เปิดเผยความในใจ.............

ทรายกะทะเล

ที่ผ่านมา..... ยังไม่เข็ดอีกหรือ
ที่เค้าเฝ้ามาหลอกลวงเรา จนเราต้องหลวมตัวแต่งงานด้วย
เรื่องการเรียน ก็ทำเอาแทบบ้าตาย ที่ เรียน ต่อเพิ่มเติมโดยไม่เปิดเผยนั้นเป็นเพราะคำที่พ่อเคยบอกว่า การศึกษานั้นสำคัญนะ
แล้วเค้าให้อะไรกับเราบ้าง........ ให้แต่มี น้ำตา ทุกวัน
ถามว่า...การที่เราได้รับคนที่ดีมีเมตตา มา ช่วย จนเราได้มีโอกาส ช่วยที่บ้าน ในการ จ่ายค่าใช้จ่าย เซนลายเซนว่า เราเป็นคนทำงานในรัฐ เพื่อเบิกทางให้ทางพวกเค้านั้น ได้มีโอกาส เติบใหญ่ พ่อหาเงินมาแม้นชาตินี้ก็ใช้ไม่หมด กลับกลายมาเป็นต้องเดือดร้อนทีหลัง.....
พ่อ ซึ่งเรารักมาที่สุด ...... เห็นใจเรา แต่ก้ไม่น่า มาทำให้เราต้อง ผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่า...เราเข้าใจแม่ดี....ว่าทำไมแม่ต้องเป็นแบบนี้.....
แล้วที่ผ่านมา ไม่ใช่เพราะทำงานหนักเหรอ ทุ่มทั้งกายใจที่ ผู้มีความเมตตา เปิดโอกาสให้มีทั้งอำนาจ ให้ดาบไปทำงาน เป็นอาวุธ....พี่สาว ตัวเอง เลยนึกว่าตัวเอง จะทำมั่ง กลับร้ายใส่เรา มาถึงห้องนอนเอาเอกสารที่เรารักษาไว้ ไป ทำให้เราทำอะไรไม่ได้.....กลับกลายเป็นเราต้อง..ใช้วิธีอื่นมาเรียกความเป็นสิทธิที่จะได้เงินคืนจากพี่สาวพ่อที่เคยยืมเงินพ่อเราไป....เราเหนื่อย....ไม่อยากเกิดอีก แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไง ถึงไปนิพพานสักที ทั้งที่ ใจก็รู้ว่า ชาตินี้ ขอให้เป็น....ชาติที่...รู้บุญ รู้กรรม....
ลูกที่เราต้องอุ้มท้องมา กว่าสองคน.... หลายเดือนเหลือเกิน..... เกิดมาแล้วเราก็เลี้ยงพวกเค้าอย่างดี แต่พวกเค้ากลับไม่เห็นว่าเราทำดีกลับเค้าแล้ว.......
แล้วมีอย่างที่ไหน....ที่...พ่อสามี...ขึ้นชื่อว่าลูกสะไภ้ต้องให้ความเคารพ แต่เค้ากลับ ทำมิดีมิร้ายกับเรา...ทั้งครอบครัวเค้า... พูดกันเอง...และรู้กันทั้งหมด....แทบไม่เชื่อหากเป็นคนอื่นคงบ้าไปแล้ว แต่..ด้วยความที่เห็น..พ่อ แม่ มีปัญหามาตั้งแต่เด็ก...ก็ขอให้พระเป็นผู้สั่งสอนเรา....ไม่ว่าจะใส่เสื้อสีอะไร แต่ขอให้ใจสะอาด ไม่คิดร้ายกับใครนั้น..เป็นการดี...คนที่ทำร้ายกับเราที่ผ่านมา เราอโหสิกรรมและอภัยให้ได้เสมอ...ส่วนคนที่เรา ไปทำร้าย...แม้นว่าจะไม่รู้ตัวก็ดี หรือรู้ตัวก็ดี เราขอ ตั้งจิตอธิษฐานว่า.... ให้อภัยกับเราด้วยเพราะสิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเรานั้น มันร้ายกาจเหลือเกิน......
ก็ช่างเถอะ........
ขอไปทำบุญ......ไปรดน้ำมนต์...สวดมนต์ก่อนนอนทุกคืนว่า.... แม้นโอกาส ยังมีน้อยนิด แต่ก็ต้องสร้างให้เป็น....ทางเดินที่เราได้เลือกของเราเอง และ เราจะไม่โทษใคร เพราะต่อไป เราต้องไม่ตกเป็นเครื่องมือของใคร อยากเป็นตัวของตัวเองมากที่สุด เห็น คนในโลกนี้แล้ว รู้สึก อยากเดินไปในที่ที่นึง แล้วอยู่เงียบๆคนเดียวสักพัก.....แม้นจะวิเวก เหงาหรืออะไรก็ตาม แต่ก็ได้มีสติ ทบทวน และ คิดว่าจะทำอะไรกับตัวเรา...แม้นตาย..........ก็ขอตาย อย่างมี สติ................