ลืมไม่ลง

ภูมะ

คอยครุ่นคิดคะนึงถึงคราวนั้น
แม้คืนวันผันผ่านไปนานแล้ว
ยังฝังจิตจดจำอยู่ในแวว
ลอยแผ่วแผ่วติดตาอยู่มิลืม
คืนสิบสี่ปีนั้นยังจำได้
ต่างสดใสในอ้อมของความปลื้ม
ท่ามแสงดาวแสงจันทร์อันดูดดื่ม
ต่างหยิบยืมเวลามาแบ่งปัน
จนรุ่งสางต่างจากแล้วจางหาย
ดั่งสายลมพรมจูบให้วูบฝัน
เช่นน้ำค้างต้องแสงแห่งตะวัน
ลอยจากกันไม่เหลือไร้วี่แวว
เพียงเหลือไว้ให้คิดและรู้สึก
ในส่วนลึกลึกลงจนใจแผ่ว
ต้องแอบเก็บความรักมาเป็นแนว
จวนถึงแล้วคืนนั้นฉันมิลืม				
comments powered by Disqus
  • คมดาบนารี

    13 กุมภาพันธ์ 2553 18:19 น. - comment id 1099253

    ความรักความหลัง..อยู่ในความทรงจำเสมอ..ถึงแม้อยากลืม..ก็ไม่อาจลืม...10.gif36.gif
  • เฌอมาลย์

    14 กุมภาพันธ์ 2553 09:39 น. - comment id 1099512

    279857048558506dfafd.jpg
  • สุริยันต์ จันทราทิตย์

    15 กุมภาพันธ์ 2553 19:11 น. - comment id 1100107

    ฅนรักของผมเค้าได้จากโลกนี้ไปแล้วครับ
    แต่ผมก็ไม่เคยคิดจะลืมเค้าเลยเหมือนกัน
    11.gif11.gif11.gif
  • น้ำตาพระอินทร์

    15 กุมภาพันธ์ 2553 17:32 น. - comment id 1100230

    ลืมไม่ลง ก็เก็บไว้เป็นความทรงจำที่ดีดีค่ะ
    6.gif8.gif11.gif
  • ปรางทิพย์

    21 กุมภาพันธ์ 2553 02:24 น. - comment id 1102690

    หยาดน้ำค้างกลางหาวเมื่อคราวฝัน
    รับตะวันขวัญพี่ฤดีหวาน
    แสงสะท้อนตอนเช้าเคล้ากลอนกานท์
    ว่ามินานกาลหายสลายคืน
    
    ไยปล่อยฝันวันเก่าให้เศร้าหมอง
    ใจเราสองปองรักฤาหักฝืน
    ปล่อยให้เจ็บเหน็บหนาวร้าวกล้ำกลืน
    สุดจะขืนยืนรับกับน้ำตา
    
    10.gif10.gif10.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน