ฉันคือลม ห่มชัด ทรายไหวเคลื่อน ฉันคือเพื่อน ความเหงา เคล้าอ้างว้าง ฉันเคลื่อนไหว เลื่อนลอย คล้อยตามทาง ด้วยความว่าง เวิ้งว้าง ที่รางเลือน มองไม่เห็น หนทาง อันว่างเปล่า มองไม่เอา สักทาง ที่วางเกลื่อน มองไม่เจอ สักใคร ให้มาเตือน ก็ฟั่นเฟือน เลอะเลือน จนเกินไป เหนื่อยในวัน เพ้อเจ้อ หมดเหตุผล เหนื่อยในหน บนทาง อันหลงใหล เหนื่อยชีวิต คิดไป ช่วยอะไร ก็ละไว้ ยาใด มาเยียวยา ในทางตัน อันวัน ที่เหงาเหงา ในทางเรา ไร้ใคร จะเข้าหา ในทางเศร้า ใครเค้า จะมองมา กับความเหงาที่พัดมากับสายลม..... .. 31/10/2552/16:19 เจียระไน
1 พฤศจิกายน 2552 00:08 น. - comment id 1059006
ลมรำเพยเอ่ยหนอท้อบ้างไหม เหนื่อยหัวใจใยเหงาเศร้าหนักหนา บนทางรักหักสิ้นกินน้ำตา อนิจจาลาทีฤดีตรม
1 พฤศจิกายน 2552 05:41 น. - comment id 1059035
หากคุณพบทางตันในวันนี้ คุณจงมีความกล้าจักฝ่าหน ด้วยศรัทธาท้าทายหมายผจญ ด้วยสู้ทนชนท้าฝ่าทางตัน สวัสดีครับ
1 พฤศจิกายน 2552 09:45 น. - comment id 1059088
สายลมพัดเอาความเหงามาได้ก็ย่อมพัดพาเอาความเหงาจากไปได้เช่นกัน ...ยิ้มสู้!!!
1 พฤศจิกายน 2552 22:24 น. - comment id 1059362
ในทางตัน วันนี้ ไม่มีเหงา หากว่าเรา มองพี่ สักทีหนา ในทางเศร้า คงไม่มี ดอกน้ำตา เพราะพี่ยา พัดมา กับสายลม...
2 พฤศจิกายน 2552 18:32 น. - comment id 1059612
ปล่อยให้โลกยุ่งกันไปผมไม่เกี่ยว นอนคนเดียวคุดคู้อยู่ในถัง อ่านหนังสือถือศีลกินข้าวตัง แสนสุขขังอย่างนี้ดีจริงเอย