ฉันพกร่มสองคันวันฝนตก ในหัวอกฉันคิดตั้งจิตว่า หากได้เจอเธอนั้นวันฝนมา ฉันรีบคว้าร่มพกมาปกเธอ หากถูกฝนสัดสาดเธออาจป่วย ร่างระทวยด้วยฤทธิ์เป็นพิษเพ้อ ต้องนอนซมห่มผ้าที่หาเจอ นอนละเมอเผลอครางไม่สร่างเซา กลางสายฝนหล่นตกในอกฉัน อยากมีวันใกล้ชิดสนิทเข้า อยู่ในร่มสองคันเพียงขั้นเรา จนความเศร้าเหงาพรากต้องจากไกล ฉันพบเจอเธอแล้วอีกแนวฝั่ง ฝนพรูพรั่งลมโบกวิโยคไหว สายฟ้าแลบแปลบปลาบดุจนาบใน กลางหัวใจเจ็บช้ำต้องกล้ำกลืน ภาพที่ฉันเห็นเธอและเจอเขา ทั้งสองเข้าเงาร่มภิรมย์ชื่น อยู่ท่ามกลางเม็ดฝนที่หล่นครืน ดุจหยิบยื่นความช้ำหรือกรรมเรา ฉันทิ้งร่มหนึ่งคันวันฝนตก ฉันเหลือพกคันเดียวดูเปลี่ยวเปล่า รอหาใครเหมือนกันช่วยบรรเทา มาเดินเข้าร่มพกพร้อมปกเธอ ----------------
ผู้สัญจร 7 ส.ค. 2553 09:03 น. - ID 136205 
2104
4
0
7 สิงหาคม 2553 10:22 น. - comment id 1150275
ทิ้งร่มไว้ทีไหนคะจะไปตามเก็บ
7 สิงหาคม 2553 15:54 น. - comment id 1150306
อดเที่ยวอ่ะ
10 สิงหาคม 2553 16:27 น. - comment id 1150683
วันฝนตกพกใจที่เปลี่ยวเหงา แม้พกเอาร่มติดพิชิตฝน กายไม่เปียกฉ่ำน้ำที่ร่วงหล่น ตาสิเปียกช้ำจนล้นตกใน
11 สิงหาคม 2553 21:25 น. - comment id 1150855
คุณวลีลักษณา ร่มที่ไม่มีใครอยากได้ อย่าไปเก็บเลยครับ
11 สิงหาคม 2553 21:27 น. - comment id 1150856
คุณคนสอนจัญ อดเที่ยวดอกเจ้าชีวาวาย บ่ตายเหมือนอดเสน่ห์หา
11 สิงหาคม 2553 21:46 น. - comment id 1150861
คุณน้ำตาลหวาน วันฝนตกพกใจทำไมล่ะ ปล่อยพันธะทิ้งวางเส้นทางไว้ เมื่อลมฝนพัดผ่านพ้นม่านใจ น้ำใสใสไหลหมดเพียงจดจำ
4 ตุลาคม 2553 03:36 น. - comment id 1160068
โดนใจจังเลยครับ แบบว่าฝนตกทุกวันอย่างนี้ใช่เลย
20 กุมภาพันธ์ 2554 07:07 น. - comment id 1185443
คุณดิ่งพสุธา แสดงว่าไม่กลัวความสูง สวัสดีครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
