เมื่อไออุ่นแห่งรักเริ่มจัก...แผ่ว ฟ้องด้วยแววห่างเหินทำเมินเฉย รับสัมผัสเปล่าว่าง...ต่างจากเคย หัวใจเอยเกิดคำถามทุกความนัย... หรือหมดค่า...ให้ค้นจึงร่นห่าง มีเงาบางขวางกั้น...แสนหวั่นไหว กี่เคว้งคว้าง...เกินนับยากขับไล่ ร้าวรานใจหมองหม่นทุกข์ทนตรอม... มีแต่ความห่างเหินหมางเมินให้ เหมือนว่าไร้เลือนสิ้นในกลิ่นหอม เหลือเพียงเงาในทรวงพวงพยอม เจ็บก็พร้อม...รับรู้เพียงผู้เดียว... รู้หมดค่าแห่งรัก...ประจักษ์แล้ว ด้วยพี่แก้วเปลี่ยนแปรสิ้นแลเหลียว ทิ้งนงคราญ...เฝ้ารอใจห่อเหี่ยว สุดรั้งเหนี่ยว...หวนคืนวันชื่นเรา... แม้ตระหนักรักคล้ายสุดสายปาน เจ็บพล่าผลาญ...คอยสุมเร่งรุมเร้า ข่มหวาดหวั่นอดกลั้น...ให้บรรเทา เจ็บ.ทุกข์.เศร้า.เหงาหงอยยังคอยใจ...
26 ตุลาคม 2553 10:00 น. - comment id 1164056
โอเค จัดไป คริๆ หัวฟูวันนี้
26 ตุลาคม 2553 10:20 น. - comment id 1164063
สวัสดีคะ คุณแมงกุ๊ดจี่ เข้ามาอ่านกลอนำพเราะคะ
26 ตุลาคม 2553 10:23 น. - comment id 1164065
I love you so much No change to another...
26 ตุลาคม 2553 10:27 น. - comment id 1164068
เจมิไนเขียนผิด ขอโทษนะคะ จะเขียนว่า "เข้ามาอ่านกลอนไพเราะ" ตะหาก
26 ตุลาคม 2553 10:30 น. - comment id 1164069
เจ็บ.ทุกข์.เศร้า.เหงาหงอยยังคอยใจ... มาคอยด้วยจ้า
26 ตุลาคม 2553 10:46 น. - comment id 1164073
หวัดดีจร้า...คุงน้องมะกรูด... มาเยี่ยมๆมองๆ...จร้า... ใกล้วันงาน เทศกาล ตระการจิต อย่าไปคิด อะไรมาก ลำบากผล คนไม่ไร้ เท่าใบไม้ ใกล้ร่วงรน จับฉอกฉล ลอยกระทง ลงน้ำลอย ลอยไปลิบ หยิบความรัก ฝากกระทง ไม่มั่นคง ก็ลอยมัน อย่าหวั่นคล้อย ขืนคิดมาก จะยากพลิก ผิดล่องรอย รักมันน้อย ก็ลอยไหล ให้ไกลตา สองกระทง ลงคงคา บูชาคู่ หนึ่งเจ้าชู้ ไม่สนใจ เสน่หา สองรำลึก นึกพระคุณ บุญคงคา ขีดเส้นกา กำหนดไว้ ในใจควร แล้วอาจพบ จบมิจบ อบไม่เกรียม รักเคยเจียม เตรียมจะลอย จะคล้อยหวน คืนมาพบ ประสบพักตร์ รักรัญจวน โผล่มาชวน เจ้านวลน้อย (ไป) ลอยกระทง...อิอิ กลับบ้านก่องน้ำท่วมแล้ว...
26 ตุลาคม 2553 10:58 น. - comment id 1164080
%31 กลอนไพเราะมากค่ะ... ขอบคุณที่แบ่งปัน.. แซมค่ะ
26 ตุลาคม 2553 11:02 น. - comment id 1164082
บอกแล้วให้คุณหมอช่วยดามใจ แล้วเป็นไง ทำมาบ่น หัวฟูเหมือนกัน ปั่นงานก่อน
26 ตุลาคม 2553 11:29 น. - comment id 1164087
มีรักก็ต้องมีหวังบ้างค่ะ
26 ตุลาคม 2553 12:54 น. - comment id 1164112
รักออกแบบไม่ได้ แต่ถ้าเราเลือกแล้วก็ต้องยอมรับ กับความรักที่ได้มา...ว่าจะเป็นแบบไหน...
26 ตุลาคม 2553 13:21 น. - comment id 1164126
พอมันเกิดขึ้น สักพักมังก็ดับไป เหมือนเปลวไฟค่ะ ทำยังไงดีคะ อิ
26 ตุลาคม 2553 13:44 น. - comment id 1164142
คิดถึงแม่มะกรูดคนงาม เลยเข้ามาด้วย วันนี้ว่างจ้า แต่ถึงอย่างไรก็ยังรักและคิดถึง แม่มะกรูดคนสวยเสมอๆแหละ แก้วประเสริฐ.
26 ตุลาคม 2553 16:13 น. - comment id 1164171
หวานและเศร้านะคะ ไพเราะมากค่ะ
26 ตุลาคม 2553 16:36 น. - comment id 1164190
มังแปรสภาพ เพราะคุงหมออ่ะป่าว..น้องเลิฟ
26 ตุลาคม 2553 18:52 น. - comment id 1164200
.. โอ้ย ยังคอยอยู่อีกเหรอเจ้ ... โบกมือลา ความจำ ทีช้ำชอก เหมือนดั่งหอก ทิ่มตำ ซ้ำที่เก่า ขอให้เป็น ผู้แพ้ แค่รักเรา ถึงจักเหงา ก็ยังดี กว่านี้แล .... เกือบไม่รอด ... 555 +
27 ตุลาคม 2553 05:22 น. - comment id 1164273
ความรักเป็นพลังงานรูปแบบหนึ่ง ตามกฎของพลังงาน..ความรักไม่มีการสูญสิ้น แต่อาจเปลี่ยนรูป...นะครับ
27 ตุลาคม 2553 11:48 น. - comment id 1164322
หวัดดีจ้า คุณมะกรูด... ๐ ความใดไหนแปรหรือแค่เปลี่ยน ยังคงเวียนวนห่วงจำเรียงหา สำเนียงเพรียกเสียงพร่ำลำนำพา วาสนาคงสมภิรมย์ทรวง ฯ แจมหน่อยครับ
27 ตุลาคม 2553 13:25 น. - comment id 1164350
ความผันแปรแลให้เห็นเป็นสรณ พึงลดละความยึดติดผิดวิสัย อันความงามธรรมชาติดาษดื่นไป อย่าหลงใฝ่เพียงเสน่หา..มาวุ่นวน ....แบบว่า...เห็นด้วยครับที่...ที่ละวางได้
27 ตุลาคม 2553 20:07 น. - comment id 1164449
เมื่อถึงวัน อำลา จึงลาจาก ต้องพลัดพราก คนดี ที่ห่วงหา แม้ก่อนเคย หยอกเย้า เฝ้าเจรจา ถึงเวลา บัดนี้ ไม่มีกัน คงจะเป็น เพราะเราหรือ เขาก็ได้ จึงทำให้ ถึงทางแยก ที่แผกผัน ต้องเลือกเดิน ทางหนึ่ง ซึ่งสำคัญ จึงมีวัน หม่นหมอง คล้องดวงใจ เหลือเพียงความ ทรงจำ ที่ล้ำค่า ต้องอาศัย กาลเวลา มาช่วยให้ บรรเทาความ ร้าวราญ ผลาญฤทัย กว่าฟ้าใหม่ จะทอแสง แห่งความงาม
28 ตุลาคม 2553 00:52 น. - comment id 1164524
ฤๅแปรเปลี่ยนไปสิ้นไม่ผินมอง น้ำตานองหมองหม่นทนทุกข์หนัก คิดหักใจให้ขาดประหลาดนัก กลับยิ่งรักล้นอกสะทกใจ เขาลำบากยากเข็ญเป็นไรบ้าง เขาอ้างว้างทุกข์ทนอยู่หนไหน เขาห่วงหาอาวรณ์มัวอ้อนใคร เขามีภัยหรือมีสุขทุกวารวัน มิเห็นค่าความรักร่วมถักทอ มิสานต่อฉิมพลีที่ร่วมฝัน มิถนอมออมใยสายสัมพันธ์ มิเอ่ยคำลากันเมื่อร้างไกล ต้องซึมเศร้าเหงาหงอยรอคอยอยู่ โปรดรับรู้อกพรั่นสุดหวั่นไหว เจ็บลึกล้ำย้ำตรองข้องหัวใจ ผิดอย่างไรจึงผลาญรานรักเรา มาเยี่ยมเห็นว่าอาการหนักก็เลยเอาหัวใจมะกรูดมาใส่ใจเราเขียนกลอนนี้ออกมา
28 ตุลาคม 2553 11:50 น. - comment id 1164651
ใช่ห่างเหินเดินหนีหรือตีจาก แต่ไม่อยากรบกวนให้ป่วนปั่น หมดศรัทธากันแล้วก็แล้วกัน ความสัมพันธ์อยู่ยั้งยังเหมือนเดิม
28 ตุลาคม 2553 13:32 น. - comment id 1164680
สวัสดีค่ะ จบก. จัดไป ๆ คริ ๆ สู้ ๆ น๊า วันนี้ก็ฟูเหมือนกัน ประชุมด้วยความสุขนะพี่สาวจ๋า + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + สวัสดีค่ะ คุณ Gemini58. 1+2 ยินดีที่ร่วมทักทายกันค่ะ ขอบคุณนะค่ะ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + สวัสดีค่ะ คุณครูกระดาษทราย. ขอบคุณค่ะ คุณครู. + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + สวัสดีค่ะ จอบอ. เฝ้าระวังใจตัวเองมากเลยค่ะ พี่สาวคนดี ช่วงนี้ฟุ่งเกิ๊น ดูแลรักษาใจนะค่ะ พี่สาวคนดี + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + สวัสดีค่ะ พี่กรต. ใกล้วันงานเทศกาลตระการใด แต่ข้างในกลับคิดจิตสับสน เทศกาลไหนไหนผ่านกี่หน ยังวกวน..บนทางอย่างอาลัย อยากจะให้เทศกาลรักบานเบ่ง ในทุกเพรงแห่งกรรมส่งนำให้ ขอครรลองพบทางสว่างใส ความทุกข์ใจ...โปรดห่างเส้นทางที.. ขอบคุณค่ะ เดินทางดี ๆ นะคะ ระวังฮ่องกงฯ ด้วยน๊า + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + สวัสดีค่ะ คุณ cicada. ขอบคุณค่ะ ที่แวะเข้ามาทักทายกัน + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + สวัสดีค่ะ จวว. พี่หมอน่ารักแสนดี จนดีเกินไป อิอิ แต่ก็แอบสบตาปิ๊ง ๆ ไปบ้างเหมือนกัลลลลล อิอิ จุ๊ฟฟฟฟฟฟฟ น๊า + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + สวัสดีค่ะ พี่น้ำตาลหวาน รักแล้วเป็นทุกข์ แต่ก็ยังไม่เลิกรัก... สักวันคงหักดิบ....แต่จะทำได้ป่าวน๊า ลุ้น ๆๆๆ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + สวัสดีค่ะ พี่กุหลาบขาว. ความรัก คนรักมักนำมาทั้งสุขและทุกข์ เป็นธรรมดาของสัจธรรม พี่กุหลาบขาวสบายดีนะคะ หายไปนานมาก อยากบอกว่าคิดถึงนะค่ะ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + สวัสดีค่ะ พี่แบม แก้วประภัสสร ความรู้สึกนึกคิดของจิตเป็นไปโดยปริยาย... เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เป็นแบบนั้นจริง ๆ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + สวัสดีค่ะ คุณแก้วฯ ขอบคุณในความคิดถึงค่ะ มะกรูดก็ระลึกถึงคุณแก้วฯ เช่นกันค่ะ บางช่วงของแต่วันของชีวิตเอาแน่ไม่ได้เลยค่ะ ทั้งงาน ทั้งชีวิต รักษาสุขภาพนะค่ะ อากาศช่วงนี้เริ่มเย็นลงแล้ว.. + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + สวัสดีค่ะ คุณการัณยภาส. ขอบคุณค่ะ ความเศร้ามักทำให้เขียนกลอนได้ แต่ความสุขมักทำให้มะกรูดเขียนไม่ได้ งง ตัวเองเหมือนกันค่ะ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + สวัสดีค่ะ พี่ยาแก้ปวด... คุณหมอ..อาจรักษาอาการแปรได้นะค่ะ แต่คุณหมอไม่ใช่ตัวแปร ให้เกิดกันผันน๊า อิอิ คืออยากบอกว่า กลับมาคิดถึงแต่คุณหมอค่ะ อิอิ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + สวัสดีค่ะ น้องอุ๊ ดำรำพันอยู่นั่นแร่ะ คริ ๆ อยากจะจบความเศร้าที่เข้าสุม รักแล้วกลุ้มหัวใจจะไหวหรือ ? พบคำถามมากมายความหมายคือ รักที่ถือยื้อครอง...ร้าวหมองใจ.. ทำไงได้อ่ะ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + สวัสดีค่ะ พี่อินสวน. ความรัก...คือความรัก แต่เรามักรักษาและเข้าใจได้ไม่ถ่องแท้ จึงต้องเจ็บเพราะจิตที่ละโมบกับกิเลสที่อยากได้อยากเป็น... + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + สวัสดีค่ะ พี่ปู่กิ่ง. อนิจจาทุกอย่างต่างไม่เที่ยง ขอแค่เพียงหัวใจอย่าไหวหวั่น รู้ตริตรองมองเห็นสิ่งเป็นนั้น ล้วนต่างผันหมุนเวียนแปรเปลี่ยนไป.. มองอย่างเข้าใจ ความทุกข์ใจก็น้อยลง. ขอบคุณค่ะพี่ปู่กิ่ง. + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + สวัสดีค่ะ ลมแปร... ความผันแปรเป็นไปในกระแส ไม่เคยแน่...สรรพสิ่งยังติงไหว โลกยังหมุนกาลยังเวียนผันเปลี่ยนไป ควรปรับใจ...ยอมรับอย่าสับสน... ขอบคุณนะคะ ที่แวะทักทาย คุณน้องสบายดีนะคะ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + สวัสดีค่ะ หิ่งห้อยน้อยใจ. ทุกสิ่งล้วนไม่แน่กระแสโลก เรื่องราวโศกวนเวียนมาเปลี่ยนผัน ต้องยอมรับเรียนรู้อยู่อย่างนั้น สิ่งสำคัญ...ปรับใจเห็นสิ่งเป็นไป. คงจะเป็นเพราะบุญที่หนุนส่ง ได้หมดลง...ระหว่างกันมิหวั่นไหว ปล่อยแล้วนิ่ง..ให้พบสงบใจ มิโทษใด...หรือใคร...ไร้มลทิน. แล้วจะเหลือมอบไว้ใจปรารถนา คงคุณค่าความดีให้...ได้ถวิล ส่งมอบให้...ด้วยใจจะไม่สิ้น จักคงผิน...เพราะยังคิดหวังดี.. ขอบคุณค่ะ คุณหิ่งห้อยน้อยใจ. + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + สวัสดีค่ะ พี่ฤกษ์ ทุกสิ่งล้วน...ไม่เที่ยงเพียงยอมรับ อย่ายึดจับครอบครองจะหมองหม่น เมื่อหมดแล้วแรงบุญจะหนุนดล ให้สองคน...ร่วมทางร่วมสร้างสม. เพราะแรงส่งแห่งกรรมคอยกำหนด ล้วนปรากฏ...เรื่องราวทั้งร้าวขม หากหมดรักกรรมพาเป็นอารมณ์ รักร้าวล่ม...สิ้นกรรมกระทำไว้... แม้ว่าเศร้าเท่าทันก็พลันรู้ ที่เป็นอยู่...ต้องละเรื่องอะไร มองเห็นชัดธรรมดานำพาไป ปล่อยให้ไหลตามกาลผันผ่านเลย... ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาเยี่ยม ขอบคุณหากจะเข้าใจสิ่งเป็นไปในหัวใจ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + สวัสดีค่ะ คุณพฤหัส กฤษชยรักษ์. เข้าใจดี...สัมพันธ์เธอฉันจาง เรื่องทุกอย่างไม่โทษหรือโกรธขึง บุญฉันน้อยไร้วาสนาคว้าไม่ถึง ศรัทธาจึง...หมดลงไม่คงเดิม... ความวางใจ เชื่อใจ ศรัทธาระหว่างกันคืออะไร ทุกวันนี้ยังหาคำตอบไม่ได้เลย ว่ารักใคร? คุณสบายดีนะค่ะ ดูแลตัวเองด้วย... + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +
28 ตุลาคม 2553 13:49 น. - comment id 1164689
ใดแปรไม่แย่สิ้นทางดิ้นสู้ วันนี้ใครมิอยู่....รับรู้ได้ สิ่งยังไหวใจละทิ้งอะไร ปลายฟ้าไม่มืดมน...ใจคนมี
28 ตุลาคม 2553 14:14 น. - comment id 1164705
อารายคุณตา. ผิดนัดแมงแมงนะค่ะ นัดกันวันไหน ที่ไหน ทำไมมามาตามนัด ชิชิ...ยังไม่ถึงเวลาไม่ใช่ข้ออ้างที่ดีเลยชิชิ มันถึงเวลาที่ดีแล้ว คุณตาก็เกษียณแล้วนี่ เหมาะมาก ๆ แล้วคริ ๆๆ แถม คริ ๆ
28 ตุลาคม 2553 17:13 น. - comment id 1164772
..งานงามมากจ๊ะ...คิดถึงและห่วงใยนะคะ