.....หลง....

***********
หลงรูป สุดสวย รวยเสน่ห์
 หลงเล่ห์ รักลวง ทรวงผวา
 หลงคิด ผิดแล้ว  นะแก้วตา
 หลงคว้า อากาศ อนาถใจ

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

din 17 พ.ย. 2553 17:09 น. - ID 137952

1539

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/137952 ที่มา: din

comments powered by Disqus

din

17 พฤศจิกายน 2553 17:13 น. - comment id 1169503



ลองใช้สีดู แต่ปรากฎว่ามันไม่ชัด
สีค่อนข้างจาง

post ให้อ่านกันชัดๆ ใหม่นะ


  หลงรูป สุดสวย รวยเสน่ห์
  หลงเล่ห์ รักลวง ทรวงผวา
  หลงคิด ผิดแล้ว นะแก้วตา
  หลงคว้า อากาศ อนาถใจ

อนงค์นาง

17 พฤศจิกายน 2553 18:56 น. - comment id 1169511

หลงคำชายหมายลวงบ่วงเสน่ห์
คนร้่อยเล่ห์ขอไกลไม่เหลียวหลัง 
หลงคำหวานคารมขมนานวัน 
เบื่อเกินฝันขอห่างทางโลกีย์

Boomerang

18 พฤศจิกายน 2553 15:35 น. - comment id 1169615

%29 ต่อกรคุณ..(คนติด)ดิน  คำร้าวรอนอ่อนหวานผ่านอักษร
 คือบทกลอนนำพาหรือว่าใช่
 ถึงอ้างฟ้าอากาศอนาถใด
 ทั้งรูปรสหลงใหล.พิศมัยเงา

 แม้รู้ซึ้งถึงห้วงว่าลวงเล่น
 มิรู้เช่นเห็นชาติ..ดั่งขลาดเขลา
 แต่นิจจา..ไม่ส่างแลบางเบา
 ด้วยใจเรา"ติดกับ"..สำหรับเธอ

.............................................

din

19 พฤศจิกายน 2553 10:50 น. - comment id 1169657

  ต่อคุณ Boomerang   

 คำร้าวรอนอ่อนหวานผ่านอักษร
 คือบทกลอนนำพาหรือว่าใช่
 ถึงอ้างฟ้าอากาศอนาถใด
 ทั้งรูปรสหลงใหล.พิศมัยเงา

 แม้รู้ซึ้งถึงห้วงว่าลวงเล่น
 มิรู้เช่นเห็นชาติ..ดั่งขลาดเขลา
 แต่นิจจา..ไม่ส่างแลบางเบา
 ด้วยใจเรา"ติดกับ"..สำหรับเธอ...Boomerang

.......................................

  เมื่อใจเจ้า "ติดกับ" สำหรับพี่
  จึงอ้อนออด หยอดวจี ให้ไผลเผลอ
  เป็นบทกลอน รจนา มาบำเรอ
  ว่าพร่ำเพ้อ พิสมัย หลงใหลเงา


  เจ้ารู้ซึ้ง ถึงห้วง ว่าลวงเล่น
  ทั้งรู้เช่น เห็นชาติ ว่าขลาดเขลา
  กระซิบสั่ง สายลม พรมเบาเบา
  ว่าใจเรา ก็ "ติดกับ".... สำหรับเธอ

กรกันต์กนีย์

19 พฤศจิกายน 2553 12:37 น. - comment id 1169667

เพราะหลงคำ พร่ำเพ้อ ที่เธอหว่าน
คืนวันผ่าน นานไป ใจขื่นขม
ถ้อยคำลวง หลอกกัน  ฉันระทม
ต้องซมซาน ทรวงใจ ไร้เธอเคียง

din

19 พฤศจิกายน 2553 09:44 น. - comment id 1169675

  ต่อคุณอนงค์นาง 

หลงคำชายหมายลวงบ่วงเสน่ห์
คนร้อยเล่ห์ขอไกลไม่เหลียวหลัง 
หลงคำหวานคารมขมนานวัน 
เบื่อเกินฝันขอห่างทางโลกีย์......อนงค์นาง

...........................................

มิใช่คน ร้อยเล่ห์ เร่รักดอก
มิลวงหลอก อนงค์นาง ให้เสื่อมศรี
เมื่อเธอนั้น ขอห่าง ทางโลกีย์
ก็ยินดี ยิ่งนัก ด้วยรักจริง

din

19 พฤศจิกายน 2553 16:23 น. - comment id 1169748



ต่อคุณ กรกันต์กนีย์


มิเคยลวง หลอกใคร ให้ขมขื่น
วันเคยชื่น เงียบสงัด ไร้สรรพเสียง
ให้ความทุกข์ รุกล้ำ ลำพังเพียง
เพระไร้คน ร่วมเรียง ไว้เคียงใจ

Boomerang

24 พฤศจิกายน 2553 00:00 น. - comment id 1170287

  ตกลงเราทั้งสองจะลอง"หลง"
 เลิกมั่นคงทางจิต..จะผิดไหม?
 มายั่วขวัญวรรณกวี..ไร้ที่ไป
 หรือซ่อนใคร?..ให้หา..ภาษาเยาว์

 ถ้าเธอว่างฉันว่างทุกย่างเหยียบ
 จะขอเปรียบเชิงกลอนลองวอนเว้า
 ต่อแต่นี้แวะเวียนเป็นเซียนเดา
 ตัวตนเรา...ไม่รู้จักสักพักนึง

.....................................

+ comment แสดงความคิดเห็น