๏บินลอยคว้างกลางหาวจนหนาวเหน็บ กล้ำกลืนเก็บความช้ำเที่ยวร่ำหา ขอบฟ้านั้นกว้างไกลสุดปลายตา หวั่นผวาราตรีสีเงินยวง ร่อนเร่ไปยังถิ่นถวิลหวัง ม่านหมอกบังทั่วแผ่นดินแดนสรวง สู่หนทางเดียวดายพ่ายลมลวง แสงดับดวงใครเล่าเฝ้าอาวรณ์ คลื่นและลมโหมซ้ำกระหน่ำซัด กายหนาวจัดขังใจเกินไถ่ถอน ดุจสายป่านชีวิตถูกลิดรอน ให้เหนื่อยอ่อนหลงทางแทบวางวาย มองหาฝั่งไม่เห็นยากเย็นแท้ ย้ำรอยแผลมิหยุดสิ้นจุดหมาย คราควันแฝงรายรอบคลุมครอบกาย ถึงคราวพ่ายคงสิ้นทั้งอินทรีย์ มุ่นเมฆหม่นลอยลิ่วลับทิวเขา วังเวงเหงาเหลือเกินอยากเมินหนี ยามฟ้าหลัวโรยแรงแสงชีวี ใกล้ริบหรี่มืดมนทุกหนทาง น้ำตาเอ่อท่วมท้นรอหล่นหยาด แสนอนาถโหยหวนจวนฟ้าสาง อำลาแสงสุดท้ายก่อนวายวาง เพื่อคืนร่างอันสงบสู่ภพภูมิ๚๛ เทียนหยด
เที่ยนหยด 9 ก.ย. 2553 09:17 น. - ID 136788 
2172
5
0
9 กันยายน 2553 10:28 น. - comment id 1155142
9 กันยายน 2553 13:17 น. - comment id 1155170
(เมาคลื่นค่ะ....ขอแก้ไขให้ด้วย) ทั้งบทเพลงกลอนเพราะ..เสนาะนัก ขอพิงพัก..ตรงนี้แบบตีขลุม ดวงจิตผ่าวร้าวรอน..ยากต้อนคุม มาชุมนุมบ้านนี้..เดี๋ยวดีเอง (นะคะ) (ขออนุญาต..ต่อเสียงสั้นค่ะ(ภูมิ--ขลุม)
9 กันยายน 2553 13:54 น. - comment id 1155171
ดีจร้า....คุงอ้อย ไพเราะ...เศร้า...เหงา...ซึ้ง....มากมาย...ฤา จาถึง ซึ่งฤดู ลิงร้องไห้ ตรากตรำสาย ธารรันทด บทสิ้นฝัน เถลิงร่อน ก่อนผลัดผลิน สิ้นแสงจันทร์ สุดโศกศัลย์ แต่ก่อนนั้น มันหมดลง ตะกายฟ้า คว้าอากาศ ก็หวาดเร้น ลืมว่าเป็น ลิงตัวจ้อย น้อยประสงค์ มิอาจบิน ผินและผก เหมือนนกคง ต้องอยู่ตรง ณ ชายป่า ลับตาใคร เหงา...ไม่รู้จะเขียนอารายดี...อิอิ
9 กันยายน 2553 16:59 น. - comment id 1155176
กลอนเหงาจริงๆ เพลงก็เศร้า แต่พอได้รู้ที่มาของกลอนตรูงี้เอาเท้า เอ๊ย มือก่ายหน้าผาก เพื่อนตรูจินตนาการบรรเจิดมาก อิอิ
9 กันยายน 2553 19:06 น. - comment id 1155194
ไม่เเคยผิดหวังในบทกลอนของคุณอ้อยเลยค่ะ
9 กันยายน 2553 17:11 น. - comment id 1155196
นิยายน้ำเน่า แต่กลอนแจ่มมาก ขอบอกค่ะ เตรียมตัวกลับบ้านจ้า เลิกงานแล้ว
10 กันยายน 2553 09:34 น. - comment id 1155290
พี่อนงค์นาง... หวัดดีค่ะพี่ ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ มีความสุขทุกวันนะคะ
10 กันยายน 2553 09:45 น. - comment id 1155292
คุณ Boomerang บ้านนี้ยังอบอุ่นดั่งคุณว่า คุณเดินมาพันผูกนั้นถูกเผง! สื่ออักษรสานฝันร่วมบรรเลง ขออย่าเกรงใจเลยคุ้นเคยดี ขอบคุณที่แวะมาทักทาย และยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
10 กันยายน 2553 09:48 น. - comment id 1155293
กีรติ... อ่านกลอนไปขำไปชอบจังที่ว่าเรา เป็นลิงตัวจ้อย...ถึงความจริงจะไม่จ้อย... แต่ก็เอาเถอะ..
10 กันยายน 2553 09:49 น. - comment id 1155294
10เซฟไว้ก่อน.. เด่วค่อยกลับมาใหม่
10 กันยายน 2553 11:11 น. - comment id 1155309
ถึงน้ำจะเน่าแต่ก็ยังเห็นเงาจันทร์
10 กันยายน 2553 13:00 น. - comment id 1155340
ลิงฝน.... อ่ะเฮ้ยๆ...แกรช่างกล้านิ..ชิชะ..จะเอา เท้าก่ายหน้าผาก....ฮ่าๆๆๆ...มิอยากนึก ภาพเล๊ยยยย....แกรคงรู้ว่าตรูคิดรัยอยู่
10 กันยายน 2553 13:02 น. - comment id 1155342
เจ๊แบม... ประมาณว่าในน้ำเน่า..คงจะมีน้ำดีปะปนบ้าง เนาะเจ๊เนาะ...
10 กันยายน 2553 13:03 น. - comment id 1155343
พี่นรสิริ หวัดดีค่ะพี่...ขอบคุณมากมายที่พี่แวะมา ทักทายและให้กำลังใจ..มีความสุขนะคะ
10 กันยายน 2553 13:04 น. - comment id 1155344
คุณพิม... อุ๊ย..จริงหรอตัวเอง...ไม่ได้เจอะเจอเลยพักนี้ สบายดีหรือเปล่าจ๊ะ
10 กันยายน 2553 16:59 น. - comment id 1155385
งดงาม จ้า ..ศิษย์น้อง
10 กันยายน 2553 16:55 น. - comment id 1155389
ต่อไปนี้ครูจะเข้ามาแค่อ่านเท่านั้นหาก ผิดก็จะบอกจ้า อย่าคิดว่าครูทิ้ิงนะเข้ามาจะ ไม่คอมเม้นท์แล้ว เพราะสิ้นกังวลจ้า รัก ศิษย์เราเสมอ
แก้วประเสริฐ.
10 กันยายน 2553 21:04 น. - comment id 1155445
ครูแก้ว
10 กันยายน 2553 21:05 น. - comment id 1155446
ปู่กิ่งฯ... ขอบคุณหล๊าย หลาย ศิษย์พี่ สบายดีนะคะ
10 กันยายน 2553 21:06 น. - comment id 1155447
20ซะหน่อย..ก่อนนอน
10 กันยายน 2553 23:26 น. - comment id 1155457
คุณเอื้องอังกูร... ในความมืดของท้องฟ้า..ใช่ว่าจะบดบังความ มืดในใจไม่...เช่นกันอ้อยว่าในความสว่าง ก็ไม่สามารถลบความมืดออกจากใจได้... คงอยู่ที่การมองและสัมผัสรับ... จินตนาการที่ไม่มีวันจบ..เกิดขึ้นได้แม้ช่วง ระยะเวลาเพียงสั้นๆ..และนี่คือที่มาของกลอน บทนี้ค่ะ..ขอบคุณมิตรไมตรีที่ให้อ้อยเสมอมา และขอให้มีความสุขมากๆเช่นกันค่ะ
10 กันยายน 2553 23:37 น. - comment id 1155465
หวัดดีเช่นกันค่ะ คุณฤทธิ์ ด้วยความขอบคุณสำหรับคำแนะนำที่ อ้อยถือว่ามีประโยชน์มากมาย..ถ้าเป็น ไปได้ขอถือโอกาสซะเลยเรา..อิอิ อ้อยคงมีโอกาสได้รับคำแนะนำอีกใน กลอนบทต่อๆไปนิ..อิอิ> > หลุมดำ อุกาบาต เนบิล่า..อืม น่าสนแฮ่ะ ไม่แน่นะคะ คุณฤทธิ์ อาจจะมีมาตกหล่น แถวๆนี้บ้างก็ได้ ใครจะไปรู้..
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับมิตรภาพดีๆค่ะ อ้อ..เกือบลืม ยังไงอ้อยก็ยังรอรวมเล่ม ของคุณฤทธิ์อยู่น๊ะ.... เม้นท์ที่ตอบอ้อย ขอถือเป็นคำสัญญา ได้เลยมั๊ยนี่...
10 กันยายน 2553 22:53 น. - comment id 1155473
คืนนี้ไม่มีแสงจันทร์...ฝนตกพรำๆ...เสียงฝน ดังเปาะแปะๆๆๆ สายลมแผ่วเบาๆ..ทำให้เหงาได้เหมือนกันนะ ...อ่านบทกวี...แล้วมองท้องฟ้ามืดๆแม้ไร้แสงจันทร์..แต่รสแห่งบทกลอนกลับชัดยิ่ง .......ก่อนจะนอนสวดมนต์อ้อนวอนอีกที ขอกุศลบุญบารมี..ให้คุณเทียนหยดหลับฝันดีครับ
10 กันยายน 2553 23:12 น. - comment id 1155474
หวัดดี คุณอ้อย เป็นจินตนาการที่ไพเราะครับ วรรคที่สี่ของบทแรกคำเกิน ใช้..หวั่นผวา ก็พอ ความหมายไม่เสีย ไพเราะกว่าด้วยครับ วรรคสุดท้ายของบทจบ จบได้ดีครับ ปล.แสงจันทร์ ดวงดาว ดวงตะวัน สร้างจินตนาการให้บทกลอนได้ดีครับ กำลังนึกว่า หลุมดำ อุกาบาต เนบิล่า อะไรพวกนี้ยังไม่เคยเห็นในงานกลอน เป็นเพราะอะไนหนอ...นึกไม่ออก
11 กันยายน 2553 20:46 น. - comment id 1155589
อยากเป็นสมาชิกเว็บนี้จังค่ะ แต่หนูสมัครหลายรอบแล้วไม่เหนได้รหัสผ่าน ทำไงดีค่ะ ช่วยหน่อยค่ะ ใครก็ได้
11 กันยายน 2553 21:11 น. - comment id 1155595
คุณ 008 หวัดดีค่ะ...เอ่อ..ไม่แนใจว่าทำถูกทุกขั้นตอน หรือเปล่า..ลองดูใหม่ดีหรือเปล่าค่ะ...ขอให้ สำเร็จดังประสงค์ค่ะ
12 กันยายน 2553 07:41 น. - comment id 1155709
สงสัยจะเป็นแสงจันทร์สุดท้าย แต่ไม่ต้องกลัว หมดแสงจันทร์ เรามานั่งดูแสงดาวกัน
12 กันยายน 2553 22:06 น. - comment id 1155837
พี่สืบ.. เอางั้นหรอ...ล่ายๆ ว่าแต่เรานับดาวแข่งกัน ดีกว่าม้างพี่ชาย...กล้ามั๊ยกล้า?
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด