7 มกราคม 2554 13:50 น. - comment id 1178440
มีแรงในระหว่างว่างเว้นประเด็น ดีกว่าสิ้นแรงทั้งที่มีประเด็นแยะไปหมด ผมชอบนะชิ้นนี้รื่นดี ว่างอีก ก็เขียนอีก จะได้อ่านอีก ขอความดีคุ้มครอง สวัสดีปีกระต่ายแสนสวยครับ
7 มกราคม 2554 13:56 น. - comment id 1178443
ในระหว่างว่างเว้นยืดเส้นสาย ตาก็หมายของกินมิสิ้นเสียง เหมือนรู้สึกมีคนมามองเมียง เกือบจะเดี้ยงนายมาว่าแล้วเรา....
7 มกราคม 2554 14:04 น. - comment id 1178444
เพราะคะ ชอบมาก รักษาตัวนะ เป็นห่วง...
7 มกราคม 2554 14:06 น. - comment id 1178446
มีประเด็นแต่เขียนไม่ออก ก็เศร้านะคะ ... จันทร์เป็นประจำเลยค่ะะ
7 มกราคม 2554 14:38 น. - comment id 1178456
ในระหว่างว่างเว้นประเด็นเขียน ได้สับเปลี่ยนเวียนว่ายเหมือนตายเกิด เจ็บเจียนตายยังไม่ตายขอให้เปิด สักวันเถิดเราคงดีมีสุขจริง วันข้างหน้าต้องดีกว่าวันนี้ นะค่ะคุณอิม
7 มกราคม 2554 14:41 น. - comment id 1178458
เป็นไงบ้าง รักษาสุขภาพด้วยนะ
7 มกราคม 2554 15:55 น. - comment id 1178504
.......... ในระหว่างว่างเว้นประเด็นเขียน ยังว่ายเวียนวนไปในวิถี ความเจ็บปวดรวดร้าวประดามี ให้ห่างหายในดิถีปีใหม่เยือน ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะจ๊ะ.............
7 มกราคม 2554 17:54 น. - comment id 1178533
สวัสดีปีใหม่จ้า อัลฯ มีความสุขมากๆ แข็งแรงทั้งกาย ใจ คิดหวังสิ่งใดสมปรารถนานะ ในระหว่างว่างเว้นประเด็นเขียน...ความทรงจำไหลเวียนในรู้สึก....เข็มที่เคยทิ่มแทงเจ็บลึกลึก....แท้ส้นตึกคู่นั้นกรรมจริงเรา จุ๊ๆๆๆ อย่าเอ็ดไป อิอิ
7 มกราคม 2554 17:59 น. - comment id 1178534
มีประโยคหนึ่งที่ฝนจดมาจากหนังสือ"เข็มทิศการเงิน" " You will never change until you first become uncomfortable" "คนเรามักจะไม่เปลี่ยนแปลง จนกว่าจะมีบางสิ่งเปลี่ยนไป" ฝนจดไว้เป็นคัมภีร์ติดตัวเลยล่ะอัลฯ อย่างน้อยทุกเรื่องที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเรา ก็ทำให้เราเปลี่ยนไปคือ....จากที่ไม่รู้ ก็ เปลี่ยนมาเป็น รู้ หายไวๆน๊า
7 มกราคม 2554 19:19 น. - comment id 1178545
10
7 มกราคม 2554 20:28 น. - comment id 1178548
ก็คนนี่เนาะ มีชีวิตจิตใจ..จะคิดไปไกล แค่ไหนก็ย่อมได้..และพร้อมจะดึงกลับ มาเมื่อไรก็ย่อมได้เช่นกัน ขอให้แข็งแรงยิ่งๆขึ้นไปนะคะคุณอิม ด้วยความเป็นห่วงค่ะ
7 มกราคม 2554 21:09 น. - comment id 1178559
ในโลกฝันวันว่างสร้างสมมุติ เริ่มจากจุดรอยประละเส้นสาย เป็นร่างรูปตามฝันอันพร่างพราย เกิดความหมายพิเศษเหตุอิ่มเอม โลกยังสวยด้วยจิตคิดสานฝัน ใส่สีสันสดใสใจเกษม เติมช่องว่างของใจให้ปรีดิ์เปรม เล่มกลเกมอักษรซ่อนความนัย ใจมากฝันวันนั้นมากด้วยศิลป์ เขียนบทกลอนซ่อนกลิ่นความสงสัย ผู้เสพรสบทกวีคล้อยตามไป ฝึกฝีมือกันใหญ่ให้ครื้นคึก เมื่อลืมตาจากฝันอันแสนหวาน ได้พบพานความจริงน่าตรองตรึก ธรรมดาที่จะอายอยู่ลึกลึก เกิดเป็นศึกเล็กเล็กที่กลางใจ ในระหว่างว่างเว้นประเด็นเขียน อย่าวนเวียนเรื่องเก่าให้หวั่นไหว งานสร้างสรรค์จากฝันเมื่อกาลไกล คงมีค่าสมวัยสมวันวาน ฝันหวานย่อมดีกว่าฝันน่ากลัว รู้สึกตัวย่อมดีกว่าฝันหวาน ประรอยจุดอีกครั้งให้เหมาะกาล ผสมผสานฝันมารักษาใจ กลางห้วงกาลผ่านภัยในชีวิต ย่อมมีสิทธิ์หาหลักเพื่ออาศัย ย่อมมีสิทธิ์หาเพื่อนที่รู้ใจ ย่อมมีสิทธิ์ฝันใฝ่สร้างเรี่ยวแรง อย่าได้ห่างว่างเว้นประเด็นเขียน จารบทเรียนประสบเล่าแถลง จักได้เกิดกวีรสบทเปลี่ยนแปลง อาจมีผู้ร่วมแสดงเต็มเวที สวัสดีค่ะน้องอัลมิตรา งดงามมากเลยค่ะกับบทสรุปของความรู้สึกนึกคิดในคาบนี้ ดูเหมือนความเจ็บป่วยนั้นไม่มีผลกระทบกับคุณภาพของงานเลยสักนิดนะคะ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องสมมุติที่น้องอัลมิตราเขียน..สิ่งหนึ่งที่ปรากฏอย่างเด่นชัดก็คือ คุณค่าทางวรรณกรรม แล้วก็เป็นแรงบันดาลใจให้ใครหลายๆ คนฝึกฝนตนเองที่จะมีความสามารถเช่นนั้น ความฝันไม่ใช่เรื่องเสียหาย หากทำให้เรามีกำลังใจดีขึ้นกว่าเดิมก็ควรค่าที่จะฝันเพื่อที่จะตื่นขึ้นมาด้วยความพร้อมที่จะรับความจริงได้ในที่สุด ความสุขของกวีไม่มีอะไรดีไปกว่าการเขียน เขียน แล้วก็เขียน ขอให้มีความสุขกายและสบายใจ ไม่เหงาและไม่ท้อถอยนะคะ
7 มกราคม 2554 23:12 น. - comment id 1178584
ในระหว่างขุดเค้นประเด็นคิด ประหวัดจิตคำนึงถึงความหลัง คนในจินตนาการผ่านนุงนัง สร้างรอยหวังฝังลึกสำนึกทวน ในระหว่างว่างเว้นประเด็นเขียน เมื่อเจ็บเจียนจะหายคลายใจป่วน รวบรวมตั้งพลังจิตเป็นหนึ่งมวล พาตนสวนขวากขวางทางชีวิต ในระหว่างปล่อยวางจนว่างเปล่า แม้มีเงาวาบหวามคอยตามติด ปล่อยผ่านไปเพียงรู้ดูความคิด งานของจิตแจ่มใสไม่ว่างเว้น ....
7 มกราคม 2554 23:17 น. - comment id 1178588
อ่านะ..คุณอิม.. เจอใครคนหนึ่งมาออดอ้อน..ผมอย่างงั้น..ผมอย่างงี้.....ไอ้เจ้าผมนี่เอง... เช๊อะ.... ใครจะรู้อยู่ดีดีมีคนหาย ความงมงายคงเป็นเช่นเส้นผม บดบังใจไหวหวั่นดันชื่นชม มะระขมว่าหวานสำราญใจ เป็นสหายในประเด็นเลยเห็นด้วย ยังไม่ม้วยมรณาหาได้ใหม่ ทั้ง"ผม"จริง.."ผม"ปลอม หล่อหลอมใจ "ผม" รุ่นใหม่ของแซมแจ่มไปเลย บุรุษหนึ่งซึ้งได้ในความฝัน จะผูกพันลึกล้ำเกินคำเฉลย หัวใจคนวนเวียนเปลี่ยนจริงเอย คนไม่เคยเลยหลงในวงวน.... จริงๆน๊า...เรื่องในเน็ทอย่าเอ็ดไป.. เรื่องนอกเน็ท เฮ็ด ดีๆ เด้อค่ะ.... ยังบินอยู่ แซม
8 มกราคม 2554 01:08 น. - comment id 1178604
เพราะมากมายค่า....... สวัสดีปีกระต่าย........ ขอให้หายจากโรคที่รุมเร้า....... ประเด็นเขียนอย่าเว้นว่างระหว่างเรา...... บ้านจะเหงาจะเงียบงัน...นะ...อัลมิตรา........ ขออวยพรปีใหม่ให้คุณอัลมิตรามีความสุขและหายขาดจากฏรคภัยไข้เจ็บนะคะ ขอให้รวย ๆ ๆ .......
8 มกราคม 2554 08:14 น. - comment id 1178653
ยินดีที่มาเขียน...ขอให้สุขภาพดีขึ้น ดีขึ้นในทุกๆวันนะคะ
8 มกราคม 2554 21:27 น. - comment id 1178694
เหมือนได้ประเด็นเขียนอีกมากเลยนะคะ ขอให้สุขภาพแข็งแรง ยังติดตามงานเขียนเสมอค่ะ
9 มกราคม 2554 09:21 น. - comment id 1178725
แล้วทุกอย่างก็ผ่านพ้นค่ะ ความรักคือความทุกข์ ละวาง อย่ายึดมั่นนะคะ แม้กระทั่งตัวเรายังควบคุมบังคับบัญชามิได้ อยู่กับปัจจุบันขณะด้วยจิตที่ตั้งมั่น เป็นกลาง และเจริญสติภาวนาดูการเกิดดับ แล้วจะพบไตรลักษณ์ เห็นกายและจิตนี้มิใช่เราค่ะ ฟังธรรมหลวงพ่อนะคะ จักพ้นทุกข์ และไม่หวาดหวั่น กลัวต่อสิ่งใดค่ะ ห่วงใยค่ะ http://www.wimutti.net/
9 มกราคม 2554 10:21 น. - comment id 1178726
ขอแบ่งปันน้ำค้างคำ จากสายธารน้ำใจ ของ คุณสายลมที่เคยพรมพัดพร่าง ให้ดวงใจพี่พุดพบหยาดเย็นค่ะ ................................ คุณพุด ชีวิตของสายลมได้พบเจอกับคนมาหลากหลาย บางคนหยิบยื่นสิ่งดีดีให้ บางคนทำให้เสียใจ แต่ สายลมเลือกที่จะเก็บสิ่งดีดีไว้ในหัวใจ ไม่ว่ากับใครก็ตามที่เราได้พบบนโลกใบนี้ แม้จะเดียวดาย แต่หัวใจไม่เคยขาดความรักเลย เพราะความรักของสายลม ไม่ต้องรอรับจากใคร ไม่ต้องให้ใครมาสร้างความรักให้ สายลมคิดเสมอว่า ความรักเราสร้างได้จากใจของเราเอง และ หยิบยื่นความรักให้กับคนรอบข้าง เช่นเดียวกับงานเขียนของคุณพุด แม้.. สายลมจะไม่เคยเจอคุณพุดมาก่อน ทุกครั้งที่พัดผ่านเข้ามาอ่าน นั้น งานคุณพุดงดงามเสมอ ไม่ว่าคุณพุดจะเจอเรื่องอะไรมาก็ตาม สายลมขอเป็นกำลังใจนะ ฝากเพลงรักเพราะ ๆให้คุณพุด สายลมชอบฟังเพลงรัก เมื่อฟังแล้วจิตใจอ่อนโยนดี และ ฝากข้อคิดดีดี ที่สายลมนำมาใช้กับชีวิตที่ผ่านมา ทำให้หัวใจเต็มไปด้วยความสุขเสมอ การที่จะได้รู้จักใครสักคนเป็นเรื่องวิเศษ อย่าให้เรื่องเพียงเล็กน้อย เพียงแค่ชั่วไม่กี่นาที ตัดสินใจทำลายความสัมพันธ์ที่มีมา มันคุ้มแล้วเหรอ เพียงคำว่าอภัยและปรับตัวเข้าหากันใหม่ สิ่งดีดีอาจมีขึ้นโดยคุณไม่รู้ตัว ปัญหาเกิดเพราะไม่คุย ปัญหาเกิดเพราะไม่คิดจะแก้ไข ปัญหาเกิดเพราะทิฏฐิ ปัญหาเกิดเพราะคิดว่าไม่รู้จะทำไปทำไม ปัญหาเกิดเพราะนึกถึงแต่ตัวเอง คิดว่าทำอย่างนี้ดีที่สุด แล้ว อีกฝ่ายคิดแบบเดียวกับคุณหรือเปล่า สุดท้ายก็มีแต่ความเสียใจ คุณเลือกที่จะยอมรับในสิ่งที่เขา ทำ แล้วรักษาสิ่งดีดีต่อไป หรือ เลือกที่จะทำลาย เมื่อคุณไม่ได้มาในสิ่งที่คุณต้องการ จาก http://www.kapook.com Take Me To Your Heart http://www.youtube.com/watch?v=7iiYGF2-gKI คืนนี้ขอให้คุณพุดฝันดีนะ ลายลมที่พัดผ่าน Hiding from The Rain and Snow Trying to forget but I won't let go Looking at a crowded street Listening to my own heart beat So many people all around the world Tell me where do I find someone like you girl [Chorus:] Take me to your heart take me to your soul Give me your hand before I'm old Show me what love is - haven't got a clue Show me that wonders can be true They say nothing lasts forever We're only here today Love is now or never Bring me far away Take me to your heart take me to your soul Give me your hand and hold me Show me what love is - be my guiding star It's easy take me to your heart Standing on a mountain high Looking at the moon through a clear blue sky I should go and see some friends But they don't really comprehend Don't need too much talking without saying anything All I need is someone who makes me wanna sing [Chorus:] Take me to your heart take me to your soul Give me your hand before I'm old Show me what love is - haven't got a clue Show me that wonders can be true ....................... เจิมใจรับขวัญวันเหงา ในงามเงาปรอยฝนที่ปรนสาย กับชีพนี้ที่อ้างว้างแสนเปล่าดาย กับจุดหมายรางเลือนไร้เพื่อนใจ ลำพังสู่ทางทองในปองพุด บริสุทธิ์เงียบงามแม้นยามไหน ละทุกข์สุขสวาทหวามนิยามใด ละกายใจกระจ่างสว่างพร แด่สายลมที่พรมพัดระบัดวน ทุกแห่งหนกระซิบคอยออดอ้อน รักเหนือโลกย์โศกเศร้าเคยร้าวรอน ทุกฉากตอนสอนชีพนี้มิรื่นรมย์ เกี่ยวก้อยกันหลอมรวมจิตแห่งคิดนึก แม้นล้ำลึกรู้วางอย่าสร้างสม เพียรภาวนาพบปัญญาสิ้นระทม เลิกตรอมตรมเวียนว่ายสายธารกรรม...!
9 มกราคม 2554 21:46 น. - comment id 1178764
คุณแทนคุณแทนไท .. คือว่างเว้นมาพอสมควร ทำให้ไม่มีประเด็นจะเขียนสักเท่าไหร่ สิ่งที่หยิบยกมาเขียน ก็เลยเหมือนเป็นแค่เข็น ๆ ซึ่งขรุขระบ้าง .. ทำไงได้ ชีวิตไม่ราบรื่นนัก เส้นทางมีหลุม มีบ่อ ..ฮา คุณแก้วประภัสสร .. ช่วงนี้ถึงปลาฉลามไม่ได้ว่ายวนเวียนแถว ๆ นี้ แต่งานก็รัดซะกระดิกไม่ได้ ไม่ไหวจะเคลียร์จริง ๆ เล้ย .. อยากโคลนนิ่งตัวเองได้จัง คุณGemini58 .. ขอบคุณค่ะ สุขภาพ+สังขาร ก็ยังไงดีนะ เอาน่ะ คงผ่านพ้นไปได้ด้วยดี คุณมณีจันทร์ .. อื้อ มีประเด็นแต่เขียนไม่ออก อัลมิตราก็เป็นบ่อยนะ คุณน้ำตาลหวาน .. ก่อนเกิดใหม่นี่ มันต้องตายก่อนอ่ะ ไอ้ที่แย่กว่านั้น ต้องเจ็บก่อน เฮ้อ .. ไอซ์ .. เป็นการเจ็บแบบที่ประทับใจซาบซึ้งสุดชีวิตเชียวล่ะเพื่อนเอ๋ย ยังพอหายใจได้อยู่จ้า คุณdin .. เขาว่ากันว่า จะต้องดูกันยาว ๆ ต้องลุ้นกันทุกช่วงปีใหม่กระมังคะ คุณโคลอน .. ส้นตึกไม่เคยมีเลย แบบว่าแค่นี้ก็เดินหัวเฉียดฝ้าเพดานอยู่แล้วล่ะ 555 ..... ที่เหลือ ติดไว้ก่อน ง่วงแล้วล่ะ .......
10 มกราคม 2554 08:49 น. - comment id 1178774
หวัดดีปีใหม่จร้า...คุงอิม... เป็นอีกหนึ่งบทกลอนที่ยอดเยี่ยม... กินใจ...และสะท้อนความรู้สึกได้ดีมากๆ... ปีใหม่ปีนี้...น่าจะเป็นปีที่เงียบเหงามากๆ...สำหรับคุงอิม...นะ... ไว้ชดเชยปีหน้าล่ะ... ตอนนี้...ต้องปรับสภาพหลายอย่าง... อย่าท้อนา... ขออำนาจคุณพระศรีรัตนไตรและสิ่งศักดิ์สิทธิ์... ในสากลจักรวาล...ประทานพรให้... คุงอิมและครอบครัว...ตลอดจนญาติสนิท มิตรสหาย...จงแคล้วคลาดจากภยันตรายทั้งหลาย...ที่รุมเร้า... ให้ผ่านพ้นไปโดยเร็ว... และประสบแต่ความสุขกาย สบายใจ...ตลอดปี และสืบเนื่องตลอดไป...ด้วยจร้า.... สู้ๆ...
10 มกราคม 2554 21:10 น. - comment id 1178854
คุณโคลอน (อีกที) .. นั่นสิ ทฤษฏีที่บอกว่า "คนเรามักจะไม่เปลี่ยนแปลง จนกว่าจะมีบางสิ่งเปลี่ยนไป" เห็นด้วยนะ คุณฉางน้อย .. กินไข่เยอะ ๆ จะอ้วนนะ คุณเทียนหยด .. หลังปีใหม่นี้ กินเยอะ ลาภปากมาไม่ขาดระยะ สงสัยจะกินดีเกินไป ปากดันเป็นเริ่มตุ่ยเป็นครุฑอยู่นี่ .. 555 ขัดจังหวะกินจัง พี่ดอกแก้ว .. อัลมิตราเป็นโรคขี้สงสัย (ซึ่งเป็นเอามากซะด้วยค่ะ) เช่นว่า ตอนนี้อัลมิตราที่อยู่อีกมิติหนึ่ง ทำอะไรอยู่ ป่วยเหมือนกันไหม แล้วเลือกรักษาอย่างไร แถมคิดไปไกล สมมุติเอาเองว่า น่าจะป่วยเหมือนกัน แล้วลองคิดเล่น ๆ ว่า 1. ไม่รับเคมีบำบัด ตอนนี้คงกำลังบีบจมูกตัวเอง กล้ำกลืนกับยาขม ๆ ที่ผ่านลงคอ 2. นั่งซึมกระทือหมดอาลัยตายอยาก ไม่ตายก็เหมือนตาย 3. ป่วย แต่ไม่รู้ตัว คงกำลังสนุกสนานฮาเฮกับเพื่อนฝูง ฯลฯ .. สงสัยอัลมิตราจะดูหนังต่างดาว หนังทะลุมิติมากเกินไปค่ะ ชักจะเพ้อเจ้อใหญ่แล้วเรา ฮา .. คุณดาวศรัทธา .. เพราะว่าจิตคิดโน่นและคิดนี่ กระโดดหนีเหมือนลิงวิ่งซุกซน พอไปชนอะไรเข้า จิตก็เลยเจ็บ เหมือนลิงหัวโน ประมาณนั้น (โธ่ จะเข้าใจกันไหมเนี่ย) คุณcicada .. ผมนี่ตลกดีนะ ตอนนี้มันเหมือนหน่อไม้แยงหนังหัวออกมา เวลาลูบหัวสากมือดี แต่เหมือนว่ามันจะไม่ค่อยเติบโตสักเท่าไหร่ พ้นหนังหัวมา มันก็ stop การเจริญเติบโตซะงั้น ทว่ามันไม่ใช่ว่าจะพร้อมเพรียงกันทั้งหัวนะ บางจุด ตำแหน่งแกละด้านหลัง ยังหร๋อมแหร๋มอ่ะ คุณโอ้ละหนอ .. ถ้าอัลมิตราไม่เหงา งานกลอนจะไม่ค่อยมีนะ 555 เชื่อจิ คุณทางแสงดาว .. สุขภาพเป็นแบบเรื่อยเปื่อยอยู่ค่ะ คล้าย ๆ กับ เปื่อยไปเรื่อย ๆ ชอบกล คุณแจ้น .. ถ้าเจ้าหน้าที่เจาะเลือดไม่เจ็บ ว่าจะเขียนกลอนเยินยอให้สัก 60 บท นะ ฮา .. คุณพุดพัดชา .. บางที โอกาสที่อยากให้มี มันไม่เกิดขึ้นค่ะ ดังนั้นในสิ่งที่สายธารน้ำใจอยากให้เกิด มันอาจเป็นเพียงสายลมที่พัดหายไป หายไปจากใจ หายไปจากความรู้สึก ค่ะ ทั้งหมดนี้ อาจจะเป็นเพราะว่า มันไม่เคยมีตัวตนอยู่แล้ว ก็ได้นะคะ คุณกีรติ .. อ่านไป พนมมือแต้ไป แล้วก็จบด้วยคำว่า สาธุ (ประดิษฐ์)
10 มกราคม 2554 21:23 น. - comment id 1178864
^ ^ ^ แหมะ.. ช่างว่า...อิอิ จิงนา...สาธุ(ประดิษฐ์)ด้วย...อิอิ