นานแล้วมิได้มาเยื่อนถิ่นเพื่อนเก่า ไทยดพเอ้มของเรายังมีฝัน นับหลายปีหลายเดือนและหลายวัน ที่ตัวฉัน"กันเอง"หายไปในโลกา วันนี้มาแล้วท่าน"แก้ว กรุงเก่า ท่านผู้เฒ่า"แก้วประเสริฐ" อยากพบหา อยากพบปะกับท่าน "ท่องเมฆา" ทั้ง"อัลมิตตรา" ยังคิดถึงซึ้งน้ำใจ
26 สิงหาคม 2553 15:01 น. - comment id 1153107
พูดถึงครูกันเองผมก็ผ่านนึกถึงครูใหญ่และ อีกหลายๆคนที่ยากยิ่งจะหาเพื่อนที่มากด้วยน้ำใจ นัก ยิ่งที่ซาบซึ้งตอนอยู่เขาพระวิหาร และครูใหญ่ มากด้วยน้ำใจนำทางแสนจะสบาย(หัวสั่นหัวคลอน) กันไปตามๆกัน ขึ้นเขาลงเขากว่าจะถึงโขงเจียม แต่ก็สนุกสนาน นึกถึงสาวคนหนึ่งฉีกปลาร้าให้ ทาน นึกว่าผมทานไม่ได้ที่ไหนหารู้ไม่ว่าผมเองก็ มีเชื้อสายลาวเวียงจันทร์ ฮั่นแน่เอามะพร้าวมา ขายสวนซะแล้ว เอิ๊กๆๆๆ รักครูเสมอ แก้วประเสริฐ.
26 สิงหาคม 2553 23:52 น. - comment id 1153166
แล้วคนที่ยังไม่เคยเจอกันนี่ คิดถึงไม๊คะ.... พบกันแล้ว แซมขอสวัสดีค่ะ (แซมนี้มาทีหลัง......หวังว่าคุณครูคงเมตตา........) แซม
27 สิงหาคม 2553 07:06 น. - comment id 1153175
จากไปนานพาลลืมเลือนเพื่อนแล้ว ปราศวี่แวะแวะดองเกี่ยวข้องหา ผ่านหลายปีดีดักประจักษ์ตา เล่นเวปอื่น .. อยู่สิท่า .. อย่าทำเนียน คิดถึงเนี่ย โม้มั๊งคะ