ร้อน....ยิ่งกว่าร้อน

(น้ำตาลหวาน)

วันหยุดร้อนมากมายไม่อยากหยุด
กะจะมุดนอนให้สบายใจ
แต่ร้อนรุ่มเหลือเกินน่าเมินไหม
เห็นวันหยุดทีไรใจชักหยอง
เคยหยุดแล้วนอนพักสบายจิต
ไม่ต้องคิดเรื่องหนักพักสมอง
ตื่นก็สายบ่ายคล้อยค่อยลำลอง
แต่แล้วมองเมินไปไม่อยากเลย
สี่สิบเอ็ดองศาแล้วหนานี่
สุดร้อนจี๋ร้อนฉ่าไม่น่าเฉย
อยู่ไม่ได้นอนไม่ติดชีวิตเอ๊ย
ร้อนจังเลย ร้อนไปทั้งกายใจ
เปิดทีวีมีแต่สีแดงสด
ความร้อนหยดติ๋งติ๋งยิ่งกว่าไหน
ยิ่งร้อนรุ่มสุมอกดังหมกไฟ
ร้อนกว่าใดในหล้าที่ว่ากัน
เปิดช่องไหนช่องไหนก็ให้เจอ
นี่อะไรกันเหรอบ้านเมืองนั้น
คงจะลุกเป็นไฟประลัยกัลป์
ลูกหลานนั้นเป็นยังไงในภายหน้า
ฉันจะตอบเขายังไงถ้าใครถาม
ลูกหลานตามมาติดเขาคิดหนา
รุ่นคุณป้าคุณปู่ดูงามหน้า
ช่างกัดกันเหมือนบ้าบ้านเมืองพัง
วันทำงานเปิดแล้วรีบแจ้วออน
เข้าบ้านกลอนแสนสุขแม้ยุ่งจัง
เปิดเข้ามามองจ้องจอแทบพัง
บ้านกลอนยังร้อนฉ่าเมษาเมิน
แล้วจะไปอยู่ไหนกันเล่านี่
ปิดทีวีปิดคอมใจให้สะเทิ้น
ร้อนทั้งเมืองร้อนระอุประทุเกิน
เป็นกันไปได้มากเกิ๊น...นั่งตรม
ใครจะเอาอย่างไรเอาให้พอ
จะด่าทอกันอย่างไรเอาให้สม
เอากันให้สะใจอย่าได้งม
เอาให้สาสมใจ...กันให้พอ
งับกันแล้วได้อะไรกันไหมนี่
ด่าทอกันอึงมี่ไร้ตนหนอ
ไม่เคยเห็นหน้าค่าตาสักครั้งพ้อ
แล้วจะด่าทอดึงดันกันทำไม
พอกันยังที่นั่งในบ้านนี้
ถ้าแน่จริงขอมีอย่างนี้ไหม
ด่าทอกันเป็นกลอนพักผ่อนใจ
ให้ดูประเทืองวิลัยในบ้านกลอน