กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

23 มีนาคม 2553 16:02 น. - comment id 1113774

นมัสการขอรับหลวงลุง

สงสารวิญญาณปู่จังเลย อิอิ

รักษาสุขภาพด้วยนะครับ  พักผ่อนให้เพียงพอ วันละ 25 ชม. อิอิ

โอ้ละหนอ

23 มีนาคม 2553 17:04 น. - comment id 1113796

ป่านฉะนี้วิญญาณปู่ก็กู่ร้อง.....
ร่ำไห้ก้องไอ้ลูกหลานจัญไร....
แม้พวกเราที่ยังมีลมหายใจ.......
ก็ร้องได้เช่นกับปู่อยู่เช่นกัน.....
ทะเลาะกันอยู่ได้จัญไรแท้.....
ประเทศแม้ยืนอยู่ดูโศกศัลย์.....
ด้วยลูกหลานไทยทะเลาะกันทุกวัน....
ผ่านมานั้น.....ปู่ตายเปล่า....น่าเศร้าใจ......
.

ลุงแทน

23 มีนาคม 2553 19:05 น. - comment id 1113833

สามัคคีเถิดไทย

ขอเถิดท่านจงสมานใจ ให้ผืนแผ่นแดนไทยจงสมสาน
เสมอรักทุกถิ่นทุกสิ้นกาล จนกว่าความร้าวรานมลายไป
รู้รักสามัคคีให้ดีอยู่ ก็จะกู้ศาสนาขึ้นมาได้
ตั้งใจมั่นจนถึงวันธรรมชัย ก็จะได้สมใฝ่ในดวงจินต์
หากใครไม่รู้รักสามัคคี ทุกความดีจะมิได้ฤาถวิล
ผืนน้ำผืนฟ้าและผืนดิน หรือทุกถิ่นใครเล่าจะเข้าครอง
ฤาอยากให้อริราชศัตรู มาคุ้มเกศไทยอยู่สมสนอง
ฤาให้ผู้ใจพาลนั้นมาครอง น้ำตานองทุกหน้าน้ำตาไทย
ขอไทยจงรู้รักสามัคคี ทำแต่ความดีอย่าเว้นได้
คืนสำนึกของชาติที่ขาดไป ให้กลับมาครองใจให้ดังเดิม
ใครผู้รู้รักสามัคคี ผู้ดีควรดำรงและส่งเสริม
ถนอมศีลสร้างกุศลให้เพิ่มเติม จำเดิมแต่วันนี้ทุกที่ไป
ขอไทยจงรู้รักสามัคคี บูชาพระจักรีกว่าสมัย
จับมือผูกรักสมัครไทย ก่อนที่ใครเขาจะเข้ามาครอบครอง

    โดย : ภาวี ครูเพื่อชีวิต

ลุงแทน

23 มีนาคม 2553 19:06 น. - comment id 1113835

Title : เสียงร้อง...ของแผ่นดิน

๐ แผ่นดินเอื้อน เตือนย้ำ ความจำเจ็บ
จึงต้องเหน็บ เก็บไว้ มิให้เผย
มัดในห้วง ดวงจินต์ ทั้งสิ้นเลย
มิให้เปรย เอ่ยออก ไปบอกใคร

๐ แต่คืน-วัน ผันผ่าน ร้าวรานหนัก
ให้ที่กัก ทะลักเท พัดเพไหล
สาดความจำ ช้ำชอก จากซอกใจ
ออกมาไห้ โหยหวน เสียงครวญคราง

๐ ด้วยศึกใน ไล่ตี...แบ่งสีเสื้อ
เคยช่วยเหลือ เกื้อกัน พลันเหินห่าง
มิตรภาพ อาบทา มาซาจาง
ถือบาดหมาง อ้างสิทธิ์ ความคิดตัว

๐ ศึกไกลก็ ส่อว่า จะมาใกล้
ชายแดนไทย ไอเศร้า คลุกเคล้าทั่ว
ปราสาทฯเรา เขาครอง สุดหมองมัว
ละเลงรัว รอยช้ำ ยากอำลา

๐ เสียงดินโหย โรยแรง แจกแจงโศก
ทุกข์โบยโบกโกรกเป่า พัดเข้าหา
หรือจะให้ ไทยสิ้น กินน้ำตา
ค่อยกลับมา สามัคคี…..เสื้อสีเดียว


    โดย : ภาวี ครูเพื่อชีวิต

ลุงแทน

23 มีนาคม 2553 19:06 น. - comment id 1113836

รู้...ศาสตรา อาวุธ หาใดเปรียบ
รู้...มิมี ใครเทียบ แสนยาได้
รู้...ยังแพ้ แก่เธอ อยู่ร่ำไป
รู้...พ่ายคำ ยิ่งใหญ่ ในแดนดิน
- - - -
รัก...จรรโลง โลกนี้ สีสดใส
รัก...ห่างหาย หดหู่ ให้ถวิล
รัก...เพียงเธอ จ่อมจม เกินใจจินต์
รัก...ตราบสิ้น ดินฟ้า มามลาย
- - - -
ฤๅ...สิ่งใด เทียบได้ ซึ่งความรัก
ฤๅ...ใครจัก เคียงชิด ไม่ห่างหาย
ฤๅ...มีสิ่ง ยืนยง ไม่เปลี่ยนไป
ฤๅ...เทียบเท่า หัวใจ ที่ให้เธอ
- - - -
ลืม...ความทุกข์ ความเหงา และเศร้าจิต
ลืม...ความคิด หยุดที่ เธอเสมอ
ลืม...ทุกสิ่ง ทุกคน ที่เคยเจอ
ลืม...ว่าฝัน ละเมอ หรือเรื่องจริง

    โดย : ภาวี ครูเพื่อชีวิต

ลุงแทน

23 มีนาคม 2553 19:07 น. - comment id 1113837

๑. เมื่อก่อนกาล อโยธยา
มีปัญหา ความขัดแย้ง
ยุยง แลแก่งแย่ง
อันสำแดง แตกสามัคคี
๒. สิ้นสูญ ประตูหมาย
อันสุดท้าย พ่ายป่นปี้
พระนคร แลธานี
อเวจี ประลัยกัณฑ์
๓.คนไทย ฆ่าคนไทย
จักเป็นไทย ได้หรือนั่น
รอยทาง แห่งวันนั้น
อันสำแดง ณ. วันนี้
๔. พ่ายพัง กันทั้งหมด
น้ำตาหยด พื้นปฐพี
เมืองไทย แตกสามัคคี
แผ่นดินที่ ไม่ปองดอง
๕. คำ “พ่อ” ที่สอนสั่ง
ฟังเอยฟัง กันทั้งผอง
สามัคคี เถิดพี่น้อง
เพื่อผองไท จักยืนยง
๖. แค่ถอย คนละก้าว
เพื่อจะก้าว สู่มั่นคง
แผ่นดิน จักดำรง
แลยืนยง ความเป็นไท
๗. พ่อเรา จักทรงยิ้ม
เติมอิ่ม พระหฤทัย
เมื่อไทย คงคู่ไทย
รักกันไว้ สามัคคี
ณุ บูรพา แรม ๑๕ ค่ำ เดือน ๔ ปีขาล วันจันทร์

    โดย : ณุ บูรพา

ลุงแทน

23 มีนาคม 2553 19:07 น. - comment id 1113838

สมานเถิด สมานไทย

ระอุร้อน ขาดระบาย คล้ายระบาด
สายฟ้าฟาด สาดฟ้าฝ่าย หมายขย้ำ
ต่างความคิด ติดความค้าง ต่างผู้นำ
สร้างรอยช้ำ ซ้ำรอยชัง ครั้งสากรรจ์

อุดมการณ์ เอามากาง อ้างมากล่าว
กลายสู่ร้าว ก้าวสู่ร้าย ท้ายมหันต์
ย้ายต่างขั้ว ยั่วต่างค่าย ขาดสายพลัน
ตัดสะบั้น ตันสะบัด ซัดกันแรง

สองพลัง ประชันหน้า ประชานั่น
ไทยคือกัน ท่านคือใกล้ ใยระแหง
ดาหน้ามั่น ดันหน้ามา หมายฆ่าแกง
ไฟขัดแย้ง แฝงขัดใหญ่ ไทยระทม

ระอุร้อน เกิดระบาย กลายระเบิด
ก่อกำเนิด เกิดกรรมหนอ ก่อผสม
ใส่กันยาว สาวกันใหญ่ ใส่อารมณ์
ป้ายขย่ม ปมขยาย คล้ายละคร

รอยอดีต ครูไทยล้วน ควรไทยรู้
ร่วมใจสู้ รู้ใจสวม รวมสลอน
ล้านหมู่มา ล่าหมู่มาร ผลาญตัดตอน
เนื้อเลือดร้อน นอนเลือดเรื่อ เพื่อสิ่งใด

ประสานมือ รู้ชีพสิ้น รินชีพสู้
พาก้าวกรู ผู้ก้าวกล้า หาร่ำไห้
มาวันนี้ มีวันหน้า ประชาไทย
อธิปไตย บานเบ่งหนา บ่าเบ่งนาน

วีรชน หลั่งเลือดไทย ไหลเลือดถั่ง
สีเลือดดัง สั่งเลือดดี สีสืบสาน
สายที่แกร่ง แสงที่กราย หมายริดราน
“ตุลาธาร” นำแนวไทย ในแนวทำ

รอยอดีต ถางรอยย้ำ ทำรอยอย่าง
กลบหลุมพราง กลางหลุมพบ รบกระหน่ำ
ประวัติศาสตร์ ทำไทยจน ทนไทยจำ
ใยถึงช้ำ ย้ำถึงชัย ไทยพลัง

ฟ้าสดใส ลาเหตุการณ์ ลานเหตุกล้า
เคลื่อนผ่านมา คราผ่านเหมือน เตือนฝากฝัง
เปลี่ยนบทเร้น เป็นบทเรียน เขียนเลือดกรัง
สู่ผู้ยัง สั่งผู้อยู่ รู้ทางไป

จวบวันนี้ กลับร้อนรุม กลุ้มร้อนรับ
ถึงจุดอับ ทับจุดอึ้ง กึ่งจะไหม้
ครากสุดยั้ง ครั้งสุดยาก พรากเชื้อไฟ
ผู้หยุดได้ ไพล่หยุดดู รู้...แต่เมิน

ประชาเอ๋ย คอยอีกนิด คิดอีกหน่อย
เรียงเรื่องร้อย รอยเรื่องเรียง อย่าเพียงเผิน
อย่าติดภาพ หยาบติดพา อัตตาเกิน
หลงทางเดิน หากลับใหม่ ให้กลับมา

ประชาเอ๋ย ขออีกหน่อย คอยอีกหนอ
เพียงแค่รอ พอแค่เลี่ยง เรียงปัญหา
เยือกเย็นนิ่ง ช้าปั้นใหญ่ ใช้ปัญญา
หยุดวาจา พ่นวุ่นวาย ผายวุ่นวน

เจ้านกน้อย คราวสื่อค้น “ฅน”สื่อข่าว
แฉเรื่องราว ฉาวเรื่องแล แฉเหตุผล
ใส่ความรู้ สู่ความไร้ ให้มวลชน
หาเหตุพ้น หนเหตุพา ค้าความจริง

อย่าตอกไข่ ให้ข่าวมัน(ส์) หั่นข่าวใหม่
จรรยาบรรณ สิ่งแนบใน ใสแนบนิ่ง
ใครครอบงำ ค้ำครอบหงาย ได้ปลดปลิง
ถือ“สัตย์”ยิ่ง ทิ้ง“สัตว์”ยื้อ สื่อเสรี

ผู้เชี่ยวชาญ การวิชา กล้าวิชั่น(vision)
พูดทุกวัน มียังงั้น มันยังงี้
คนละหาง ข้างละหน คนละที
ฟังดูดี ท้ายยังหงำ ทำยังไง?

เก่งกระดาษ กราดกระเด้ง เกรงจะยาก
เก่งลมปาก กากลมเปล่ง เกรงจะไหม้
ชี้ทางผิด ชิดทางผี ชี้ทำไม
หลากทางไป ไหลทางปาก อยากให้พอ

นักการเมือง ใครคิดหม่น คนคิดใหม่
ว่าจะให้ ไว้จะหา เงินตราล่อ
หลากโครงการ ล้านโครงกาก ล้นปากคอ
ท้นขี้ฉ้อ ท้อขี้ฉล (ความ)จนทะยาน

ทางฝ่ายต้าน ท่านฝ่ายต่าง ขวางกระฉูด
เข้ามารูด ขูดมาเล่า เอามาค้าน
โผล่ข้อหา พาข้อโห่ โชว์ประจาน
หกกระดาน หาญกระดก ตกเวที

ต้นเหตุไทย แตกเป็นสอง ต้องเป็นแสก
ยอมลุยแหก แยกลุยห้อม ล้อมขยี้
ฝ่ายหนึ่งรัก ฝักหนึ่งไล่ ไทยต่อตี
เจ็บวันนี้ จี้วันเหน็บ เจ็บ(ทั้ง)แผ่นดิน

มีสุขหรือ นักการเมือง เนื่องการหมัก
ปากว่ารัก ถิ่นแดนไทย ไท้แดนถิ่น
รักที่ปาก รากที่ปัก ลักดูดกิน
สุดปลายลิ้น สิ้นปลายหลุด หยุดเถิดนาย

สันติสุข คาดหวังไว้ ใคร่หวังวาด
ชนวุ่นหวาด ชาติวุ่นวน พ้นสลาย
ยามเกลียดชัง ยังเกลียดช้ำ ถูกทำลาย
หากมุ่งหมาย ให้มุ่งมาก จากทุรัง

เพียงทุกฝ่าย ปรับข้องคิด ปิดข้องคับ
ปากปิดฉับ ปรับปิดฉาก จากหนหลัง
ปรับเข้าหา กางไทยผ่อน ก่อนไทยพัง
ขอหยุดยั้ง ครั้งหยุดยอ รอคะแนน

ทางมันตัน ถ้ามุ่งไหน ไทยมุ่งหน้า
ให้เดินมา หาเดินใหม่ ใจหนักแน่น
ลงมือสร้าง ล้างมือ(ก็)ส่ง ลงไปแทน
ไทยต้อง“แล่น” แทนต้อง“ไล่” ใช่ติดคา

สมานฉันท์ ปิดประเด็น เป็นประดิษฐ์
หมายรวมจิต มิตรร่วมใจ คลายปัญหา
ร่วมถกคิด ตรากฎใหม่ ใต้กฎมา
ไทยข้างหน้า ถ้าข้างไหน ใครผิด...โดน

“พ่อ”พร่ำสอน หากทุกข์ไหน ให้ทุกข์หนัก
ใช้รู้รัก ชักรู้ไล่ ทุกข์ภัยโผน
สามัคคี โชนล้านใจ ใช้รานโจร
แม้ไกลโพ้น ก้าวถึงได้ ไกลถึงดาว

“พ่อ”เมตตา ส่องสุขไซร้ ใสสุกส่อง
พรายเรืองรอง ผ่องเรืองราย คลายเหน็บหนาว
หยดไหลหลาก ยากไหลลด เหงื่อหยดพราว
คลายทุกข์กร้าว คราวทุกข์ใกล้ “พ่อ”ให้ทาง

สมานเถิด ชั้นทางไหน ใช่ทั้งนั้น
ไร้ขีดขั้น รั้นขีดไข ใช่ทุกอย่าง
ถ้ารัก”พ่อ” ถ่อรักพา อัตตาวาง
คำอึงอ้าง ครางอึ้งอ้ำ ทำซะที

โน่นก็ไทย ไหนก็ชี้ นี่ก็ใช่
ช้าทำไม ใช้ธรรมมา หาวิถี
สู่สายกลาง สร้างสายกู้ สู่สายดี
เริ่มบัดนี้ ถวายต่อ “พ่อ” แผ่นดิน

    โดย : ยศวรรษ

ลุงแทน

23 มีนาคม 2553 19:08 น. - comment id 1113839

ประวัติศาสตร์..ชาติไทย..ผ่านไปนาน

อีกร้อยปี..ผันผ่าน..กาลเปลี่ยนผัน

คนรุ่นหลัง..ความหวังใหม่..ย้อนดูวัน

ประวัติศาสตร์..สร้างสรรค์..หรือทำลาย

จะเป็นเครื่อง..เตือนใจ..ให้ลูกหลาน

ถึงวันวาน..สามัคคี..ที่ฉิบหาย

แบ่งก๊กเหล่า..ต่างเฝ้าจ้อง..บ่อนทำลาย

ความเป็นไทย..สลาย..ในรุ่นเรา

พวกเราเป็น..เช่นธุลี..ประวัติศาสตร์

ชนในชาติ..จะเรียนรู้..ดูความเขลา

ว่าครั้งหนึ่ง..ถึงคราวอับ..กับมือเรา

ต่างชาติเข้า..เย้ยหยัน..นั่นหรือไทย

มาร่วมกัน..จารึก..ประวัติศาสตร์

เพื่อให้ชาติ..ก้าวต่อไป..ในวันใหม่

ต่างคนถอย..หนึ่งก้าว..ยอมเข้าใจ

แล้วชาติไทย..จะอยู่รอด..ปลอดภัยเอย

*ในประวัติศาสตร์ไทยที่ผ่านมา ไม่เคยมีผู้ชนะที่ถูกยกย่องในยามที่ชาติไทยอยู่ในช่วงอ่อนแอถึงที่สุด เพราะเราได้พ่ายแพ้กันทั้งชาติ และมันจะเป็นประวัติศาสตร์ที่อัปยศจากน้ำมือของคนไทยทั้งหมด เพื่อให้ลูกหลานได้สมเพช และเรียนรู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นมา


    โดย : ภาวี ครูเพื่อชีวิต

ลุงแทน

23 มีนาคม 2553 19:08 น. - comment id 1113840

ตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่เป็นไทยแท้
รักพ่อแม่แลชาติศาสนา
มุ่งเทิดทูนสถาบันกษัตรา
มิได้เกิดเพื่อเข่นฆ่าไทยด้วยกัน

หลากความคิดหลายหลักการสานไม่หมด
หลงใหลยศและทรัพย์สินที่ใฝ่ฝัน
ร้อยชีวิตหมดศรัทธาเมื่อฆ่าฟัน
ไทยที่เคยเป็นหนึ่งนั้นพลันมลาย

จะหลักการหลักกูให้รู้คิด
รู้คำนึงถูกผิดก่อนจะสาย
ไทยฆ่าไทยเหมือนพี่น้องฆ่ากันตาย
อุดมการณ์ควายควายตายทุกคน

หนึ่งรักชาติหนึ่งรักศาสน์รักกษัตริย์
อย่ามาฟัดมากัดกันไม่เกิดผล
หยุดทำร้ายทำลายชาติของตน
ให้พ่อได้ยินยล "สามัคคี"



ทำเพื่อพ่อ....แค่นี้ก็พอแล้ว


    โดย : ภาวี ครูเพื่อชีวิต

ลุงแทน

23 มีนาคม 2553 19:09 น. - comment id 1113841

คนหนึ่งคน..มีความคิดได้หลายอย่าง

คนหลายคน..คิดแตกต่างหลายแง่มุม

คนหลายร้อยหลายพันมาชุมนุม

คนหลายกลุ่ม..คิดหลายมุมไม่แปลกเลย

แต่จะทำอย่างไรให้กลมเกลียว

ให้ความคิดเป็นหนึ่งเดียวอย่านิ่งเฉย

มุ่งเป้าหมายให้เหมือนกันอย่าละเลย

คนหนึ่งเอ่ยต้องรับฟังและตั้งใจ

ช่วยเสนอชี้แนะเมื่อขาดเหลือ

แชร์ความคิดร่วมจุนเจือกันเข้าไว้

ใช่แข่งขัน..ผิดถูกไม่เข้าใจ

แล้วเมื่อไหร่จะสุขสันต์กันสักที



    โดย : ภาวี ครูเพื่อชีวิต

ลุงแทน

23 มีนาคม 2553 19:09 น. - comment id 1113842

แผ่นดินเอื้อน เตือนย้ำ ความจำเจ็บ

จึงต้องเหน็บ เก็บไว้ มิให้เผย

มัดในห้วง ดวงจินต์ ทั้งสิ้นเลย

มิให้เปรย เอ่ยออก ไปบอกใคร


แต่คืนวัน ผันผ่าน ร้าวรานนัก

ให้ที่กัก ทะลักเท พัดเพไหล

สาดความจำ ช้ำชอก จากซอกใจ

ออกมาไห้ โหยหวน เสียงครวญคราง


ด้วยศึกใน ไล่ตี แบ่งสีเสื้อ

เคยช่วยเหลือ เกื้อกัน พลันเหินห่าง

มิตรภาพ อาบทา มาซาจาง

ถือบาดหมาง อ้างสิทธิ์ ความคิดตัว


ศึกไกลก็ ส่อว่า จะมาใกล้

ชายแดนไทย ไอเศร้า คลุกเคล้าทั่ว

ปราสาทฯเรา เขาครอง สุดหมองมัว

ละเลงรัว รอยช้ำ ยากอำลา


เสียงดินโหย โรยแรง แจกแจงโศก

ทุกข์โบยโบก โกรกเป่า พัดเข้าหา

หรือจะให้ ไทยสิ้น กินน้ำตา

ค่อยกลับมา สามัคคี เสื้อสีเดียว.....


    โดย : ภาวี ครูเพื่อชีวิต

ลุงแทน

23 มีนาคม 2553 19:09 น. - comment id 1113844

รักชาติไทย”””

...เกียรติภูมิแผ่นดินถิ่นไทยนี้
เรื่องราวมีหลายสิ่งซึ่งโศกศัลย์
บรรพบุรุษต่อสู้เรารู้กัน
ชนรามัญพม่ารุกราวี

...อยุทธยาถูกเผาเป็นเถ้าถ่าน
พระเพลิงผลาญวอดวับลงกับที่
ไม่เว้นไว้วัดวาไร้ปรารณี
พอได้ทีตีซ้ำจนหนำใจ

...ผ่านเวลากาลผลัดประวัติศาสตร์
เป็นชนชาติเรืองรองเริ่มผ่องใส
ถิ่นสยามนามก่อนกระฉ่อนไทย
มีธงชัยรักยิ่งยังยงยืน

...ธนบุรีนครอมรใหม่
นทีไหลเจ้าพระยาประชาชื่น
ผ่ากลางอกย้ายลาสุธาผืน
ตั้งใหม่ขึ้นกรุงเทพฯฝั่งธานี.

..เกียรติภูมิแผ่นดินที่สิ้นศึก
ลงรากลึกสร้างเมืองบำเรืองศรี
รุ่นปู่ย่ารู้รักสามัคคี
ในวันนี้ปัจจุบันนั้นรุ่นเรา

...พึงสำนึกรวมรักสมัครใคร่
ลูกหลานไทยไทยแท้ของแม่เฒ่า
หยุดปลุกปั่นรันรุกให้ยุคเฉา
เพราะพงศ์เผ่าเดียวเพื่อนเสมือนกัน..

…วิปโยคคราวตุลาน้ำลาหล่น
คือวังวนเยาวชนคนอาสัญ
อธิปไตยบานเบ่งบรรเลงทันฑ์
คราวครั้งนั้นเลือดทาชีวาวาย..

”..รักชาติศาสน์กษัตริย์อย่าขัดข้อง
ไทยแหลมทองรูปขวานสราญหลาย
หากสิ้นไร้สามัคคีถึงทีตาย
อย่ามองหมายเทศอื่นจะยืนมือ..


    โดย : ภาวี ครูเพื่อชีวิต

ลุงแทน

23 มีนาคม 2553 19:10 น. - comment id 1113845

เริ่มเข่นฆ่า หรือน้ำผึ้ง เพียงหนึ่งหยด


คนทั้งหมด คือไทย หรือไม่ใช่

สยามยั้ง ยิ้มอยู่ หรือสูญไป

จะพวกใคร ก็เรียกว่า ไทยด้วยกัน

ขอเพียงหยุด ประนี และประนอม

สันติคืน ถนอมรัก สมัครมั่น

คืนสงบ วันแห่งสุข ผูกสัมพันธ์

ไทยเรานั้น รักชาติ มิอาจลืม

    โดย : ภาวี ครูเพื่อชีวิต

ลุงแทน

23 มีนาคม 2553 19:11 น. - comment id 1113846

หยุดเถิด หยุดแก่งแย่ง
หยุดการแบ่ง แข่งบารมี
ทุกอย่าง ไทยวันนี้ แทบป่นปี้ ยากเยียวยา
ทุกข์หนัก ทุกข์หนักหนา คนรากหญ้าแทบสิ้นตัว
เศรษฐกิจไทยไม่ฟื้นตัว รุกรามทั่วผืนแผ่นดิน
ประเทศสยามล้วนแดดิ้น แม้แผ่นดิน ถูกคุกคาม
...โปรดเถิด...ไทยร้าวราน ....ถูกประณาม..ไร้ราคา..
รัฐบาลใช่ล้ำค่า..พันธมิตรยิ่ง..แย่กว่า..คิดหรือว่า..กอบกู้ไทย.
รับใช้ประชาชน....
..ผู้เขียนคือคนไทย..ยอมปฎิบัติในกอบรัฐธรรมนูญ...ขอเพียงประชาธิปไตยอย่า สูญ...และเทิดทูล..องค์ราชัน..ทุกคนมีกอบให้ยึดมั่น..วอนไทยนั้นสามัคคี..
...หั่นหน้า..ใช่หันยาก..ไม่ทุกข์ยาก ไม่ขัดสน....ทุกประเทศมีคนจน...ล้วนขัดสน..กันทั่วไป..เพียงเสี้ยวนาทีไซร้ ..ขอคนไทยไร้ราคี...หยุดสิ้นทุกอย่างไว้ตรงนี้..วอนคนไทยรู้รักสามัคคี ...ประเทศเรานี้ย่อมก้าวไป..ไร้พรมแดน..
จะทะเลาะกันทำไมให้นองเลือด
อารมณ์เดือดกันทำไมพวกน้องพี่
ประเทศไทยของเราทุกวันนี้
เป็นเอกราชสุขขีทุกปีวัน

แต่ก่อนนี้เราสู้กันเพื่อไทยให้เป็นชาติ
่สงครามประกาศก้องโลกไม่ไหวหวั่น
เราเป็นไทยไม่เป็นทาสมาทุกวัน
บรรพบุรุษของเรานั้นมีพันปี
แต่วันนี้เรามาสู้เพื่อใครเล่า
พ่อหลวงเราคงจะเศร้าเหล่าน้องพี่
ทั้งเหลืองแดงฆ่ากันผลาญชีวี
อันคำว่า สามัคคี อยู่ที่ใด?



    โดย : ภาวี ครูเพื่อชีวิต

ลุงแทน

23 มีนาคม 2553 19:11 น. - comment id 1113847

ความคิดเห็นที่: 27
ใต้ เบื้องยุคล ***
อย่าวิวาทให้สรรหา
ร่วมใจพัฒนา
อย่าร้างลาสามัคคี
ห็นประเทศ แล้วเจ็บจิต
ใยถึงคิด เข่นฆ่ากัน
รู้บ้างไหม ใจ(พระพ่อหลวง)พ่อนั้น
เศร้าโศกสันต์ หวั่นเพียงไร

    โดย : ภาวี ครูเพื่อชีวิต

กิ่งโศก

23 มีนาคม 2553 20:13 น. - comment id 1113875

ลุงแทน ลงแบบไม่หายใจเลย อิอิ

แสงเหนือ

24 มีนาคม 2553 10:35 น. - comment id 1114063

พวกนักการเมือง
ไม่รู้จักคิดอะไรเลย
นอกจาก หาเงินบำรุงสุขส่วนตัว 
สร้างอำนาจ เพื่อให้คนกราบไหว้
สังคมที่บูชาเงิน มีแต่จะล้มเหลวแหละครับ 
น่าอนาถใจ

(น้ำตาลหวาน)

24 มีนาคม 2553 13:35 น. - comment id 1114112