สู่อ้อมกอดขุนเขาร่มเงาไม้ ทางทอดสายยาวไกลใกล้ขอบฟ้า ลัดเลาะเลี้ยวเนินไศลไพรพนา เอื้อมมือคว้าหมอกขาวที่พราวพราย สู่อุ้มผางแดนดินถิ่นอุดม หยาดฝนพรมโลมไล้ไม่ขาดสาย ฟ้าโอบดินอิ่มป่าหาเดียวดาย สื่อความหมายสายสัมพันธ์อันเกื้อกูล สู่สายน้ำทะเลหมอกระลอกพลิ้ว ยอดหญ้าปลิวไกวแกว่งท้าแสงสูรย์ สวยสายน้ำงามผืนป่าฟ้าจำรูญ ความสมบูรณ์ธรรมชาติพิลาศล้ำ สู่เส้นทางลอยฟ้าคว้าปุยเมฆ ดั่งมนต์เสกมัดใจให้ชื่นฉ่ำ ความงดงามอุ้มผางใครสร้างทำ เกินลำนำคำร้อยรสบทกวี แสงตะวันอำลาขอบฟ้ากว้าง ความเวิ้งว้างยาวไกลไร้แสงสี แสนอิ่มเอมซึมซับกับราตรี ค่ำคืนนี้กับภาพฝันอันเรืองรอง ในอ้อมกอดรัตติกาลช่างหวานซึ้ง ชวนตราตรึงดวงดาวพราวแสงส่อง เคล้าหรีดหริ่งเรไรใส่ทำนอง ร่าเริงร้องเพลงไพรในราตรี.
บพิตร 16 ก.ย. 2553 19:35 น. - ID 136917 
1957
4
0
16 กันยายน 2553 21:28 น. - comment id 1156559
อยากเยี่ยมเยือนอุ้งผางทางสายหมอก มีเนินหลอกพิศวงให้หลงไหล ดูเหมือนขึ้นแต่ลงอย่างจงใจ แล้วทำไง?ถึงจะรู้...ใจผู้คน (เนินยังหลอก...คนจะหลอกไหมเอ่ย?)
17 กันยายน 2553 00:52 น. - comment id 1156583
กลอนบทนี้สวยงามจัง ชอบๆๆๆ
17 กันยายน 2553 02:47 น. - comment id 1156591
อ่านแล้วอยากเที่ยวชื่นชมธรรมชาติจังครับ
17 กันยายน 2553 09:19 น. - comment id 1156613
กว่าจะถึง"แม่สอด"ขอจอดจิบ กาแฟดิบหอมกรุ่นลุ้นสักหน สาวมูเซอเธอซื่อไม่ถือตน เผลอนั่งจนตะวันจาง..สว่างใจ
ผ่านมาอีกรอบค่ะเคยไปครั้งเดียวแต่ชอบเส้นทางนี้มาก
17 กันยายน 2553 11:31 น. - comment id 1156640
ขอบคุณBoomerang,คุณหมอกระป๋องและเปลวเพลิงครับ ที่แวะมาทักทาย และให้กำลังใจ
18 กันยายน 2553 13:05 น. - comment id 1156884
แวะมาทักทายสหายเก่าครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
