โอ้ยุ้ง นั่นเรือนชาน ลานตากข้าว ตะเกียงเก่า ควายเฒ่า หลับตาพริ้ม รั่วผุเสาเก่า ตะปูสนิม พงหญ้าลิ้ม ยึดครอง พื้นดิน ลมรำเพย เผยพัด วิถีชะตา ผ่านมาแล้วผ่านไป หวนถิ่น ค่ำนี้ เรา นี้ หนึ่งชีวิน รินน้ำชา สบตากับกองไฟ ปะทุถ่าน แดง ระยิบกระซิบถาม หนามชีวิต ปักลึก ลงถึงไหน ไคร่ ไถ่ ไคร่ ถอน แล้วหรือไร หรือไม่ ไม่มีเลย จะปลดปลง หัวเราะกับเงา เบา ๆ แล้ว ยิ้มแย้ม ปาดแก้ม คราบน้ำตา เรื่องขี้ผง ท่อง ชีวิต นั้นหนอ ท่องป่าดง ดงอารมณ์ วูบวับ แล้วลับเลือน ดื่นลานดาว พราวท้องฟ้า ละลานตา กองไฟชรา ถ่านไม้ผุ กระจายเกลื่อน จิบน้ำชา จอกสุดท้าย เวลาเตือน เยือนความฝัน อันว่างเปล่า เผารูปเงา ***********************
เทพระวี 25 ธ.ค. 2552 13:40 น. - ID 131676 
1675
1
0
25 ธันวาคม 2552 21:07 น. - comment id 1079057
Custom Twitter Backgrounds ประมาณ..เบื้องบนเป็นแผ่นฟ้ากว้าง เบื้องล่างเป็นธารน้ำไหล ตัวฉันมีกาน้ำหนึ่งใบ กับกองฟืนที่รมอยู่เรียงราย...อิอิ
26 ธันวาคม 2552 15:09 น. - comment id 1079287
ได้อารมณ์คิดถึงบ้านจังครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
