ดวงดาว

รัสมีของดวงจันทร์

ร่วงแล้ว..ดวงดาว..น้ำตเจ้าร่วง
เจ้าคงเป็นห่วงดวงจันทร์  ที่พลันหาย
เจ้าคงเหงาเปล่าเปลี่ยวและเดียวดาย
เจ้าจึงครำครวญ ฟูมฟาย มีน้ำตา
ร่วงแล้วตัวข้า..น้ำตาร่วง
เพราะยังแอบถามทวงถึงคนดีของข้า
เขาห่างหาย เขาไปไกล เขาไม่กลับมา
เขาทิ้งเพียงความเหว่าว้า ให้ข้ากลืนกิน
ข้าคิดถึง ข้าเป็นห่วง ข้าหวงแหน
จะไกลกี่ดินแดนก็ยังโหยถวิล
หากบินตาหาเขาได้  ..... ก็จะบิน
เพราะข้ายังไม่ชินกับการไม่มีใคร
.....เช็ดเถิด...ดวงดาว..เช็ดน้ำตาเจ้าที่ร่วง
ประเดี๋ยวข้าเป็นห่วงจนร้าวไหว
เจ้าคิดถึงจันทร์...ข้าก็ไม่ต่างกันเท่าไร
คิดถึงเขาจนร้องไห้เป็นเพื่อนดาว
				
comments powered by Disqus
  • วลีลักษณา

    4 กันยายน 2553 19:59 น. - comment id 1154459

    แวะมาอ่านค่ะ46.gif46.gif
  • คนเดียวกัน

    4 กันยายน 2553 22:43 น. - comment id 1154490

    คำที่เขียนผิดแก้ไขใหม่ได้นะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน