ผญารำพัน นางเอย...... ....ว่าหัวใจของคนเฮานี่ .คุ้มสิดี คุ้มสิฮ้าย คุ้มสิดีว่าบอกมักหลายคักเด้ใจ แม่นสิตายแทนกันได้...บ่คึดใส่ให้เสียดาย คุ้มสิฮ้ายเจ้านั้นหมายทิ้ม... ...คือจั่งสวิงฮ้างขาดข้างป่องบักใหญ่ เขาบ่เอาไว้ใช้ถืกทิ้มไว้ในบ่อตม ใจของนางน้องพี่..บัดนี้คุ้มสิฮ้ายหนอคัก ลืมสัญญาฮักไว้ส่งใจอ้ายให้ขื่นขม ลืมเบิ่อแล้วบ่...ความสัมพันธ์เฮาสุขสม ใจของอ้ายบ่สร่วงงมจ่มหาแต่มื้อนั้น เถิงมื้อตัดสัมพันธ์อ้ายนั้นแม่นแป๋ตาย ฮักแท้เบิดความหมาย. .. .....เจ็บหลายคักแท้เด้อนาง เจ็บปานใดให้คึดใส่.. .....คือจั่งเข็มฮ้อยหมื่นอย่าง แทงใส่ใจอ้ายนี่ ..หนีห่างบ่มีเลย ....นางเอง กลอนสุภาพ (สำเนียงอีสาน) เสียงพิณขับรับด้วยแคนแสนสนุก เสียงกลองปลุกคนลุกฟ้อนอ้อนวงแขน โปงลางเคาะเสนาะหูคู่เสียงแคน ม่วนเหลือนแสนแม่นโหวตฮ้องลองฟังเบิ่ง งามท่าฟ้อนออนซอนหลายหมายนางรำ ผู้งามล้ำซ้ำนางฟ้าลงมาเซิ้ง งามนางไหฟ้อนไปนำทำรื่นเริง ชวนฝันเถิงยามเบิ่งเห็นเป็นสะออน โคงผู้สาวผู้ขาวผ่องนวลน้องพี่ ผูกไมตรีที่หน้าฮ้านสานท่าฟ้อน ผู้แอบฮักบอกมันหลายชายเว้าวอน เสียงออดอ้อนย้อนมักเจ้าเฝ้าใฝ่ถึง เฮาเป็นแฟนแม่นมั่นจากวันนั้น ร่วมส้างฝันหมั้นหมายไว้ใจปรารถนา จนมื้อหนึ่งซึ้งเฮาสองต้องจากลา เพื่อไปหาค่าดองให้น้องรอ กลับเมือบ้านผ่านหลายเดือนเหมือนฟ้าผ่า สาวผู้ข้าพาใจให้บ่าวใหม่หนอ เจ็บแป๋ตายสายน้ำตามาไหลคลอ สาวคิดต่อล้อหักอกหมกไหม้แท้ ฟังพิณแคนแสนสะอื้นยืนฮ้องไห้ โหวตแว่วไหวใจสะท้องย้อนฮักแพ้ บ่คึดเลย..สาวเอ้ยสาว..เฮ็ดบ่าวแย่ หลังพังแย้แป๋หน้าฮ้านปานสิตาย ม่วนให้พอหนอผู้เพิ่นเชิญสนุก เฮาขอทุกอุกอั่งเศร้าใจเหงาหลาย ฟังโปงลางย่างฮ้องไห้บ่ได้อาย บ่าวคืออ้ายบ่ตายทิ้ง.ย้อนหญิงหลายใจ(ดอก)
22 ตุลาคม 2552 11:21 น. - comment id 1054941
เฮ็ดบ่าวได้น้อ..... ...สาวหน้าฮ้าน วงโปงลาง เลยสะอื้น... .....
22 ตุลาคม 2552 14:41 น. - comment id 1055009
เคยเป็นแต่สาวหน้าฮ่านหมอลำซิ่งแหมะจ้า คริๆ
22 ตุลาคม 2552 19:48 น. - comment id 1055181
ชอบสาวดีดไห ยินดีรู้จักครับ
22 ตุลาคม 2552 20:36 น. - comment id 1055238
22 ตุลาคม 2552 23:06 น. - comment id 1055327
สาวนางรำ กับผุบ่าวโปงลาง... ชมรมดนตรีพื้นเมือง.... จำได้ดีว่ามีสิ่งดี ๆ เกิดขึ้น ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
23 ตุลาคม 2552 15:49 น. - comment id 1055637
ฟ้าฮ่ำฮ้องดินดำน้ำซุม ซุมพี่น้องผองข้าวื่นซม เสียงลมต้องตองแกให้แวส่อง ให้มายามยือย่องไทบ้านหมู่เฮา นกเค้าฮ้องอย่าคำที่น้องสั่ง คนหลังคึดฮ่ำฮอนนำเจ้า ยามกินข้างแลงงายคะนิงอุ่น เจ้าผู้จูนพูนหน้าอย่าลืมบ้านแม่เฮา ผักกะเดาเถียงนาน้อยยังคอยคนเก่า นั่งกอดเข่าสะอื้นคืนมาถ่อนข้อยคึดนำ เจ้าเด้ แวะมายามจ้า