็นทางสว่างหนา
   คิดสาวหนึ่งพริ้มพรายในห้วงนึก
วาบหวามตรึกคล้ายทางกลางเวหา
พริ้มพรายพักตร์ลักขเนตรเจตนา
ยากไขว่คว้าฝากเทียบเปรียบเทวี
   ประกายส่องสีไสวพรายจากเนตร
ล้วนม่านเฉกกลมโตโอ้มารศรี
ขนตางอนหางหงส์บ่งแสงรวี
ดั่งอัญมณีพรายพร่างกระจ่างนภา
   ทั้งรูปร่างทรวดทรงเอวองค์สล้าง
งามกระจ่างสิ่งสลักฝากหวนหา
ล้วนเพ่งพิศฝากซ่านผ่านมรรคา
หลากเสน่หามากล้นมิพ้นครวญ
   ดุจดาวน้อยพร่างพรายประกายพลิ้ว
หวานผ่านปลิวบรรจบกระทบหวน
งามกำเนิดสรรค์สร้างกลางรัญจวน
ทรวงปั่นป่วนฝากเจ้าอยากเคล้าคลึง
   โอ้วาสนามากน้อยล่องลอยแล้ว
เสียงเจื่อนแจ้วป่วนปั่นนั้นครวญถึง
เป็นทางสาวแสงดาวเย้าหยอกตรึง
ม่านคำนึงฝากสล้างระหว่างครอง.
        *  แก้วประเสริฐ.  *