เวลามองหมู่ดาวสกาวฟ้า เห็นแต่หน้าเธอนั้นฉันปรารถนา เราไกลกันแสนไกลสุดสายตา รอเวลาคืนวันผันกลับคืน อยากจะขอแค่พบสบตาให้ สิ่งที่อยู่ในใจไม่ต้องฝืน อย่าให้กาลลืมใจใครกล้ำกลืน ปล่อยให้ยืนคนเดียวเหลียวหาใคร เพราะเราอยู่ห่างไกลกันเหลือเกิน อะไรที่คิดที่เผชิญเกินฝันใฝ่ ไม่อาจเห็นไม่รู้ความเป็นไป อยู่อย่างไร..สุขไหม..ไม่รู้เลย แค่อยากขอพบเธออีกสักครั้ง รื้อความหลังเก่านั้นพลันเฉลย ว่าแม้ห่างเท่าไหร่ก็ไม่เคย ลืมเธอเลยสักครั้งฉันยังคอย..
30 พฤศจิกายน 2553 05:30 น. - comment id 1171038
Miss you...
30 พฤศจิกายน 2553 07:30 น. - comment id 1171045
กายไกล ใจคิดถึง...
1 ธันวาคม 2553 15:52 น. - comment id 1171067
หวัดดีจร้า...อาคุงยา... แพ้บอลมา...เตะไม่ไหวแระ...หมดแฮง...อิอิ แจมแบบสวนทาง...อิอิ ไม่มีดาว ดวงไหน...สะท้อนแสง ไม่มีแรง...อันใด...ให้คิดฝัน ไม่มีรัก...จากไหน...มาให้กัน ไม่มีวัน....เมื่อรู้...มันอยู่ไกล... เกินไขว่คว้า...พาแนบ...มาแอบอิง เกินประวิง...ถึงวัน...ที่หวั่นไหว เกินสุขสม...พรหมเสก...ปราสาทใด เกินเพราะไกล...จากรัก...ที่จากจร ก็ทั้งหมด...ลดหาย...เพราะใจตก ก็ทั้งหมด...โกหก...วิตกหลอน ก็ประชด...บทรัก...ที่ตัดตอน ก็เพราะนอน...มิอาจ...ขาดใจตาย จึงวนเวียน...เขียนรัก...สักเนื้อเยื่อ ใจไม่เหลือ...ที่ว่าง...เพราะห่างหาย ไกลเหลือเกิน...เหินห่าง...ร้างจิตกาย เหลือทิ้งไว้...เพียงปลาย...ของสายบัว ทำใจแระ...บ้านนี้...ไม่ยอมตอบกลอนเพื่อน...อิอิ (กดดันๆๆๆๆ)
30 พฤศจิกายน 2553 23:52 น. - comment id 1171069
การรอคอยนี้ ขอให้สมหวังนะครับ
30 พฤศจิกายน 2553 09:34 น. - comment id 1171092
ห่างไกลกันแค่ไหนคะพี่ยา
30 พฤศจิกายน 2553 09:58 น. - comment id 1171106
ถึงมิ่งมิตรชิดเชื้อ สนิทนาน วันผ่านเลยล่วงกาล เปลี่ยนแท้ ไกลไกล้ใช่แปรการ ผันแปลก กันนา ใจไม่ห่างทางแก้ กระชับพ้องปรองสนานฯ จุ๊บๆๆ
30 พฤศจิกายน 2553 11:31 น. - comment id 1171124
b]เพื่อนฉันเป็นคนดีคนนึง วันที่เค้ามีทุกข์เค้าก็จะเล่าให้ฟัง เค้าเป็นเหมือนคนที่ไม่เหลือใคร มีแต่ฉันที่เข้าจเขาเสมอ ฉันเป็นคนราชบุรี ส่วนเพื่อนฉ้นเป็นคนไทยเชื้อสายจีน ที่มีหน้าที่การงานดี และเก่งมาก วันนึง เค้าเล่าว่า เค้าเจอคนนึงโทรมาหาเค้า และก่อนหน้านี้ได้คุยกับเค้านานพอสมควร จนสนิท และก็ชวนออกมาไปเจอกัน เวลาผ่านไป ชายคนนั้นเค้าชื่อฤทัย คำเพชร เวลานี้ทำงานอยู่ที่สมุทรปราการ เพื่อนฉันเค้าเคยไป แต่เค้าไม่เล่ารายละเอียดให้ฟัง เรื่องที่เค้าเล่า เป็นเรื่องที่ไม่น่าให้อภัยกับคนชื่อฤทัย คำเพชร เลยนะ ที่ผ่านมา เค้าสงสารที่หน้าเค้าดำ เป็นแผลเป็นที่หน้า ทั้งตัว เห็นเพื่อนฉันที่มีชื่อว่า เอานามสมมุติละกันนะ เพื่อนหญิงฉัชื่อ โบ โบเป็นหญิงที่ถือตัว วางตัวดีพอสมควร และ หน้าที่การงานดี เก่ง ฉลาด แต่ทำไมโบต้องมาสงสารอีตาบ้าคนนี้ด้วยไม่รู้สิ เค้าเตะเนื้อต้องตัวโบ โดยที่โบ พยายามสู้ แต่ก็ไม่สำเร็จ เค้าแรงมากกว่าโบ โบเล่าให้ฉันฟังว่า ช่างมันเถอะ สงสารเค้า เค้าคงมีแต่คนเห็นว่าหน้าตาเค้าน่าเกลียดมากๆๆๆๆๆเลยอ่ะ แต่นิสัยเค้าดีนะ ฉันคิดว่า ฤทัย ชายคนนี้ นิสัยไม่ดีแน่นอน มีอย่างที่ไหน กับผู้หญิงยังทำร้ายได้ มิหนำซ้ำยัง เอาเงินเค้าไปเลี้ยงหญิงอื่นอีกต่างหาก โบช่างโง่ ด้วยความที่ฉันรู้จักกับโบมานาน เราทำงานมาด้วยกัน แต่โปออกจากการงานนั้นก่อนเพราะ โบเป็นคนรักสามีจริง ปัจจุบันโบแยกกับสามีมานานมากแล้วเท่าที่โบเล่าให้ฟัง ก็นานประมาณสี่ปี ฤทัย คำเพชร พูดจาหยาบคาย ไม่รู้ว่าเค้าเรียนจากสถาบันไหนมาโบไม่ได้เล่าให้ฟังสักนิด แต่เท่าที่จับจุดโบได้ โบดีกับฤทัย จนทำให้โบต้องห่างจากงาน การค้าโบตกลง เพราะฤทัย คำเพชร นี่ล่ะชวนโบ ไปโน่นมานี่ ใครรู้จักกับ ฤทัย คำเพชร คนนี้บ้าง เค้าทำร้ายเพื่อนเรา ไม่น่าให้อภัย โบบอกเรื่องนึง แล้วฉันก็พาโบไป หาหมอ ให้โบได้อ้าปากลืมตากับเค้าซะที ไหนจะสามีที่เลวทรามมาตั้งแต่แรก ยังมาเจอ ฤทัย คำเพชร คนนี้อีก โบร้องไห้ไม่หยุด จนตาบวม ไม่กล้าออกไปไหนหลายวัน ฉันถามว่า ฉันอยากเจอผู้ชายคนนี้ ทำไมเวลาโบงานเข้ามาแล้วต้องทำให้โบเสียงาน แต่พอ ฤทัย คำเพชร มีงาน โบเล่าว่า เค้าอ้างเรื่องงาน และพูดจาไม่ดีกับโบ :P ฤทัย คำเพชร ไม่ห่วงโบ แม้นแต่นิดเลย ฤทัย คำเพชร ระวังตัวให้ดีนะ ระยะเวลาที่คุณซ้ำเติมเค้าในยามที่เค้า ไม่มีใคร แต่โบไม่รู้หรอกว่า ฉันเป็นเพื่อนหญิงที่ดีกับโบเสมอ โบเคยบอกว่าโบอยากตาย เพราะฝีมือของ ฤทัย คำเพชร สถาบันใดที่มีคนคนนี้ทำงานอยู่ ลองสังเกตุสิว่า ฤทัย คำเพชร เป็นชายหน้าตัวเมีย ระวังผู้ชายคนนี้ให้ดี เค้าเก่งมากนะเรื่องไอที ฉันเคยไปบ้านโบมาแล้ว และเห็นอย่างที่โบเห็น โบไปเผลอกดปุ่มอะไรไม่รู้นะ มีชื่อของ ฤทัย คำเพชร อยู่เรียงเป็นสิบเลย สงสารโบมาก ไม่น่าไปเจอชายคนนี้เลย ที่ผ่านมา โบเหมือนหนี เสือ ปะ จรเข้ ฉันเอง จะเป็นคน ที่ดึงโบ ออกมาจากตัวมัน ฉันเกือบเลิกคบกับฃโบเพราะมัน แต่ที่สุดแล้ว ฉันทำไม่ได้ เพราะโบเคยดีกับฉันมาก โบเป็นคนเข้าผู้ใหญ่ติด และ ดีกับหลายคน ตอนนี้โบ เป็นอย่างไรไม่รู้ เรามาหาโบที่บ้าน แต่โบ ไม่อยากพบเรา เราทนไม่ได้นะ ที่จะ ให้โบต้อง เป็นแบบนี้ สามีโบก็ร้าย โทรไประรานทาง บ้านของ ฤทัย คำเพชร โดยที่โบไม่รู้อะไรเลย โบเล่าแค่นี้ ก็พอจะสังเขปออกแล้วว่า ฤทัย คำเพชร เป็นคนเห็นแกต่ตัว เอาแต่ได้ สามีก็ร้าย แต่ร้ายกว่า ฤทัย คำเพชร เราสงสารลูกโบที่เป็นหญิง ลูกเค้าไม่พูดอะไรหรอก พ่อแม่พี่น้อง โบไม่มีใครรู้เรื่องนี้ มี แต่ฉันคนเดียว ฉันเคยเห็นรูป ฤทัย คำเพชร อยู่ในเนต พริ้นออกมา ทำให้ฉันรู้ว่า ฤทัย คำเพชร ต้องการให้โบไม่มีอนาคตเลย ต่อไปโบ ไม่รู้จะเป็นไงบ้าง เพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ช่วยโบทีได้รึป่าว ฤทัย คำเพชร เป็นคนชั่วร้ายมาก เค้า ทำได้ทุกอย่างแม้นกระทั่ง ทำร้ายหญิงที่ไม่มีทางสู้ น่าแขยงสิ้นดี [/b]
30 พฤศจิกายน 2553 14:50 น. - comment id 1171137
ห่างกันไกลใจกันยังมิหวั่น เท่าห่างกันด้วยใจแม้กายใกล้ รอเวลาร้อยคืนวันกลัวไปใย แม้หนาวกายแต่ใจไม่หนาวเลย
30 พฤศจิกายน 2553 14:53 น. - comment id 1171158
เพลงนี้ชอบมากเลยอ่ะ ยาฯ คิดถึงน๊า
30 พฤศจิกายน 2553 14:53 น. - comment id 1171159
ห่างไกลกันเหลือเกิน
30 พฤศจิกายน 2553 14:54 น. - comment id 1171160
10
30 พฤศจิกายน 2553 15:30 น. - comment id 1171178
ใจไม่ห่างอย่างไรก็อบอุ่น จะที่นู่นที่นี่หรือที่ไหน กายจะห่างแต่ใจต้องทำใจ อยู่ยังห้วงหทัยไม่ลืมเลือน อยู่ใกล้นี่ไง อิอิ
30 พฤศจิกายน 2553 16:11 น. - comment id 1171198
ปู่กิ่งรู้แต่เพลงนี้อะคุงพี่ยา..... ไกลสุดสายตาขอบฟ้าสีคราม.....อิอิอิ
30 พฤศจิกายน 2553 17:26 น. - comment id 1171213
ดีจ้าพี่ยาใจ ฝากจันทราดาราบนฟ้ากว้าง ส่องสว่างทางใจใครคนนั้น ให้ระลึกนึกถึงกันและกัน ด้วยผูกพันมั่นไว้เพียงใจเดียว แวะมาแจมจ้าาาา วันนี้ถนนโล่งจิงงง. แล่นฉิวววส หุหุ
30 พฤศจิกายน 2553 17:47 น. - comment id 1171217
ถูกใจทั้งเพลงทั้งบทกลอนเลยค่ะคุณยาฯ อยู่ห่างๆอย่างห่วงๆด้วยหรือเปล่าคะนี่
30 พฤศจิกายน 2553 22:34 น. - comment id 1171264
ตัวไกลใจห่างอ้างว้าง ตัวห่างใจใกล้ไหวหวาน ตัวใกล้ใจห่างร้างนาน ตัวห่างใจหดหมดกัน
1 ธันวาคม 2553 08:46 น. - comment id 1171275
เคยผ่านมาเส้นทางนี้หลายปีก่อน ตอนนั้นใจร้าวรอนและอ่อนไหว ความรักได้เสี้ยมสอนให้เข้าใจ และวันนี้เหลือไว้ แค่ความจำ
1 ธันวาคม 2553 10:01 น. - comment id 1171325
20 ไข่แม่เอ๊ย
1 ธันวาคม 2553 10:00 น. - comment id 1171331
มาเยี่ยมอีกครั้งจ๊ะยา ()
1 ธันวาคม 2553 18:40 น. - comment id 1171364
มากดดันตาม กรต คับ
2 ธันวาคม 2553 09:15 น. - comment id 1171431
ใกล้เกลือให้กินด่าง เขาอยู่ห่างกลับไขว่คว้า คนเหงาเฝ้าตั้งตา กลับกล่าวหาว่าชีกอ อยู่ไกลเกินเอื้อมถึง เพียรฉุดดึงหวังเคลียคลอ ฝันใฝ่ไม่ย่อท้อ เฝ้าหลงรออย่างเลื่อนลอย พร่ามัวมืดบังตา เดินมุ่งหน้าไม่ยอมถอย เปล่าดายนัยน์ตาปรอย โอดสำออยให้ใครฟัง มาเถิดเธอคนดี มองทางนี้ยังมีหวัง สองมือสานพลัง ร่วมสร้างรังรักของเรา มองใกล้ตัวเถอะ ว่าใครเขารอ
2 ธันวาคม 2553 06:57 น. - comment id 1171486
อิอิ...กดดันเสริม...ซ้ำ... ขอรับ...ท่านวิทย์... เจ้าของบ้าน...หลับปุ๋ย...อยู่กระมัง...
13 ธันวาคม 2553 01:47 น. - comment id 1173078
เป็นเพื่อนกับดาว เขาใจดีเมื่อไม่มีเขาอยู่ เราต้องสู้ไม่มีเขาเราทนได้ มีแค่ดาวเป้นเพื่อนคอยเตือนใจ ยามหวั่นไหวไม่มีใครคอยดูแล เป็นห่วงเสมอนะคับ ดุแลตัวเองด้วยนะคับ