30 ตุลาคม 2552 16:12 น. - comment id 1058595
แวะมาช่วยเติมเต็มช่องว่าง ไม่ให้ว่างเปล่าค่ะ...
30 ตุลาคม 2552 16:14 น. - comment id 1058596
30 ตุลาคม 2552 16:02 น. - comment id 1058597
แวะมาเติมความว่างเปล่าให้เต็มค่ะคุณรี่
30 ตุลาคม 2552 16:29 น. - comment id 1058607
คนเคยหวาน...ว้า ไปเติมความหวานก่อนจ้ะ เดี๋ยวจะหวานกว่าเดิมอีกค่ะคุณเพื่อน คริๆ
30 ตุลาคม 2552 17:08 น. - comment id 1058609
บางครั้งความว่างเปล่าก็ทำให้ความคิดเต็ม...เนาะ
30 ตุลาคม 2552 16:55 น. - comment id 1058617
สวยงามทั้งกลอนและภาพกลอนค่ะ
30 ตุลาคม 2552 18:43 น. - comment id 1058650
พี่ลิลลี่ หายไปนานจังครับ แล้วไย มากับน้ำตา นานๆ มาที อยากให้มาพร้อมกับความสุข นะครับ
30 ตุลาคม 2552 20:57 น. - comment id 1058722
ไม่ปล่อยให้เหงาหรอกค่ะมาเป็นเพื่อน
31 ตุลาคม 2552 10:46 น. - comment id 1058761
คุณครูกระดาษทราย สวัสดีจ้า คิดถึงจัง ขอหอมหน่อยจิ คริคริ..... งั้นเราเติมใจให้เต็มในกันและกันนะค่ะพี่สาว..... รักษาสุขภาพน้า......คุณแก้วประภัสสร ดอกไม้สวยจังเลยค่ะ คุณแบม รีชอบนะ อยู่กลางทุ่งดอกไม้สุดแสนโรแมนเลยเจ้าค่ะ อิอิ.... เติมช่องว่างให้รี รีเติมให้คุณแบมเป็นสองเท่าเลยน้า จุฟฟฟฟ.... คุณวงศ์ตะวัน ขอบคุณจ้า เราต่างเติมให้กันและกันดีกว่าค่ะ กำลังใจจะได้บังเกิดเน้อ.....คุณก้าวที่กล้า หวัดดีจ้าพี่สาวแสนสวย ลิลลี่สีขาวเห็นแล้วสุขใจจังค่ะ รักษาสุขภาพน้า คิดถึงเสมอแหละจ้า... คุณเพียงพลิ้ว จ้าอนุญาตเติมให้เต็มที่เลยน้า ไม่ต้องกลัวโรคเบาหวานดอก เพราะรักมะก่อโรคใด ๆ ถาวรเป็นแค่ช่วงเวลาใดเวลาหนึ่งเท่านั้น เหอเหอ... คุณน้ำตาลหวาน ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันค่ะ ชอบดอกไม้เป็นพิเศษค่ะ คุณโคลอน ใช่ค่ะ ความว่างเปล่าทำให้เรามีสติและคิดได้มากขึ้น ในบางเรื่องราวที่เราคิดไม่ตก คิดถึงคุณจังคุณกวีน้อยฯ ก็มีมาบ้างนิดหน่อยนะจ้ะ ไม่ค่อยว่างจ้า โธ่...คนเรามันหลากหลายอารมณ์ค่ะ ไม่มีสุขถาวร และก็ไม่ใช่ทุกข์ถาวรน้า ก็เหมือนพระอาทิตย์งัยค่ะ มีขึ้นแล้วก็ลง....เหอ เหอ.... ว่าง ๆ แล้วจะหาน้ำตาลมาให้ใหม่ล่ะกัน....คุณนรสิริ ดีจังมีคนใจดีมานั่งกับเราล่ะ ขอบคุณนะจ้ะ....คุณยายแม่มด เราจับมือกันดีกว่าค่ะ จาได้ไม่มีช่องว่างเน้อ รักกัน รักกัน.....คุณปรางทิพย์ ใช่ค่ะ บางทีบางครั้งภายนอกเราสนุกสนาน แต่ในใจเราไม่มีใครรู้ค่ะ ว่าคิดอะไรอยู่ ขอบคุณสำหรับความเข้าใจค่ะ....คุณผู้หญิงช่างฝัน อ่ะอ้าว....เสียดายจังอดมองสายฝนล่ะ แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวลมหนาวก็มาแล้ว มามะมากอดกันจาได้อบอุ่น..... คิดถึงเสมอน้าตะเอง....คุณเสมอจุก ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ขอบคุณแวะมานะ.....
31 ตุลาคม 2552 10:11 น. - comment id 1058777
มาเป็นกำลังใจ
30 ตุลาคม 2552 23:36 น. - comment id 1058792
ไม่เดียวดายแล้วนะคะ มาอยู่ด้วยคนค่ะ อิอิอิ
31 ตุลาคม 2552 01:10 น. - comment id 1058801
มาค่ะ อยู่เป็นเพื่อนกัน จะได้ ไม่ว่างเปล่านะคะ.... แปลกนะคะ บางครั้งมีผู้คนรอบข้าง คุยกันสนุกสนาน แต่กับเหงาได้จับใจ เข้าใจในความรู้สึกนะคะ
31 ตุลาคม 2552 09:57 น. - comment id 1058811
ฝนสุดท้ายแล้ว... /
31 ตุลาคม 2552 16:45 น. - comment id 1058876
"นอกหน้าต่างคว้างลมระรินเอื่อย ใจหม่นเศร้าทำเราเหนื่อย และเหน็บหนาว ยามลมลู่หมู่ไม้ระริกกราว ใจร้าวร้าว พลอยหนาวสั่น ระทมตรม สิ่งผูกพัน สั่นคลอน สะท้อนอก ใจสะทก สะท้านสั่น มันขื่นขม รอบกายล้วน ชวนปวดร้าว ร้าวระบม ไม่อาจข่ม ทำนบเขื่อน น้ำตาพัง" เป็นได้เพียง คนห่วงใย ในมุมหนึ่ง นั่งมองเธอ เพ้อรำพึง ยามพลาดหวัง อยากซ่อมเขื่อนน้ำตาทำนบพัง มีรอยยิ้ม อย่างเปล่งปลั่ง อย่างเคยเป็น แวะมาให้กำลังใจคับ
31 ตุลาคม 2552 18:41 น. - comment id 1058885
สวัสดีค่ะ พี่สาวรี... ความว่างเปล่าเหงาเปลี่ยวโดดเดี่ยวจิต ยามถูกฤทธิ์ความรักเข้าหักหาญ เขื่อนน้ำตาก็แตกร้าวแหลกราน รักเคยหวาน...ต้องขมตรอมตรมใจ... เอาน่า... ทุกอย่างต้องมีการเปลี่ยนแปลง... มันว่าง ก็หามาเติม ให้เต็ม.. นะค่ะ ดูแลตัวเองน๊า...
31 ตุลาคม 2552 19:22 น. - comment id 1058906
ช่องว่างเปล่า...อาจจะเป็น..สิ่งใหม่ที่ทำให้เราต้องเลือกก็ได้..คิดในทางบวกนะคะ..ใจเราจะได้สบายค่ะ....เป็นกำลังใจให้นะคะ..
31 ตุลาคม 2552 22:23 น. - comment id 1058963
ช่างว่างเปล่า....ไม่ค่อยคุ้นเท่าไหร่ แต่ถ้าบอกว่าช่างว่างหรือเปล่าละก็....ว่างครับ
31 ตุลาคม 2552 23:06 น. - comment id 1058989
ความว่างเปล่า...ทำให้เราอยู่กับตัวเอง... มองตัวเอง..ยอมรับตัวเอง..และรู้จักตัวเอง มากขึ้น...คงจะเป็นเรื่องดีไม่น้อย
1 พฤศจิกายน 2552 00:10 น. - comment id 1059008
ที่นี่ไม่ว่างเปล่า เพื่อนเยอะคับ แวะมาเยี่ยมคับ
1 พฤศจิกายน 2552 12:35 น. - comment id 1059133
แวะมาเติมเต็มความว่างเปล่าค่ะ
1 พฤศจิกายน 2552 15:29 น. - comment id 1059182
แลไปช่างเปล่าไร้ วิญญาณ หายหมดจินตนาการ เพริศแพร้ว ความรักมิตรภาพพาน พบไม่ เหลือแต่เราจิตแป้ว เปล่าว้างว่างหทัย
1 พฤศจิกายน 2552 21:30 น. - comment id 1059253
โห ช่างนัก
2 พฤศจิกายน 2552 15:33 น. - comment id 1059541
สุขสันต์วันลอยกระทงทุกคนนะเจ้าค่ะ.... K. nig ขอบคุณสำหรับกำลังใจก้อนโต เจ้าค่ะ คริคริ ว่าแต่ว่าลูกผู้ชายเขามีเสียน้ำตาเรื่องความรักด้วยหรือค่ะ (น้อยคนมากเลย) แสดงว่าต้องเป็นคนอ่อนไหวนะนี่ เอ...ว่าแต่ว่าคุณเคยเสียน้ำตาบ้างอ่ะป่าวน้า ...... สนุกสนานกับวันลอยกระทงนะเจ้าค่ะ คุณแมงกุ๊ดจี่ จ้าต้องขยันเติมทุก ๆ วันมันจะได้เต็มเร็ว ๆ เน้อ วันนี้น้องสาวสุดรักลอยกระทงที่ไหนเอ่ย ลอยเผื่อและก็เที่ยวให้สนุกน้า หนาวแล้วห่มผ้าหนา ๆ นะจ้ะ คิดถึงเสมอ....คุณราชิกา ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ สิ่งใหม่ ๆ มันเดินเข้ามาแทนที่เก่าเสมอ ๆ รีก็คิดเช่นนั้นเหมือนกันค่ะ สุขสันต์วันลอยกระทงน้า คุณก่องกิก ดีจ้า....ว่างไม่กลัว กลัวว่างไม่จริงแน่ะซิค่ะ แต่รีคิดว่าคืนนี้คุงก่องคงไม่ว่าง ๆ หรรษากับวันลอยกระทงนะเที่ยนหยด บางครั้งเรื่องที่ไม่ดีก็แอบแฝงสิ่งดีไว้เสมอค่ะ หากเรารู้จักคิด ขอบคุณที่แวะมาค่ะ ลอยกระทงให้สนุกน้าคุณวิทย์ ศิริ ใช่ค่ะ ไม่เหงา เพราะที่นี่มีเพื่อน ๆ ยิ้มสดใสกับวันลอยกระทงนะค่ะ.....คุณนิลวรรณ ขอบคุณที่แวะมานะเจ้าค่ะ สุขสันต์วันลอยกระทองค่ะคุณธันวันตรี ขอบคุณสำหรับโคลงอันไพเราะค่ะ ความว่างเปล่าจิตใจเราเป็นผู้กำหนดค่ะ สุขหรรษาในวันลอยกระทงค่ะ..คุณช่ออักษราลี สุขสันต์วันลอยกระทงค่ะ.....
4 พฤศจิกายน 2552 23:14 น. - comment id 1060541
อยากไปอยู่ในช่วงที่ว่างเปล่าจัง
7 พฤศจิกายน 2552 11:20 น. - comment id 1061227
คุณฤกษ์ เออ...มันคงยากหน่อยนะค่ะ เพราะว่ามันมีกุญแจคล้องโซ่ไว้อยู่เจ้าค่ะ...