อินสวน

20 มกราคม 2553 13:02 น. - comment id 1088546

สวัสดีครับคุณครู
เหมือนรู้ใจกันเลยครับ
ผมกำลังว้าวุ่นใจ
หาสาเหตุไม่ได้ครับ

เพียงขวัญ

20 มกราคม 2553 13:51 น. - comment id 1088566

ชอบมากค่ะอ่านแล้ว
สบายใจ  ติดตามผลงานตลอดค่ะ

ไหมไทย

20 มกราคม 2553 14:54 น. - comment id 1088581

ใจคนยากแท้หยั่งถึง จริงนะคะ

ยายแม่มด

20 มกราคม 2553 15:43 น. - comment id 1088596

น้ำใจ....ได้ดื่มทีไรชื่นใจที่สุดค่ะ

แต่ก็อย่างว่านะคะคุณลุงแก้วฯ  บางทีใจคนก็ยากแท้หยั่งถึงจริงๆ

ทุกวันนี้อยู่แบบขอเรียนรู้ชีวิตค่ะ   
อิอิอิ

ที่คุณลุงป่วยก่อนปีใหม่คงหายดีแล้วใช่ไม๊คะ  ขอให้คุณลุงสุขภาพแข็งแรงและมีความสุขค่ะ

นางฟ้าซานตาน...

20 มกราคม 2553 15:56 น. - comment id 1088601

น้ำใจ..ได้อารมณ์กลอนจริงๆเลยนะคะ
ให้ข้อคิดอีกด้วย

ครูกระดาษทราย

20 มกราคม 2553 16:42 น. - comment id 1088622

อันน้ำใจแม้ใช้มาไม่มีหมด

เมื่อรินรดสดชื่นรื่นหรรษา

ถึงสิ้นเดือนไม่มีบิลส่งมา

ใช้เทน้ำเทท่าหาสิ้นเปลือง....

เพียงพลิ้ว

20 มกราคม 2553 16:58 น. - comment id 1088627

หลานโชคดีเสมอค่ะ ได้รับน้ำใจจากมิ่งมิตรตลอดเลยค่ะ

คมดาบนารี

20 มกราคม 2553 18:17 น. - comment id 1088644

...คนดีมักจะอ่อนแอนะคะ..ส่วนใหญ่...
นั่นอาจทำให้ท้อที่จะทำดี...เพราะคนพาลมันมีเยอะเกินไปมั้งคะ...

โคลอน

20 มกราคม 2553 19:12 น. - comment id 1088673

น้ำใจ ช่วยทำให้คนเราชุ่มชื่นหัวใจได้นะคะ 

โคลอน

20 มกราคม 2553 19:14 น. - comment id 1088675

10

ชุบ

นอนมาแบบเนียนๆ อิอิ 

แก้วประเสริฐ

20 มกราคม 2553 21:19 น. - comment id 1088746

คุณ อินสวน

     สวัสดีครับ ระยะนี้ผมพอจะเขียนได้ก็รีบ
เขียนด้วยสายตาชักแย่มองคอมฯนานๆน้ำตาไหล
ร่างกายก็ทรุดโทรมมากครับ ขอบคุณรักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

20 มกราคม 2553 21:20 น. - comment id 1088747

คุณ เพียงขวัญ

       ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับผมเองก็เขียน
ไปเรื่อยๆแหละครับ มิได้คิดอะไรมากช่วงนี้จะเขียน
แยะหน่อย สายตาชักจะแย่แล้วครับ ขอบคุณ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

20 มกราคม 2553 21:22 น. - comment id 1088749

คุณ ไหมไทย

     ใช่แล้วครับน้ำใจคนยากแท้หยั่งถึงจริงๆ
ไม่ว่าใครๆ สิ่งที่ผมพบมามันแปรเปลี่ยนไปหมดเลยครับ
รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

20 มกราคม 2553 21:24 น. - comment id 1088750

คุณ ยายแม่มด

       นั่นซีหลานหยกเอ๋ย ใจคนนี่ลึกล้ำจริงๆ
อย่าไปคิดคนอื่นเลย แม้ใจเราเองบางครั้งก็ยัง
รวนเรเลยครับ จริงไหมครับ รักเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

20 มกราคม 2553 21:25 น. - comment id 1088751

คุณ นางฟ้าซาตาน

      จริงๆนะน้องมันเป็นอย่างนั้นจริงๆด้วยนา
ในชีวิตผมก็คบและผ่านมามากก็เห็นมาแยะพอ
สมควร จะเอาอะไรจริงจังไม่ได้จริงๆครับ รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

20 มกราคม 2553 21:27 น. - comment id 1088752

คุณ ครูกระดาษทราย

    จริงครับมันไม่หมดจริงๆแม้ใกล้จะตายยัง
เปลี่ยนได้เลย ฉนั้นคบคนควรจะไตร่ตรองให้ดี
และอย่าให้จนหมด ให้เผื่อไว้โดยเปิดทางออก
ให้เราด้วยนะครับ รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

20 มกราคม 2553 21:30 น. - comment id 1088753

คุณ เพียงพลิ้ว

      หลานรักถือว่าโชคดีแล้วล่ะ ลุงเองช่างหา
ยากเย็นจริงๆนะ ส่วนใหญ่หลอกลุงเสมอๆแหละ
บางครั้งทั้งๆที่รู้ก็ยังยอมให้เขาหลอก มันน่าตบหน้า
ตัวเองจัง สันดานนิสัยลุงไม่ดีเองไว้ใจคนง่ายๆไป
พอเห็นเขาดีหน่อยก็ไม่ระวังตัวแล้วก็โดนจนได้
มันน่าเจ็บใจตัวเองจัง ลุงถึงไม่ค่อยได้คบใคร
ไปไหนก็มักไปคนเดียวจ๊ะ รักหลานเสมอ

           แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

20 มกราคม 2553 21:32 น. - comment id 1088754

คุณ คมดาบนารี

       ใช่แล้วครับคนทำความดีมักจะใจอ่อน
เลยดูเป็นคนอ่อนแอก็ด้วยเหตุนี้แหละ แต่ว่า
การอ่อนแอตั้งอยู่ในความดีถือว่าช่างเถอะเวร
กรรมของเราเองจ้า  รักเสมอ

           แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

20 มกราคม 2553 21:34 น. - comment id 1088756

คุณ โคลอน

     จะพูดแบบนี้ก็ถูกอีกแหละ แต่น้ำใจนี่นะ
ฆ่าคนตายทั้งเป็นมาก็มากแล้ว ฉนั้นควรให้ความ
เชื่อสักห้าสิบหรือกว่าก็ได้หากแน่ใจแต่ไม่ควรจะ
เต็มร้อยจ้า รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

20 มกราคม 2553 21:36 น. - comment id 1088760

คุณ โคลอน

      จะนอนมานั่งมาเนียนหรือไม่ก็ดูเอาเอง
นะแต่ว่าอย่ามาฉกไข่อีกล่ะ ฮ่าๆๆ รักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

21 มกราคม 2553 00:40 น. - comment id 1088806

มาให้กำลังใจเจาคะ

ประทาน

21 มกราคม 2553 07:07 น. - comment id 1088849

เป็นคติเตือนใจล้วนๆเลยครับ..ท่านอาจารย์

กิ่งโศก

21 มกราคม 2553 08:22 น. - comment id 1088867

มาอ่านงานนี้ดูเหมือนครู ถูกใคร ว่าเอาหรือครับนี่

..น้ำใจของคนมีทั้งที่ไม่ดี และดีครับครู..

บางครั้งดูเหมือนดี แต่กับซุกซ่อนอะไรไว้มากมายในความไม่ดี..ผมวัยเท่านี้ ยังเจอมาพอสมควร บางครั้งเรียกว่าเข็ดไปเลยก็มีครับ..

ยังไงครู ต้องดูแลสุขภาพ  และการใช้สายตามากๆด้วยนะครับ..

กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

21 มกราคม 2553 11:19 น. - comment id 1088985

ไม่เคยเกิดเป็นเสือครับ

แม้ลูกเสือ ก็ยังห่างไกล

เรื่องไปข่มใคร ไม่มีอยู่แล้วครับ

เพราะถ้าเราเจอคนที่เก่งกว่า ดีกว่า ถ้าเขาข่ม หรือ หักหน้าบ้าง นั่นแหละครับ จะปวดใจ

สู้เป็นมิตร กะทุกคน และรับรู้รับฟัง ก็น่าเพียงพอ แล้ว

แก้วประเสริฐ

21 มกราคม 2553 12:07 น. - comment id 1089000

คุณ เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

     ขอบคุณในน้ำใจที่แสนดีมากเชียวครับ
รักคุณเสมอๆ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

21 มกราคม 2553 12:11 น. - comment id 1089004

คุณ ประทาน

       ขอบใจมากเชียวครับเพราะผมมีเจตนา
เช่นนั้นจริงๆ จึงเขียนกลอนแบบนี้ไว้ เขาเรียกว่า
กาพย์ขับไม้ห่อโคลง ซึ่งเป็นอีกรุปแบบหนึ่งของ
กานท์ไว้ครับ แตกต่างกับกาพย์อื่นๆบ้างในสิ่งเล็กๆ
น้อยๆ คุณนำไปศึกษาได้ครับ ขอบคุณ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

21 มกราคม 2553 12:18 น. - comment id 1089008

คุณ กิ่งโศก

     เจ้ากิ่งศิษย์รักเอ๋ย เรื่องที่ว่านั้นครูเองไม่
ค่อยสนใจมากนัก ความโมโห หรือโกรธใครก็แค่
เพียงไฟไหม้ฟาง วูบเดียวก็หายไป มิได้ติดใจอะไร
ไว้นานหรอกศิษย์เรา การเคืองอาจจะมีบ้างนาน
หน่อยแต่ไม่แสดงออกเท่านั้นเอง แต่การเขียนนี้
ไม่ได้ติดใจเคืองหรือโกรธใครๆทั้งสิ้น แต่มีเจตนา
ที่จะเขียนเตือนสติคนเราไว้เท่านั้นเอง จึงได้
เขียน "กาพย์ขับไม้ห่อโคลง" ให้แตกต่างออก
ไปจากที่เคยเขียน  ที่ครูเคยกล่าวกับเธอไว้
ว่าเมื่อเขียน โคลงก่อนกลอนแปด นั้นเธอมัก
จะเรียกว่า กลอนห่อโคลง ครูก็ไปเที่ยวค้นดู
ตอนแรกครูก็คิดเช่นเธอเหมือนกันและยังได้
นำโคลงมาสรุปตอนท้ายแล้วเรียกว่า กลอน
ห่อโคลงไว้เช่นที่เธอเล่นนั่นแหละ แต่ที่ถูก
ต้องแล้วเป็นการผิด เขาจะเรียกการเขียนตอน
แรกว่าเป็นการห่อสิ่งที่จะเขียนต่อไป ดังเช่นที่
ครูเขียน กาพย์ขับไม้ห่อโคลง ก็อยู่ในลักษณะ
นี้ ตลอดจนจะห่ออะไรๆก็จะเรียกบทแรกก่อน
ว่าจะไปห่ออะไรก็ตามนะ จำไว้ด้วย รักศิษย์
เราเสมอๆ

          แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

21 มกราคม 2553 12:28 น. - comment id 1089016

คุณ กวีน้อยฯ

     หลานรักเรา เธอจะรู้หรือว่าเคยเกิดเป็น
อะไรๆ ด้วยเธอเองยังไม่ได้ฌานที่รำลึกชาติได้
จึงย่อมไม่รู้ก่อนจะมาเกิดภพนี้เป็นอะไรๆมาก่อน
     บางครั้งเราเป็นมิตรด้วยหัวใจอันแท้จริง
แต่ได้รับผลในทางตรงกันข้ามเสมอดังลุงเองที่
มีความจริงใจต่อทุกๆคนแต่บางครั้งยังได้รับผล
กระทบเสมอๆ แต่อาศัยที่ลุงเองไม่สนใจใยดีต่อ
สิ่งเหล่านี้ จึงผ่านไปได้ ด้วยลุงเองรู้ว่าการที่จะ
ตัดสิ่งเหล่านี้ต้องทำอย่างไร ลุงมีความคิดเองว่า
หากจะคบก็คบได้ หากไม่อยากคบก็ไม่คบกัน
การเข้าการจากหาได้ส่งผลกระทบต่อลุงเองไม่
      ที่ลุงเขียนไว้นี้นานๆทีจะเขียนไว้แทบ
นับครั้งได้ เขาเรียกว่า "กาพย์ขับไม้ห่อโคลง"
ซึ่งเป็นกาพย์หนึ่งที่มีความไพเราะมากๆนะ
หลานรัก จำเอาไว้ อ้อ การตอบกระทู้ของลุง
หลานเราควรอย่าข้ามอ่านเสมอๆไม่ว่าจะเป็น
กระทู้ของหลานหรือของคนอื่นๆ ด้วยลุงมักจะ
แนะนำบางอย่างไว้เสมอๆ เพื่อตอบแทนสิ่งที่
เขามีน้ำใจมาเยี่ยม หาใช่สั่งสอนใดๆทั้งสิ้นเพียง
แค่แนะนำทดแทนน้ำใจคนมาเยี่ยมเท่านั้น
หลานเราก็ควรนำไปศึกษาเพิ่มเติมด้วยนะ
รักหลานเราเอ็นดูมากเสมอๆ

       แก้วประเสริฐ.

ตั ว เ ล็ ก

21 มกราคม 2553 19:48 น. - comment id 1089219

แก้วประเสริฐ

21 มกราคม 2553 20:27 น. - comment id 1089232

คุณ คนตัวเล็ก

      ผมเองเคยพบเห็นชื่อมักจะตรงกันข้าม
กับชื่อเสมอๆ เช่นชื่อ สิงห์โต ตัวเล็กนิดเดียว
ชื่อใหญ่ ตัวก็เล็กอีก ชื่อตัวเล็กคงจะตัวใหญ่มั๊ง
เพราะมักจะตรงกันข้ามเสมอ ไม่รู้นะหากผิดอย่า
โกรธก็แล้วกันนะครับ ขอบคุณ

         แก้วประเสริฐ.

ป๋อง สหายปุถุชน

22 มกราคม 2553 18:30 น. - comment id 1089675

มาช้าหน่อยครับครูผลงานยังเยื่อมเหมือนเดิมครับ

แก้วประเสริฐ

23 มกราคม 2553 11:34 น. - comment id 1089877

คุณ ป๋อง สหายปุถุชน

      ไม่เป็นไรหรอกป๋องเอ๋ย ทุกๆคนย่อมมีธุระ
ผมเคยบอกคนไว้ว่า ให้ถือเสมือนว่าการเล่นกลอน
คือการพักผ่อนอารมณ์เราไม่ให้เครียด ฉนั้นแนว
ทางผมจึงไม่เหมือนคนอื่นเขา คือไม่ซีเรียสนักกับ
เรื่องเหล่านี้ผิดถูกไม่เป็นไรค่อยๆเป็นค่อยๆไปหา
ทางแก้ไขภายหลัง ช้าหน่อยช่างมันถือว่านี่คืองาน
อดิเรกของเขา ด้วยเราไม่ต้องการชิงดีชิงเด่น
และเอาดีทางนี้ ด้วยความสามารถของเรานั้น
แค่พอตัวก็ถือได้ว่าดีแล้ว ด้วยคนตรวจสอบ
ไม่ใช่ผมจะดูถูกเขามีจิตใจและแนวความคิด
หลายแง่มุมทั้งสิ้นของใครก็ว่าถูกทั้งนั้น เรา
เล่นแบบโบราณนั่นแหละดีผิดถูกก็ว่ากันไป
ตามฉันทลักษณ์ที่เขาวางไว้ อย่างเช่น บางราย
บอกว่าสัมผัสซ้อนสัมผัสใน มากเกินไป บางคน
บอกว่าชิงสัมผัสไม่ถูกต้องนัก คำพร้องนี้ผมเห็น
ด้วยแต่เรื่องสัมผัสผมไม่เห็นด้วย นี่ก็เป็น
ความคิดเห็นส่วนตัวผมเอง ไม่เกี่ยวกับคนอื่น
และคนที่มีหน้าที่ตรวจสอบก็จะยึดถือใจตนเอง
เป็นใหญ่จะเอาอะไรแน่นอนไม่ได้ ผมจะยก
ตัวอย่างให้ดู

   บัดเดี๋ยวดังหงั่งเหง่งวังเวงแว่ว
อันนี้เป็นการสัมผัสในระหว่างคำที่ห้ากับคำที่เจ็ด
สะดุ้งแล้วเหลียวแลชะแง้หา อันนี้เหมือนกับ
วรรคแรก  เห็นโยคีขี่รุ้งพุ่งออกมา สังเกตุว่า
สัมผัสในเป็นคำที่ห้าและหก ประคองพาขึ้นไป
บนบรรพต อันนี้แปลกนะไม่มีสัมผัสในให้เห็น
แต่ผมว่าเป็นสัมผัสในเชิงทำนองจึงไม่มีสัมผัส
ให้เห็น ผมเรียกว่าซ่อนสัมผัส ผมเรียกเองนะ
แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ จะเห็นได้ว่าสัมผัส
เป็นสัมผัสในสองแห่ง คือ ว่า กับ อย่า และ
ไว้ กับใจ ที่คนเก่งในปัจจุบันมักตำหนิว่าใช้
สัมผัสฟุ่มเฟือย แม้แต่บรมครูยังทำแล้วเขาเก่ง
กว่าท่านสุนทรภู่หรือ น่าคิดนะ
   นี่จะเห็นได้ว่า คำว่ามนุษย์นั้นท่านแบ่งเป็น
สองพยางค์ออกจากกัน บางครั้งผมเรียกว่าคำ
กล้ำหากกระชั้นผมถือว่าเป็นคำเดียว ซึ่งท่าน
บรมครูฯท่านก็ใช้เช่นเดียวกัน คุณอ่านบทนี้
ที่ใช้ในการเรียนผมถือว่าเป็นบทครูมีการสั่งสอน
และเน้นให้เห็นการใช้สัมผัสได้ดีที่สุด อ้อยังไม่
ถึงที่เรียกว่าชิงผัสซึ่งเขารังเกียจมาก ก็จะอยู่
ในบทนี้เช่นเดียวกัน คือ ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้แต่กายตน
ซึ่งเขาจะคิดคำที่สามกับคำที่ห้า ว่าชิงสัมผัสกันฯลฯ
จะเห็นได้ว่า คำหนึ่งกับพึ่งสัมผัสกัน และคำ
พึ่งกับพึ่งก็สัมผัสกัน จะเรียกว่าชิงสัมผัสไหม
เนี๊ย น่าคิดนะ หากดูเป็นการชิงสัมผัสซ้อนสัม
ผัสในกันเอง  ท่านบรมครูฯก็ยังใช้อยู่เลย
แล้วนับประสากับพวกเราอาศัยแนวทางท่าน
ในการเล่นกลอนจะเก่งไปกว่าท่านหรือไง น่า
คิดนะ  เอาเท่านี้ก่อนนะผมยิ่งถูกเขาเขม่น
ทั้งในนอกเวปฯด้วยซิ ยิ่งเขม่นยิ่งขึ้นแต่ช่าง
เถอะผมไม่แครร์หรอกจะแครร์ก็สำหรับคนที่
รักเข้าใจผมเท่านั้นและผมก็มานั่งคิดตัดใจไป
ก็หลายคนแล้วด้วยล่ะ อิอิ รักเสมอ

       แก้วประเสริฐ.