*ฝัน...อันใดไหนเล่าจะเท่า...ฝัน หวาน...ทุกวันครั้นตื่นท่ามคืน...หวาน นาน...แค่ไหนไม่แคร์ถึงแม้...นาน ปี...เลยผ่านนานวันไม่หวั่น...ปี *คราว...ที่ห่างร้างตากี่ครา...คราว หนี...ความหนาวยาวเยิ่นจำเดิน...หนี มี...ร้อยคำเก็บไว้ในใจ..มี เธอ...คนดีที่รักภักดิ์เพียง...เธอ *ฝัน...ร่ำไรต่อไปไฉน...ฝัน เผลอ...รำพันข้อความทุกยาม...เผลอ เจอ...เพียงเงาเศร้าจังแอบหวัง...เจอ คืน...ละเมอเก้อเขินเกินกว่า....คืน *ไหว...หวั่นในใจนักความรัก...ไหว ฝืน...ยิ้มให้ความตรมระทม...ฝืน ยืน...เดียวดายกายเหงาที่เรา...ยืน กาล...กล้ำกลืนยืนกร่อยหงอยตาม...กาล *ฝัน...ต่อไปนานปียังมี...ฝัน หวาน...ปานนั้นคงดีคราที่...หวาน นาน...รู้ไหมให้เพ้อละเมอ....นาน ปี....เลยผ่านแผลซ้ำมาย้ำ...ปี *หวล...นึกถึงวันเก่ายังเฝ้า...หวล หนี...ความป่วนปรวนแปรได้แค่...หนี ดี...ไม่พอก็เศร้ากล่าวไม่...ดี รัก...คำนี้ดีไม่พอโอ้หนอ....รัก คำอธิบาย กลบทครอบจักรวาล กำหนดให้คำแรกและคำสุดท้ายในแต่ละวรรค เป็นเสียงเดียวกัน(คำเดียวกัน ตัวอย่าง บทกลอนที่เกี่ยวข้อง โลกาพาเหงา(ด้วยกลบทง่ายๆ ๓ แบบ) โอเลี้ยง คมในฝักแบบที่๑ ฟ้าดำคล้ำฟ้าหม่นดูหงอยเหงา เร้าช้ำเศร้าเร้าโศกให้ฉงน ลมระรวยลมพลิ้วปลิวปะปน คล้ายร่ำไห้คล้ายคนสะอื้นทรวง เหงาวุ่นวายเหงาเผาให้สงสัย จิตเปี่ยมนัยจิตจมตรมทุกข์ถ่วง ฤาตัวเราฤาฟ้าถูกล่อลวง จิตจับจ่อมจิตร่วงจมบ่อรอน เห็นฟ้าคล้ำเห็นฝนปลิวโปรยลิ่ว ใจเจ็บกิ่วใจรัวราวถูกถอน หรือโลกาหรือหล้าสร้างบทตอน ให้ต้องร้าวให้ร้อนตอนฟ้าครวญ กลบทจักรวาฬ กับวิถีชีวีราวติดกับ ป่วน-แปร-ปรับสุขเศร้ามักพาป่วน กวน-เผลอ-เพ้อเหม่อหม่นเหมือนเกาะกวน คอยไล้ร้าวอวลรุกสุขที่คอย สุขบางหนเคล้าทุกข์ขัดคาสุข ถอยบางคราก่อนปลุกรุกทุกข์ถอย ร้อยร่ายร่ำชีวิตดังถูกร้อย ทางต้าน-ลี้ปลดปล่อยเจอทุกทาง ต่างแค่วันชีวิตยังแตกต่าง สร้าง-สุข-ซุกรุกคว้างจึงต้องสร้าง กาง-กัก-กัดทุกข์ร้อนจึงควรกาง พาชีวีห่างสิ่งใดควรนำพา กลบทครอบจักรวาล แม้บอกได้ใช่ทำได้ไร้ข้อแม้ ท่าทีคนที่แท้เปลี่ยนทุกท่า ตาที่มองพาอารมณ์จมตามตา ร้าว-รอน-ล้าจึงลากจิตเจ็บร้าว ฉันหงอยเหงาเหมือนหลายคนที่เหมือนฉัน ก้าวไม่ยาวเพราะพรั่นตามเหยียบก้าว ราวทุกวันช้ำรอต่อเรื่องราว จิตจ่อผ่าวย้ำเหม่อเพ้อในจิต เบื่อรสเหงาเหมือนกันใช่ไม่เบื่อ ชิดเกินเหลือพื้นที่ไร้เหงาชิด ฤทธิ์เงาเหงาแนบติดเกินสู้ฤทธิ์ เรียงร่ายกลอนจึงสะกิดเหงาร่วมเรียง.. *********************----------------------------******************** เลิกรัก...(ด้วยกลบทครอบจักรวาล+รักร้อย) โอเลี้ยง เศร้าเพราะเผลอเผลอหวังจึงโศกเศร้า ไหวรุมเหงาเหงาซ่อนเจ็บหวั่นไหว ใจเริ่มเงียบเงียบนิ่งเหมือนขาดใจ เดียวดายเปลี่ยวเปลี่ยวใจอยู่คนเดียว สูงเกินใฝ่ใฝ่ฝันด้วยหวังสูง เที่ยวชักจูงจูงใจหวังหลายเที่ยว เลี้ยวหลายหลายเส้นทางก็ยังเลี้ยว ใจเบี้ยวเบี้ยวคิดใกล้คนในใจ เพ้อพ้อพ้อหลายหนว่ารักเพ้อ ไม่ตอบเลยเก้อเก้อพบแต่ไม่ ไปนั่งรอรอนานไม่เห็นไป รอสิ้นใจใจจางหมดแรงรอ จบสิ้นแล้วแล้วไปรักต้องจบ ก่อรักรบรบรักสิ้นแรงก่อ คลอเคียงคู่คู่กันไม่อยากคลอ คอยเตือนตนพอพอเลิกคิดคอย ////////////////////////////////////////////////// ...เผลอรัก... .เพียงพลิ้ว เห็นเธอแล้วรู้สึกแปลกเมื่อแรกเห็น ฝืนซ่อนเร้นกลัวหมองจำต้องฝืน กลืนความไหวใจกลัวช้ำทนกล้ำกลืน กลัวสะอื้นหากหลงคงน่ากลัว เจ็บลึกลึกผนึกในหทัยเจ็บ หัวใจเก็บรักไม่ไหวไม่เจียมหัว มัวแต่คิดถึงเธอเพ้อเมามัว ล้ำพันพัวคบไปจนใจล้ำ รักหมดใจได้คุยกันฉันเผลอรัก ขำยิ่งนักคุยแล้วสุขมุขเธอขำ คำเอื้อนเอ่ยเหมือนปราชญ์ตอบนึกชอบคำ พลิ้วใจถลำตามลมที่พรมพลิ้ว เผลอปล่อยรักออดอ้อนตอนใจเผลอ ผิวใจเพ้อตามบรรเลงบทเพลงผิว ปลิวละล่องใจน้องปล่อยลอยฟ่องปลิว ทรวงละลิ่วตามคำรักจนหนักทรวง ไหนลองทวนให้ประจักษ์รักตรงไหน หวงแหนใครจึงเขลาเฝ้าห่วงหวง ลวงให้กันฝันเก้อเพ้อภาพลวง ใจตกบ่วงรักมารร้าวรานใจ หวานน้ำคำแรกสบตาวาจาหวาน ไหวดวงมานจนสะบั้นอกหวั่นไหว ไกลมาลวงให้รักแล้วแก้วจากไกล ทนหมองไหม้เลือกจะช้ำต้องจำทน //////////////////////////////////////////////////// ร้าว..กลบทครอบจักรวาล กุ้งหนามแดง จ็บของใครบางเบาเทียบเราเจ็บ แผลเก่าเก็บเคลื่อนคล้อยยังรอยแผล แลด้วยใจปวดปร่าทุกคราแล ไยรังแกตัวตนบนเยื่อใย อีกเมื่อไรเลือนหายไม่กรายอีก ไหวเมื่อหลีกชิดตามยิ่งหวามไหว ใจจึงป่วยเรื้อรังเพราะทั้งใจ ยอมยกให้เชยชมด้วยสมยอม หาความผิดกับใครคงไม่หา ถนอมค่าความรักจักถนอม ตรอมจนตายให้สาสมอารมณ์ตรอม รับรักปลอมจึงเศร้าร้าวผลลัพธ์ .. /////////////////////////////////////////////////// กลบทครอบจักรวาล กลบท..ด้วยรัก.::: มุตา ก่อน..เธอเคยมีใครในเก่า..ก่อน ฉัน..คิดย้อนอดีตกรีดใจ..ฉัน วัน..เคยชื่นคืนสุขทุกคืน..วัน จำ..จากกันตัวฉันยังจด..จำ เก็บ..เรื่องราวเราไว้ให้กลืน..เก็บ ช้ำ..ใจเหน็บเจ็บทนจนบอบ..ช้ำ คำ..ก่อนเก่าเล่าเรียงเพียงรอย..คำ ยอม..ถูกย่ำกล่ำกลืนฝืนทน..ยอม รัก..คำเดียวเหนี่ยวใจให้คง..รัก ถนอม..หนักแน่นฤทัยใคร่..ถนอม ตรอม..ยังตรึงซึ่งรักจักทน..ตรอม ใจ..ก็พร้อมยอมรั้งเธอทั้ง..ใจ ////////////////////////////////////// http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem18638.html หนีอย่างไรใจมีเธอ (กลบทครอบจักรวาล) น้ำแข็ง รักรันทดหมดแรงใจใคร่ร้างรัก สิ้นความภักดิ์หักสวาทตัดขาดสิ้น บินลับหายมลายจากอยากโบยบิน ลงแดดิ้นคลี่กลิ่นไอคลายช้ำลง ซ่านซึ้งในใจรักเอยเลยฟุ้งซ่าน ไหวหวั่นพลั่นรั้งรอนจิตคิดหวาดไหว ใจระกำช้ำชอกตอกย้ำใจ ทนหมองไหม้ใยจำฝืนกลืนกล้ำทน หลีกหนีไปไกลเท่าไหร่ให้หลบหลีก เผลอไผลอีกหลีกกี่คราพาใจเผลอ เธอยังชิดสนิทในใจใกล้เธอ ใจละเมอเพ้อฝากลมขมขื่นใจ นับจากวันผันเลยผ่านเนิ่นนานนับ หลงเจ่าจับกับความเศร้าเฝ้าลุ่มหลง คงรอฝันวันเก่าก่อนย้อนมั่นคง เอยใจยื้อซื่อตรงตามความรักเอย //////////////////////////////////////// กลอนกลบทครอบจักรวาล เบรฟฮาร์ท ความรักคือ อะไร ใคร่รู้ความ หานิยาม ได้ไหม ใครช่วยหา มาเถอะนะ เร่งกัน สรรหามา ใครรู้ว่า ความรัก เกิดจากใคร ตาเป็นสื่อ สัมพันธ์ นั้นหรือตา ไฉนนา จึงรัก มากไฉน ใจสัมผัส หัดรัก สุดหักใจ เธอทำไม ชอบนัก เรื่องรักเธอ. อัน นี้เป็นกลอนกลบทน่ะครับ ก็เลยนำมาแนะนำให้รู้จัก เป็นการเล่นคำ โดยใช้คำเดียวกันของหัวท้าย ของวรรคเดียวกันครับ ลองติชมกันดูนะครับว่าเป็นอย่างไรบ้าง /////////////////////////////////////////////////////////////// http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=komyen&date=14-07-2006&group=4&gblog=16 คมเย็น กลบทครอบจักรวาล รู้ ความน้อยคอยเรียนเพียรไฝ่ รู้ หวัง คอยดูครูไว้ใจมุ่ง หวัง ฟัง ครูสอนกลอนไทยตั้งใจ ฟัง ยาม ยืนนั่งยังนึกตรึกทุก ยาม ผิด เป็นครูรู้ระบอบในชอบ ผิด ถาม ความคิดคอยใส่ใจหมั่นไต่ ถาม นาม และรูปร่วมทุกข์ทุกรูป นาม เรียน รู้ตามแต่ตนคนไฝ่ เรียน ///////////////////////////////////////////// http://www.praphansarn.com/new/forum/forum_posts.asp?TID=6333&PN=41 ธนา ไพศาล สมาชิกดีเด่น โลกมนุษย์ เริ่มเสื่อมทรุด ทุกข์ล้นโลก หลงทางผิด สัตว์ร่ำโศก คนโลภหลง งงแทนโลก ไยคนคลั่ง ข้างั่งงง ยัดจนล้น พวกคนทราม มันชอบยัด เกิดเป็นคน ดิ้นรน ทนแต่เกิด สัตว์ประเสริฐ ไยเลิศกว่า นานาสัตว์ วัดเสื่อมโทรม คนเสื่อมทราม ไฟลามวัด อามนุษย์ ชอบฟาดฟัด สัตว์!เอือมระอา
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ 11 พ.ย. 2552 22:58 น. - ID 130522 
1253
28
0
12 พฤศจิกายน 2552 12:55 น. - comment id 1062323
มาฝันด้วยคนค่ะ อิอิอิ
12 พฤศจิกายน 2552 01:11 น. - comment id 1063244
หนาว...ลมผ่านนานแล้วน้องแก้ว...หนาว ฝืน...รวดร้าวคราวนี้ฤดี...ฝืน กลืน...ความหวานผ่านช้ำทนกล้ำ...กลืน ครวญ...ขมขื่นขืนไว้หัวใจ...ครวญ อิอิ....ลองแต่งดูค่ะ แก้ไข้หน่อยปวดหัวมาก ๆ ค่ะ อากาศมันเย็นน่ะ กวีน้อยฯ ก็รักษาสุขภาพนะคะ
12 พฤศจิกายน 2552 01:20 น. - comment id 1063247
ไม่ถนัด... กลอนแปดก็...งู ๆ ปลาๆ น้องชายเก่งหลาย....
12 พฤศจิกายน 2552 05:38 น. - comment id 1063276
เจอคนเก่งอีกคนแล้วค่ะ
12 พฤศจิกายน 2552 06:54 น. - comment id 1063278
แต่งแบบไหนเนี๊ยะ..ครับ ทั้งเพราะทั้งแปลก เก่งจังเลยนะครับ
12 พฤศจิกายน 2552 07:30 น. - comment id 1063288
หน้าส่วนตัว
ขอมอบดอกไม้ให้คนเก่งจ้า
12 พฤศจิกายน 2552 08:38 น. - comment id 1063314
เป็นกลบทเดียวที่พี่เพียงพลิ้วเขียนได้กระมังคะนั่น คริๆ
12 พฤศจิกายน 2552 09:48 น. - comment id 1063357
12 พฤศจิกายน 2552 10:49 น. - comment id 1063396
12 พฤศจิกายน 2552 11:45 น. - comment id 1063445
ขยันจังน้องเรา เก่งค่ะเก่ง เข้ามาอ่านเฉยๆ อิ
12 พฤศจิกายน 2552 16:20 น. - comment id 1063550
12 พฤศจิกายน 2552 19:38 น. - comment id 1063603
ดีครับ พี่ปรางทิพย์ กระพริบลีลาวดี ศรีอีสาน หนาว...ลมผ่านนานแล้วน้องแก้ว...หนาว ฝืน...รวดร้าวคราวนี้ฤดี...ฝืน กลืน...ความหวานผ่านช้ำทนกล้ำ...กลืน ครวญ...ขมขื่นขืนไว้หัวใจ...ครวญ ************************************ *หวัง...ลมหนาวพัดเผยคนเคย...หวัง หวน...สู่ครั้งชิดปรางค์นางจง...หวน ทวน...นึกคำอำลาเวลา...ทวน ใจ...พี่ล้วนรำลึกผนึก...ใจ พี่ปรางค์ ครับ ไม่ต้องแก้แล้วครับ แต่งได้เพราะปานนี้ ถ้าเเก้ก็เสียของ จิครับ
12 พฤศจิกายน 2552 19:41 น. - comment id 1063606
ดีครับ พี่จอมนาง..ทั้ง 5 มีถล่ม ถล่อม ถ่มตนเป็นยิ่งนัก ไฉนเลย คุณพี่ทั้งหลาย จึงได้ทำเมินเฉย เช่นนี้ เอ่อ สงสัย ดูหนังไทยโบราณมากไป อิอิ ก็เป็น เจ้าจอม ข้าน้อย ต้องใช้คำสุภาพ หน่อยจิ อิอิ
12 พฤศจิกายน 2552 19:43 น. - comment id 1063610
ดีครับ พี่สาว นรศิริ บ่แม่นเก่งดอกครับ เอื้อย บักน่อง กะหัดแต่งเบิ่ง ผิดๆๆ ถืกๆๆ กะแล่วแต่ ยากน่อย ล่ะเนาะ
12 พฤศจิกายน 2552 19:50 น. - comment id 1063618
ดีครับ พี่ดอนฮวน พี่ดอนฮวน ลองแต่งดูบ้างครับ ไม่ยากหรอกครับ ในเมื่อแต่งกลอนแปดได้ กลบท ก็แต่งได้เหมือนกันล่ะครับ อยู่ที่ว่า จะได้ความหมาย เพราะไม่เพราะ อีกประการหนึ่ง ผมได้ยินคำชม ว่าเก่ง มาทุกกลฯ ผมเองก็จะพัฒนาตัวเองได้น้อย เพราะไม่มีใครมา ติติง วิพากษ์วิจารณ์ ดังนั้น ผมจึงอยากให้วิจารณ์ ด้วยนะครับ ทุกๆ กลบทเลย
12 พฤศจิกายน 2552 19:54 น. - comment id 1063624
ดีครับ คุงพี่ ครูกระดาษทราย นึกว่าดอกไม้ในสวน หอมอบอวลจากปวงชน ซะอีก อิอิ ขอบคุณครับ กับดอกไม้ในแจกกัน สวยๆๆ
12 พฤศจิกายน 2552 19:59 น. - comment id 1063627
ดีครับ พี่เพียงจะพลิ้ว ละลิ่วลม เอ่อ ผมว่า มะใช่หรอกครับ เป็นกลบทเดียว ทีพี่เขียน (เท่านั้น) แต่เพราะมากเลยครับ แต่เสียดาย เวลาพี่น้อยไปหน่อย งั้นผมคงได้เห็น กลบท ของพี่ เยอะกว่านี้
12 พฤศจิกายน 2552 19:59 น. - comment id 1063628
ดีครับ พี่ต้า นานๆ ทีจะมาบ้านกลอนนะครับ
12 พฤศจิกายน 2552 20:02 น. - comment id 1063632
นี่คุง พลอย กะ เฌอฯ ทะทะทะมายยยย สวยจางงงงงเย้ยยยยยง้าบบบบ ถึงขนาด ไม่กล้าโชว์ความฉวยยยฉาบบบทาาาาา อิอิ ซะปานนั้น บ่เป็นหยัง สวยกะสวยคิดหนักแทน นะเนี่ย
12 พฤศจิกายน 2552 20:05 น. - comment id 1063642
ดี...ขอรับ พี่แบ๊มแบม อารายสิปานน้านนน ล่ะเนาะเอื้อยย เอ่อ เก่ง กะ ขยัน คนละอย่างกันเลยนะครับ ถ้าขยัน ก็เกือบๆ ล่ะ อิอิ แต่เก่งๆๆ นี่ ต้องคิดหนักครับ ยังหาบ่เจอเลย คำๆนี้
12 พฤศจิกายน 2552 20:19 น. - comment id 1063649
ดีครับ คุณยาย...อิอิ ดีใจจัง มีคนมาร่วมฝันแล้วววว จะฝันด้วยนานไหมล่ะครับ
12 พฤศจิกายน 2552 20:21 น. - comment id 1063660
ดีครับ คุณมณีจันทร์ ว่าแต่ว่า มาร้องเพลง หรือครวญเพลงล่ะครับ
12 พฤศจิกายน 2552 21:17 น. - comment id 1063676
เก่งจังเลยคุณกวีน้อย ผมเองก้อชอบอ่านกลบทครับ มันเป็นลูกเล่นเรียกว่าอีกขั้นหนึ่งทีเดียว...
12 พฤศจิกายน 2552 21:39 น. - comment id 1063684
มอบเสียงปรบมือเป็นกำลังใจนะค่ะ ลองแต่งแล้วได้แค่ 2 วรรคก็จบไม่ลงค่ะ
12 พฤศจิกายน 2552 21:45 น. - comment id 1063686
เก่งมากครับ ผมเคยแต่งกลบทแบบนี้เหมือนกันแต่สุดท้ายก็ไปไม่รอด ยอดเยี่ยมจริง ๆ ครับ ไพเราะทั้งลีลาและความหมายก็กินใจ
13 พฤศจิกายน 2552 00:48 น. - comment id 1063730
กลบทครอบจักรวาล กี้ชอบมาก ฝึกแต่งตั้งแต่หัดแต่งกลอนใหม่ๆ สื่อความหมายชัดเจน และลักษณะจะแปลกดี วันนี้กวีน้อยฯ แต่งกลอนน่ารักจังนะจ๊ะ ขอแอบเอาไปเก็บไว้แล้วกันนะเจ้าคะ ชอบๆๆๆๆ ดูแลตัวเองนะเจ้าคะ บะบาย
13 พฤศจิกายน 2552 09:50 น. - comment id 1063792
เก่งแท้ หนุ่มน้อย...
13 พฤศจิกายน 2552 20:31 น. - comment id 1064107
ดีครับ พี่กิ่งโศก จะว่าชอบ ก็ไม่เชิงครับ เพียงแต่ว่า ผมเห็นกลอนกลบทแล้ว น่าลองขีดๆ เขียนๆๆ (พิมพ์) อิอิ น่ะครับ เป็นสิ่งที่น่าสนใจ เพราะกลบท ก็คือ กลอนแปด ดังนั้นเลยทำ ในสิ่งที่คล้ายๆ กลอนแปด ดูบ้าง น่ะครับ
13 พฤศจิกายน 2552 20:33 น. - comment id 1064111
ดีครับ พี่ปะการังสีฟ้า ที่แต่งไม่จบ ก็แปลว่า ยังมีของดีอีกมาก ที่ยังมะได้แต่ง น่ะสิครับ อิอิ น่าจะนำมาให้ผมได้อ่าน บ้างนะครับ
13 พฤศจิกายน 2552 20:40 น. - comment id 1064116
ดีครับ ท่านพี่ สุริยันต์ (ชื่อยาว มะใช่เล่น อิอิ) อืมม จะว่าผมเก่ง ก็ไม่ใช่หรอกครับ อาจเป็นเพราะผมอาจมีเวลามากกว่า และมีคุณ ญามี่ หรือ โอเลี้ยง คอยดูคำ แนะคำ แนะเสียง ทำให้ง่ายขึ้น น่ะครับ
13 พฤศจิกายน 2552 20:50 น. - comment id 1064122
ดีครับ คุณเจ้าสาวฯ ขอบคุณครับ ที่ชื่นชอบกลอนที่ผมแต่ง จริงๆ ผมก็แต่งเป็นแค่เศร้ากะหวาน เท่านั้นล่ะครับ แต่หนักไปทาง เศร้า เพราะจะแต่งง่าย มากกว่า ดูแลสุขภาพเช่นเดียวกัน ครับ
13 พฤศจิกายน 2552 20:53 น. - comment id 1064125
ดีครับ พี่น้ำตาลหวานอมขมกลืน เป็นหนุ่มน้อย ก็ต้องเก่งสิครับ ไฟเยอะอยู่
13 พฤศจิกายน 2552 21:51 น. - comment id 1064151
ฝีมือดีขึ้น ๆตลอด นะครับ กวีน้อยฯ หมั่นฝึกฝน เขียนกลบทใหม่ๆ นะดีแล้ว ครับ ด้วยมิตรไมตรี
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
