แม่ให้ไปปลูกพืชทำอืดอาด ช้ายืดยาดบิดตัวกลัวผิวเสีย บ่นอุบอิบขยิบตาบอกว่าเพลีย ดูอ่อนเปลี้ยหมดแรงสู้แสงตะวัน แม่หาทางปลูกฝังเพื่อหวังว่า วันข้างหน้าถึงวัยชรานั้น ได้พึ่งเจ้าคนดียอดชีวัน จึงบากบั่นอดทนสอนจนโต ลูกก็ทำทำตามไม่เต็มใจ บางวันไซร้ตื่นสายจนไก่โห่ พอแม่เรียกให้ลุกลูกตาโต บอกว่าโห..ยังเช้ากลับเข้านอน วันเวลาผ่านไปคล้ายขำขำ ทุกถ้อยคำแม่พร่ำและย้ำสอน บนโลกนี้มีอะไรไม่แน่นอน เย็นเป็นร้อนร้อนเย็นเห็นทุกคืน มาวันนี้ลูกเปลี่ยนเป็นคนละคน ทนตากแดดตากฝนเพราะคนอื่น ต้องอดหลับอดนอนร้อนทั้งคืน ลูกยังยืนยิ้มร่าประชาธิปไตย ลูกจะทำเพื่อใครแม่ไม่ว่า แต่ขออย่ายิงฟันกันได้ไหม ข่าวหน้าหนึ่งวันรุ่งพรุ่งนี้ไป แม่คงไม่เห็นลูกถูกฆ่าตาย แก้วประภัสสร 16/04/2553 ขอบคุณภาพจากกูเกิ้ลค่ะ
แก้วประภัสสร 16 เม.ย. 2553 15:29 น. - ID 134289 
1806
29
0
16 เมษายน 2553 15:47 น. - comment id 1121487
หน้าส่วนตัว
ส่งดี ๆ ที่เราทำทุกวันนี้
เพราะว่าแม่พร่ำพูดซ้ำ ๆ
จนตราตรึงในหัวใจและนิสัยของเรานะคะ
16 เมษายน 2553 15:55 น. - comment id 1121492
หลานแบม.. กลับมาปั๊บก็มากับความโศกซึ้งเลยนะหลาน ว่าแต่ พิษ-โลก ร้อนมั้ย อิอิ
16 เมษายน 2553 15:58 น. - comment id 1121494
16 เมษายน 2553 16:09 น. - comment id 1121499
2........น้าแจ็คกี้ป่ะ พี่แบม อิอิพี่แบมกลับบ้าน สนุกไหมคะ
16 เมษายน 2553 16:19 น. - comment id 1121506
กลอนอ่านแล้วกินใจมากค่ะน้องแบม
16 เมษายน 2553 16:37 น. - comment id 1121508
แม่พิลาปร่ำไห้ไปเมืองกรุง เห็นศพลูกใส่ถุงให้กลับบ้าน หัวกระโหลกลูกแตกแยกแบะบาน แม่สะท้านสะท้อนใจหาไดเทียม ต้องอดทนทำนาเลี้ยงครอบครัว มีรายได้ของตัวยังต้องเขียม จะซื้อของแต่ละอย่างยังต้องเตรียม ค่าภาษีธรรมเนียมให้รัฐบาล เงินภาษีซึ้อลูกปืนซื้ออาวุธ เขากลับยิงเป็นชุดล่าสังหาร ถึงคราวเคราะห์เลยเจาะหัวกระบาล ลูกกลับบ้านอย่างสบายนอนในโลง กลับบ้านเราเถอะนะลูกนะ
16 เมษายน 2553 16:39 น. - comment id 1121509
1คุณครูกระดาษทราย วันใดเจ้าท้อ นึกถึงคำแม่ ถึงท่านจะแก่ แต่ก็รักเรา แม่ทำเพื่อลูก ผูกแปลแต่เช้า แกว่งไกวให้เรา หาข้าวหาปลา ยามเจ็บแม่เจ็บ หนาวเหน็บรักษา อดนอนหลายครา ตื่นมาดูแล สวัสดีปีใหม่ไทยอีกครั้งค่ะน้องทราย ขอบคุณคนดีสำหรับที่หนึ่งนะคะ
16 เมษายน 2553 16:50 น. - comment id 1121511
2
16 เมษายน 2553 17:15 น. - comment id 1121525
3
16 เมษายน 2553 17:21 น. - comment id 1121528
4
16 เมษายน 2553 19:47 น. - comment id 1121550
เพราะแม่รักและห่วงจึงพร่ำสอน เฝ้าอาทรเกรงภัยจะมาหา จึงต้องตักเตือนซึ่งลูกยา หวังเพียงว่าลูกนั้นปลอดภัย แวะมาแจมหน่อยนะ
16 เมษายน 2553 20:54 น. - comment id 1121555
นึกว่าไปอยู่กับเสื้อแดงมาเสียอีก หรือว่า เสื้อหลากสีลายดอก......... เขียนดีนะนี่.... หายเจ็บหายไข้ยัง ถ้ายัง....ไม่ต้องกังวล จะจัดส่งรอง ผจก ชุดพยาบาลน้องฉาง ไปดูแลให้....แซวตามระเบียบ
16 เมษายน 2553 22:02 น. - comment id 1121565
แวะมาอ่านครับ
16 เมษายน 2553 23:27 น. - comment id 1121573
17 เมษายน 2553 09:45 น. - comment id 1121633
กินใจมากเลยฮับ อ่านแล้วไม่รู้ว่าจะมีลูกฅนไหนตำตามได้บ้างอ๊ะป่าวน้อ....
17 เมษายน 2553 10:19 น. - comment id 1121644
5
17 เมษายน 2553 10:59 น. - comment id 1121649
6
17 เมษายน 2553 12:00 น. - comment id 1121656
11
17 เมษายน 2553 12:23 น. - comment id 1121662
12
17 เมษายน 2553 12:26 น. - comment id 1121664
13
17 เมษายน 2553 12:35 น. - comment id 1121665
14
17 เมษายน 2553 12:40 น. - comment id 1121666
15
17 เมษายน 2553 13:14 น. - comment id 1121671
สวัสดีปีใหม่ค่ะน้องแบม คิดถึงเลยมาเยี่ยมค่ะ ปีใหม่นี้ขอให้น้องสบแต่สิ่งที่ดๆในชีวิต ปล. ฝากข้อความนี้ไปให้น้องชายกิ่งโศกพี่ด้วยนะคะ
17 เมษายน 2553 14:48 น. - comment id 1121690
น่าสงสารแม่จังเลยครับ
17 เมษายน 2553 17:03 น. - comment id 1121706
ลูกรักแม่แค่ชีวิตก็คิดให้ แม้ปวดใจเท่าใดไม่เคยบ่น ทั้งๆที่แม่ไม่รักลูกทุกคน ก็ไม่สนยังทนรักภักดีเอย...
18 เมษายน 2553 10:06 น. - comment id 1121774
23
18 เมษายน 2553 10:08 น. - comment id 1121775
24
18 เมษายน 2553 10:13 น. - comment id 1121777
25
18 เมษายน 2553 10:52 น. - comment id 1121785
สวัสดีค่ะพี่แบม เห็นเขาบอกว่าจะให้ไปช่วยโค่นอำมาตย์ แต่เอ๊...อำมาตย์ คือไรค่ะแม่ ไม่น่าเอาชนชั้นมาแบ่งแยกประชาชนเลยนะค่ะ
18 เมษายน 2553 12:43 น. - comment id 1121795
18 เมษายน 2553 19:40 น. - comment id 1121881
อ่านกลอนนี้แล้ว...อยากจะร้องให้ครับ..ขออนุญาต
18 เมษายน 2553 20:32 น. - comment id 1121906
19 เมษายน 2553 15:39 น. - comment id 1121950
ดีจร้า...คุงแก้วแบม เอาคำแม่เฒ่า....บ้านทุ่ง...มาฝากด้วยจร้า....@ โอ้ลูกเอ๋ย....อย่าไป...เลยบางกอก แม่ยินคำ...คนบอก...เขาหลอกเจ้า กลับเถอะลูก...ถูกผิด...จงคิดเอา แม่ห่วงเจ้า...ยิ่งนัก...จนหนักใจ @ เขาบอกว่า...ประสา...อะไรคน ไม่เคยจน...จักช่วย...อำนวยไข มาชักชวน...ถ้วนแท้...อย่าแน่ใจ ที่ชวนไป...ช่วยใคร...ได้กลับมา @ เจ้าทนสู้...อยู่หยาบ...จนตราบนี้ เขาสุขดี...กินอยู่...ช่างหรูหรา แม่ดูข่าว...เล่าเคือง...แต่เบื้องมา ฉุกใจว่า...เขาเห็น...เป็นเครื่องมือ @ ไปสู้...ใคร...ให้อยู่......ให้...ใครจาก ซับซ้อนมาก...ยากตี...ที่ยึดถือ ถ้าจริงคำ...ตามเขา...ที่เล่าลือ แล้วเจ้าคือ...เครื่องมือ...ที่ล้มใคร @ ให้ใคร่ครวญ...ด่วนจี๋...ที่แม่บอก ก่อนช้ำชอก...ใจหม่น...จนชีพไข จงกลับมา...ปักหลัก...ตระหนักใจ ก่อนเหลวไหล...เกินเส้น...ที่เล่นเกิน แม่เฒ่า...รุ่นกระเตาะ...ว่าไว้...อย่างงี้...เอยยยยย....อิอิ เปียกมั่งมั๊ยเนี่ย....
19 เมษายน 2553 15:39 น. - comment id 1121951
35
19 เมษายน 2553 09:47 น. - comment id 1121986
หวัดดีครับพีสาว แวะมาเยื่อมชมครับ ให้มีความสุขนะครับ
19 เมษายน 2553 12:22 น. - comment id 1122006
มาช้า ..อย่าว่ากันนะครับ คุณแบม
19 เมษายน 2553 14:28 น. - comment id 1122033
พิมมาช้ากว่าค่ะคุณแบม...เที่ยวเพลินไปหน่อยจ้า....
19 เมษายน 2553 14:36 น. - comment id 1122035
29
19 เมษายน 2553 14:39 น. - comment id 1122037
30
19 เมษายน 2553 14:42 น. - comment id 1122039
31
19 เมษายน 2553 14:44 น. - comment id 1122041
32
19 เมษายน 2553 14:46 น. - comment id 1122042
33
19 เมษายน 2553 15:05 น. - comment id 1122044
34
19 เมษายน 2553 16:07 น. - comment id 1122059
เด๊าะแด๊ะๆๆๆๆ อิอิ กดดันๆๆๆ...ไปแระจร้า....
19 เมษายน 2553 16:42 น. - comment id 1122066
43-44ว่างแล้วดิท่านกีฯ เขาบอกลูกว่าให้ไปช่วยชาติ ฟังแล้วคาดงานใหญ่รีบไปเสีย หอบข้างของรุงรุงฟังเสียงเชียร์ กลับละเหี่ยลิ้นห้อยถอยไม่ทัน ประมาณนี้แหละจร้าท่าน.. ดูแลตัวเองด้วยจร้า ทุกคนเป็นห่วงค่ะ เด๊าะแด๊ะๆๆ ใกล้กลับบ้านแล่ว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
