น้ำใจคน ..๏ทุกคนสุดหยั่งรู้ จิตใจ จริงแฮ แม้แต่ทราบภายใน แม่นแท้ ยังหลากเล่ห์เฉไฉ ยากยิ่ง จริงนา สุดที่จะมอบแม้ สิ่งซึ้งตรึงหทัย ๚ะ๛ ๐สักกวาคนสุดหยั่งรู้จิตใจ ซึ้งภายในแม้ทราบยังทาบถวิล ล้วนหลากเล่ห์เฉไฉกระไรกวิน สุดจะสิ้นมอบแม้สิ่งแท้รัญจวน แสงสุรีย์ผ่านย้อนสะท้อนกลับ จันทราลับเหลี่ยมโลกยังโยกสวน แต่น้ำใจคนเราต้องเฝ้าครวญ ยากจะหวนคืนกลับสุดลับกาล มอบสิ่งรักหัวใจมากมายถวิล ทุกสิ่งสิ้นยากหวนมาชวนสาน ก่อเกิดกลับพิลาสประหลาดการณ์ สิ่งเนิ่นนานขออภัยฉันไม่คอย มีแต่หมองฟกช้ำจนคล้ำจิต เป็นรอยติดตราตรึงล้วนซึ้งถอย เป็นแผลบาปติดไว้จนคล้ายรอย จนเป็นฝอยเข้าเลือดเถือเชือดเรา สิ่งซึ้งตรึงหทัยมลายแล้ว เสียงเจื่อนแจ้วพับไว้สู่ในเฉลา หลงโง่งมวนเวียนคิดเปลี่ยนเงา ยากจะเคล้าคืนกลับพานลับจร ต่อไปนี้ทางใครแฝงไว้เถิด จงเลอเลิศประจักษ์อนุรักษ์สอน ฝากไว้ใต้สำนึกบันทึกตอน ผ่านเร่าร้อนตกผลึกจนตรึกชา ขอจดจำมิเลือนสะเทือนแล้ว จงคลาดแคล้วความหลังครั้งหรรษา หากหวนกลับอย่าคิดจะสนิทมา ล่วงจากฟ้าอย่าหมายจะใคร่เอย. *แก้วประเสริฐ.*
23 ธันวาคม 2552 14:35 น. - comment id 1078049
มองจากใจตนแล้วไม่คาดหวังมากนักค่ะ แต่ยังเชื่อเสมอว่ามีน้ำใจไมตรีในโลกนี้มาพอสมควรค่ะ
23 ธันวาคม 2552 15:01 น. - comment id 1078057
23 ธันวาคม 2552 15:23 น. - comment id 1078062
ทุกสิ่งในโลก ล้วนเกิดขึ้นและดับไป ไม่มีอะไรที่จีรัง แม้กระทั่งความรักที่ใครๆไขว่คว้า หวังได้มาครอบครอง จงยอมรับในสิ่งที่เปลี่ยนแปลง และทำใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แล้วปล่อยให้กาลเวลารักษามัน รักษาใจตัวเองให้มีความสุข สุขแท้จริง อยู่ที่การไม่ยึดติด ไม่หลง โลภ โกรธ นี่คือสิ่งที่ศิษย์ย้ำกับตัวเองเสมอๆค่ะครูแก้ว รักษาสุขภาพนะคะ อย่านอนดึกค่ะ (หนูส่งเมล์ไปหาครูนะคะ)
23 ธันวาคม 2552 15:54 น. - comment id 1078079
๐ น้ำใจคนหายากหากหยั่งถึง หวังหนึ่งซึ่งจะจริงใจใคร่ประสาน หลายคนคบหลากล้วนมวลซาตาน จิตใจด้านหาจริงใจในสักคน... ปล...แวะมาทักทายคะพี่ ซึ้งในน้ำใจคนจังเลยนะคะ
23 ธันวาคม 2552 15:58 น. - comment id 1078081
ใจคนสุดค้นหยั่งลึก ตรองตรึกก่อนคิดการใด รู้หน้าไม่รู้จักไม่รู้ใจ ร้อยเล่ห์มากมาย ก่ายกอง
23 ธันวาคม 2552 17:17 น. - comment id 1078141
ชอบความหมายของกลอนค่ะ ครูแก้ว
23 ธันวาคม 2552 18:29 น. - comment id 1078170
สวัสดีครับ แค่ใจตัวเองผมยังวัดไม่ไหวเลยครับ
23 ธันวาคม 2552 18:33 น. - comment id 1078173
**ห่างกันนั้นแสนไกล หากดวงใจมั่นเสมอ ขอเพียงแต่ให้เธอ ทราบว่าเกลอให้พลัง คราใดที่เหนื่อยล้า ขอจงอย่าสิ้นความหวัง แฝดเพื่อนนั้นคงยัง และจริงจังมั่นมิลืม....ฯ มาเยี่ยมแฝดเพื่อนนะคะ...ดูแลสุขภาพนะคะ....พักผ่อนมากๆค่ะ..
23 ธันวาคม 2552 19:04 น. - comment id 1078216
คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจ เหมือนมิตรภาพดีนั้นหาแสนยาก แต่เมื่อพบแล้ว ก็ยากที่จะถ่ายถอน..
23 ธันวาคม 2552 19:07 น. - comment id 1078220
๐ น้ำจิตน้ำใจใครรู้ หมายใคร่พิศดู เห็นอยู่ว่ายากเหลือครัน ๐ หากจับเพียงคำจำนรรจ์ ถ้อยที่เสกสรรค์ รำพันอาจหลงลมลวง มาเยี่ยมอ่านงานงามๆ ครับ ท่านพี่ รักและเคารพเสมอ
23 ธันวาคม 2552 20:44 น. - comment id 1078265
คุณ เพียงพลิ้ว เรื่องจิตใจน้ำใจคนลุงผ่านมามาก กลัวใจ จริงๆจ๊ะ ปากอย่างใจอย่างหนึ่ง เฮ่อๆเบื่อๆจริงๆ รักหลานเสมอ แก้วประเสริฐ.
23 ธันวาคม 2552 20:45 น. - comment id 1078267
คุณ ลูกหว้า เรื่องนี้จริงแน่นอนจ้า รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
23 ธันวาคม 2552 20:47 น. - comment id 1078268
คุณ แก้วประภัสสร ศิษย์รักอย่างที่กล่าวก็ถูกต้อง นอกจากเรา จะบังคับใจเราให้น้อยๆลงเท่านั้นเองแหละจ้า เอา ธรรมมาชำระนั่นแหละถึงจะทุเลาได้ ขอบใจมากนะ ครูไปเปิดอ่านเมล์และตอบเมล์ให้แล้วจ้า รักศิษย์ เราเสมอ แก้วประเสริฐ.
23 ธันวาคม 2552 20:53 น. - comment id 1078270
คุณ ครูกระดาษทราย เป็นภาพวิวทะเลหมอก คนยืนคือครูเอง แหละจ้า อัปลักษณ์มากไหมจ๊ะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
23 ธันวาคม 2552 20:57 น. - comment id 1078273
คุณ นางฟ้าซาตาน ครับผมก็ซึ้งในน้ำใจคนยิ่งนัก และซึ้งมากๆ เสียด้วยครับ โคลงนี้ผมลงไว้ในหน้าส่วนตัวของผม เองครับแล้วมาขยายด้วย สักกวา ครับ เขามีแต่ กาพย์ห่อโคลง กลอนห่อโคลง แต่ผมมันคนบ๊องส์ ก็เอา สักกว่ามาห่อโคลงซะเลย อิอิ รักคิดถึงเสมอ แก้วประเสริฐ.
23 ธันวาคม 2552 21:02 น. - comment id 1078275
คุณ น้ำตาลหวาน ใช่แล้วครับรู้หน้าไม่รู้ใจ รู้ใจไม่รู้ความคิด อ่านเขา อิอิ เขียนเองจ๊ะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
23 ธันวาคม 2552 21:08 น. - comment id 1078278
คุณ ชื่อหรือสำคัญไฉน ผมเข้าไปหน้าส่วนตัวผมเพื่ออ่านงานเก่าๆ แต่ยังไม่ทันได้อ่าน เหลือบไปเห็น โคลง ที่เขียน ประจำหน้าส่วนตัว อ่านดูก็เลยเกิดความคิดจึง นำมาเขียนเป็น สักวาห่อโคลงไป ไม่รู้จะผิดหรือ ถูกนะ หรืออาจจะมีอยู่แล้วก็ได้ครับผมเองไม่รู้ ด้วยนิสัยผมชอบเล่นอะไรแปลกๆอยู่แล้ว ครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
23 ธันวาคม 2552 21:12 น. - comment id 1078282
คุณ อินสวน สวัสดีครับ นั่นซิครับผมก็คิดเหมือนคุณแหละครับ ถึงได้เขียน โคลงบทนี้ ไว้ในหน้าส่วนตัวผมเอง ผมผ่านชีวิตมานับว่ามากทั้งดีทั้งชั่วจึงได้ แต่ง โคลงไว้เพื่อเป็นอุทาหรณ์สอนใจตัวเองครับ ดัง ที่กล่าวข้างบนแหละครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
23 ธันวาคม 2552 21:15 น. - comment id 1078284
คุณ ราชิกา ผมเองนั้นผ่านอะไรๆก็มามาก บางครั้งก็คิด สะท้อนใจตัวเองเหมือนกัน จึงเขียนเรื่องนี้ไว้จ๊ะ รักแฝดเพื่อนเสมอ ขอบคุณที่มอบกาพย์ไพเราะ มาให้อ่านครับ แก้วประเสริฐ.
23 ธันวาคม 2552 21:18 น. - comment id 1078286
คุณ ยาแก้ปวด นั่นซิอดีตจวบปัจจุบันมันหายากจริงๆนะ ที่แน่ใจต่อมากับเปลี่ยนไป นี่แหละถึงว่าอนิจจัง จริงๆจ๊ะหลานรัก รักหลานเสมอ แก้วประเสริฐ.
23 ธันวาคม 2552 21:21 น. - comment id 1078288
คุณ คนกุลา ขอบใจน้องรักที่เอากาพย์มาฝากล้วนไพเราะ มากความหมาย รักน้องเสมอ แก้วประเสริฐ.
23 ธันวาคม 2552 21:28 น. - comment id 1078294
เข้มาอ่านงานครูแก้วครับ.. คงไม่ได้ต่อว่าใครนะครับ ครูแก้วมีกลอนสักวา ห่อโคลง ผมเองก็เพิ่งเห็นนี่แหละครับ..ผมเองก็ เล่นกลอนห่อโคลงด้วย การฝึกสองอย่างพร้อมกัน อย่างที่ครูแนะนำนะครับ แม้จะดูแปลก คือ กลอนห่อโคลงนะครับ รักษาสุขภาพด้วยครับครู
23 ธันวาคม 2552 21:39 น. - comment id 1078304
จิตมนุษย์นี้ไซร้..ยากแท้หยั่งถึงค่ะลุง... สบายดีนะคะ..
23 ธันวาคม 2552 21:46 น. - comment id 1078308
คุณ กิ่งโศก ครูก็ไม่รู้ว่าก่อนนั้นจะมีหรือไม่ แต่เห็น แปลกๆที่จริงครูไม่ได้ว่าใครหรอก โคลงนั้นศิษย์ เราก็คงเห็นในหน้าส่วนตัวครูเองเขียนมานาน แล้ว เหงาๆใจก็จะย้อนกลับไปอ่านโคลงครูต่างๆ ที่เคยเขียนไว้ พอดีเหลือบไปเห็นโคลงที่ครูเขียน เป็นอุทาหรณ์แก่ตัวครูเอง เธอก็รู้ว่าครูเองมีนิสัย แปลกๆ ถึงได้ตั้งฉายาตัวเองว่า บ้าๆบอๆบ๊องส์ ก็เป็นเช่นนี้แหละ ดีแล้วฝึกเอาไว้เพราะจะได้ทั้ง โคลงและกลอนไปด้วยกัน เดี๋ยวนี้เธอก้าวหน้า ไปมากแล้วนะ ครูภูมิใจในตัวเธอทั้งสองมากจ้า ตอนแรกคิดจะเขียนกาพย์ฉบังห่อโคลงแต่ เอานี่ก่อนดีกว่า อิอิ นี่แหละคือนิสัยครูเองล่ะจ้า รักศิษย์รักครูเสมอๆ แก้วประเสริฐ.
23 ธันวาคม 2552 21:52 น. - comment id 1078314
คุณ ครูพิม ใช่แล้วจ๊ะคุณครู จิตใจมนุษย์นี้ใช่ยากจริงๆ นะ เพราะนิสัยของจิตมันจะอยู่นิ่งๆไม่ได้หรอกมัน จะซอกแซกไปเรื่อยๆเลยทำให้คนเรานี่สุดหยั่งถึง จริงๆครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
23 ธันวาคม 2552 22:44 น. - comment id 1078340
รู้หน้าไม่รู้ใจจริงๆค่ะครู ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
23 ธันวาคม 2552 23:27 น. - comment id 1078361
ซาบซึ้งจริง ๆ ครับอาจารย์แก้วฯ
24 ธันวาคม 2552 00:17 น. - comment id 1078394
ใดเล่า กับใจคน.... บางครั้งเรายังทำอะไรไม่ได้ดั่งใจ ตัวเองเลยนะคะ เวลาจะบอกเรา ว่าภาพที่เห็นมันคืออะไรค่ะ ดูแลสุขภาพนะคะ
24 ธันวาคม 2552 01:07 น. - comment id 1078413
มาให้กำลังใจเจ้าคะ
24 ธันวาคม 2552 07:20 น. - comment id 1078450
........ อ้าว อดได้ไข่เลย อิอิ .... สวัสดีค่ะคุณลุงแก้ว ฯ สบายดีนะคะ รักษาสุขภาพจ้า......
24 ธันวาคม 2552 12:08 น. - comment id 1078471
จิตมนุษย์ไซร้ยากแท้หยั่งถึงค่ะคุณลุง
24 ธันวาคม 2552 11:10 น. - comment id 1078493
คุณ ปรางทิพย์ นั่นซิผมเลยแต่งโคลงนี้ไว้นานแล้วล่ะไว้ ที่หน้าส่วนตัวผมเอง เปิดดูก็ได้ครับเพียงแต่เอา สักวามาห่อไว้ ผมเองชอบเล่นในสิ่งที่คนเขาไม่ เล่นกันครับ หรืออาจจะมีคนเล่นมาก่อนก็ไม่รู้ครับ ผมเขียนอะไรมักจะชอบสิ่งใดก็เขียนไม่คิดมาก หรอก พอใจในสิ่งที่เราต้องการก็พอเพียงแล้วล่ะ ครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
24 ธันวาคม 2552 11:13 น. - comment id 1078494
เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ ขอบใจมากจ๊ะคนแสนสวย ที่แวะมาให้กำลัง ใจผมเสมอมา รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
24 ธันวาคม 2552 11:18 น. - comment id 1078495
คุณ ฉางน้อย โถๆๆจะเอากับคนยากจนเช่นลุงล่ะหลานรัก พอดีเหลือสามฟอง ก็เลยจัดการ ตุ๋น และ ดาว ไข่ กินกับพริกขี้หนูน้ำปลา ก็อิ่มแล้วล่ะ แต่นี่ซื้อ มาตุนไว้แล้ว หากคอยหลานมาเอาและเก็บไว้คง จะเน่าเสียเปล่าๆ เอาอย่างงี้หากมาก็บอกล่วงหน้า ไว้จะได้เก็บไว้ให้จ๊ะ รักหลานเสมอ แก้วประเสริฐ.
24 ธันวาคม 2552 11:02 น. - comment id 1078500
คุณ เทียนหยด ศิษย์เอ๋ยชีวิตล่วงเลยมาจนเดี๋ยวนี้ผ่าน งานมาก็แยะคุมคนมาก็ไม่น้อย ย่อมเข้าใจแต่ละ คนว่าเป็นอย่างไร ต่อหน้าเราอย่างลับหลังอีกอย่าง อาศัยครูเองมีประสบการณ์มามากก็เข้าใจแต่ละคน จึงได้เขียนโคลงนี้ไว้ที่หน้าส่วนตัวครูเองจ๊ะ เพื่อ ฝากหรือเป็นอุทาหรณ์แก่ครูหรือคนที่เข้ามาอ่าน แต่เขาจะคิดอย่างไรไม่รู้นะครูไม่ออกความเห็น เดี๋ยวนี้ตามที่ครูอ่านงานเธอ ไปได้รวดเร็วดีมาก แล้วล่ะจ้า รักศิษย์เราเสมอ แก้วประเสริฐ.
24 ธันวาคม 2552 11:06 น. - comment id 1078502
คุณ สุริยันต์ จันทราทิตย์ คนเล่นกลอนแบบโบราณมักจะออกแนว แบบนี้แหละครับ กลอนสมัยใหม่กับกลอนสมัยเก่า แตกต่างกัน แล้วแต่ความนิยมของคนล่ะครับแต่ ผมชอบแนวแบบนี้ก็เขียนไว้ นี่ผสมผสานเข้าด้วย กันนะครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
24 ธันวาคม 2552 13:47 น. - comment id 1078529
คุณ กระต่ายใต้เงาจันทร์ ใช่แล้วกระต่ายน้อยหลานรัก ทุกๆอย่างพอ จะอ่านออกได้และหลีกเลี่ยงได้ แต่น้ำใจจิตใจคน นี่ซิยากเหลือเกินที่จะอ่านออก ดั่งคำโบราณกล่าว ว่า หน้าเนื้อใจเสือ และก็เป็นจริงดั่งคำกล่าวไม่ ผิดเลยล่ะหลานรัก รักหลานเราเสมอ แก้วประเสริฐ.
25 ธันวาคม 2552 01:48 น. - comment id 1078701
ฉากหลังนี่มันที่ไหนคะ งามแท้
25 ธันวาคม 2552 10:30 น. - comment id 1078794
ใกล้ปีใหม่แล้ว ขอให้ป๋าขยันหายใจเข้าไว้จะได้อยู่ฉลองปีใหม่กับหลานเหลนนะครับ อิอิ
25 ธันวาคม 2552 10:56 น. - comment id 1078800
คุณ ปุยเมจิกา เอ...ผมก็จำไม่ค่อยได้ ว่าจะเป็นภูทับเบิก หรือไงนี่แหละ เป็นทะเลหมอก ผมไปมาหลาย แห่งจำไม่ได้ครับว่าที่ไหนครับขอโทษด้วย ไปมา นานแล้วเที่ยวหลายๆที่ครับ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม ครับ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
25 ธันวาคม 2552 10:59 น. - comment id 1078801
คุณ ฤกษ์ รูปหล่อ งั้นซิผมเองก็พยายามรักษาลมหายใจไว้ไม่ รู้ว่าจะรักษาได้นานเท่าไหร่ เป็นตำราโบราณเน๊อะ ว่าดีกว่ายาอื่นๆอีก ให้รักษาลมหายใจไว้รับรองว่า ไม่ตายแน่นอน อิอิ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.