มีหัวใจอยู่กับตัวกลับกลัวหาย กลัวละลายหายไปกับสายฝน แม้เรียกร้องกู่ก้องวิ่งวุ่นวน แต่ยังย่นอยู่ใกล้มิกล้าเดิน มองเห็นเส้นฝั่งข้ามอยู่ตรงหน้า หากก็ล้าขาแข็งเกินเดินเหิน ตาสองตาช้ำชอกบอกให้เมิน แต่เหมือนเกินกำลังรั้นหัวใจ เกรงอะไรไยเล่าเจ้าดวงจิต ก็เพียงพิศเพียงอย่าเพลินจะหม่นไหม้ บอกหัวใจสั่งขาก้าวข้ามไป กลัวอะไรเกรงอะไรก็แค่กลัว
แมวมาเลศ 6 เม.ย. 2545 12:43 น. - ID 13423 
965
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
