หน้าส่วนตัว
*ขอขอ...แค่ฝันใฝ่ส่งใจหา
ถึงถึง...คราเงียบงันแอบหวั่นไหว
เพราะเพราะ...รักข้างเดียวเกี่ยวเกาะใจ
บอกบอก...ไปอาจซ้ำระกำทรวง
*ได้ได้...แค่แลหาเวลาเหงา
จิตจิต...เขาเรารู้มีคู่หวง
จึงจึง...ซ่อนอ่อนล้าไร้ค่าควง
เก็บเก็บ...ห้วงแห่งรักซ่อนภักดี
*โปรดโปรด...อย่าลาไกลเมื่อใกล้น้อง
หวังหวัง...มองน้องนางมิห่างศรี
วันวัน..ละเพียงครึ่งถึงนาที
พอพอ...หนีชีช้ำเคยย้ำใจ
*หากหาก...รักนี้น้อยแสนด้อยค่า
คิดคิด...ว่าวันนี้จะดีไหม
ที่ที่...จะจำร้างเพื่อห่างไกล
เพื่อเพื่อ...ใฝ่ฝันค้างอยู่ข้างเดียว
*แม้นแม้น...รักปักทรวงท่ามห้วงฝัน
เธอเธอ...นั้นแน่วแน่ไม่แลเหลียว
โอ้โอ้...ปวดแปลบปลาบตราบนี้เชียว
เศษเศษ...เสี้ยวรักร่อยหรอพี่รอคอย
*ถึงถึง...ดูดูไปช่างไร้หวัง
แต่แต่...ยังหวังวาดมิอาจถอย
ขอขอ...แค่แลฝันอันเลื่อนลอย
เจ็บเจ็บ...ร้อยครั้งหนยังทนทาน
*มองมอง...ตนหม่นชื่นจากคืนหลอน
วิงวิง...วอนก่อนเพิ่มพูน ลบ-คูณ-หาร
รู้รู้....ไหมใจร้าวถึงยาวนาน
รอรอ...กาลหวานถ้อยอร่อยลิ้น
*ยังยัง...หวังร่ำไรถึงใจหลอก
แค่แค่...หยอกเย้าใครคนใจหิน
ฝันฝัน...ฝากฟากฟ้ามาสู่ดิน
ขอขอ...สิ้นชีวาว่ารักเธอ
คำอธิบาย ของคุณญามี่ - โอเลี้ยง
กลบทธงนำริ้ว เป็นกลบทที่ง่ายอีกชนิดหนึ่ง มีข้อบังคับคือ ต้องใช้คำซ้ำ๒คำทุกหน้าวรรคตลอดจนจบบทความโดยต้องเปลี่ยนกระทู้ทุกวรรค
เช่น
นานา นานนาน เพื่อนเพื่อน ฯลฯ
ตัวอย่างบรมครู(ศิริวิบุลกิตต์)
................................
กุ๋ยกุ๋ยหน้าไม่เก้อละเมอถึง
ฟังฟังก็เหมือนแกล้งแพร่งความอึง
คิดคิดแล้วให้ขึ้งขุ่นเคืองใจ
ดูดูก็น่าหัวเต้นหยาว
ชะชะนางช่างเอาอายออกส่ายไส้
จริงจริงฤาหนอที่ว่าสิ้นอาลัย
นี่นี่ใครให้สำนวนดูควรเป็น
......................................
บรมครูอีกคนหลวงธรรมาภิมณฑ์ (ถึก จิตรกถึก)
ช้าช้านึก ตรึกไตร่ตรอง ให้ต้องกิจ
ค่อยค่อยคิด คาดควร คำนวณเฉลียว
ดูดูก่อน ผ่อนให้สม ที่กลมเกลียว
จริงจริงแท้ แน่เจียว อย่าวางใจ
หมั่นหมั่นคิด ที่ในกิจ ประกอบก่อ
ตรองตรองข้อ เสียให้ควร ที่ขานใข
รอรอรั้ง สังเกตผล เลศกลใน
อ่อนอ่อนไว้ ดีกว่ากล้า อย่าแรงรัน
คล้ายคล้ายคำ ร่ำว่า เหมือนฆ่าช้าง
แท้แท้ทาง หวังเอางา เท่านั้นนั่น
เหมือนเหมือนกิจ น้อยจ่าย ใช้ทุนอัน
มากมากครัน คิดไม่คุ้ม ที่ขาดไป
ตัวอย่างกลอน ที่เกี่ยวข้อง
อย่ามีรักแค่เพราะเพื่อนมี(ด้วยกลบทธงนำริ้ว-กลบทง่ายค่ะ) โอเลี้ยง
ตรองตรองก่อน..มีเงินทองค่อยปองรัก
หักหักห้าม..ผลักห่างก่อนหากไร้ฐาน
ยั้งยั้งหยุด..รั้งรักนิดหัดทักทาน
ปัดปัดจิต..อย่าเบิกบานหวังทดลอง
ช้าช้าไว้..อย่ามีรักหวังแค่โก้
รอรอเถิด..อย่าทำโง่สนุกสนอง
ดัดดัดใจ..ของตนเองคอยเมียงมอง
พิศพิศหน่อย..รักใช้ต้องมีทันกัน
เพื่อนเพื่อนมี..อย่ารีบร้อนขอมีด้วย
ควรควรคิด..เราจะม้วยหากรีบสรรค์
ดันดันไว้..อย่ามีรักอย่างฉับพลัน
ท้อท้อแน่..หากเลิกกันเพราะขาดเงิน
หัดหัดตน..ดันให้เด่นเค้นสุดท่า
รุกรุกเรียน..เร่งศึกษาอย่าห่างเหิน
บั่นบั่นบ่อย..ในอุปสรรคยามท่องเดิน
เบิ่งเบิ่งไว้..อย่าเพียงเพลินให้ใคร่คลุม
คิดคิดนึก..ระลึกไปถึงยามพร้อม
สั่นสั่นไหม..กับความหอมล้อมห่อหุ้ม
ทุ่มทุ่มเถิด..กับทางแท้ก่อนรักกุม
ฉ่ำฉ่ำชุ่ม..จะสุขสุมยามพร้อมเพียง
///////////////////////////////////////////////
http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=komyen&date=
20-07-2006&group=4&gblog=9
กลบท ธงนำริ้ว
หมั่นหมั่นเขียนเพียรตรองให้ต้องจิต
ค่อยค่อยคิดลิขิตกลอนให้อ่อนหวาน
หวังหวังไว้ให้น้องใจต้องการ
รอรอนานผ่านมาพากังวล
นับนับดูรู้ดีพี่คอยเจ้า
ทุกทุกเช้าเฝ้าคอยอยู่บ่อยหน
นานนานทีที่เธอยิ้มอิ่มกมล
หวั่นหวั่นจนเธอพ้นไปไม่กล้ามอง
แอบแอบส่งบรรจงใส่กลอนให้อ่าน
คอยคอยนานผ่านไปใจยิ่งหมอง
นึกนึกหัดตัดสินใจให้กล้าลอง
แบ๊ะแบ๊ะร้องแบ๊ะแบ๊ะพลันฉันรักเธอ
///////////////////////////////////////////////////////
http://www.oknation.net/blog/kondee007/2008/10/15/entry-1
วันพุธ ที่ 15 ตุลาคม 2551
กลบท ธงนำริ้ว
Posted by หยาดกวี , ผู้อ่าน : 207 , 00:00:59 น.
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
กลบท ธงนำริ้ว
มีข้อบังคับให้ใช้คำหน้าวรรคซ้ำกันวรรคละหนึ่งคู่ ดังตัวอย่าง
โอ้โอ้หนา อนิจจา น่าสงสาร
ยุคยุคนี้ มีอะไร ที่ใดปาน อยู่อยู่นาน การค้า มิน่าแพง
กลบท ธงนำริ้ว
โอ้โอ้หนา อนิจจา น่าสงสาร
ยุคยุคนี้ มีอะไร ที่ใดปาน อยู่อยู่นาน การค้า มิน่าแพง
ใครใครบ่น จนจิต จะคิดหนี หนี้หนี้มี มากมาย ได้แถลง
ช่างช่างเขา เราทุกข์ สนุกแรง ฝึกฝึกแข็ง ขืนใจ ไม่ไหวติง
เห็นเห็นโลก เลื่อนลอย ให้พลอยคิด เลื่อนเลื่อนผิด แผกผาย นะชายหญิง
มันมันหมอง มืดมัว น่ากลัวจริง มืดมืดยิ่ง หญิงหมาย ให้ชายมอง
หญิงหญิงชาย หมายรัก ก็มักผิด เพี้ยนเพี้ยนจิต คิดดู เป็นคู่สอง
หญิงหญิงคู่ ดูขำ ผิดทำนอง ชายชายลอง ลักเพศ ทุเรศกัน
เรียนเรียนรู้ ดูเถิด ที่เกิดผล ยิ่งยิ่งหม่น หมองมัว ให้หัวหัน
ลืมลืมตัว ชั่วดี ใช่ชี้กัน ต่างต่างผัน ผิดผู้ จงดูเอา
มองมองผิด จิตเห็น กลับเป็นชอบ แลแลขอบ เขตคิด เหมือนจิตเฉา
เพ่งเพ่งดู รู้คิด พินิจเรา ดูดูเอา เราเป็น ดังเช่นไร
ชะชะเด็ก เล็กนั่น น่าขันเหลือ สอนสอนเบื่อ เบี่ยงหน้า ให้ว่าไฉน
ไม่ไม่จำ คำสอน จะวอนใคร ช่วยช่วยใจ จูงกัน ให้ฉันที
นำนำคน พ้นทุกข์ ก็ทุกข์หนัก ไหนไหนจัก จี้หลอก บอกวิถี
เข็นเข็นครก ยกเอา ยังเบาดี แต่แต่นี้ หนักคน ฝึกฝนกัน
ข่มข่มโค โอ้สิ้น เรื่องกินหญ้า โคโคมา ไม่กิน สิ้นกระสัน
ทั้งทั้งดอน อ่อนหญ้า น่ากินมัน เหมือนเหมือนกัน กับคน ก็จนใจ
มามาพบ พระธรรม ที่ล้ำเลิศ ช่วยช่วยเถิด ที่เห็น เข็นไม่ไหว
ลากลากให้ ใช้ทำ ระกำใจ ธรรมธรรมใส ไม่ประพฤติ ลองนึกดู
วางวางใจ ในโลก ถ้าโศกหนัก หลงหลงรัก เริงรส เรื่องอดสู
คิดคิดแล้ว ควรนับ สัพพัญญู ให้ให้รู้ เรื่องล้ำ พระสัมมา
นอนนอนลับ หลับตา เสียนะน้อง อย่าอย่าร้อง ร่ำไร โอ้ใจหนา
เดี๋ยวเดี๋ยวแม่ และพ่อ รอเวลา ใจใจหนา จงหลับ ระงับใจ
โศกโศกใด ในโลก จะโศกเหมือน เสียเสียเพื่อน พึงจิต พิสมัย
จากจากรัก แรมร้าง ทุกข์ข้างใน พูดพูดไป ไม่คิด เหมือนจิตลอย
สุขสุขใด ในหล้า จะมาเหมือน ใช่ใช่เตือน เหมือนตะขอ ติดคอหอย
หยุดหยุดคิด ริษยา ใช่ว่าน้อย ให้ให้ถอย ค่อยลด ก็หมดลง
ยังยังมี กิเลส สมเพชนัก ไหนไหนจัก หลุดลุ่ย เป็นผุยผง
รู้รู้ทุกข์ สุขเพลิน ให้เดินตรง ใจใจจง จึงถึง ธรรมซึ้งกัน
ซาบซาบซึ้ง ซึ้งนาน นิพพานหนา ช่วยช่วยมา พาไว้ ที่กายขันธ์
สุขสุขจริง ยิ่งสุข ขึ้นทุกวัน ทุกข์ทุกข์พลัน ลอยหาย สบายเอย.
...หยาดกวี...
๑๕ ตุลาคม ๒๕๕๑
/////////////////////////////////////////////////////////////////////
http://www.pantown.com/board.php?id=44013&area=
3&name=board1&topic=6&action=view
กลบทธงนำริ้ว
...เพียงใจเรา...
คนคนหนึ่งซึ่งใจใฝ่ฝันหา
คนคนนี้ที่นำพาความสุขสันต์
แต่แต่นี้คงสดชื่นทุกคืนวัน
เพราะเพราะเขาคนนั้นยังมั่นคง
ขอขอเพียงพร้อมใจกันร่วมฟันฝ่า
แม้แม้ว่ามีทางใดชวนไหลหลง
เชื่อเชื่อว่าหากยึดถือความซื่อตรง
รักรักเราจะยืนยงตลอดไป
พฤหัสบดี ๓๐ ตุลาคม ๒๕๔๐
โดย: แก้วกานติ์เมืองคอน (เจ้าบ้าน )
[18 ก.ค. 52 19:25] ( IP A:116.58.231.242 X: )
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ 13 พ.ย. 2552 23:08 น. - ID 130588 
996
41
0
17 พฤศจิกายน 2552 20:54 น. - comment id 961471
ดีครับ พี่แสงเพชร แวะแวะมาสวัสดีพี่คิดถึง ร่ำรำจึงต้องเวียนเขียนอักษร ขอขอให้โชคดีมีเอมอร ทำทำอ้อนก่อนใครให้คว้าไป **************************** *ขอขอขอบคุณมากที่ฝากถ้อย ร่ำร่ำร้อยเรียงกันไม่หวั่นไหว แต่งแต่งมั่วตามประสาทุกคราไป ในในใจพร่ำเพ้อละเมอลม 555555555+ ผมตอบกลอนมั่วมากเลย
17 พฤศจิกายน 2552 21:04 น. - comment id 979694
ดีครับ คุณปทุมทิพย์ กระพริบ ณ แดนสรวง ห้วงหาว ระดาวเดือน ยาวน้อยไปไหมครับ แสงแสงดาวพร่างฟ้า….ยามดึก มองมองดาวหวนนึก......หนึ่งพ้อง เสียงเสียงคลื่นโครมครึก…..ชายหาด ยิ่งยิ่งดึกดาวคล้อง.......ส่องโค้งโอบจันทร์ ใจใจคิดปองให้.....ดาวพราย พริบพริบแสงประกาย.....สว่างหล้า ฝันฝันสู่ห้วงหมาย......มิตรเคียง สบสบหนึ่งเพียงข้า....สื่อให้เพื่อนสุข ********************************************* *ร่ำร่ำคำฉ่ำซึ้ง ซ่านสุข แค่แค่เคยมีทุกข์ ท่วมท้น อยากอยากช่วยคุณปลุก สุขเพิ่ม แน่แน่นอนสุขล้น ส่งให้ ยามไกล แม้แม้คำพร่ำเพ้อ มิ่งมิตร ช่วยช่วยคลายทุกข์ติด ต่อแต้ม ถึงถึงห่างไกลชีวิต ฝันใฝ่ เอ่ยเอ่ยให้ยิ้มแย้ม เยี่ยงนี้ มีสุข อิอิ คุณดอกบัว แต่งโคลงเพราะนะครับ ข้าน้อย ก็แต่งแก้ตามประสา พอๆๆ หายแก้ตัว ไปวันๆ 5555+ ดีใจมากๆ ครับ ที่คุณยังแต่งกลอน ร่วมบ้านกลอน ขอให้สุขภาพแข็งแรง และมีความสุขทุกวัน นะครับ เป็นห่วงเสมอ...
17 พฤศจิกายน 2552 20:51 น. - comment id 992051
ดีครับ คุณตรากลม ผ่านมาอีกแล้ว อิอิ คงคงมะมะ ติดติดอะอ่าง หรอหรอกคะครับ เลาะลองดุดูดูสิคะครับ โผะผม ยะยังมะมะไม่ติดอะอ่างเลยย อิอิ
17 พฤศจิกายน 2552 20:48 น. - comment id 992845
ดีครับ พี่วาสุกรี สุดยอด ถึงยอดสุด (ปลายไม้ ไหมครับ) ยะยังมะสุดยอดหรอกครับ แค่แค่พอพอเขียนได้บ้าง
17 พฤศจิกายน 2552 20:41 น. - comment id 1043704
ดีครับ พี่เทียนหยด ติ๋งติ๋ง ดึกดึกแล้วทำไมเราไม่ง่วง กาลกาลล่วงเลยไปไม่เหลียวหลัง แต่แต่ตายังโตโอ้อนิจจัง เลยเลยนั่งหน้าบานอยู่บ้านกลอน ************************************* นอนนอนเถิดคุณพี่อย่ามีโศก ทุกข์ทุกข์โรคแห่งรักก็พักหมอน ไม่ไม่หลับปรับใจอาลัยอาวรณ์ บ้านบ้านกลอนไม่หนีไปที่ใด.. อิอิ อย่าคิดถึงหนุ่มๆ มากๆ ครับ
17 พฤศจิกายน 2552 20:46 น. - comment id 1044398
ดีครับ คุณพี่ วริสสมาหรา จะจะติดอ่างทะทะทำไมละละล่ะครับครับ เลอะเลอะเลิกตะติติดอ่างได้แยะแยะแย้ว บ่ายบ่ายแท้ทำไมให้ง่วงนัก อยากอยากทักก็หาวกว่าคราวไหน แต่งแต่งผิดแต่งถุถูกลูกมั่วไป เออเออใยตะติดอ่างหยะอย่างนี้ ********************************* *ง่วงง่วงนักพักผ่อนแล้วนอนหลับ งานงานจับจิตจองแค่ลองหนี อย่าอย่าไปสนใจเลยที่เคยมี ตอนตอนนี้เริ่มหาวแล้วเราเรา อิอิ
14 พฤศจิกายน 2552 00:57 น. - comment id 1064212
ขยันแต่งจังเลย กลอนเท่มากเลย ให้คำซ้ำ
14 พฤศจิกายน 2552 04:43 น. - comment id 1064219
~ ดึกดึกนี่ยิ่งคล้าย งุนงง แหะแหะบอกตามตรง ง่วงแท้ นึกนึกก็ชอบหลง ชอบหลุด ร่ำร่ำจะหลับแล้ วูบว้างหวิวโหวง
14 พฤศจิกายน 2552 08:13 น. - comment id 1064257
อ่านเสร็จ จะติดอ้างป่าววเนี่ย ล้อเล่นค่ะ
14 พฤศจิกายน 2552 09:40 น. - comment id 1064284
ฝากฝันไว้ห้เจ้าค่ะ น้องกวีน้อยคนเก่ง
14 พฤศจิกายน 2552 10:53 น. - comment id 1064304
คิดคิดไปก็ใจหายหาย โอ้โอ้กระต่ายจะหมายแขแข เฝ้าเฝ้าหวังหวังหวังระว้งแลแล ศศิไซร์ไซร์บ่ใยดีดี กลบทปูแตกและแยกแถว ไร้แนวเส้นตรงคงหมาย คิดคิดก็น่าหูตาลายลาย เรียบเรียบง่ายง่ายสบายเอย ฯ ก็เป็นกลบทปูแตกแถว ซ้ำได้ทุกที่ทุกวรรคที่อยากซ้ำ ไม่จำกัด ฮ่าฮ่า สุรศรี ผู้เปิดเผยและเผื่อแผ่
14 พฤศจิกายน 2552 11:12 น. - comment id 1064315
รู้รู้ดีที่รักชักเริ่มเปลี่ยน เฝ้าเฝ้าเวียนติดตามถามเหตุผล ไยไยลืมวันเก่าเราสองคน คิดคิดจนปวดใจไกลผันแปร รักรักมั่นฉันเธอใยเผลอลบ คล้ายคล้ายจบสิ้นเยื่อใยไม่แยแส หมดหมดรักดูดดื่มลืมดูแล ยิ่งยิ่งแย่ยามพิษรักหนักสุมทรวง หวังหวังยินเสียงสั่งว่ายังรัก เหนื่อยเหนื่อยนักจึงหยุดพร่ำคำว่าหวง เบื่อเบื่องานหวานใจจ๋าอย่าเพิ่งทวง ปล่อยปล่อยล่วงปีคล้อยค่อยหนักใจ จริงจริงรู้อยู่แล้วไม่แคล้วช้ำ หลงหลงคำหวานคนจนอ่อนไหว ลมลมฝันเพ้อหาคารมใคร ลวงลวงให้รักหลงแล้วคงลา แรกแรกพบคบหาเจอหน้าบ่อย มามาคอยคุยทุกวันจนฝันหา วันวันไหนรักเหลือล้นคนไกลตา บอกบอกมาว่ายังปลื้มหรือลืมกัน...... อันนี้ใช่ไหมคะคุณน้อง
14 พฤศจิกายน 2552 11:26 น. - comment id 1064325
แม้แม้ใครเขาจะลืมจนหลงหลง
แต่แตฉันยังคงคงไม่ลืมง่ายง่าย
รักรักติดตรึงซึ้งมิวายวาย
เดียวเดียวดายดายใยเขาลืม
ใช่เลยครับ เพียงพลิ้วครับ
นี่หละกลบทปูแตกแถวครับ
14 พฤศจิกายน 2552 12:44 น. - comment id 1064396
ขอขอแวะมาทักทายเจ้า วันวันเบางานที่ทำหน้าที่ จึงจึงใช้เวลาตามที่มี เขียนเขียนลงตรงนี้เพื่อเธอ ทดลองบ้างผิดไม่ว่ากันเนาะ
14 พฤศจิกายน 2552 12:52 น. - comment id 1064400
ดึกดึก...แล้วแก้วเอยเคยห่วงหวง ยามยาม...ล่วงหน่วงเหนี่ยวให้เปลี่ยวแสน เหงาเหงา...มากฝากฝันรำพันแทน ถึงถึง...แฟนแม้นเหมือนมิเลือนลาง อิอิ....พอใช้ได้มั๊ยคะ น่าสนุกค่ะ
14 พฤศจิกายน 2552 14:13 น. - comment id 1064434
แค่ฝันจริงๆนะ
14 พฤศจิกายน 2552 14:19 น. - comment id 1064440
ช่วงนี้ปฏิบัติธรรมอยู่จ้ะเลยไม่ค่อยได้เข้ามาเยี่ยม แต่ยังคิดถึงเสมอๆจ้าาาาาาาา....
14 พฤศจิกายน 2552 15:42 น. - comment id 1064527
พิศดาวพราวพร่างพร้อย เพรานภา ฤๅเทียบคมนัยนา นุชน้อง ขับคีตะกล่อมกรรณา แนบนิท-ราเฮย หทัยพี่พันเกี่ยวคล้อง คู่เข้าคลอเคลีย สวัสดีครับ กวีน้อย เล่นกลประจำ สงสัยแนบเนียนร่ะครับ แหะๆ
14 พฤศจิกายน 2552 16:41 น. - comment id 1064575
อ่ะนะ ขอขอลองดูอีกสักครั้ง คิดคิดหวังคงสมมาดปรารถนา ลองลองแต่งตามหลักอีกสักครา ไอ๋ไอ๋หย๋ากลบทนี้ดีขิงเอยเอยเอย
14 พฤศจิกายน 2552 17:36 น. - comment id 1064608
(โคลงกลบท ธงนำริ้ว) หมองหมองราวถ่อเศร้า...กุมทรวง ซบซบจิตเพียรทวง...บทร้าว เหงาเหงาระดมปวง...ครวญขื่น รักรักเหมือนลืมก้าว...จากสิ้นทางเคย เผยเผยคิดพร่ำพ้อ...บทคอย เลียบเลียบเมียงในปรอย...โศกเคล้า คืนคืนจิตลนรอย...เหงาหนัก ภักดิ์ภักดิ์ฝากนัยเศร้า...สู่ซ้อนตรมถาง พรางพรางปลุกเหว่ว้า...มาเคียง ลักลักคิดดับเสียง...ก่อช้ำ ตรองตรองแต่ลืมเรียง...ใจมั่น คลักคลักจึงมาค้ำ...จับเค้นถมขม 5555เอามาฝากค่ะพี่นัด
14 พฤศจิกายน 2552 20:01 น. - comment id 1064657
เก่งมากเลยคุณกวีน้อย คนที่จะเขียนกลบทได้ ต้องรุ้วิธีพลิกแพลงอักษรจ้า
14 พฤศจิกายน 2552 19:02 น. - comment id 1064666
ย่องย่องเข้ามาก่อนเตรียมยกเค้า ซุ่มซุ่มอยู่จนเช้ากลัวใครเห็น โอ้โอ้งานนี้ช่างยากเย็น บายบายก่อนกระเด็นไม่เหลือรอย
14 พฤศจิกายน 2552 22:13 น. - comment id 1064771
ขอขอ..ฝันหนึ่งนิดที่คิดถึง ซึ้งซึ้ง..ใจนิดในจิตไหว เพียงเพียง..เอียงคิดนิดในใจ หวังหวัง..ไว้เพียงรักและภักดี ******************* โอ้ย....พ่อเอ้ย เล่นเอายายวินเลย อิอิอิ
14 พฤศจิกายน 2552 23:04 น. - comment id 1064797
กลอนก็น่ารัก คนโพสต์ก็น่ารักนะเจ้าคะ อ่านกลอนซึ้งแล้วมาอ่านข้อความที่โพสต์ ก็ยิ่งสนุกนะเนี่ย แต่กี้ไม่แต่งกลอนด้วยหรอกนะเจ้าคะ จะรออ่าน กลบทคอบจักรวาล จะสนุกกว่าเยอะ กิกิกิกิ
14 พฤศจิกายน 2552 23:19 น. - comment id 1064799
มาเป็นกำลังใจ ให้ นะครับ กวีน้อยฯ ขอให้พยายามสร้างงาน ต่อๆไป ครับ
15 พฤศจิกายน 2552 01:03 น. - comment id 1064818
"" เขียนเขียน...เป็นบทเรียนโอ้ใจเอ๋ย รักรัก..ยากนักเอยไม่เคยหวัง ใจใจ...กลับคะนึงถึงเขาจัง ดั่งดั่ง...เหมือนชิงชังยากจังจิง
15 พฤศจิกายน 2552 01:32 น. - comment id 1064824
ดึกดึกแล้วทำไมเราไม่ง่วง กาลกาลล่วงเลยไปไม่เหลียวหลัง แต่แต่ตายังโตโอ้อนิจจัง เลยเลยนั่งหน้าบานอยู่บ้านกลอน
15 พฤศจิกายน 2552 13:31 น. - comment id 1064953
บ่ายบ่ายแท้ทำไมให้ง่วงนัก อยากอยากทักก็หาวกว่าคราวไหน แต่งแต่งผิดแต่งถุถูกลูกมั่วไป เออเออใยตะติดอ่างหยะอย่างนี้ มะมะไม่หวะหวะไหวแล้วจ้า ง่วงจริงๆ เลย เวลาละละเมอเมอ จะจะตะตะติดอ่างอ่างไหมนะ สะสะสงสัยจัง คริคริ
16 พฤศจิกายน 2552 12:13 น. - comment id 1065245
สุดยอด....
16 พฤศจิกายน 2552 13:02 น. - comment id 1065264
16 พฤศจิกายน 2552 18:15 น. - comment id 1065405
แสงแสงดาวพร่างฟ้า.ยามดึก มองมองดาวหวนนึก......หนึ่งพ้อง เสียงเสียงคลื่นโครมครึก..ชายหาด ยิ่งยิ่งดึกดาวคล้อง.......ส่องโค้งโอบจันทร์ ใจใจคิดปองให้.....ดาวพราย พริบพริบแสงประกาย.....สว่างหล้า ฝันฝันสู่ห้วงหมาย......มิตรเคียง สบสบหนึ่งเพียงข้า....สื่อให้เพื่อนสุข สวัสดีค่ะ คุณกวีน้อยฯ แบบว่าดอกบัวเขียนตามประสาดอกบัวแบบเนี่ยมาทักทายค่ะ ให้มีแต่ความสุขสมหวังสนุกสนานทุกวันคืนค่ะ
17 พฤศจิกายน 2552 15:02 น. - comment id 1065890
ดีครับ คุณปุยเมจิกา เกือบเป็นกลอน ติดอ่างครับ ถ้าเจอ มยุราฟ้อนหาง นั่นอ่างติด แน่ๆ อิอิ
17 พฤศจิกายน 2552 15:08 น. - comment id 1065894
ดีครับ พี่พจน์ พี่มาทีไร ทำให้ผมต้องฝึกแต่งโคลง ไปโดยปริยาย ก้ดีครับ เป็นการฝึกหัดในตัว ดึกดึกนี่ยิ่งคล้าย งุนงง แหะแหะบอกตามตรง ง่วงแท้ นึกนึกก็ชอบหลง ชอบหลุด ร่ำร่ำจะหลับแล้ วูบว้างหวิวโหวง ****************************************** *ฝึกฝึกโคลงอ่อนล้า ใจจริง กี่กี่รอบแล้วยิ่ง โง่แท้ โคลงกลฯไม่ประวิง เรื่องมั่ว แต่งแต่งไปไม่แก้ ก่อนนี้ มั่วแหลก อิอิ
17 พฤศจิกายน 2552 15:09 น. - comment id 1065896
ขอบคุณครับ คุณพี่ ครูกระดาษทราย ฝันมาหลายคืนแล้วครับ สงสัย รับฝากมาเยอะ อิอิ
17 พฤศจิกายน 2552 15:14 น. - comment id 1065897
ดีครับ พี่สุรศรี คิดคิดไปก็ใจหายหาย โอ้โอ้กระต่ายจะหมายแขแข เฝ้าเฝ้าหวังหวังหวังระว้งแลแล ศศิไซร์ไซร์บ่ใยดีดี กลบทปูแตกและแยกแถว ไร้แนวเส้นตรงคงหมาย คิดคิดก็น่าหูตาลายลาย เรียบเรียบง่ายง่ายสบายเอย ฯ ************************************** *กลกลปูแตกแตกแถวแล้วหรือ เสียงเสียงลือคือว่จะบ้าเหวย แตกได้แตกดี๊ดีดีมากเลย ไม่คุ้นไม่เคยเรื่องเรื่องแตกแหวกพง *มามาแนวนี้มีเฮเฮฮ้าา นึกว่าบ้าบ้าบอบอคอถง (ถง คือ ถุง) มั่วครับ แต่งแล้วเริ่มเริ่มคิดจิตปลงปลง พะพะวักพะวงหลงหลงติดอ่าง...
17 พฤศจิกายน 2552 15:27 น. - comment id 1065903
ดีครับ พี่เพียงจะพลิ้ว ละลิ่วลมเสน่หา อิอิ รุ้รู้ดีที่รักชักเริ่มเปลี่ยน เฝ้าเฝ้าเวียนติดตามถามเหตุผล ไยไยลืมวันเก่าเราสองคน คิดคิดจนปวดใจไกลผันแปร รักรักมั่นฉันเธอใยเผลอลบ คล้ายคล้ายจบสิ้นเยื่อใยไม่แยแส หมดหมดรักดูดดื่มลืมดูแล ยิ่งยิ่งแย่ยามพิษรักหนักสุมทรวง หวังหวังยินเสียงสั่งว่ายังรัก ”เหนื่อยเหนื่อยนักจึงหยุดพร่ำคำว่าหวง เบื่อเบื่องานหวานใจจ๋าอย่าเพิ่งทวง ปล่อยปล่อยล่วงปีคล้อยค่อยหนักใจ” จริงจริงรู้อยู่แล้วไม่แคล้วช้ำ หลงหลงคำหวานคนจนอ่อนไหว ลมลมฝันเพ้อหาคารมใคร ลวงลวงให้รักหลงแล้วคงลา แรกแรกพบคบหาเจอหน้าบ่อย มามาคอยคุยทุกวันจนฝันหา วันวันไหนรักเหลือล้นคนไกลตา บอกบอกมาว่ายังปลื้มหรือลืมกัน...... ************************************** *โอ้โอ้คุณพี่เพียงร่ำเรียงขาน เหมือนเหมือนการทบทวนหรือชวนฝัน ว่าว่าคนเคยรักเคยภักด์ชีวัน ลืมลืมกันปันใจไปไกลตา *ดูดูแล้วเเววว่ามีท่าสนุก จึงจึงปุกลำนำคำหรรษา แต่งแต่งกลอนย้อนกลล้นอุรา เยี่ยมเยี่ยมมาครานี้คงดีใจ *กลกลบทธงนำริ้วสิวหายหด ไร้ไร้กฏเกณฑ์มากเรื่องยากไหน แค่แค่คำซ้ำหน้าไม่ว่าใคร ก็ก็ใช้ลีลาภาษากลอน *จึงจึงขอตอบแค่นี้จะดีไหม เพราะเพราะไขข้อความยามถ่ายถอน เริ่มเริ่มมั่วตัวเราง่วงหาวนอน เร่งเร่งกลอนตอบไป..อภัยกัน
17 พฤศจิกายน 2552 15:30 น. - comment id 1065905
ดีครับ พี่สุรศรี กลบทฯ ปูแตกแถวนี่ พี่ฮิตมากเลยนะครับ
17 พฤศจิกายน 2552 15:41 น. - comment id 1065909
ดีครับ พี่ไหมไทย ขอขอแวะมาทักทายเจ้า วันวันเบางานที่ทำหน้าที่ จึงจึงใช้เวลาตามที่มี เขียนเขียนลงตรงนี้เพื่อเธอ ********************************* *ดีดีใจมากที่พี่ไม่หนีหน้า นึกนึกว่าลืมบ้านกลอนไปตอนเผลอ อยากอยากให้พี่มีสุขทุกข์อย่าเจอ หวังหวังเสมอเจอกันไม่ผันแปร
17 พฤศจิกายน 2552 18:27 น. - comment id 1065948
ดีครับ พี่ปรางทิพย์ กระพริบลีลาวดี ศรีอีสาน ดึกดึก...แล้วแก้วเอยเคยห่วงหวง ยามยาม...ล่วงหน่วงเหนี่ยวให้เปลี่ยวแสน เหงาเหงา...มากฝากฝันรำพันแทน ถึงถึง...แฟนแม้นเหมือนมิเลือนลาง ******************************************* *ยามยามนี้พี่เพ้อละเมอหนัก เหตุเหตุรักลับตาในฟ้ากว้าง มองมองหาอาลัยในรุ้งราง บอกบอกอย่างไม่อายไม่คลายคลอน..
17 พฤศจิกายน 2552 18:32 น. - comment id 1065952
ดีครับ พี่ก่องกิก 5555+ ขอแค่ฝันไว้ก่อนคับ
17 พฤศจิกายน 2552 18:33 น. - comment id 1065953
ดีครับ พี่ กุหลาบขาว ขอให้ปฏิบัติ อย่างมีความสุข นะครับ
17 พฤศจิกายน 2552 18:41 น. - comment id 1065960
ดีครับ ศิษย์พี่ ธันวันตรี พิศดาวพราวพร่างพร้อย เพรานภา ฤๅเทียบคมนัยนา นุชน้อง ขับคีตะกล่อมกรรณา แนบนิท-ราเฮย หทัยพี่พันเกี่ยวคล้อง คู่เข้าคลอเคลีย ********************************************* *หากหากพิศเพ่งดาว เด่นฟ้า จ่อจ่อนับดารา คู่นั้น หวังหวังกล่อมเวหา คราห่าง ใฝ่ใฝ่ให้ฟ้ากั้น กล่อมน้อง นิทรา อิอิ เข้ากันมะรู้นะครับ โคลงนี่ ลำบากลำบนแสนเข็ญ
17 พฤศจิกายน 2552 18:44 น. - comment id 1065963
ดีครับ คุณพลอย กะ เฌอ ขอขอลองดูอีกสักครั้ง คิดคิดหวังคงสมมาดปรารถนา ลองลองแต่งตามหลักอีกสักครา ไอ๋ไอ๋หย๋ากลบทนี้ดีขิงเอยเอยเอย ************************************* *ขอขอตอบถ้อยความตามประสา ถือถือว่าตอบคำพร่ำเฉลย เพียงเพียงนึกคำอ้างเหมือนอย่างเคย อาจอาจเอ่ยยขิงก็ราข่าก็แรง อิอิ มัวแระเรา
17 พฤศจิกายน 2552 19:00 น. - comment id 1065968
ดีจ้า น้องมี่ แหะๆ มาโคลงเลยนะ ของโปรดเลยล่ะ หมองหมองราวถ่อเศร้า...กุมทรวง ซบซบจิตเพียรทวง...บทร้าว เหงาเหงาระดมปวง...ครวญขื่น รักรักเหมือนลืมก้าว...จากสิ้นทางเคย เผยเผยคิดพร่ำพ้อ...บทคอย เลียบเลียบเมียงในปรอย...โศกเคล้า คืนคืนจิตลนรอย...เหงาหนัก ภักดิ์ภักดิ์ฝากนัยเศร้า...สู่ซ้อนตรมถาง พรางพรางปลุกเหว่ว้า...มาเคียง ลักลักคิดดับเสียง...ก่อช้ำ ตรองตรองแต่ลืมเรียง...ใจมั่น คลักคลักจึงมาค้ำ...จับเค้นถมขม ************************************ *จุกจำคำพร่ำอ้าง เหลือกล่าว แปร่งแปร่งจากเรื่องราว เร่งรุ้ ไหนไหนใฝ่สืบสาว สอดส่าย เขียนเขียนแย่เกินผู้ เกินคน หนอเฮา หากหากใครใคร่ชี้ สอนสั่ง เกริ่นเกริ่นมาสักครั้ง ก่อนแกล้ง เห็นเห็นพี่อ่อนแล้วยัง ทำเล่น แต่แต่บอกอย่าแล้ง ลวงลม น้องเฮย อยากอยากหยุดแค่นี้ ดีไหม แต่งแต่งแล้วหนักใจ ปร่าเศร้า โอ้โอ้ก่อนแต่ไหนใด ใจแกร่ง เริ่มเริ่มคร้างโคลงเย้า ยิ่งนี้ พี่มึน
17 พฤศจิกายน 2552 19:04 น. - comment id 1065972
ดีครับ คุณพี่ โคลอน คนจ๋วย ย่องย่องเข้ามาก่อนเตรียมยกเค้า ซุ่มซุ่มอยู่จนเช้ากลัวใครเห็น โอ้โอ้งานนี้ช่างยากเย็น บายบายก่อนกระเด็นไม่เหลือรอย ************************************ *มามาย่องมองปองของยกเค้า เหลือเหลือเหาเห็บหมัดกัดไม่ถอย เร็วเร็วรี่เร่งไวอย่าใจลอย หมัดหมัดต่อเห็บกัดรีบจัดไป
17 พฤศจิกายน 2552 19:06 น. - comment id 1065973
ดีครับ พี่กิ่งโศก ขอบคุณคับ ที่แนะนำมา เรื่องการพลิกแพลง อะไรนี่ ผมต้องเอาไว้ก่อนครับ แค่แต่งให้ได้ตามสูตร ไว้ก่อน มันยาก น่ะครับ กะสัก กล ละ 5 เรื่อง ขึ้นไป คงพอแต่งได้ดีกว่า น่ะครับ (อาจนานถึง 10 ปี
17 พฤศจิกายน 2552 19:10 น. - comment id 1065976
ดีคับ คุณยาย.... ขอขอ..ฝันหนึ่งนิดที่คิดถึง ซึ้งซึ้ง..ใจนิดในจิตไหว เพียงเพียง..เอียงคิดนิดในใจ หวังหวัง..ไว้เพียงรักและภักดี *********************************** *เก็บเก็บคำหวานซึ้งซึ่งสลัก ว่าว่ารักหนักหนาในครานี้ กี่กี่ร้อยพันวันครั้นร้อยปี รักรักนี้เก็บไว้ให้กับเธอ อย่าพึ่งมึนสิครับ ผมมึนกว่า อิอิ
17 พฤศจิกายน 2552 19:12 น. - comment id 1065978
ดีครับ คุณเจ้าสาว กลครอบจักรวาล ผ่านไปนานแล้วครับ ต้องติดตามตอนต่อไป มิเช่นนั้น จะพลาดของดี ครับ เอ่อ ดีจริงป่าวมะรู้
17 พฤศจิกายน 2552 19:16 น. - comment id 1065979
สวัสดีครับ ท่านอาจารย์.... ถ้ามีเวลา หรือว่า ไม่ป่วย คงจะแต่งออกมาเรื่อยๆ น่ะครับ โรคพาหะธาลัสซีเมีย ทำให้ป่วยบ่อย เพราะเลือดจาง ภูมิต้านทาน ต่ำ น่ะครับ ผมก็ติดตามผลงาน ท่านอาจารย์ ตลอดเหมือนกัน จะได้จดจำ ภาษา และวิธีการแต่ง แม้จะไม่ค่อยเข้าที่เข้าทาง อย่างท่านอาจารย์นัก แต่ขอให้แต่งไม่ผิดเสียง นี่ก็พอใจครับ ตรงนี้ ปัญหาหนัก สำหรับผมจริงๆ เมื่อไรจะข้ามปัญหาเสียงไปได้ ไม่รู้เลย ด้วยเคารพรัก ท่านอาจารย์ คุณน้าคนกุลา ที่กรุณาต่อผมเสมอมา..
17 พฤศจิกายน 2552 19:18 น. - comment id 1065981
ดีครับ คุณแววอักษรา เขียนเขียน...เป็นบทเรียนโอ้ใจเอ๋ย รักรัก..ยากนักเอยไม่เคยหวัง ใจใจ...กลับคะนึงถึงเขาจัง ดั่งดั่ง...เหมือนชิงชังยากจังจิง ******************************** *ผมผมเริ่มมึนกลอนด้วยอ่อนไหว หาหาใครมาอยู่เป็นคู่หวัง ก็ก็ไม่เจอะเจอเธอสักครั้ง ต้องต้องพลังต้องพลาดแล้วคลาดคลา หุหุ มั่วๆ ครับ แบบว่า ตอบให้ได้ครบบาท อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
