...เมื่อคนเดียวคนนี้มีความรัก จะอกหักวันใดคงไม่สน ก็เพราะผมรักจริงยิ่งกมล จึงขอยอมรับผลทนจาบัลย์ แม้รักเป็นเหตุผลให้คนทุกข์ แต่รักยังสร้างสุขปลุกใจฝัน รักให้เป็นเช่นทางสร้างชีวัน จะเสกสรรค์โลกให้วิไลงาม เพราะรักจึงสละสุขยอมทุกข์ได้ จะสาหัสเท่าไรไม่เคยขาม จงเข้าใจในรักประจักษ์ตาม แล้วเผยนามทรามวัยให้รู้ที แต่งกลอนมาสี่บทอย่างหดหู่ กลัวไม่รู้ใจจริงแล้วซิ่งหนี เธออ่านกลอน ไม่Get เหม็ดวิธี ต้องขอจบกลอนนี้เสียทีเรา
30 สิงหาคม 2553 16:20 น. - comment id 1153701
Don't get...
30 สิงหาคม 2553 17:56 น. - comment id 1153712
เป็นช่วงสับสนเดี๋ยวก็มึนๆ เวียนหัว แล้วก็ไม่เข้าใจครับคุณครูฯ
30 สิงหาคม 2553 20:09 น. - comment id 1153735
มีความมั่นคงในอารมณ์รักนั้นหรือเปล่าล่ะคะ ฤารักนั้น เป็นเพียงลมพริ้วไหว ผ่านมาและผ่านไป..หาใช่จริงแท้และแน่นอน
30 สิงหาคม 2553 21:11 น. - comment id 1153749
ใช่ครับเป็นเพียงความรู้สึกในที่ผ่านเข้ามาและผ่านไปหาใช่ความรักที่จริงแท้แน่นอนไม่ อย่าได้ไปเชื่อไอ้เจ้าคนเดียวกันเชียวด้วยความหวังดีจากคันเดียวกน
30 สิงหาคม 2553 21:31 น. - comment id 1153757
นักกลอนวอนอ้อนเอื้อนเหมือนว่าใช่ แต่อย่าได้ไขว้เขวจนเหหัน อักษราร้อยเรียงเพียงรำพัน เปลี่ยนทุกวันผันวนเสียจนงง สวัสดีค่ะ แวะมาอ่านกลอนไพเราะ
30 สิงหาคม 2553 21:43 น. - comment id 1153758
ถูกต้องครับคุณวลีฯ ใช้อันจริงอันเท็จมีปะปนในบทประพันธ์เพื่ออรรถรสในการรับฟังเสมอ
31 สิงหาคม 2553 07:16 น. - comment id 1153785
ความรักคือความร้าย วนเวียนว่ายในวัฎฏะอีกแล้วนะพ่อกบ
31 สิงหาคม 2553 07:55 น. - comment id 1153793
ผมรู้ว่าความรักคือความร้ายมากมายเพียงใดเมื่อรู้แล้วยังเอาตัวเอาใจเข้าไปให้เผชิญกับความร้ายกาจนั้นโดยหวังเพียงจะได้รักนั้นกลับมาบ้างเพียงให้ชื่นใจสักหน่อย แต่ก็ได้เพียงแค่ฝันทว่าแค่นั้นก็พอที่จะทำให้ผมยอมสละความสุขที่ไม่ต้องเจอความร้ายกาจของความรักกลับมายินยอมรับผลของความรักที่เป็นความร้ายอย่างที่คุณพี่โป้งว่าต่อไป เห็นไหมครับว่าผมต้องเสียสละเพื่อความรัก แล้วคนๆนั้นที่ผมรักจะยอมเสียสละซึ่งความสุขเดิมมาเพื่อจะรักผมได้บ้างหรือไม่อันนี้ก็คงต้องทำความเข้าใจกันต่อไปนะครับ
31 สิงหาคม 2553 22:33 น. - comment id 1153946
1 กันยายน 2553 20:08 น. - comment id 1154081