กี่คราวแล้วที่หวังจนปั่นป่วน กับความรักเรรวนอย่างลมหนาว กี่คราวครั้ง นั่งร้องไห้ท่ามกลางดาว อยู่กับใจที่ปวดร้าวของตัวเอง อยากเลิกหวัง เลิกศรัทธาในความรัก อยากจะพัก จากความฝันที่คว้างเคว้ง อยากห่างหายกับความรู้สึกที่วังเวง ใจยังเกรงกับการอยู่ลำพัง ทุกคืนในความฝันจึงยังรู้สึก และยังมีความหวังลึกๆอยู่ทุกครั้ง แม้ใจจะกลัวว่าจะเจ็บเหมือนความหลัง แต่หัวใจพังๆก็ยังมีควมหวังอยู่เรื่อยไป. ..