ลองส่องกระจกใสดูบ้างไหม ลองเพ่งดูข้างในตัวเองหรือเปล่า ได้ยินอะไรในเสียงลมหายใจที่แผ่วเบา กับแววตาเศร้าๆที่มีอยู่เต็มหัวใจ มีเราอีกคนอยู่ในนี้ พยายามหาวิธีที่จะออกมาให้ได้ ตัวเรามีสีดำสีขาวสลับกันไป ลึกลงด้านมืดในหัวใจ ทุกคนล้วนมี บางอารมณ์เป็นสีขาวที่จืดชืด บางอารมณ์ก็ดำมืดแบบภูติผี บางอารมณ์เป็นสีเทา พอดีๆ บางอารมณ์ก็ไร้สี ไม่มีอะไร เพราะอย่างนี้ควรสัมผัสตัวเองก่อน อย่าใจร้อนมองคนอื่นตามใจได้ ศึกษาตัวเราเองก่อน ว่าเป็นไง ก่อนเรียนรู้ใครต่อใคร ที่เข้ามา