เปลวไฟกลางสายน้ำ อีทิสังฉันท์ ๒๐ น้ำก็ยังมิลด สลดมิลา ตระบัดขยั้นประหวั่นผวา พะวงไฟ พาลฤยอมชะลอ มุก่อประลัย ทุเล่ห์ผสายเพาะร้ายนิสัย สนิทสวม ปลุกระดมประชาระดาประชวม ระเร่งสิเราระเร้านะรวม พลังรณ ไปสภาฯ ซิ่กิจรจิตตระกล สะพรึ่บประนังสะพรั่งสนน เสนอการณ์ เราจะเสียไผทอุไรอุทาร ประโยชน์พหู ณ ภูพิหาร ผิห่อนแล เขาจะมอบเขมรประเคนขะแมร์ ประสมประเสประเดกระแส เสมือนเคย โอ! บุรีวิบากเคราะห์ยากเสบย ประเดี๋ยวเถอะวุ่นกระกรุ่นละเหวย วิบัติลาง ดังนภาสมันต์อนันต์ธุมางค์ พิภพ อหา! คณากระหาง กระโหมฮือ น้ำก็ยังมิผ่านพะกรานกระพือ จะทำกระไรไฉนน่ะหรือ มิรู้ทำ เออ ละสิ่งละอย่างชิช่างระยำ ประเทศจะล้มแหละล่มถลำ ลุบาดาล ถ้อยทิ้งท้าย: อุทกภัยยังไม่จบ จะเริ่มรบอีกแล้วฤา??? (๓๑ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๓) หมายเหตุ: ผมฟังวิทยุเมื่อวาน ได้ยินแถลงการณ์ของกลุ่มเครือข่ายประชาชนคนรักชาติ นัดรวมพลังกันที่หน้ารัฐสภา วันที่ ๒ พฤศจิกายนศกนี้ จุดประเด็นความขัดแย้งเรื่องเขาพระวิหารขึ้นมาอีก ทั้งๆที่ภาวะความเดือดร้อนของราษฎรจากน้ำท่วมก็ยังคงอยู่ จึงเขียนงานชิ้นนี้ขึ้นครับผม
1 พฤศจิกายน 2553 20:28 น. - comment id 1166054
...ประดุจหนึ่งเพลิงไฟกลางสายน้ำ...
2 พฤศจิกายน 2553 16:22 น. - comment id 1166170
เพราะนัก ครับ.
3 พฤศจิกายน 2553 12:20 น. - comment id 1166374
พวกเขาด้วยกันเองนั่นแหละ อยากได้อะไรจะทำตรง ๆ ก็คงยาก ก็เลยมีพวกมาเรียกร้อง เมื่อยอมก็ได้มีข้ออ้าง เห็นได้ชัด ไม่มีกำลังทหารมาสักคนแตกต่างไหมล่ะ ถ้าอีกกลุ่มหนึ่ง มีคนใหญ่ออกมาฮึ่มห้ามชุมนุม อิอิ