ล่องเรือในแสบแสบนี้มาปีกว่า จากที่ท่าน้ำรามคำแหงแหล่งอาศัย สู่ผ่านฟ้าลีลาศที่ขาดใจ เพราะว่าไม่มีแล้วแก้วสีนิล เคยได้นั่งแนบชิดสนิทเนื้อ เคยได้เกื้อกูลกันในบางสิ่ง เคยร่วมทางเจรจาไม่ชังชิง แต่ความจริงตอนนี้ไม่มีเธอ ไม่มีแล้วที่ท่าน้ำในยามเช้า ไม่มีเงาคนที่เฝ้าคอยเสมอ ไม่มีทางที่ฉันจะพบเจอ ไม่มีเธอที่เคยเดินร่วมทาง แสนเจ็บแสบแสนแสบยิ่งแสบซ้ำ ยิ่งเอ๋ยคำว่ารักยิ่งไกลห่าง ยิ่งแสดงยิ่งต่างคนบนหนทาง ทิ้งพี่ให้อ้างว้างกลางนที
24 ตุลาคม 2552 20:53 น. - comment id 1056325
สวัสดีค่ะ แสนเจ็บแปลบแสบทรวงหน่วงในอก รักสะท้านสะทกหัวอกไหม้ เขาแยกทางทิ้งร้างเหินห่างไป ไม่สนใจใยดีตรงนี้ใครคอย.. เจ็บ... เวลาจะเยี่ยวยารักษาแผล.. เป็นกำลังใจให้หายไวไวค่ะ
24 ตุลาคม 2552 21:46 น. - comment id 1056372
ลองเปลี่ยนเส้นทางดูนะคะ เผื่อว่า...จะเจออะไรใหม่ๆ
25 ตุลาคม 2552 08:02 น. - comment id 1056456
อกพี่กลัดหนอง พี่หมองดังคลองแสนแสบ........ฯ อาจเป็นอาถรรพ์แห่งตำนานอ้ายขวัญอีเรียมครับ คู่กันแล้วไม่แคล้วกันจ้า
25 ตุลาคม 2552 13:41 น. - comment id 1056567
เดี๋ยวนี้แสนแสบเน่าหมดแล้วค่ะ แสบจริงๆด้วย อิอิอิ มาทักทายค่ะ
25 ตุลาคม 2552 23:37 น. - comment id 1056738
แสบแสนจริง ๆ นะคะ ลองล่องเรือครั้งใหม่นะคะ ความรักก็เหมือนสายน้ำค่ะ
26 ตุลาคม 2552 06:29 น. - comment id 1056772
ว้า จะขาดใจแล้วหรอครับ อย่าพึ่งสิครับ เรื่องแบบนี้ชวนให้เศร้าหัวใจ ไม่น้อยล่ะครับ แต่เมื่อเขาไม่รัก ก็อย่าไปหวังมากเลยครับ อาจยังมีคนที่ดี และพร้อมจะยู่กับเรา นะครับ