เนิ่นนานนักแล้วนะคนไกล ยังจดจำกันได้อยู่หรือเปล่า ยามสายลมไหวแว่วอยู่แผ่วเบา ในแดดเช้าเที่ยงสายและบ่ายนี้ รับรู้เถิด..เธอจงช่วยรับรู้ ที่เป็นอยู่มันท่วมท้นจนล้นปรี่ ยังรอการกลับมาทุกนาที นับตั้งแต่วันที่เธอจากลา เพราะฉันใช่ไหม..ใช่-เพราะฉัน ที่ทำเธอนิ่งงัน..เธอหันหน้า จึงหัวใจมืดบอดตลอดมา คงแต่ความเย็นชาในตาเธอ หากผ่านมาทางนี้ช่วยรู้บ้าง ว่าฉันมีบางอย่างยังค้างเอ่อ คือถ้อยคำฟุ้งซ่านปานละเมอ ว่าฉันคิดถึงเธอเสมอมา ฉันยังอยู่..เธอรู้ไหม กับวันที่ความนัยฉันไร้ค่า ฉันเสแสร้งฉันแกล้งทำเมื่อร่ำลา ทั้งที่ปรารถนาให้เธอรัก
ปาลิน 31 ต.ค. 2553 16:05 น. - ID 137699 
1100
6
0
31 ตุลาคม 2553 19:18 น. - comment id 1165848
ห่างด้วยมิตรภาพ แม้นจะซึมซับใน อัตราที่ต่างกัน แต่ก็ยังยินดีใน สิ่งที่เป็นอยู่ เพราะ นั่นคือ รู้จักคำว่า รัก. :)
31 ตุลาคม 2553 20:12 น. - comment id 1165873
ไพเราะและเศร้าขอรับชอบจังหวะการใช้คำของท่านจังเลยขอรับ
1 พฤศจิกายน 2553 03:14 น. - comment id 1165921
สวัสดีคะ คุณปาลิน ไม่มีอะไรจะ "ทรมาณ" เท่ากับการต้อง " รอคอย" อย่างไร้จุดหมาย...อีกแล้วคะ เป็นกำลังใจให้นะ
1 พฤศจิกายน 2553 08:19 น. - comment id 1165933
สายลมที่แผ่วพริ้ว... ใจยังวาบหวิวคร่ำครวญหา ไยเมื่อเธอตามพบฉันหลบตา แค่อยากให้รู้ว่า...ฉันยังคอย
ไพเราะค่ะ..แซมมาคอยเป็นเพื่อน.. แซม
2 พฤศจิกายน 2553 17:25 น. - comment id 1166194
สวัสดีค่ะ คุณระพินทร์ ถ้อยคำของคุณ ได้อ่านแล้วทำให้รู้สึกดีจังเลยค่ะ สำหรับปาลินแล้ว ห่างกับหายต่างกันนะคะอีกทั้งยังกลับสร้างความร้อนรนได้ไม่เท่ากันด้วยสวัสดีค่ะ คุณกระบี่ใบไม้ ขอบคุณมากๆนะคะที่ให้เกียรติ แต่ เรียกปาลินธรรมดาก็ได้นะคะ คำว่าท่าน ปาลินรู้สึกว่าตัวเองยังไม่เหมาะสมกับคำนั้นเลยน่ะค่ะ
2 พฤศจิกายน 2553 17:56 น. - comment id 1166199
ความรักบางที ก็ไม่มีคำบอกเล่า ใดสรุปแล้วได้ใจความจนจบ ประโยคจนถึงจุด Fulstop เพราะ หานิยามได้ยาก ครับ คุณปาลินเขียนได้ใจความครับ.
4 พฤศจิกายน 2553 20:00 น. - comment id 1166654
สวัสดีค่ะ คุณอรุณสุข ขอบคุณนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
