รัตติกาล ณ ราตรีหนึ่งพึงพบสบอัปสร เอวองค์อรพิลาสล้ำเฉิดฉาย สโมสรนารีพฤกษากราย มณีพรายจำรัสพิพัฒน์อนงค์ ระบำเริงบันเทิงดนตรีซ้อง ระนาดก้องเป็นเอกเฉกประสงค์ ขลุ่ยปีกลองฆ้องซ่านสราญจำนง เยื้องย่างองค์เริงเร้าเคล้าอรชร นัยน์ตาจ้องเหลิงรมย์ภิรมย์สวาสดิ์ ดุจภาพวาดฉากฟ้าดาราสลอน สายลมพลิ้วก้านกิ่งพฤกษาจร เสนาะซ้อนคลอรับประทับใจ ม่านหมอกเมฆเคลียร่างกลางลานพฤกษ์ วาบหวามตรึกพลิกผวนล้วนชวนไสว แสงนวลแขแผ่พลิ้วละลิ่วไกว ภูษาไล้นวลอนงค์หลงหวั่นหวิว แต่ละองค์ประทุมมาศเด่นเร้า เอวองค์เย้าประดิษฐ์จนจิตสยิว สานเสนาะไพเราะคว้างวางปลิว นางโลดลิ่วพลิ้วดนตรีคลอวิไล รัตติกาลผ่านสำเนียงเผดียงซ่าน วิเวกหวานพฤกษาคลอสู่ไสว เปรียบวิมานชั้นฟ้ามาเกรียงไกร พสุธาไล้เริงลานซ่านพนาพง โอ้อกเอ๋ยสวาทนี้ยากพลีแล้ว หวามเจื่อนแจ้วเริงรำย้ำประสงค์ ยิ่งเพ่งพิศป่วนจิตยวนนวลอนงค์ แต่ละองค์หาหญิงใดเปรียบปาน วาสนามาสบความล้ำเลิศ ช่างงามเพริศพริ้มพรายไล้สมาน สอดคล้องเคล้าเนารับประดับกาล ดนตรีซ่านพลิ้วนางยากร้างจร. * แก้วประเสริฐ. *
15 มิถุนายน 2553 16:13 น. - comment id 1136540
สวัสดีค่ะ คุณครู ชัดง่วงนอนแล้วล่ะค่ะ
15 มิถุนายน 2553 16:45 น. - comment id 1136547
รัตติกาลผ่านคืนชื่นสุขแล้ว ใจก็แป้วรักกลายหลายกระสวน นับเวลาทุกยามตามกระบวน หน้าเนื้อนวลขาวผ่องต้องจันทรา สวัสดีค่ะคูรแก้วฯ
15 มิถุนายน 2553 17:08 น. - comment id 1136551
ชอบบทกลอนของพี่แก้วประเสริฐ ตรงที่ ใช้คำสละสลวย พลิ้วมากค่ะ
15 มิถุนายน 2553 18:18 น. - comment id 1136558
สวัสดีครับครูแก้วประเสริฐ งานเขียนพริ้วไหวงดงามจริงๆครับครู รักเสมอ
15 มิถุนายน 2553 19:21 น. - comment id 1136568
สวัสดีค่ะพี่แก้วประเสริฐ งดงามจัง ม่านแก้วสัมผัสถึงความพริ้วไหว เหมือนกำลังอยู่ในวิมานคนธรรพ์ ไม่อยากจากไปไหนเลยนะคะพี่
15 มิถุนายน 2553 20:59 น. - comment id 1136594
** ราตรีที่ใสสด ดูงามงดและเฉิดฉาย ฟากฟ้าดาราราย รักมิคลาย...รัตติกาล.....ฯ เป็น..รัตติกาล..ที่สวยงามมากค่ะ...แฝดเพื่อน..สบายดีมั้ยคะ..ดูแลสุขภาพด้วยนะ..เป็นห่วงค่ะ...
15 มิถุนายน 2553 21:59 น. - comment id 1136608
แอบหลงรักยามรัตติกาลแล้วสิครับ
16 มิถุนายน 2553 09:25 น. - comment id 1136682
คุณชายฯ...ของแสงดาว... ตกในห้วงแห่งเสน่หาไหมเอ่ย เคารพครับผม....
16 มิถุนายน 2553 11:08 น. - comment id 1136712
สวัสดีครับ รัตติกาลนี้หวานซึ้งตรึงใจนะครับ
16 มิถุนายน 2553 11:27 น. - comment id 1136739
๐ รัตติกัลยา ............สิเน่หาสนิทนำ กี่คืนแลกี่ค่ำ........คำนึงเคล้าเพียงพธู ๐ ในฝันอันบรรเจิด.....ยังแจ่มเพริดพิไลหรู อ้อมกอดใต้ก้ามปู.......กรุ่นกลิ่นแก้มมิเคยจาง ๐ จวบล่วงอรุโณ......อุทัยโผล่จึงจำห่าง ยังจับใจมิวาง....... สิ้นทิวาหวังมาเยือน. ..สวัสดีครับครูแก้ว มาติดตามงานครูครับ ขอแจมกาพย์ สามบทครับ
16 มิถุนายน 2553 11:49 น. - comment id 1136754
แวะมาอ่านงานงาม หวานเชียวนะครับ สวัสดีครับ
16 มิถุนายน 2553 11:49 น. - comment id 1136755
ครูค่ะ....สวัสดีค่ะ.... เป็นค่ำคื่นที่แสนหวานจริงๆๆค่ะ...
16 มิถุนายน 2553 13:07 น. - comment id 1136799
รัตติกาลหวานฟุ้งซ่านเสมอเลยค่ะคุณลุง
16 มิถุนายน 2553 14:22 น. - comment id 1136831
คุณ ครูกระดาษทราย สวัสดีครับครู อิอิ หากง่วงก็ไปนอนพักผ่อน เถอะครับอย่าฝืนเดี๋ยวสุขภาพเสียครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
16 มิถุนายน 2553 14:25 น. - comment id 1136832
คุณ แก้วประภัสสร สวัสดีจ้าศิษย์รัก นับวันกลอนยิ่งเลอเลิศ ขึ้นทุกๆวันนะจ๊ะ ดีแล้วฝึกเอาไว้ทางนี้ก็ได้และ อีกหลายๆทาง เพื่อความชำนาญจ๊ะ รักศิษย์เรา เสมอๆๆ อ้อ ฝากน้องด้วยนะ แกงเขียวหวานศิษย์ คนล่าสุดจ้า อย่างไรแนะนำแทนครูด้วยนะ แก้วประเสริฐ.
16 มิถุนายน 2553 14:26 น. - comment id 1136834
คุณ น้ำตาลหวาน น้องรักของพี่ยอพี่หรือเปล่าจ๊ะ ปกติพี่ชอบ แนวนี้เสมอๆจ้า รักน้องพี่เสมอ แก้วประเสริฐ.
16 มิถุนายน 2553 14:30 น. - comment id 1136836
คุณ ป๋องฯ เจ้าป๋องเอ๋ย การเล่นกลอนนั้นจุดที่เรียก ความสนใจคนอ่านก็คือ กลอนนั้นต้องไหวพลิ้ว อ่อนโยน เสนาะใจคนอ่าน และสร้างภาพให้เกิด ขึ้นนั่นได้ นั่นแหละถึงจะถึงจุดของการเล่นกลอน จ้า จะดีหรือไม่อยู่ที่คนอ่านนะ แต่สิ่งสำคัญ คืออย่าหลงตัวเราเป็นอันขาด เหนือฟ้ายังมี ฟ้า หาที่สิ้นสุดไม่นะ รักศิษย์เราเสมอ แก้วประเสริฐ.
16 มิถุนายน 2553 14:36 น. - comment id 1136838
คุณ ม่านแก้ว สวัสดีจ้าน้องรักของพี่ สิ่งสำคัญของการเล่น กลอนคือสร้างอารมณ์คนอ่านให้คล้อยตามไปใน การเขียนของเรา หวั่นไหวอารมณ์กระชากจิตใจ เขาไว้นั่นแหละถึงจะเรียกว่าถึงจุดๆหนึ่งที่สำเร็จจ้า ทุกๆสิ่งอย่างอยู่ที่ความสามารถของแต่ละบุคคลไม่ จำเป็นต้องเป็นคนที่เรารู้จักและเกรงใจเขานะ การพูดในสิ่งที่จริงคือบ่อเกิดของคนมีปัญญาที่รู้จัก การแยกแยะ บางครั้งต้องแล้วแต่สถานะการณ์ด้วย หากพูดจริงในสิ่งสถานะการณ์ไม่อำนวยก็จะ เกิดโทษมากกว่าในการเป็นจริงว่า คนฟังนั้นๆ จะรับได้หรือไม่จ้าน้อง พี่เป็นคนพูดจาโผงผาง แต่ก็รู้จักการแยกแยะออกถึงจะเอาตัวรอดได้ จ้า รักน้องพี่เสมอ แก้วประเสริฐ.
16 มิถุนายน 2553 14:41 น. - comment id 1136841
คุณ ราชิกา สวัสดีจ้าแฝดเพื่อนที่รักยิ่ง ใช่แล้วรัตติกาล เป็นสิ่งหนึ่งในชีวิตจิตใจของผมมาตั้งแต่เยาว์วัย แล้วล่ะ ผมขอบกลางคืนมากกว่ากลางวันและมักจะ อยู่ดึกๆเสมอเพื่อค้นหาบางสิ่ง และค้นหาได้มาก กว่ากลางวัน เยือกเย็นสงบปัญญาเกิด แต่แปลก นะแฝดเพื่อนรัก การเขียนกลอนผมมักจะเขียน ในเวลากลางวันเสมอๆ หากเป็นกลางคืนสมาธิจะ ไม่ค่อยเกิด เนื่องจากปล่อยอารมณ์คล้อยตามไป กับราตรีอันสวยสดมากกว่าจะมารวบรวมงาน เขียนจ้า สุขภาพผมระยะนี้มีแต่แย่กับทรง เท่านั้น ซึ่งในจิตใจในความห่วงหาเสมอมามิ มีใครอื่นใดที่จะห่วงหาผมเท่าคุณอีกแล้วตั้งแต่ คบกันมา ฉนั้นผมถึงรักคุณมาก มากเสียจน ไม่กล้าจะเอ่ยด้วยวาจาได้จ๊ะ รักแฝดเพื่อนเสมอ แก้วประเสริฐ.
16 มิถุนายน 2553 14:44 น. - comment id 1136843
คุณ สุริยันต์ฯ ครับเป็นเรื่องจริงผมรักรัตติกาลมานาน แสนนานเหลือที่จะกล่าวตั้งแต่เยาว์วัยเป็นต้นมา จนกระทั่งบัดนี้ ราตรีที่สดสวยงดงามยากจะหาสิ่ง ใดมาเทียบเปรียบเปรย คุณสังเกตุไหมว่าผม เขียนงานมักจะเน้นแต่ราตรีเป็นส่วนมาก ด้วย ในจิตใจผมรักเขาหลงเขานั่นเองครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
16 มิถุนายน 2553 14:52 น. - comment id 1136846
คุณ ทางแสงดาว ผมเองก็ยอมรับคุณหญิงเช่นเดียวกัน แต่ยากที่ จะเอื้อนเอ่ยวาจาใดๆได้มีแต่ห้วงน้ำใจที่เกี่ยวก้อย ตวัดไว้ในห้วงลึกเท่านั้นเอง ครับผมทั้งหลงใหล รักมากจริงๆเสียด้วยมันเป็นสิเน่หาอย่างหาที่ใด จะเปรียบมิได้ในสิ่งที่ผมมักจะอาภัพเสมอๆในชีวิต แห่งทิวากาล หากล่วงเข้ารัตติกาลเขาบริสุทธิ์ด้วย สิ่งที่สัตย์ซื่อเสมอมา ทั้งเยือกเย็นสดชื่นแจ่มใสใน ห้วงอารมณ์ที่ผมได้รับจากเขา หากหญิงใดๆ ที่ประดุจคล้ายรัตติกาลแล้วไซร้ ผมจะมอบทุกๆ สิ่งทุกๆอย่างให้หมดเลยครับ รักคุณหญิงเสมอ มิเปลี่ยนแปลงจนกว่าคุณหญิงจะเบื่อหน่ายชาย ที่อาภัพเช่นนี้ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
16 มิถุนายน 2553 15:02 น. - comment id 1136851
คุณ อินสวน ครับขอบคุณ สวัสดีครับในสิ่งที่มอบน้ำใจ ให้แก่ผม นับว่ามีความกรุณายิ่ง ครับผมรักกลาง คืนมากกว่ากลางวันและมักจะนอนดึกดื่นๆ เล่น คอมฯบ้าง หากเมื่อยๆฝนไม่ตกก็จะออกไปนอก บ้านมองท้องฟ้าปล่อยอารมณ์ผมให้ว่างๆไว้หาความ สดชื่นด้วยผมปลูกต้นไม้ไว้แยะเรียกว่าเกือบล้อม รอบบ้าน แม้นว่าจะคลายไนโตเจนออกมาแต่ทว่า ลมโชยอ่อนไปก็ทดแทนได้ ท้องในยามมีจันทร์ ที่ส่องสกาวกับท้องฟ้าเดือนมึดก็ทดแทนด้วย ดวงดาวน้อยใหญ่ระยิบระยับงดงามยิ่งนัก งดงามกว่าอิสตรีบางคนด้วยซ้ำไปครับ มันตรึง ตาตรึงใจ หากคุณทดแบบผมก็จะได้หลายๆสิ่ง อย่างในช่วงค่ำคืนมาก ไร้กังวลปัญหาใดๆ ส่วนกลางวันซิสร้างปัญหารอบด้านมากมายนัก ฉนั้นผมถึงรักยามราตรีมากตั้งแต่เยาว์ วัยมาแล้วครับ ขอบคุณ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
16 มิถุนายน 2553 15:09 น. - comment id 1136852
คุณ กิ่งโศก ศิษย์รักยิ่ง เขียนกาพย์ได้อย่างสวยงามนักสมแล้วที่ครูจะให้เป็นผู้สืบสานต่อไป น้ำใจคนยาก แท้หยั่งถึง อย่าพึงย่อท้อต่อคำขานทั้งปวงนะ ดีชั่ว อยู่ที่ตัว หาใช่คนอื่นใดๆไม่ งานเขียนก็เหมือน กันสร้างไว้ ถูกใจเราไม่ถูกใจเขา ถูกใจเขาไม่ ถูกใจเรา ก็ปล่อยเสีย ทิ้งกลางวันขจัดเสีย ใช้ กลางคืนฝันใฝ่หาความสุข ซึ่งเธอจะได้สิ่งหลายๆ อย่างในช่วงค่ำคืน แต่ไม่ใช่สถานอโคจรนะ ควร เป็นสิ่งที่ให้ความสุขเราตามธรรมชาติ สามารถ ขจัดปัญหากลางวันในช่วงแห่งรัตติกาลได้ด้วย บรรยากาศที่เยือกเย็นทำให้สภาพจิตใจเราสด ชื่นแจ่มใส รักศิษย์เรามากเสมอ แก้วประเสริฐ.
16 มิถุนายน 2553 15:12 น. - comment id 1136855
คุณ ธันวันตรี สวัสดีครับ ใช่แล้วหากคุณลองทดลองเช่น ผมซิครับ รัตติการในค่ำคืนย่อมหยั่งซึ่งประโยชน์ สอาดบริสุทธิ์ยิ่งนักตลอดจนสร้างเสริมปัญญาเราให้ เกิดได้อย่างง่ายดายแต่หาใช่ทางอโคจระครับ ขอบคุณ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
16 มิถุนายน 2553 15:16 น. - comment id 1136857
คุณ แกงฯ สวัสดีจ้าศิษย์เรา ทุกๆอย่างย่อมคลุกเคล้ากัน เสมอหาที่ว่างได้ยาก ดังที่ครูกล่าวไว้เบื้องต้นนั่น แหละ เธอจงหมั่นอดทน ฝึกฝน มีความคิดอ่าน ไตร่ตรอง อย่าเห็นว่าสิ่งเล็กน้อยไม่สำคัญ ให้จง จำไว้ว่า สิ่งเล็กน้อยนี่แหละบางครั้งยิ่งใหญ่เสมอ กว่าสิ่งที่เราคาดคิดเสียอีก ดูซิกำแพงเหล็กยังพัง ทะลายได้ด้วยสะเก็ดสนิมที่มีแค่เพียงเล็กๆน้อยๆ หากรวมตัวกันมากเมื่อไหร่ เหล็กก็อาจจะล้มครืน ลงได้จ๊ะ จำคำไว้นะ รักศิษย์เราเสมอ แก้วประเสริฐ.
16 มิถุนายน 2553 15:19 น. - comment id 1136859
คุณ เพียงพลิ้ว หลานกานต์สุดที่รักของลุงเสมอ จ๊ะราตรี กาลสมานจิตใจให้บังเกิดความเยือกเย็นในอารมณ์ บ่มความนุ่มนวลอ่อนซึ้งติดตรึงใจไปชั่วกาลนาน หากรู้จักใช้กาลเวลาให้ถูกเหมาะเจาะต่อชีวิต ชีวิตนี้ย่อมมีความสุขไปอีกนานแสนนานเชียวจ๊ะ หลานสุดที่รัก รักหลานเรามากเสมอ แก้วประเสริฐ.
16 มิถุนายน 2553 16:16 น. - comment id 1136901
16 มิถุนายน 2553 16:49 น. - comment id 1136919
คุณ โคลอน ขอบใจมากจ้าคนสวย คุณรู้ตัวหรือไม่ว่าผม ชอบคุณมากอย่างหนึ่งคือ ความเป็นคนจริงใจจริง จังไม่ใช่จิงโจ้ อุปนิสัยสนุกสนานร่าเริง แจ่มใส เปิดเผยมิมีเล่ห์เหลี่ยมใดๆ ชอบสิ่งไหนกล่าวสิ่ง นั้น เป็นคนตรงไปตรงมา นี่แหละที่ผมชอบคุณ มากจริงๆนะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
16 มิถุนายน 2553 17:01 น. - comment id 1136925
อ่า ขอบคุงค่า ฝนนึกว่าจะมีคนรำคาญซะอีกนะเนี่ยพวกลิงป่วน อิอิ ฝนพาดพุงแก้วประเสริฐในบ้านอ้อยเยอะเลย ขออนุญาตนะคะ เพราะ อ้อยจะเกรงใจเมื่อเห็นชื่อ แก้วประเสริฐ เสมอ... อิอิ ฝนเลยจะใช้เปงมุขเด็ดตลอด... ฮ่าๆ
16 มิถุนายน 2553 17:03 น. - comment id 1136926
30 ไหนๆก็ไหนๆแระเนาะ.... อิอิ
16 มิถุนายน 2553 17:34 น. - comment id 1136928
คุณ โคลอน จริงๆนะคนสวย ความรู้สึกที่ผ่านมาบ่งบอก คุณไว้ให้ผมเสมอจนผมต้องมาคำนึงถึงมิเว้นวาย ด้วยอุปนิสัยนั้นคล้ายคลึงกับผมเป็นส่วนใหญ่ที่รัก ใครแล้วจะรักจริงหาได้มีเล่ห์เหลี่ยมใดๆ แต่อนิจจา โลกใบนี้ช่างโหดร้ายเหลือเกิน ความจริงเป็นสิ่ง ไม่ตาย แต่คนกล่าวมักจะวายชีวัน พลันต้องระงับ สิ่งไว้จนหมักหมมลงกลายเป็นคนละเอียดรอบคอบ ผมมักจะดูคนไม่ค่อยจะผิดหรอกครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
16 มิถุนายน 2553 17:39 น. - comment id 1136929
คุณ โคลอน ไม่ต้องไหนๆหรอกจ้าคนสวย การกระทำ การแสดง หากเกิดจากจิตใจแล้วไซร้หาใช่สิ่ง ไม่ดีงามไม่ แต่บางครั้งก็ไร้ประโยชน์ ไม่โง่ก็อุป เสมือนคนโง่ ไม่บ้าก็ต้องเสแสร้งเป็นคนบ้า เพื่อ มิให้ต้องต้านทานกระแสแห่งพลังทั้งหลายจ้า ที่นี้ จะทำอย่างไรก็ได้ถือเป็นสิทธิคนสวยที่รวยด้วย ความจริงจังเสมอ ผมนั้นเกลียดคนเสแสร้งเพทุบาย หาความจริงใจมิได้จ้าคนสวย สำหรับคุณผมรับ ได้ทุกๆรูปแบบจ๊ะ รักคนสวยเสมอ แก้วประเสริฐ.
16 มิถุนายน 2553 20:21 น. - comment id 1136947
รัตติกาลผ่านเสียงสำเนียงซ่าน ผสมผสานความอ่อนหวานเริ่มหวั่นไหว พลิ้วเสนาะเพลงพิณคลอบางรอใคร มวลดอกไม้แย้มยิ้มรับกับอรุณ บทนี้กระต่ายชอบคะคุณลุง อาจเป็นเพราะว่าเราชอบฟังดนตรี ก็เป็นได้คะ โดยเฉพาะดนตรีไทย รักษาสุขภาพนะคะคุณลุง ด้วยความเคารพรัก จากหลานเอง กระต่ายน้อย
16 มิถุนายน 2553 21:50 น. - comment id 1136960
แวะมาสวัสดีครูค่ะ... อ่านกลอนครูแล้วเคลิ้มตามไปเลยค่ะครู เป็นรัตติกาลที่มีแต่ความหวานจริงๆค่ะ อ้อยเลยถือโอกาสมาตามเพื่อนลิงที่มา วิ่งซุกซนบ้านครูกลับไปด้วยเลยนะคะ ลิงฝนเอ๊ยยยยยยยยย....ไปๆๆๆชอบ หนีมาเรื่อยเชียว...เด่วมีขังเดี่ยว... ขออภัยในความไม่สะดวกค่ะครู
16 มิถุนายน 2553 22:01 น. - comment id 1136963
^ ^ ^ ไรว๊า จะจับตรูขังเดี่ยว ว่าแต่แกรเท๊อะจะไล่จับตรูทันป่ะ แบร่ เนอะแก้วประเสริฐเนอะ
16 มิถุนายน 2553 22:05 น. - comment id 1136965
ทันไม่ทันแกรย่อมรู้ดีจริงมั๊ยว๊า.... หรือจะให้กาซิบดังๆ
16 มิถุนายน 2553 22:07 น. - comment id 1136966
^ ^ ^ ถ้าแกรซิบ ตรูก็จะซิบ ว่าทำไมแกรถึงไม่ทัน กรั่กๆ (เตรียมไมโครโฟน)
16 มิถุนายน 2553 22:11 น. - comment id 1136967
อิอิ...ตรูให้เวลาแกง่ะ..เพราะแกคงต้อง ใช้เวลามากพอดูกว่าจะกาซิบถึงน่ะ
16 มิถุนายน 2553 22:13 น. - comment id 1136968
ใครบอกตรูจะซิบใส่หูแกร ตรูซิบใส่ไมโครโฟนเฟร้ย โหลๆ โหลเทส
16 มิถุนายน 2553 22:14 น. - comment id 1136969
40
16 มิถุนายน 2553 22:17 น. - comment id 1136970
ก็นั่นไง...ก็ตรูรู้ว่าแกต้องใช้วิธีนี้ ตรูก็เลยต้องให้เวลาไง...เพราะไมฯ ที่แกใช้มันคงยาวนาดูเนาะ
16 มิถุนายน 2553 22:23 น. - comment id 1136973
ไมโครโฟนที่ไม่มีสแตนไงแกรใช้มือจับ แกรเคยเหงมั๊ยว๊า เดินไปได้ไกลๆลากสายไปยาวๆไม่ต้องยืนอยู่กับที่เปงหลักกิโล หรือ เสาไฟฟ้า
16 มิถุนายน 2553 22:27 น. - comment id 1136974
นั่นยิ่งแล้วใหญ่เล้ย...ถ้ายิ่งใช้สายไฟ... น่ากลัวเป็นที่สุด ก็คงจะมองเห็นแต่ สายไฟอย่างเดียวมั๊ง แกรว่าป่ะ
16 มิถุนายน 2553 22:30 น. - comment id 1136976
ตรูชอบของสูงแกรรู้ป่ะ สกายคิคงี้.....บรู๊ซ ลี ยังหลบ (ถ้าโผล่มาก็ตัวใตรตัวมังงานนี้)
16 มิถุนายน 2553 22:35 น. - comment id 1136977
ลิงคลองสานยอมแพ้ราบคาบแล้น เย้ๆ โย่ว์ๆ ขอโทษแก้วประเสริฐด้วยค่า พอดีอ้อยมังอยากมาเฝ้าบ้านให้ครูอ่ะค่ะ อิอิ ไปนอนก่อนนะคะ แว๊บบบบบบบบบบ
16 มิถุนายน 2553 23:05 น. - comment id 1136982
คุณ เทียนหยด ศิษย์รัก ครูพึ่งมาถึงไปเล่นเปตองมาหนีฝน แทบแย่กลัวโดนละออง และมาทานข้าวเสร็จก็ เข้ามาเห็น สนุกสนานกันใหญ่ก็ดีใจที่ไม่เหงานะ คนหนึ่งสวย คนหนึ่งงาม อ่านไปอมยิ้มไป ดีแล้ว การปล่อยอารมณ์ให้สนุกร่าเริงไว้ ย่อมทำให้ใบ หน้าเราสดชื่นแจ่มใสไม่เหี่ยวย่น การทำให้สุขภาพ จิตดีย่อมส่งถึงระบบของร่างกายเราด้วย สนุกกัน เถอะบ้านครูก็เหมือนบ้านเธอนั่นแหละจ้า รักเสมอ สนุกไว้ทำให้ได้อารมณ์แต่อย่าลืม การฝึกฝนเสียล่ะ แก้วประเสริฐ.
16 มิถุนายน 2553 23:10 น. - comment id 1136983
คุณ โคลอน การทำจิตใจเราให้สนุกร่าเริงแจ่มใสเป็น การฝึกร่างกายใบหน้าอย่างหนึ่ง คนเราเมื่อมี อารมณ์ร่าเริงย่อมส่งไปถึงระบบการทำงานของ ร่างกายเราด้วยทำให้แก่ยาก ถึงจะแก่ก็ไม่เกินไป เมื่อเข้ามาหลังจากไปเล่นเปตองมาอาบน้ำ ทานข้าวแล้ว เข้ามาก็เลยอ่านอดอมยิ้มเสียไม่ได้ เป็นการหยอกล้อระหว่างคนสวยโคลอนกับศิษย์ รักเราคนงาม น่ารักทั้งคู่ตามสบายเถอะนะคิดว่า ที่นี้คือสิ่งที่เธอปราถนาจะทำอะไรๆก็ได้ตามใจ และทำให้สุขภาพจิตผมดีขึ้นจ๊ะ ขอบคุณรักเสมอ
16 มิถุนายน 2553 23:12 น. - comment id 1136986
คุณ กระต่ายน้อยฯ สิ่งใดที่สร้างความสุขได้สิ่งนั้นคือสิ่งเลอเลิศ นะ คนเราต้องสร้างสุขภาพจิตเราให้ดีตลอดเวลา เมื่อสุขภาพจิตดี ระบบการทำงานของร่างกายเรา ก็พลอยได้รับผลดีไปด้วย รักหลานเราเสมอๆ แก้วประเสริฐ.
17 มิถุนายน 2553 09:15 น. - comment id 1137037
เพราะ มากมากเลยคะ ขอเป็น แฟนคลับนะคะ
17 มิถุนายน 2553 12:40 น. - comment id 1137089
คุณ พรพันดาว เป็นเกียรติอย่างมากครับ ยินดีด้วยครับ แต่สถานที่นี้มีแต่แนะนำบางอย่าง จะมีการสนุก สนานบ้างของพวกสาวๆกันบ้างในบางโอกาสผมก็ ยินดี สร้างความสนุกสนานให้แก่ผมครับ ผมนั้น มิได้คิดอะไรมากกับยินดีครับ ขอบคุณ เชิญเลย ครับ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
17 มิถุนายน 2553 19:33 น. - comment id 1137146
เหมือนฝัน
18 มิถุนายน 2553 13:15 น. - comment id 1137305
คุณ ลานเทวา การเขียนในลักษณะนี้เป็นงานที่ผมชอบมาก ด้วยหรือจะเป็นคนเก่าๆกระมัง ผมเขียนได้หลาย แง่มุมแต่ สิ่งที่ผมชอบคือแนวนี้ครับ จึงเขียนได้ อย่างรวดเร็วไม่คิดมากอะไรเพียงแต่แฝงบางอย่าง ไว้เท่านั้นนี่ก็เป็นสิ่งหนึ่งที่ผมชอบไม่ว่างานเขียน ใดๆมักจะแฝงเสมอ งานเขียนที่ดีจะต้องมีคำคมและ แฝงสิ่งข้อคิดถึงจะนับว่าเป็นงานเขียนที่ดีครับ ขอบคุณ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
18 มิถุนายน 2553 13:58 น. - comment id 1137345
สวัสดียามบ่ายค่ะ เป็นรัตติกาลที่ไม่อยากจะให้แจ้งเลยนะคะ อิอิ อ่านแล้วเคลิ้มเลย
18 มิถุนายน 2553 15:35 น. - comment id 1137406
คุณ เฌอมาลย์ สวัสดีครับเจ้าหญิง ผมชอบค่ำยางราตรีมากมา ตั้งนานแล้วครับ มักผ่อนคลายอารมณ์เวลาเล่น คอมฯด้วยการออกไปยืน นอกบ้านแล้วแหงนมอง ท้องฟ้า บ้านผมปลูกต้นไม้แยะเลยดูครึ้มๆเมื่อเข้า มาก็เลยมาแต่งเรื่องนี้ไว้ครับด้วยตอนนั้นดึกมากๆ ผมจะนอนดึกๆเสมอๆครับ รักเจ้าหญิงเสมอ แก้วประเสริฐ.