ยามชมชวนแช่มชื้น ใจเรียม แม่เอย หาหนึ่งใดเทียบเทียม ห่อนได้ เรียมยามหม่นจนเจียม ใจอยู่ นะแม่ เรียมบ่นบนบานไหว้ เท่านี้เรียมทำ หงส์เหินเดินท่องฟ้า สูงศักดิ์ ควรคู่หงส์คงรัก แน่แท้ อีกาอย่าทนงนัก แซงแซ่ แซวเสียง บินบ่ายอับอายแพ้ แต่ครั้ง เกิดมา แข่งเรือพายย่อมได้ ประจักษ์ พายบ่ยากเย็นนัก กระจ่างแจ้ง งัดวาสนาอย่าฝืนฝัก ใฝ่เลย นะท่าน กำหนดอ่านฤาแสร้ง ดั่งฟ้า รำพัน เรียมจำจากห่างร้าง ลาเรือน แขส่องมองยังเตือน ยิ่งย้ำ ลมโชยเยี่ยมมาเยือน หอบข่าว นวลมา เรียมข่มฝืนใจกล้ำ ห่างล้ำ ไกลนวล ดินเดียวดายห่มแล้ง ผุยผาก รอข่าวฝนบนฟาก ม่อนฟ้า ดังดินต่ำคำปาก สาปว่า เพียงดิน จักย่ำเหยียบบ่กล้า เพ่งฟ้า เพียงกมล
26 ธันวาคม 2553 22:56 น. - comment id 1176179
ไม่ต้องพูดอะไรเลยท่าน
27 ธันวาคม 2553 08:54 น. - comment id 1176200
27 ธันวาคม 2553 11:30 น. - comment id 1176239
เรียมร่ำคำฝากถ้อย ถึงขวัญ กาลผ่านเลยนานวัน สนิทใกล้ สาบานอยู่คู่กัน จวบดับ ชีพนา หากแต่หวังร่วมให้ กลับร้างทางขวัญฯ สวัสดีค่า
27 ธันวาคม 2553 13:13 น. - comment id 1176252
จะต่ำเตี้ยหญ้าท่วม....มิดบัง ฤาสุดสูงส่งยัง......เทียบฟ้า ยังใช่แปลกอันหยัง....นะพี่ สักแต่จะเอื้อมคว้า....จับรั้งมาอิงฯ แจมสักบทนะครับท่าน..
27 ธันวาคม 2553 20:04 น. - comment id 1176372
คุณ...สีเมจิก ถูกครับคุณสีเมจิกครับ พูดไปเยอะ แต่เขาก็ไม่มองอย่างเดิม เลยต้องมาเขียนโคลงนี่แหละ ขอบพระคุณที่แวะมาครับ
27 ธันวาคม 2553 20:06 น. - comment id 1176374
คุณ...อนงค์นาง โอ้...ได้กุหลาบจากแม่พระอนงค์นาง นับว่าเป็นเกียรติยิ่งขอรับ ขอบพระคุณมากครับ
27 ธันวาคม 2553 20:12 น. - comment id 1176377
คุณ...แก้วประภัสสร อืม...เหมือนคุณแบมจะบอกใบ้ ให้ยอมรับชะตากรรมนะครับ จะยากก็ต้องยอมรับใช่ไหมครับ โคลงดีครับ ขอบพระคุณมากมาย
27 ธันวาคม 2553 20:17 น. - comment id 1176379
คุณ...กิ่งโศก ท่านกิ่งนี่เป็นนักต่อสู้ตัวยงนะครับ ความพยายามอยู่นั่น ความสำเร็จอยู่ไหน เอ๋... หรือว่า ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่นนะครับ เห็นที กระผมต้องเหมาบอลลูนลอยไปเก็บกิ่งฟ้ามาสักกิ่งแล้วครับ ขอบพระคุณท่านกิ่งฯ ที่หิ้วโคลงงามๆ มาปลอบครับ
28 ธันวาคม 2553 10:13 น. - comment id 1176460
......... เดียวดายรักล่มแล้ว ฤาเจ้า วันผ่านมานานเนาว์ แน่แท้ ศักดิ์ต่ำค่าตัวเรา ห่อนแน่ แท้เอย จำข่มฝืนกลืนกล้ำ ชอกช้ำ กำศรวล โคลงเขียนยากจัง เพิ่งลองเขียน ตะกุกตะกักหน่อยนะคุณเอื้องคำ
28 ธันวาคม 2553 19:41 น. - comment id 1176588
คุณ...din ท่านครับพูดไปก็ต้องแอบกินน้ำตา บางทีเราก็รู้สึกต่ำเช่นนั้นทีเดียวครับ แต่ว่าท่านdin เพิ่งลองก็ได้ถึงขั้นนี้ นับถือยิ่งครับ
30 ธันวาคม 2553 04:11 น. - comment id 1176959
ฤาเปรียบรักต่ำต้อย...........แค่ดิน ฤาปล่อยรักลืมถวิล.............ห่อนไห้ วาสนาบ่ยลยิน...................เถิดช่าง! กล้าหน่อยสู้เข้าไว้.............เพื่อได้ใจเธอฯ หุหุ..ดีมะ
30 ธันวาคม 2553 20:37 น. - comment id 1177153
ุคุณ...ยาแก้ปวด อืม...ดีครับท่านยาฯ เข้าทำนอง อายครูบ่รู้วิชา อายภรรยาบ่มีบุตรเลยท่าน เอาเป็นว่า กระผมจะกล้าให้มากขึ้นครับ หึหึ