เพียงพลิ้ว

18 มิถุนายน 2553 16:01 น. - comment id 1137417

คุณธรรมนำทางใจค่ะคุณลุง

โคลอน

18 มิถุนายน 2553 16:11 น. - comment id 1137428

ครั้งแรกที่ไปป่าช้าเวลามืดๆกลัวมั๊ยคะ 

อยากรู้ว่า พระกลัวผีไหม



แฮ่ 

(น้ำตาลหวาน)

18 มิถุนายน 2553 16:19 น. - comment id 1137434

แก้วประเสริฐ

18 มิถุนายน 2553 16:36 น. - comment id 1137455

คุณ เพียงพลิ้ว

     ใช่แล้วถูกต้องแล้วคิดดีแล้วจ๊ะหลานรัก
ลุงมองเห็นพระสมัยนี้ ทำให้นึกย้อนคืนกลับครั้ง
ที่บวชพระใหม่ๆ เชื่อไหมหากเราปฏิบัติดีประบัติ
ชอบด้วยชีวิตเราจะบวชได้ก็เพียงครั้งเดียวที่ลุงคิด
นะ จึงปฏิบัติให้ถูกต้องสะอาดด้วย กาย วาจา ใจ
ตามธรรมวินัยไม่ยอมให้ผิดสักนิดแม้แต่เพียงครั้ง
เดียว ตามครูอาจารย์เคยสั่งสอนไว้ก่อนบวช
ด้วยอานุภาพผลบุญนี้ ปีนั้นลุงได้เลื่อนขั้นและ
ยศในเวลาต่อมาอีกด้วยนะ และมาเห็นพระ
สมัยนี้บวชแค่กาย แต่ไม่ยอมบวชใจเลยนะ
จึงทำให้เกิดความเบื่อหน่ายท้อแท้ใจ รักหลานเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

18 มิถุนายน 2553 16:57 น. - comment id 1137460

คุณ โคลอน

     คนสวยผมมีความเชื่อมั่นในผ้ากาสาวพัตร
ว่าหากผู้ที่สวมใส่แล้วปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ พวกภูติ
ผีปีศาจมิอาจจะกล้ำกรายเข้ามาในระยะ ห้าเมตร
ได้ตามที่ครูอาจารย์สั่งสอนไว้ จึงเกิดความกล้าจะ
บอกให้ผมอยู่แถวยานนาวา บ้านใกล้กับวัดดอน
ซึ่งร่ำลือว่าผีดุมาก สมัยเด็กๆก็เคยวิ่งเล่นอยู่แถว
ลานวัดเสมอๆมา ความกลัวจึงไม่ค่อยจะมีมากนัก
ยิ่งมาบวชด้วยแล้ว ความกลัวก็ไม่มี ผมนั่งสมาธิ
คนเดียวในโบสถ์เป็นเวลานาน เคยได้รับการ
ลองกำลังใจ หน้าต่างประตูเปิดเสียงดังมากทั้งๆ
ที่ผมปิดประตูหน้าต่างโบสถ์หมดแล้วเพื่อความ
แน่นอน ต้องออกจากสมาธิลืมตาดู
ก็เห็นประตูหน้า
ต่างปิดเหมือนเดิมจึงทราบว่าเขามาลองใจเรา
ก็แผ่เมตตาให้เขาแล้วเข้าสมาธิตามเดิมก็ไม่มี
อะไร เมื่อผมสวดมนต์ในโบสถ์ทั้งเช้าเย็นก่อน
จะเข้าโบสถ์ผมจะเดินจงกรมสามรอบโบสถ์ก่อน
แล้วมาปลงอาบัติกับพระที่อาวุโสกว่าทุกๆครั้ง
ทั้งเช้าเย็นถึงจะเข้าโบสถ์ไป เข้าโบสถ์เสร็จ
พระองค์อื่นกลับผมไม่กลับนั่งสมาธิต่ออีกสัก
พักถึงจะกลับ อาศัยผมเป็นเด็กวัดดอนเก่า
รู้จักพระประจำที่รักษาโบสถ์จึงได้รับความ
กรุณาเป็นพิเศษ เสร็จแล้วก็เดินไปยังป่าช้า
แล้วบังสกุลเป็นและตายพร้อมทั้งแผ่นเมตตา
ให้เขาจึงจะกลับกุฏี ตกค่ำก่อนจำวัดสวดมนต์นั่งสมาธิหน่อยแล้วกรวดน้ำ นำน้ำไปรดยัง
ต้นไม้ใกล้เมรุที่ใช้เผาศพ เพราะมีต้นมะขาม
ใหญ่อยู่ ผมทำเช่นนี้เสมอมา จนพระบางรูป
หาว่าผมบ้า ผมปฏิบัติเช่นนี้จวบจนกลางพรรษา
ขณะไปดับเทียนหน้าพระประธานเห็นพระทองคำ
วางอยู่ประมาณห้าหกองค์ คิดว่าเขาคงจะมาให้
เราจึงนำกลับไปที่กุฏี พิจารณาดูแล้วเห็นว่าไม่
ถูกต้องจึงจะนำไปคืน แต่มีพระมาเห็นเข้าจึงขอ
ผมไปองค์หนึ่ง ผมก็ให้เมื่อคิดว่าไม่ดีจึงนำไปคืน
ยังที่เดิมหน้าพระประธาน แล้วกลับมา พระองค์
ที่ได้รับพระไป คงไปอวดพระด้วยกัน ต่างพา
กันมาหาผมเพื่อขอบ้าง ผมบอกว่านำไปคืนหมด
แล้วที่หน้าพระประธานในโบสถ์ พึ่งกลับมาเดี๋ยว
นี้นี่เอง พระเหล่านั้นก็รีบไปเพื่อจะเอาพระ
แปลกแต่จริง มาบอกผมว่าไม่เห็นมีสักองค์
เดียวเลย ผมบอกว่าจริงๆนะผมพึ่งไปวางไว้
แล้วมานั่งคิดว่าหรือว่าพระเหล่านี้จิตใจไม่ดี
จึงทำให้อัตรธานหายไป นี่เป็นเรื่องจริงๆใน
ชีวิตผมทั้งสิ้น คุณว่าแปลกไหมแต่ผมว่าแปลก
มากๆเวลาก็ห่างกันไม่มากนักครับ หากจะเล่า
ก็อีกมากคนอื่นจะหมั่นไส้เอา 
เอาแค่นี้ก่อนนะครับ รักเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

18 มิถุนายน 2553 17:00 น. - comment id 1137462

คุณ น้ำตาลหวาน

     ครับทั้งหมดนี้เป็นเรื่องจริงๆทั้งสิ้นในขณะ
ที่ผมบวชพระหนึ่งพรรษาครับ เห็นพระเดินมา
บิณฑบาตรท่านเดินจ้ำเอาจ้ำเอาเหมือนจะรีบไป
แย่งอาหารเขา ทำให้นึกปลงสังเวชในใจผิดกับ
ผมมากเลยครับ เลยมาเขียนเรื่องนี้ไว้ครับ
ทุกอย่างอยู่ที่เราครับ รักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

โคลอน

18 มิถุนายน 2553 17:10 น. - comment id 1137464

อ่า....ถ้าเปงฝนเปิดแน่บตั้งแต่ได้ยินเสียงประตูหน้าต่างปิดเปิดแล้ว  อิอิ

ขอบคุณที่เล่าประสปการณ์ให้ฟังค่ะ 

แก้วประเสริฐ

18 มิถุนายน 2553 17:29 น. - comment id 1137478

คุณ โคลอน

     เรื่องนี้นั้นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์
ทรงตรัสไว้เสมอๆว่า "สติ" ต้องยึดมั่น ทำไมล่ะ
สติคือการรำลึกได้ รำลึกอะไร รำลึกในคำสั่งสอน
ของพระองค์หรือครูอาจารย์ท่าน รำลึกในการเกิด
เหตุแลผล รำลึกเพื่อมิให้หลงไปในอุปาทาน ฉนั้น
สติจึงสำคัญยิ่ง สติมักจะคู่กับสัมปชัญญะคือการรู้ตัว
เมื่อมีสติสัมปชัญญะก็เกิด ดุจกายเรามีเงาฉนี้
หากขาดสติ ความคิดอ่านก็ออกแนวทางเตลิด
ไปดังที่คุณกล่าวไว้นั่นเอง หากพบสิ่งใดผิดปกติ
ก็ให้มีสติไตร่ตรองเสียก่อน บางครั้งมองขอนไม้
ดำทะมืนนึกว่าผีด้วยขาดสติไตร่ตรอง หากไม่
กลัวมีสติคอยควบคุมเดินไปมองก็จะพบความ
จริงว่าผีหาใช่ไม่เป็นขอนไม้ในความมืดนั่น
เอง ขอบคุณครับ ผมจะบอกวิธีกันผีที่ดีบทหนึ่ง
ให้คือ " เมตตัญจะ พุทธัสสะ อเวรา โหนตุ"
ทดลองได้ครับ ไม่ว่าผีสางนางไม้หรือสัตว์เช่น
ยุ่งเป็นต้นหรืออะไรๆ หากจิตใจ
มีเมตตาธรรมฝึกฝนไว้ แม้แต่ยุงแยะก็ไม่ค่อย
จะมากัดเรา นอกจากเรามีเวรแก่เขาและไม่
รับเรา นี่ผมทดลองมาแล้วได้ผลครับ ทดลอง
ดูนะครับ  รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประภัสสร

18 มิถุนายน 2553 17:37 น. - comment id 1137480

พระถือศีลเคร่ครัดย่อมปัดเป่า
ร้อนบรรเทากลับเย็นไม่เร้นหนี
ฝึกอดทนสมาธิสติมี
เหมือนย่ามที่เต็มเปี่ยมเตรียมเพาะธรรม

กราบครูแก้วฯก่อนเลิกงานเจ้าค่ะ

โคลอน

18 มิถุนายน 2553 21:13 น. - comment id 1137510

10

กู้ภัย

18 มิถุนายน 2553 21:21 น. - comment id 1137519

●═══════════●◄ 
►●═══════════◄►═- ═════════● ●═══════════●◄ 
██╠♥╣██╠♥╣██╠♥╣█- ╠♥╣██╠♥╣██ ██╠♥╣██╠♥╣██╠♥╣█ 
►●═══════════◄►═- ═════════● ●═══════════●◄ 

─▀██▀───♥♥♥ 
──██────(▒)(▒) 
──██───(▒)(♥)(▒) 
─▄██▄▄█─(▒)(▒) 
────── ▄███▄ 
─────███─███─(▒)(▒) 
─────▀██▄██▀(▒)(♥)(▒) 
───────███───(▒)(▒) 
────────── ▀██─██▀ 
─────────── ██─██─(▒)(▒) 
─────────── ▀█▄█▀ (▒)(♥)(▒) 
─────────────▀─── (▒)(▒) 
───────────────██▀▀█ 
─────(▒)(▒)──────██▄█─ (▒)(▒) 
────(▒)(♥)(▒)─────██▀█─ (▒)(♥)(▒) 
─────(▒)(▒)──────██▄▄▄ (▒)(▒) 

►●═══════════◄►═- ═════════● ●═══════════●◄ 
██╠♥╣██╠♥╣██╠♥╣█- ╠♥╣██╠♥╣██ ██╠♥╣██╠♥╣██╠♥╣█ 
►●═══════════◄►═- ═════════● ●═══════════●◄ 

_______________$$$$$_____$$$$$ 
______________$$$$$$$___$$$$$$$ 
____________$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$______$$$ 
__$$$_______$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$______$$$ 
$$$$$$______$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$_____$$$$$ 
$$$$$$______$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$_____$$$$$ 
$$$$$$$______$$$$$$$$$$$$$$$$$$_____$$$$$$ 
$$$$$$$_______$$$$$$$$$$$$$$$$______$$$$$_ 
$$$$$$$$________$$$$$$$$$$$$_______$$$$$$_ 
$$$_$$$$_________$$$$$$$$$$________$$$$$$$ 
$$__$$$$_________$$$$$$$__________$$$$$_$$ 
$$$$_$$$$_________$$$_____________$$$$$__$ 
$$$$___$$$______________________$$$$$____$ 
$$$$____$$$____________________$$$$$$___$$ 
_$$$$$_____$_________________$$$$$$$$$_$$$ 
$$$$$$$$_____$______________$$$___$$$$$$$$ 
_$$$$$$$$$______$$________$$$$____$$$$$$$ 
____$$$$$$$$$$$__$$$_____$$$$$$$$$$$$$$$ 
_____$$$$$$$$$$$$$$$____$$$$$$$$$$$$$$ 
________$$$$$$$$$$$$$__$$$$$$$$$$$$$$ 
___________$$$$$$$$$$__$$$$$$$$$$$$ 
____________$$$$$$$$$__$$$$$$$$$$ 
_____________$$$$$$$$__$$$$$$$$ 
_____________$$$$$$$$__$$$$$$$ 
_____________$$$$$$$$__$$$$$$$ 
_____________$$$____$__$$$$$$$

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

19 มิถุนายน 2553 08:30 น. - comment id 1137605

สวัสดีค่ะ อาจาย์แก้วประเสริฐ

  มาทักทายค่ะ

ครูกระดาษทราย

19 มิถุนายน 2553 09:17 น. - comment id 1137635

......อนุโมทนาค่ะคุณครู

มีเกิดก็ย่อมมีดับเนอะ

ต้องช่วยกันรักษา และ

สร้างสรรค์เพิ่มขึ้นค่ะ

พิมญดา

19 มิถุนายน 2553 10:34 น. - comment id 1137717

บินเดี่ยวหมื่นลี้

19 มิถุนายน 2553 12:06 น. - comment id 1137730

เดือนหน้าที่จะถึงนี้..เอาอีกซักพรรษาไหมท่านท้าวฯ...

...แวะมาทักทาย..ห่างหายไปนาน...รักษาสุขภาพนะครับลุงแก้วฯ..

nig...

19 มิถุนายน 2553 13:39 น. - comment id 1137745

แก้วประเสริฐ

19 มิถุนายน 2553 15:17 น. - comment id 1137771

คุณ แก้วประภัสสร

      ศิษย์รักเอย การบวชเรียนทางพุทธศาสน์
นั้นต้องมีบุญและเคยอธิษฐานไว้ในชาติก่อนด้วย
ถึงจะได้บวช การบวชนั้นไม่ใช่ว่าสักแต่ว่าบวชซึ่ง
เขานิยมกล่าวไว้ว่า การบวชคือการทดแทนพระ
คุณบิดามารดานั้นหาใช่ไม่ การบวชคือการละเลิก
เว้นค้นหาทางพ้นทุกข์ซึ่งมากมายด้วยตัณหากิเลส
น้อยใหญ่ ค้นหาโมกขธรรมให้หลุดพ้นจากทุกข์
ทั้งปวงนี่คือหลักในทางพุทธศาสนา การที่บอกว่า
การบวชเพื่อทดแทนคุณบิดรมารดา มาจาก
เรื่องในชาดกกล่าวว่า บิดามารดาเป็นนายพราน
เที่ยวล่าสัตว์ฆ่าชีวิตมาเพื่อเลี้ยงครอบครัวครั้น
ตายไปก็บังเกิดใช้กรรมจนมาถึงภพเปรตก่อนแล้วถึงมาเป็นสัตว์ ในระหว่างเป็นเปรตนั้นลูก
ชายได้บวชก็มาคอยยืนรับผลากุศลที่นอกขันฑเสมา
บุตรชายซึ่งเป็นนาคมองเห็นบิดาเป็นเปรตก็
ให้เศร้าใจและนึกแผ่กุศลว่าจะบวชค้นคว้าธรรม
และจะไม่สึกจากการเป็นภิกษุขอผลบุญนี้จงได้
บังเกิดแก่บิดาด้วยเถิด ครั้นนาคได้อธิษฐาน
เสร็จ ร่างบิดาซึ่งเป็นเปรตก็ยกมือขึ้นรับสาธุ
ฉับพลันร่างที่เป็นเปรตก็กลับกายเป็นเทวดาไป
ด้วยผลกุศลที่ลูกชายบวชแผ่กุศลให้ เรื่องนี้
เป็นการเล่าขานสืบกันมาจนเป็นชาดก บุตร
ชายนั้นก็มีสัจจะไม่ยอมสึก ค้นคว้าหาโมกขธรรม
จนสำเร็จกิจในบวรพุทธศาสนา นี่คือเรื่องการ
บวชเพื่อทดแทนคุณบิดรมารดาดังกล่าวขานไว้
   ฉนันครูยามเมื่อบวชโดยคิดว่าโอกาสเช่น
นี้หายากยิ่งตอนนั้นรับราชการอยู่และจะได้
บวชอีกหรือไม่ก็ไม่รู้ จึงตั้งหน้าถือข้อวัตรปฏิบัติ
อย่างเคร่งครัดจนกระทั่งสึกออกมารับราชการ
ต่อ จนบัดนี้ยังไม่มีโอกาสได้บวชเลยด้วยครอง
เรือน แต่ด้วยอานุภาพของกุศลที่สร้างไว้ทำให้
จิตใจครูเยือกเย็นอย่างประหลาด ก่อนนั้นครู
เป็นคนอารมณ์ร้อนมากๆเห็นแก่ตัวด้วย หลัง
จากบวชแล้วสิ่งเหล่านี้หายไปเกือบหมด และ
ปีนั้นครูได้เลื่อนขั้นเงินเดือนขึ้นตลอดจนได้
รับตำแหน่งสูงขึ้นจะด้วยอานุภาพในการถือ
ปฏิบัติดีด้วยหรือไม่ก็ไม่อาจจะรู้ได้ แต่ใจบอก
ว่าคงมีส่วนด้วยล่ะ ส่วนเป็นหญิงไม่ต้องมาก
ให้เพียงรักษาศีลให้ดีเท่าที่จะทำได้และให้
สร้างองค์ภาวนาตลอดเป็นนิจสินไม่ว่าจะ นอน
ยืน นั่ง เดิน หากเรามีช่วงเวลาว่างก็ถือเป็น
มหากุศลอย่างหนึ่ง ตามตำรากล่าวไว้ว่าการ
สร้างผลานิสงฆ์ใดๆเล่ามิอาจเทียบเปรียบเท่ากับ
การเจริญสมาธิเป็นไม่มี สร้างโบสถ์วิหารหรือ
สวดมนต์ภาวนาบุญกุศลก็หาทัดเทียมเท่ากับ
การนั่งสมาธิแค่ช้างกระดิกหูได้ไม่จ๊ะ ไม่จำเป็น
ต้องนั่งขัดสมาธิหรอก การสร้างสมาธินั้นมีหลาย
อย่างให้เราเลือก องค์ภาวนาก็เหมือนกันแล้ว
แต่สภาวะจิตที่ยินยอม หากเช่น พุทโธ อรหัง
สัมมาอรหัง ฯลฯ ให้เราทำลองหากเกิดอาการ
ต่อต้านของจิตก็อย่าฝืนไม่ได้ประโยชน์ใดๆ
หากองค์ภาวนายอมรับสภาพจิตคล่องการหายใจ
สะดวกราบรื่นก็ให้ถือคำนั้นๆเป็นหลัก จิตใจ
อยู่ตรงไหน ครูจะบอกให้ สถานที่อยู่ของจิตใจ
นั้นอยู่ที่ระหว่างช่องอกคือที่ซี่โครงทั้งสองมา
บรรจบกันนั่นเอง หาใช่ที่ปลายจมูกหรือสะดือ
อันเป็นส่วนแบ่งกลางของความสูงต่ำนั้นก็หาไม่
ครูทดลองมาหลายๆแบบแล้ว เมื่อเราทราบที่
อยู่ของจิตแล้วตั้งจิตลงที่นั่น ความกลัวต่างๆก็
จะหายไปหมด ไม่ว่าจะเป็นภูติผีนางไม้ใดๆ
ก็ตามการเจริญภาวนาก็จะคล่องด้วย ทดลอง
ดูก่อนนะ อย่าพึ่งเชื่อครู ด้วยเรื่องนี้อาจจะเป็น
เฉพาะตัวใครๆเท่านั้น หากดีก็เอาไปปฏิบัติ
ข้อดีที่สุดอย่างหนึ่งเมื่อทราบที่อยู่อาศัยของจิต
แล้วก็สามารถจะภาวนาได้ทุกขณะจิตที่เราว่าง
จ๊ะ ปัญญาก็เกิดง่าย รักศิษย์เราเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

19 มิถุนายน 2553 15:21 น. - comment id 1137775

คุณ โคลอน

    ขอบคุณมากคนสวย ณ ที่นี้ผมจะกล่าวเฉพาะ
เรื่องธรรมเท่านั้นจ๊ะ ใครเชื่อหรือไม่ตามใจเขา
การเชื่อที่ดีที่สุดคือ การทดลองอย่าไปเชื่อใครๆ
ง่ายๆ จงเชื่อมั่นตัวของเราเองทดลองด้วยตัวเรา
เอง หากได้ผลดีก็จงเชื่อสิ่งนั้นๆนะจ๊ะ เรื่อง
บาปบุญคุณโทษใครๆก็ช่วยเราไม่ได้นอกจาก
ตัวของเราเท่านั้นที่จะช่วยตัวเราเองจ๊ะ
ทางโลก หากสุขเราสุขก็หาเกิดจากคนอื่นไม่
นอกจากตัวเรา เราทุกข์คนอื่นก็หาได้ทุกข์อย่าง
เราไม่ นอกจากเพียงแค่แสดงความเห็นใจหรือ
ยินดีเท่านั้นเองจ๊ะ รักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

19 มิถุนายน 2553 15:23 น. - comment id 1137776

คุณ กู้ภัย

     ขอบคุณเอาภาพที่สร้างด้วยคอมฯมาให้ชม
สมัยก่อนตอนทำงานผมก็สร้างได้หลายๆรูปแบบ
แต่ใช้เวลานานมาคิดคำนวณ เก่งครับไม่ใช่ทำ
กันง่ายๆนะครับ ขอบคุณครับ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

19 มิถุนายน 2553 15:30 น. - comment id 1137784

คุณ ไหมแก้วสีฟ้าคราม

      ผมติดตามงานคุณเสมอๆเพียงมิได้เม้นท์
เท่านั้นครับ คุณชอบในแนวกลอนตลาดแบบคุณ
พ่อคุณท่านซึ่งเก่งทางกลอนอยู่แล้วได้รับการถ่าย
ทอดสืบมานับว่าเป็นหน่อเนื้อเชื้อสายกวีวรรณศิลป์
คนหนึ่งทีเดียว พยายามเถอะครับ ข้อดีของกลอน
ตลาดง่ายไม่ต้องบังคับอักษรปล่อยไป ยกเว้นเพียง
แค่ระวังมิให้ทำนองพาอักษรไปเท่านั้นเอง
การเล่นกลอนแปดด้วยแปดคำอักษรสูงนั้นต้อง
บังคับอักษร และรู้จักอักษรแต่ละคำด้วยครับ
ผมยังคิดถึงเสมอ ยามจากกันครั้งสุดท้ายไม่
เคยลืมเลยครับ รักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

19 มิถุนายน 2553 15:38 น. - comment id 1137794

คุณ ครูกระดาษทราย

      ใช่แล้วครับครู ในโลกใบนี้ย่อมเป็นที่
ก่อกำเนิดของมวลสรรพสัตว์ทั้งหลายตลอดจนวัตถุ
ต่างๆ ทุกๆอย่าง จะเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป
ทางธรรมเรียกว่า อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ทุกๆ
อย่างมิอาจจะคงที่ได้ ไม่ว่าจะเป็นเหล็ก หินผา
อะไรต่างๆ สิ่งที่เราสังเกตุง่ายแต่คนไม่สนใจด้วย
พยายามจะค้นคว้าหลีกเลี่ยงสัจจธรรมเหล่านี้แต่
ก็มิอาจจะเอาชนะธรรมชาติไปได้ สิ่งนั้นคือร่างกาย
ของเราเอง หากนึกย้อนหลังจะพบว่า เป็นเด็ก
แล้วมาเป็นผู้ใหญ่แล้วก็ตายไป เป็น เกิด แก่
เจ็บ และก็ตายไปในที่สุดครับ ปัจฉิมพจวัจนะ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรากล่าวไว้ก่อนจะเข้า
สู่นิพานนั้น อานนท์เอ๋ยศิษย์ตถาคตเราจงอย่าตั้ง
มั่นในความประมาท จงหมั่นเพียรค้นหาทางให้
พ้นทุกข์เถิด ความหมายก็คือจงหาทางให้พ้น
ทุกข์นั่นเองครับ ขอบคุณ รักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

19 มิถุนายน 2553 15:40 น. - comment id 1137802

คุณ พิมญดา

     ขอบคุณมากครับ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
เกิด แก่ เจ็บ ตาย ย่อมเกิดแก่ทุกรูปนามหาได้
จีรังถาวรไม่ จึงควรจะตั้งอยู่ในความไม่ประมาท
ขอบคุณครับ รักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

19 มิถุนายน 2553 15:54 น. - comment id 1137845

คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้

     ขอบใจท่านเวนไตยมากที่แนะแนวทาง
กุศลให้ผม แต่อานุภาพการครองเรือนนี่แหละ
ยากนักจะตัดขาด โซ่ตรวน สิ่งกักขังต่างๆนั้น
ผมเองสามารถแก้ไขได้ แต่โซ่ใจยากยิ่งแล้วจะ
ตัดขาดอุปมาดังสายบัวตัดแล้วยังฝากใยไว้เสมอๆ
ครับ จริงซินะไม่ค่อยได้พบกันเจอกัน แต่ห้วง
น้ำใจยังเต็มเปี่ยมด้วยความรักคิดถึงเสมอๆครับ
ผมติดตามข่าวเชียงใหม่เสมอ ด้วยสมัยก่อนผม
นิยมทางเหนือเฉพาะเชียงใหม่มากไปมากกว่า
ทุกๆภาค ขอบในภูมิประเทศที่อุดมสมบูรณ์ด้วย
น้ำตกป่าเขาลำเนาไพรสายธารน้ำไหลเย็นสุข
กายสบายใจทั้งหน้าร้อนและหน้าหนาว แต่
ครั้งสุดท้าย เปลี่ยนแปลงหมดจนทำให้ผมต้อง
เลิกคิด เคยมีบ้างไหมที่เชียงใหม่จะร้อนกว่า
ทางกรุงเทพ บัดนี้เชียงใหม่ร้อนกว่ากรุงเทพ
หนาวหรือก็แทบจะหาไม่ได้อีกแล้วล่ะครับ
รักท่านท้าวเวนไตยเสมอๆครับ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

19 มิถุนายน 2553 15:57 น. - comment id 1137856

คุณ nig

   ขอบคุณในน้ำใจที่มอบด้วยกุหลาบงามแสนสวย
ให้ครับ ความสัมพันธ์น้ำใจคงจะราบรื่นเสมอต้น
เสมอปลายนะครับ ขอบคุณมากจริงๆครับ

         แก้วประเสริฐ.

รัมณีย์

19 มิถุนายน 2553 19:49 น. - comment id 1138190

^)^
  =

มาทักทายคุณลุงแก้วครับผม

กิ่งโศก

19 มิถุนายน 2553 21:54 น. - comment id 1138265

มาอ่านงานครูแก้วครับ

แก้วประเสริฐ

20 มิถุนายน 2553 11:04 น. - comment id 1138478

คุณ รัมณีย์

    ขอบใจมากจ้าหลานรัก รัมณีย์คือนามหนึ่ง
ของหลานตอนบวชพระ แต่ของลุงฉายา คือ
"อัตตเศรษโฐ" เป็นเศรษฐีด้วยตัวของตัวเอง
อิอิ รักเสมอ

          แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

20 มิถุนายน 2553 11:09 น. - comment id 1138483

คุณ กิ่งโศก

     ศิษย์รักนี่คือเรื่องจริงตอนครูบวชพระอยู่นึก
ขึ้นมาก็เขียนไว้ให้อ่านกันจ๊ะ ฉายา ตอนบวชพระ
ครูอุปัชฌาจารย์ท่านถามวันเดือนปีเกิดแล้วมอง
หน้าครูแล้วก็ตั้งฉายาให้ คือ "อัตตเศรษโฐ" 
ท่านแปลให้ฟังด้วย ตอนนั้นไม่รู้อะไรหรอก 
มีอาจารย์หลายๆท่านกล่าวว่า อันฉายาที่บวช
นั้นหากใช้เป็นองค์ภาวนาจะสร้างความเมตตา
ความรุ่งโรจน์แก่ตัวเราเอง แต่ครูไม่คิดอะไร
เพียงรับฟังเท่านั้นเองจ๊ะ รักศิษย์เรามากเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

ธันวันตรี

20 มิถุนายน 2553 12:56 น. - comment id 1138508

สวัสดีครับ ลุงแก้ว 

ชอบ ธรรมะมากครับ

เฌอมาลย์

20 มิถุนายน 2553 13:45 น. - comment id 1138528

สวัสดีวันหยุดค่ะ

มาอ่านงานธรรมค่ะ
สมัยนี้น้อยคนจะบวชครบพรรษาเพราะอาจเป็นด้วยเรื่องเวลาและการงาน
แต่ขณะบวชก็ปฏิบัติเคร่งครัดวินัยก็ถือว่าปฏิบัติดีแล้วนะคะ

ม่านแก้ว

20 มิถุนายน 2553 14:20 น. - comment id 1138533

สวัสดีค่ะ แวะมาอ่านกลอนพี่ชาย
ระลึกถึงเสมอค่ะ 

แก้วประเสริฐ

20 มิถุนายน 2553 14:26 น. - comment id 1138535

คุณ ธันวันตรี

     ผมเป็นคนแปลกๆบ้าๆอย่างหนึ่ง เฉพาะ
ความเชื่อนั้น แม้ว่าคนทางบ้านผมจะนับถือพุทธ
ก็ตามแต่หาคนที่ศึกษาไม่ เรื่องนี้ละเอียดอ่อนมาก
ยิ่งฟังคนเขาพูดกันว่านับถือตามๆกันไป ผมเอง
เชื่อมั่นศาสนามาตั้งแต่เยาว์วัยแล้ว จึงค้นคว้า
หาความถูกต้อง จะเรียกได้ว่าเกือบทุกๆศาสนาหรือ
ลิทธิต่างๆจากหนังสือ ยิ่งศาสนาอิสลามผมเข้าบ้าน
เขาไปคลุกคลีกับหัวหน้าเจ้าของบ้านจนได้รับ
การไว้เนื้อเชื่อใจ เนื่องจากเหตุที่เล่นหมาก
ฮอร์ตเขาไม่มีใครสู้ได้ มีแต่ผมที่เล่นกับแกได้
เรียกว่ากล้ำกึ่งกันเสมอ แต่ผมมักจะยอมให้แก
เสมอๆด้วยเป็นผู้ใหญ่เรียกว่าขนาดพ่อผมเลย
ล่ะ แกรักผมมากเคร่งครัดในศาสนาอิสลาม
มากผมเข้านอกออกในขนาดหนังสือคัมภีร์กูรอ่าน
ท่านก็เอามาให้ผมอ่านแต่ผมอ่านไม่ออกเป็นภาษาอาหรับหมด ท่านแปลให้ฟัง ผมศึกษา
มามากด้วยเห็นว่าคนนับถือมากที่สุดในโลก
แต่ทุกๆศาสนาล้วนแต่นับถือพระเจ้าทั้งสิ้นเว้น
ลัทธิขงจื้อที่มีลักษณะเลียนแบบพุทธศาสนาแต่
หนักไปในทางความกตัญญูเป็นหลัก ผมมุ่งไป
ทางศาสนาอิสลาม คริสต์และฮินดูเป็นหลัก
ศาสนาอิสลามกับศาสนาคริสต์มีหลักการเดียว
กันพระเจ้าองค์เดียวกันเพียงแต่แยกกันเรียก
เท่านั้นเองนอกนั้นจะคล้ายคลึงกัน เพียงแต่
ว่าพระเจ้าใครจะเหนือใครจนเกิดการรบพุ่งนับ
เป็นพันปีก็เพื่อสถานที่และหินก้อนเดียวเท่านั้น
ต่างก็ว่าเป็นของพระเจ้าที่ประทานให้ครับ ผิด
กับศาสนาฮินดูซึ่งเกิดจากพราห์มอันมีพระพรหม
เป็นใหญ่ต่อมาก็แตกแขนงไปเรื่อยๆตามหมู่
คณะ ยกเว้นศาสนาพุทธกับศาสนาชินซึ่งมีส่วน
คล้ายคลึงกันมากที่สุด แต่ศาสนาชินไม่ได้เป็น
ศาสนาไม่ใหญ่พอจึงกลายเป็นลิทธิไป ทุก
อย่างการถือเหมือนๆกันเพียงลิทธิชินนั้นสิ้นสุด
แค่พรหมเท่านั้น ส่วนพุทธไปถึงนิพพานสูงไป
อีกชั้นหนึ่ง ต่างก็หวังพ้นจากทุกข์ขจัดกิเลส
ทั้งสิ้น ผมมาไตร่ตรองแยกแยะความเป็นไป
ได้ของมนุษย์เห็นว่าศาสนาพุทธนี่แหละคือความ
ถูกต้องอันแท้จริง นอกนั้นบ้างตึงไป บ้างอ่อน
ไป มีแต่พุทธที่เดินสายกลาง ที่สำคัญคือไม่มี
พระเจ้า มีแต่คำสั่งสอนแม้แต่องค์พระสัมมา
สัมพุทธเจ้าเองก็ตรงตรัสว่าพระองค์หาใช่สิ่งที่
จะมายึดติดไม่แต่ให้ปฏิบัติทดทองดูธรรมที่
พระองค์ค้นพบว่าจริงหรือไม่จริงก่อนแล้วค่อย
เชื่อ ข้อนี้แหละซึ่งผิดกับศาสนาลิทธิอื่นๆที่ชอบ
มัวเมาให้คนมาเข้าศาสนาตนให้มากๆ 
     ผมไตร่ตรองหาเหตุและผลจึงเชื่อมั่นว่า
ศาสนาอันแท้จริงคือศาสนาพุทธเท่านั้นจึงมั่น
คงต่อพุทธศาสนาในธรรมยิ่งนัก หากจะเห็น
พระพุทธเจ้าต้องเห็นธรรม เมื่อเห็นธรรมคือ
เห็นพระพุทธเจ้าครับ โอ้ยผมเอามะพร้าวมา
ขายสวนหรือเปล่านะ ขอบคุณ รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

20 มิถุนายน 2553 14:35 น. - comment id 1138543

คุณ เฌอมาลย์

    สวัสดีครับเจ้าหญิง ผมนั้นมีความคิดว่าการ
บวชในพุทธศาสนาถือได้ว่ามีบุญมากเคยผูกพัน
กันมาในอดีตชาติแล้ว ฉนั้นการบวชในชีวิตครั้ง
หนึ่งจะมีสองหรือไม่เป็นเรื่องอนาคตจะมีหรือไม่ก็
ไม่รู้  ผมเป็นคนมั่นคงมาตั้งแต่เยาว์วัยฝึกสมาธิ
คนเดียวไม่มีครูอาจารย์ใดๆสั่งสอนทั้งสิ้น เขาพูด
ว่าระวังนะสมาธิแตก ผมอ่านหนังสือเรื่องอาปาณสติ
เขียนโดยใครจำไม่ได้แล้วครับ ว่าการเรียกว่า
สมาธิแตกนั้นหมายถึงการที่อุปาทานของเรามัน
หลอกเรา หากเราตามมันทันและให้คิดเสมอๆ
ว่ามันคืออุปาทานหาจริงจังไม่ ให้รู้เท่าทันมัน
บางครั้งจิตนำพาเราไปสู่สถานที่สวยงามอย่าไป
ติดมันคืออุปาทานหลอกเราให้ใหลหลง บางครั้ง
จิตตั้งมั่นด่ำลึกไปเห็นภูติผีปีศาจหน้ากลัวมา
หลอนหลอก ตาถลนยืนมือมาหาเราก็มีแต่ผม
คิดว่านั่นคืออุปาทานนั่นเอง ครั้นลืมตาดูพิสูจน์
ก็ไม่เห็นมีอะไร จึงรู้ซึ้งถึงคำว่าอุปาทานของเรา
เมื่อเราเห็นเรารู้จงคิดเสมอๆว่านี่คืออุปาทานไว้
มันก็ไม่เกิดขึ้นมาอีกจวบจนจิตตั้งมั่นเป็นหนึ่ง
เดียวเรียกว่า เอกคตารมณ์คล้ายๆกับอุเบกขา
แต่ต่างกันมากครับ โอ้ยพร่ำมามากไปแล้วครับ
ขอบคุณ รักเจ้าหญิงเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

20 มิถุนายน 2553 14:44 น. - comment id 1138547

คุณ ม่านแก้ว

     สวัสดีจ้าน้องรักของพี่ นี่เป็นการเล่าเรื่อง
ในอดีตชีวิตจริงของพี่เป็นกลอนไว้ เผื่ออาจจะเป็น
ประโยชน์แก่คนที่ศรัทธาอย่างแท้จริง ชีวิตหนึ่ง
หากได้บวชทั้งทีก็ต้องทำให้เต็มที่ตามธรรมวินัย
จนพระบางองค์หาว่าผมบ้า ด้วยเป็นพระใหม่จะรู้
อะไรมาก อันที่จริงผมอ่านรู้มาก่อนบวชแล้วแต่
ไม่พูด ทั้งวัดมีผมคนเดียวที่นั่งสมาธิคนเดียวใน
โบสถ์นั่งเป็นชั่วโมงถึงจะออกจากสมาธิ ด้วยเยาว์วัย
เคยฝึกนั่งคนเดียวแต่มีคุณพ่อคอยควบคุมเมื่อ
อายุได้สิบสามขวบครับ จึงเป็นเหตุผูกพันมา
จนบัดนี้แหละ การสร้างผลบุญกุศลด้วยการ
ภาวนาสมาธิถือเป็นบุญกุศลที่สุดกว่าการให้ทาน
การสร้างวัด วิหาร โบสถ์และทานอะไรๆทั้งสิ้น
หากจิตมั่นคงในสมาธิพิจารณาสังขารร่างกาย
เราไปจะได้ผลานิสงฆ์มากที่สุด ช่วงจะออกจาก
เจริญสมาธิให้แผ่กุศลไปด้วยจะเป็นผลานิสงฆ์
ที่แผ่มากที่สุดเคยกล่าวไว้ในพระไตรปิฏกไว้
ครับ  รักน้องพี่เสมอ

        แก้วประเสริฐ.

ยาแก้ปวด

20 มิถุนายน 2553 17:31 น. - comment id 1138584

ด้วยความเคารพเจ้าค่ะ

แก้วประเสริฐ

20 มิถุนายน 2553 20:03 น. - comment id 1138615

คุณ ยาแก้ปวด

    หลานรัก นี่คือเรื่องจริงๆในชีวิตลุง เขียนไว้
เพื่อเป็นที่รำลึกไว้เท่านั้นเองแหละจ้า รักหลานเรา
เสมอๆ

          แก้วประเสริฐ.

เทียนหยด

20 มิถุนายน 2553 23:19 น. - comment id 1138670

หวัดดีค่ะครู  

นับว่าเป็นประสบการณ์ที่ตื่นเต้นดีเหมือนกัน

นะคะ...สงบ เงียบ แฝงไว้ด้วยสมาธิปัญญา

น่าเลื่อมใสค่ะ 

แก้วประเสริฐ

21 มิถุนายน 2553 07:30 น. - comment id 1138724

คุณ เที่ยนหยด

     เรื่องแบบนี้อยู่ที่การศรัทธา ก่อนการศรัทธา
เราต้องพิสูจน์ให้แน่ใจก่อน เพื่อให้เกิดพละแก่
จิตใจเราจะได้มั่นคงไม่ว๊อกแว๊ก เมื่อจิตเราตั้งมั่น
แล้วพร้อมมูลด้วยศรัทธา ย่อมก่อเกิดผลกุศลขึ้น
อย่างง่าย การทำความดีนั้นยากกว่าการทำความชั่ว
มากนัก เกิดมาชีวิตหนึ่งและเป็นสิ่งที่ยากนักที่จะ
เกิดได้ง่ายๆนัก การบวชอุปมาดังขาเราข้างหนึ่ง
ยืนอยู่บนปากเหวนรกอีกข้างหนึ่งยืนอยู่บนพื้น
อันมั่นคง หากทำพลาดไปเราจะก้าวหล่นลง
เหวนรกทันที ตามที่ครูรู้มาจากพระที่เชื่อถือ
ได้ท่านได้ฌานสมาบัติเล่าให้ฟังว่า พระที่บวช
นั้นส่วนใหญ่จะลงนรกหมกไหม้เสียเป็นส่วน
มาก น้อยนักจะเอาตัวรอดไปได้เพราะความ
ขี้เกียจเป็นต้น ไม่ปลงอาบัติ เก็บอาบัติน้อย
ใหญ่ไว้ แทนที่จะปลดทุกข์กับสร้างทุกข์ด้วย
เกิดความโลภเป็นเหตุ เห็นว่าคนเขานับถือ
ก็เกิดการหลงหยิ่งวางตัวเหนือคนอื่น ทานที่
เขาบริจาคมาก็นำมาใช้เก็บไว้ จนบางองค์
มีเงินทองมากมาย ทั้งๆที่ส่วนทั้งหมดเป็น
ของสงฆ์ทั้งสิ้น จะรับได้ตามบัญญัติมีนิดเดียว
เพื่อใช้ในการรักษาโรคภัยไข้เจ็บเท่านั้น
บางรูปตั้งต้นเป็นอาจารย์ไสย์เวทย์ ปลุกเสก
เครื่องรางของขลังไม่แสดงธรรมให้เขาได้พ้น
ทุกข์กับสร้างกิเลสให้แก่เขาอีก นี่คือตัวอย่าง
เบื้องต้นจ๊ะ เหมือนทางโลกหากงานใดที่เรามี
ศรัทธารักงานนั้นก็จะได้ดีไปไกล หากงานใด
ที่เราไม่ชอบก็จะปล่อยวางเสีย ฉันท์ใดฉันท์
นั้นแหละ แต่ทางโลกนั้นแตกต่างจากการบวช
มากนัก ข้อบัญญัติมากมาย เฉพาะส่วนใหญ่
แล้วก็ยังยาก ยังมี่ข้อปลีกย่อยอีกมากมายนัก
แค่นี้ก่อนนะศิษย์รักรักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

แกงฯ

21 มิถุนายน 2553 16:22 น. - comment id 1139059

สวัสดีค่ะ.....ครู
แบ่งบุญให้แกง...บ้างนะคะ...

ม่านแก้ว

21 มิถุนายน 2553 19:31 น. - comment id 1139242

 ขอบคุณค่ะพี่ชาย ม่านแก้ว จะลองนั่งสมาธิดูค่ะ  

ม่านแก้ว

21 มิถุนายน 2553 19:35 น. - comment id 1139245

  พี่คะ สุขสันต์วันเกิดค่ะ 

แก้วประเสริฐ

21 มิถุนายน 2553 21:24 น. - comment id 1139302

คุณ แกงฯ
 
    ครูจะสวดมนต์ต่อหน้าพระและก่อนนอนจะ
แผ่กุศลให้สรรพสัตว์เสมอๆจ๊ะ คงจะได้รับแหละ
    การทำบุญกุศลนั้นควรจะแผ่กุศลให้แก่
สรรพสัตว์ด้วย เราไม่ควรเก็บไว้คนเดียวการทำ
บุญทุกๆครั้ง การสวดมนต์ถือเป็นบุญอย่างหนึ่งจ้า
รักศิษย์เราเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

21 มิถุนายน 2553 21:32 น. - comment id 1139309

คุณ ม่านแก้ว

     จ้าเป็นการสร้างบุญกุศลที่เยี่ยมที่สุดนะแต่
หากจิตใจเราไม่สบายใจกังวล ก็ควรนั่งปล่อยใจ
ให้เฉยๆไม่ต้องภาวนา เรียกว่าสงบจิตสงบใจเรา
จนกว่าความกังวลหายไปนั่นแหละ ถึงจะใช้คำ
ภาวนาอันเป็นที่ให้จิตจับไว้ เมื่อได้ฌานโดยเรา
สังเกตุง่ายๆคือว่า ลมหายใจละเอียดอ่อนมากจน
เราไม่รู้สึกว่าเราหายใจแต่แท้จริงเราหายใจอยู่
นี่แหละเรียกว่าสมาธิ เมื่อปฏิบัติไปคำภาวนาจะ
หายไปเองจิตจะรวมตัวเป็นหนึ่งเดียวแล้วช่วง
นี่สำคัญมาก หากจะเล่นฤทธิ์เดชก็เดินในแนว
ทางกสินไปโดยการเพ่ง หากจะไปทางวิปัสสนา
ก็ให้พิจารณาร่างกายเราเป็นมูลเหตุว่าเป็นสิ่ง
ที่เกิดการเปลี่ยนแปลง จ๊ะ จะกล่าวก็อีกมาก
มายนัก รักศิษย์เสมอ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

21 มิถุนายน 2553 21:35 น. - comment id 1139311

คุณ ม่านแก้ว

    ขอบใจน้องรักพี่มาก ใช่จ้าวันนี้เป็นวันคล้าย
วันเกิดของพี่เองแหละ พี่เกิดวันที่ 21 มิถุนายน
นี่เองแหละจ้า ขอให้น้องพี่จงประสพแต่ความสุข
ความเจริญก้าวหน้า เป็นมหาเศรษฐีในอนาคต
นะจ๊ะ รักน้องเสมอ

           แก้วประเสริฐ.

นรสิริ

22 มิถุนายน 2553 05:49 น. - comment id 1139395

สาธุ
น้องมาอนุโมทนาบุญด้วยค่ะพี่

แก้วประเสริฐ

22 มิถุนายน 2553 13:01 น. - comment id 1139482

คุณ นรสิริ

      ตามคำบอกกล่าวเล่าขานมาว่าหรืออาจจะ
มีในชาดกพี่เองก็ไม่แน่ใจว่า หากพบบุคคลใดๆ
ที่เพียบพร้อมด้วยจิตศรัทธา ปฏิบัติด้วย กาย
วาจาและใจแล้วไซร้ เราพบเห็นเพียงแค่คำกล่าว
ว่า " สาธุ อนุโมทามิ " เท่านั้นเราก็มีส่วนได้รับ
ผลานิสงฆ์ของกุศลนั้นๆร่วมกับเขาด้วยจ๊ะ แม้ว่า
เรื่องที่เขียนเล่ามานี้จะเนิ่นนานมาแล้วสมัยอายุ
ผมย่างเข้ายี่สิบเอ็ดปีก็ตาม แต่ความรำลึกนึกถึง
ได้ ตอนนั้นพี่เองรับราชการอยู่ คนเรานะ
ถึงเวลาจะได้บวช ทำให้จิตใจเร่าร้อนกระวน
กระวายใจอยากจะบวชขึ้นมาไม่อาจจะห้ามใจ
เราได้ จึงขอบวชและก็ได้รับตามความประสงค์
จึงตั้งจิตมั่นไว้ว่า เราอาจจะได้บวชเพียงครั้ง
เดียวคงจะไม่มีครั้งที่สองอีกแล้ว จึงเปี่ยมด้วย
ศรัทธามากมายว่าเพียงแค่สี่เดือนเท่านั้นของ
ชีวิตเราทั้งหมดจะทำความดีให้ถูกต้องตามธรรม
พระวินัยไม่ได้เชียวหรือ คิดก่อนบวชจึงอธิษฐาน
จิตไว้ และก็เป็นแรงศรัทธาเกิดความตั้งมั่น
จนกระทั่งรับกฐินและได้ฤกษ์สึกออกมา แม้น
จะขอลาสึกเจ้าอาวาสท่านยังขอให้ผมอยู่ต่ออีก
แต่ผมอ้างว่าเป็นข้าราชการครบกำหนดแล้ว
ไม่สามารถจะหลีกเลี่ยงได้แม้ใจยังคิดจะอยู่ต่อ
อีก  ขอผลานิสงฆ์นี้จงมีแด่น้องพี่ด้วยนะ แต่
เมื่อสึกมาแล้วพี่ก็ยึดมั่นอยู่ไม่เคยเลยสักวันที่
จะทิ้งคำภาวนาตั้งจิตไว้เพื่อความไม่ประมาทว่า
เราจะได้ตื่นมาอีกหรือไม่ จึงตั้งมั่นไว้เสมอแม้
ขณะที่นอนก็จะนอนภาวนาจนกระทั้งหลับไป
จ๊ะ เรื่องนี้ก็ต้องแล้วแต่ความเชื่อถือหรือไม่
เป็นเฉพาะรูปธรรมเท่านั้น รักน้องเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

ทางแสงดาว

23 มิถุนายน 2553 21:37 น. - comment id 1140033

21  มิ.ย.ธรรมรักษาท่านนะคะ

........คนต่างหากมังคะที่วิบัติ......

สิ่งที่ท่านกล่าวมีให้เห็นบ่อยๆ....

แก้วประเสริฐ

24 มิถุนายน 2553 15:31 น. - comment id 1140670

คุณ ทางแสงดาว

     ถูกต้องแล้วจ๊ะคุญหญิงคนสวย ธรรมไม่
วิบัติแต่คนที่เอาผ้าเหลืองมาใส่นั้นวิบัติไม่
อยู่ในธรรม ยิ่งแก่พรรษามากย่อมหลีกเลี่ยง
มากเท่าที่ผมเห็นมานะครับ นี่กล่าวเฉพาะ
คนที่ไม่อยู่ในธรรมนะครับ ขอบคุณคุณหญิงรัก
เสมอ

         แก้วประเสริฐ.