กาลเวลาแปรเปลี่ยนวนเวียนหมุน ชุลมุนอยู่บ้างระหว่างฝัน แต่ละคนค้นหาและฝ่าฟัน เพื่อตั้งมั่นชีวิตแม้นิดเดียว บ้างยื้อแย่งแข่งขันสำคัญหมาย จนชีพวายมิพบประสบเสี้ยว เศษความสุขอยู่ในทุกข์กันเกลียว หลงท่่องเที่ยวหาฝันอนันต์กาล อนิจจามนุษย์สุดวิเศษ น่าสังเวชยิ่งนักมักฟุ้งซ่าน อนิจจาชีวีมิอยู่นาน แม้ว่ากาลยาวยืนหมื่นล้านปี แต่คนเราอยู่ได้ไม่เกินร้อย มีก็น้อยเหลือทนคนเรานี่ แต่ก็ยังหวังว่าวันหน้ามี ตัวข้านี้จะต้องครองแผ่นดิน บางคนเคยขี่หลังช้างเสือใหญ่ กาลเปลี่ยนไปตกหลังยังอยากดิ้น มิรู้กฏไตรลักษณ์อยากโกยกิน แม้จะสิ้นบุญญาผลาชู กาลเวลาบ่มค่าของมนุษย์ ค่าสูงสุดในจิตที่คิดสู่ คิดพูดทำความดีนี้ควรรู้ ชื่อจะอยู่ชั่วกาลนิรันดร บ้านวรรรกรรมคนตัวเล็ก ๒๕ มีนาคม ๒๕๕๓
26 มีนาคม 2553 10:14 น. - comment id 1114994
สุดท้ายก็สลายไปกับกาลเวลาค่ะ
26 มีนาคม 2553 10:17 น. - comment id 1114998
อยู่ไม่ถึงร้อย ก็ขอให้อยู่อย่างมีความสุขค่ะ
26 มีนาคม 2553 20:03 น. - comment id 1115230
ชีวิตนี้น้อยนัก...ฝันอยากทำอะไรรีบทำซะ เวลาเดินเร็วมาก...ทำในสิ่งที่ฝันไว้ จะได้ไม่เสียดายที่ยังไม่ได้ทำ