ทรมาน สุด จะ กล่าว ออก เล่า ขาน มัน วน เวียน รุก ราน มัน ผลาญ เผา มัน ชำแรก สมอง งง จน ทรง เซา มัน รุม เร้า รุม อยู่ ไม่ รู้ แล้ว
กัลกตา 1 มิ.ย. 2553 08:43 น. - ID 135045 
791
4
0
1 มิถุนายน 2553 10:20 น. - comment id 1131063
ทรมารได้ใจมากครับ
1 มิถุนายน 2553 11:20 น. - comment id 1131092
สวัสดีคะ คุณกัลกตา ได้ใจ...Gemini58 อีกคนด้วยคะ
1 มิถุนายน 2553 13:31 น. - comment id 1131157
1 มิถุนายน 2553 21:12 น. - comment id 1131291
๐ แรกที่รับบาดแผลที่แบบิ่น ดุจจะสิ้นชีวาจวบอาสัญ เกือบดับชีพเด็ดสาให้จาบัล แลตะวันมืดมิดชีวิตปลง ๐ ล่วงรอยเจ็บเหน็บช้ำตอกย้ำชี้ สองสามสี่เสกซ้อนมิย้อนหลง เพียงคล้ายแส้รอยเส้นแลเร้นวง หลุดร่วงลงตุ่มคล้ายได้เกาคัน ๐ ลุความผ่านวารผลุดจำรุจโรจน์ จะดีโทษบทสร้างควรรังสรรค์ นั่นคือครูผู้สั่งฝากฝังวัน- ที่ผ่านผันปั้นพจน์คือบทเรียน ร่วมแจมครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
