บทกวีแห่งหัวใจ ฝากไปให้ถึงเธอ
BongNothMaRu
ในวันที่ ตัวฉัน นั้นร้องไห้
จมอยู่ใน ความทุกข์ ที่สุดแสน
ไม่มีใคร กำลังใจ มันขาดแคลน
ต้องการเพียง อ้อมแขน ใครสักคน
ในวันหนึ่ง ที่เธอ เดินเข้ามา
มอบเวลา ที่มีค่า ให้แก่ฉัน
มีความหมาย มากมาย เมื่อมีกัน
ช่วยผลักดัน วันเวลา ที่หยุดไป
อยากขอบคุณ เธอมาก มากหนักหนา
ที่เข้ามา ช่วยเยียวยา คนอย่างฉัน
ขอบคุณเธอ ที่ได้มอบ คืนและวัน
ที่มีค่า กับฉัน นั้นมากมาย
แต่สักวัน อะไร อะไร ก็ต้องเปลี่ยน
ต่างหมุนเวียน เปลี่ยนแปรผัน
สึกวันหนึ่ง เธอก็ต้อง ไปจากกัน
วันที่ฉัน จะลุกขึ้น ยืนได้เอง
ฉันไม่อยาก ทรยศ เธอรู้ไหม
แต่หัวใจ ฉันหวั่นไหว อยากให้รู้
ยิ่งเธอใกล้ เธอดี ที่เป็นอยู่
ทำให้ฉัน นั้นได้รู้ เสียงของใจ
แต่จะเอ่ย บอกเธอ ก็กลัวว่า
วันเวลา ที่ผ่านมา หมดความหมาย
กลัวว่าเธอ จะทำ ตัวเปลี่ยนไป
กลัวว่าความ เชื่อใจ ของเธอ จะเปลี่ยนแปลง
แต่!!! ชอบเธอนะ คำนี้ ที่อยากบอก
แต่ไม่ขอ คำตอบ ใด้ดอกหนา
ขอเพียงแค่ ยังได้มอง ด้วยสองตา
เก็บเธอมา เป็นภาพฝัน ยามค่ำคืน
ฉันขอโทษ ที่ต้องเอ่ย เผยให้รู้
เก็บไว้อยู่ ในใจ อึดอัดหนา
เลยต้องบอก ออกไป เป็นวาจา
ให้เธอ รับรู้ว่า ฉันชอบเธอ
แต่ได้โปรด อย่าโกรธ หรือเคืองฉัน
ที่ผ่านมา ที่ให้กัน เท่านั้นหนอ
มากมายแล้ว มันมากเกิน คำว่าพอ
จะไม่ขอ อะไร ไม่อีกเลย
หากวันนึง ตัวฉัน นั้นสับสน
วุ่นวายจน เกิดท้อ และหวันไหว
ขอให้ฉัน นั้นโทรหา บ้างเป็นไร
ไม่รบกวน เกินไป ใช่ไหมเธอ
และสุดท้าย ที่ฉัน อยากจะเอ่ย
ถ่อยเฉลย ความใน จากใจฉัน
เป็นคำพูด ที่มากมาย ความผูกพัน
เป็นประโยค ที่สำคัญ ของหัวใจ
จงรู้ไว้ ว่าฉัน ยังเหมือนเดิม
แมนเพิ่มเติม ความรู้สึก ลึกซึ้งแค่ไหน
ก็จะเป็น ฉันคนเดิม ตลอดไป
ตราบเท่าใจ ของเธอยัง ต้องการกัน
หากเธอทุกข์ เศร้าใจ เหนื่อยและท้อ
อยากให้รู้ มีฉันรอ อยู่เสมอ
ที่ตรงนี้ ฉันจะอยู่ เพื่อคอยเธอ
จะเป็น พี่ เป็น เพื่อน เสมอ ตลอดไป