เมื่อสังคม วันนี้ มีเหลื่อมล้ำ เกิดระบบ อุปถัมภ์ ค้ำเด็กเส้น กติกา กำหนด วางกฎเกณฑ์ ให้ผู้เล่น ถูกกฎหมาย แต่ฝ่ายเดียว เขามอบอำนาจ ให้คน ที่ตนรัก ก็ถูกหัก ถูกโค่น จนบิดเบี้ยว ขออำนาจ คืนมา บ้าจริงเชียว ทวงกี่เที่ยว ทำบ่ายเบี่ยง เลี่ยงบาลี ทุกข์ระทม ท่วมท้น คนรากหญ้า ยุบสภา เลือกตั้ง ดังอึงมี่ รัฐเล่นเกม ลวงพราง หยั่งท่าที ยื่นไมตรี เพียงอ้างกรอบ ความชอบธรรม เสียงเรียกร้อง ของไพร่ คล้ายเพลงผี ฟังกี่ที โหยหวน ชวนระส่ำ เบื่อเพลงพิณ ซึง,สะล้อ แคน,หมอลำ จึงกระหน่ำ ปืนเปรี้ยง หยุดเสียงเพลง ซ่อนรอยยิ้ม ยามได้ ชัยชนะ แพ้เป็นพระ สะใจ ไทยโหวงเหวง ที่ไพร่ตาย เพราะว่า ฆ่ากันเอง รัฐไม่ได้ บรรเลง เพลงวายปราณ ตายหรือเป็น อยู่ไป ก็ไร้ค่า ไพร่ต่ำช้า ไม่ควรคู่ อยู่ร่วมบ้าน ลงใต้ดิน หยั่งรากหญ้า แทรกบาดาล สู่มาตรฐาน ชีวี...ที่เท่าเทียม
21 พฤษภาคม 2553 19:28 น. - comment id 1128803
มาทักทายครับท่านกวีซีม่า ครับความเที่ยงตรงเป็นสิ่ง ที่ดีงามครับตั้งแต่หัวหน้างานยันผู้บริหารประเทศ ถ้าไม่มีความเที่ยงตรงก็จบ ให้มีความสุขนะครับ
21 พฤษภาคม 2553 20:29 น. - comment id 1128817
โอ๋ๆ อย่าน้อยใจไปเลยนะคะ เดี๋ยวแจ๋วปลอบใจ คุณพี่ซีเองค่ะ ความเท่าเทียม อยู่ไหนกัน คะท่านพี่ อย่างหนูนี่ เท่าไหม ใคร่ขอถาม จบ ปอ 4 นั่งงมโข่ง ทุกโมงยาม ใช้ความงาม หากำไร ในบางที ไปอำเภอ ติดต่อ ขอทำบัตร ยังติดขัด แค่ ก.กา น่าบัดสี อ่านก็ยาก เขียนไม่เป็น เช่น ป.ตรี คำ "ชีวี เทียมเท่า" (หนู)ไม่เข้าใจ อิ อิ แซมกลับเมืองไทยไปต่อบัตรประชาชนคราวก่อนนู้น ความงกๆเงิ่นๆ เขาถามแซมว่า คุณเป็นเขมรปลอมมาอะ๊เปล่า (บัตรขาดอายุค่ะ) แซมมองไปมองมาเห็นสัญลักษณื ของ ม. ที่น้องเขาจบออกมาที่โต๊ะเขา ถามว่า อ้าวลูกรั้วเดียวกันนี่ น้องบอกว่า แล้วทำไมพี่ไม่บอกแต่แรก ดีใจจัง ได้ใช้เส้น
22 พฤษภาคม 2553 14:29 น. - comment id 1128948
22 พฤษภาคม 2553 18:08 น. - comment id 1128972