ฉันไม่มีราคาค่าน้อยนิด แต่ถ้าคิดถึงใครหัวใจสั่ง แม้มิเห็นความหมายใดก็ชั่ง ฉันก็ยังมั่นคงตรงเหมือนเดิม อาจคิดว่าเกลื่อนกลาดดาษดา ไร้คุณค่าถ้อยคำที่ย้ำเสริม จึงอยากกล่าวอธิบายขยายเติม เรื่องริเริ่มฝังใจหลายปีนัก ถูกสกัดตัดตอนย้อนความหลัง เหมือนเกลียดชังตั้งสมญาปัญหาหนัก จอมลีลาจอมดื้อจอมตื้อรัก คนขี้หลีชี้ปักกระหม่อมเรา มิเคืองโกรธโทษผิดสักนิดหนึ่ง จะขุ่นขึ้งอย่างไรตามใจเขา เพราะไมตรีจึงถนอมยอมรับเอา ตราบนานเนาว์เสมือนเกลอเสมอมา ความคิดถึงของเราในคราวนี้ กลับไม่มีความหมายให้ค้นหา เพราะเป็นผู้ห่างไกลไร้ราคา หมดคุณค่าเลื่อนลอยน้อยใจจัง
12 พฤษภาคม 2553 19:15 น. - comment id 1127155
โอ๊ะโอ....ใครน้อยใจใครกันหน่อ?นี้ แวะมาทักทายจ้า สบายดีนะคะ... ไม่ได้บังเอิญผ่านมา แต่ว่ามาด้วยความคิดฮอด คิดถึงค่า
12 พฤษภาคม 2553 22:32 น. - comment id 1127205
^ ^ คงคิดถึงน้องการนะแหละ หายไปนาน เลยมีคนคิดถึง อิอิ
13 พฤษภาคม 2553 10:57 น. - comment id 1127290
13 พฤษภาคม 2553 14:19 น. - comment id 1127342
คำคิดถึงไม่ซึ้งพอกระมังคะ