วุ้งเวิ้งชะวากธาร ระรินซ่านเซาะกระเซ็น ซอกซอนสราญเป็น ชลธารเผ่นเชื่อมสัมพันธ์ เรื่อยเรื่อยเอื่อยเอื่อยไหล ชโลมไล้นานาพันธ์ สองฟากนทีปัน นานาพันธ์กระพือไหว ท่อธารละหานห้วย ไหลระรวยด้วยธารใส เซาะผาธาราไกล คุ้งน้อยใหญ่บรรจบกัน เจ้าพฤกษานาพันธ์พลันชูช่อ ไหวลออถิ่นใหญ่ท่ามไพรสัณฑ์ แตกออกเผยฝนโรยโปรยอารัญ สายน้ำผันพรมร่ำลำต้นตา เจ้าเติบต้นแตกหน่อกอไสว เติบต้นใหญ่กิ่งก้านฐานสาขา ลู่ริ้วลมระรื่นชื้นลมพา มวลพฤกษางามงอกทั้งดอกใบ เจ้ายืนต้นเกราะดินถิ่นกำเนิด เจ้าบังเกิดไพรพงดงไม้ใหญ่ น้ำหล่อเลี้ยงรากเหง้าเถากิ่งใบ ให้เติบใหญ่อาทรหนอนแมลง โอ้หอมกลิ่นบุปผาสุมาลัย ยามกิ่งไกวโชยชื่นยืนกวัดแกว่ง สัตว์น้อยใหญ่อาศัยไพรพักแรง ธารเกราะแกล่งเกาะเกี่ยวเรียวอรัญ วุ้งเวิ้งชะวากธาร ระรินซ่านพนาวัน คุ้งไศลพนาสัณฑ์ พฤกษ์นาพันธ์พะพร่างพราย ริวริวระริ้วเรื่อย ระยะเฉื่อยสรรพประกาย ซาบซ่านสราญร่าย นิวาสพรายชัชวาล 1 กันยายน 2553 ดอกบัว
2 กันยายน 2553 08:48 น. - comment id 1154121
เลือดไพร่หล่อเลี้ยงไอ้ทรราชย์ฆาตกรชั่วฆ่าคนตายและบาดเจ็บนับพันๆคน
2 กันยายน 2553 14:24 น. - comment id 1154181
โหมห้ำซ้ำกระแทก กระทบแหลกทะเลธาร ป่าเขาเนาละหาน มิอาจทานกำลังชล ดินแตกละลายหาย หินกรวดทรายไหลเคล้าปน ครืนครืนคลื่นอึงอล บ้านเรือนป่นเป็นหน้ากลอง ก็พวกเขาตัดพฤกษาเสียจนหมดน้ำก็เลยไม่ได้หล่อเลี้ยงพากันไหลมาล้างแทน
2 กันยายน 2553 21:27 น. - comment id 1154218
สวัสดีค่ะ คุณลูกชาวนา คุณเกิดตั้งแต่ยังไม่เลิกทาสหรือค่ะเนี่ย การเป็นทาสถึงยังฝังใจในการเป็นไพร่อยู่ ศักดิ์ศรีในการเป็นคนเท่าเทียมกัน แต่วิบากกรรม คือการแบ่งชั้น ถ้าคุณคิดว่าการตายปวงชนเกิดจากฆาตกรชั่ว คุรไม่ต้องกลัวไปหรอกค่ะ ผลแห่งการกระทำจะเกิดกับคนเหล่านั้นเอง จริงๆ เราก้เบื่อแล้วนะกับข่าวการแย่งชิงอำนาจ คนล้มตายบาดเจ็บเป็นคนชนบท คนต้องการอำนาจยังนอนบนหอคอย นี่แหละโลกมนุษย์ ปลดปล่อยไปบ้างอย่าแบกไว้ให้หนักเลย ขอให้คุณมีความสงบในจิตด้วยเทอญฯ สวัสดีค่ะ พี่ฤกษ์ น้ำนองกวาดวาดวนจนจมหาย ทรัพย์มลายวายซากยากไขว่คว้า แม้ชีพยังพังล้มจมธารา เป็นที่มากิเลสเหตุเกิดภัย นั้นสิค่ะพี่ฤกษ์เขาตัดต้นไม้ทำลายป่า เพื่อประโยชน์ของตัวเอง ใครกันน่ะชั่งทำได้ลงคอ ใครที่ตัดไม้ทำลายป่าเขาให้ต้นไม้ไหลไปทับไม่เหลือซาก มีแต่ความสุขในทุกๆวันค่ะพี่ฤกษ์
3 กันยายน 2553 11:18 น. - comment id 1154301
ขาดน้ำแล้วโลกจะรู้สึกเน๊อะ
5 กันยายน 2553 00:53 น. - comment id 1154470
หวัดดีจร้า...คุงดอกบัว... แหมะ...สาวเจ้าช่างคารมคมคาย...อิอิ แจม...จร้า... เขียวสี ขุจีใบ ฟ้าประไพ เพ็ญนภา ครามใส ในธารา มโนชตรา ณ ไพรพง พรมผ่าน เป็นธารถ่อง ไหลละล่อง มองลุ่มหลง ชื่นเชื้อ เกื้อดำรง ธารกูลพง พรมพฤกษ์พันธุ์ ฝันสุด มนุษย์ได้ จรรโลงคล้าย ณ ปลายฝัน สูงสุด สู่สามัญ แลพลิกผัน สู่พงไพร เอาน้ำมาเติมป่า...อ่ะจึ๊ย.. ป่าดอกบัวมีมั้ยเนี่ยะ..อิอิ อ่ะจร้า...
7 กันยายน 2553 22:08 น. - comment id 1154928
สวัสดีค่ะ พี่ยาแก้ปวด ใช่แล้วค่ะพี่ยาถ้าโลกขาดน้ำ ทุกสรรพสิ่งขาดน้ำคงแห้งตายทั้งโลกเป็นแน่แท้ แต่ขาดรักไม่ยักกะตายเน๊อะพี่ยา อิ อิ มีแต่ความสุขในทุกๆวันค่ะพี่ยา สวัสดีค่ะ คุณกีรติ ถ้าดอกบัวคารมคมหลายๆท่านคงเลือดไหลหมดตัวไปแล้วสิค่ะเนี่ย ว่าแต่คุณกีรติโดนบาดป่าวค่ะ อิ อิ วุ้งเวิ้งชะวากผา หลากธาราชุ่มไผ่เอน เขียวใบไพรไหวเป็น รวงรังเย็นวิหคนอน รีหลั่งถะถั่งมา ระบายบ่าป่าพงดอน สายัณห์ตะวันรอน ศศิธรเพ็ญประภา มนุษย์หยุดกำแหง ธารแสดงแรงร้อนมา หลากรากดินศิลา กราดพนาสู่คหะ ป่าดอกบัวมีสิค่ะ แต่จะกล้าหลงเข้าไปเป่าวล่ะค่ะ เพราะที่นั้นมีแต่ความสงบร่มเย็น มีศาลาธรรมด้วยหล่ะ 5555 เอิ๊ก ขอให้คุณกีรติมีแต่ความสุขหรรษาค่ะ
9 กันยายน 2553 12:30 น. - comment id 1155164
น้ำทำให้สรรพชีวิตอยู่ได้ ตอนปี 40 พี่กับเพื่อน ๆ ขึ้นดอยหนอกที่พะเยากัน บนดอยจะมีรอยพระพุทธบาทนะคะและพระพุทธรูปที่ชำรุดเพราะตากแดดตากฝนไม่มีที่กำบัง เลยต้องหอบปูนกันอิฐช่วยกันขึ้นไปบูรณะ แต่ไม่มีทางรถยนต์เราต้องใช้เวลาเดินประมาณหกชั่วโมง พี่เดินทางตอน9 โมงเดินไปถึงตอนบ่ายสามโมง ตอนแรกก็หอบอาหารไปเยอะ เพราะต้องนอนค้างคืนหนึ่งแต่พอนานเข้าของมันลดลงเรื่อย ๆ เพราะหนัก อิอิ น้ำที่เตรียมไปไม่พอ ก็อาศัยกินน้ำตก ที่เราต้องเดินเลียบไปนะคะ แต่น้ำตกที่นี่สะอาดมาก ๆ กินแล้วหวานชื่นฉ่ำ อีกวันตอนกลับมาพวกพี่ ห้าคนหลงทางเพราะมันมืดแล้ว ยืนอยู่บนดอย อีกฝั่งจะเป็นลำปาง เห็นรถบนถนนสายหลักเรียงกันเป็นตับ กว่าจะมีคนมาพบก็เที่ยงคืน ทำใจว่าคงตายกลางป่าแล้วละตอนนั้นนะ ทุกวันนี้ยังนึกถึง คุณของน้ำตกที่นั่น อาหารนี่อดได้แต่น้ำ ถ้าอดไม่กี่วันก็ตาย
19 กันยายน 2553 14:42 น. - comment id 1157169
สวัสดีค่ะ พี่ลานจันทร์ฝันกวี ขอโทษด้วยค่ะที่บัวไม่ได้เปิดห้องนี้ดู อดข้าวไม่ตายหรอก อดน้ำตายแน่ ขอบคุณค่ะพี่ที่มาแลกเปลี่ยนสิ่งดีสู่กันอ่าน ขอให้พี่มีสุขภาพแข็งรงมีแต่ความสุขค่ะ