ปล่อยถวิลบินท่องล่องลอยไป สู่แห่งใด...ไร้กฏกำหนดหมาย ให้ร่องรอยปั่นทอนที่คลอนคลาย จงเลือนหายท่ามกลางหว่างสายลม... รักไม่ได้...ก็รู้อยู่ในจิต ไร้แม้สิทธิ...คิดปองได้ครองสม วันนี้จึงระบายคำอย่างช้ำตรม ทุกข์ทับถมดวงจินต์จวนสิ้นใจ ยิ่งคอยปราม...ห้ามใจไม่ให้รัก คล้ายยิ่งผลักใจตนพบหม่นไหม้ ดิ่งจมลง...ห้วงเหวแห่งเปลวไฟ เผาผลาญให้ร้อนรุ่ม...รักสุ่มทรวง... เปรียบรักเร้นเป็นไปอย่างไร้สิทธิ เลือกทางผิดครรลองเจ้าของหวง วันคือผ่านชีพสลายคล้ายติดบ่วง ชายหนึ่งลวง...ด้วยเล่ห์เสน่หา...
30 พฤษภาคม 2553 22:44 น. - comment id 1130721
ทุกข์ใจมากไหมครับ ไปเที่ยวเกาะเกร็ดกันมะ
30 พฤษภาคม 2553 22:53 น. - comment id 1130725
เปรียบรักเร้นเป็นไปอย่างไร้สิทธิ เลือกทางผิดครรลองเจ้าของหวง วันคือผ่านชีพสลายคล้ายติดบ่วง ชายหนึ่งลวง...ด้วยเล่ห์เสน่หา... ........ ใครลวงคุณครับ ผมพร้อมซับน้ำตาให้คุณ ๒๖-๒๗ มิย.นี้เป็นไงครับ
1 มิถุนายน 2553 10:58 น. - comment id 1131078
1 มิถุนายน 2553 16:14 น. - comment id 1131223
ยิ่งคอยปราม...ห้ามใจไม่ให้รัก คล้ายยิ่งผลักใจตนพบหม่นไหม้ ดิ่งจมลง...ห้วงเหวแห่งเปลวไฟ เผาผลาญให้ร้อนรุ่ม...รักสุ่มทรวง... ....................................... ชอบบทนี้อ่ะ .. โดนใจสุดๆ .. เจ๊ สบายดีนะคะ คิดถึงแหล่ะ ..
2 มิถุนายน 2553 14:04 น. - comment id 1131440