แด่ใครคนหนึ่ง
ชายน้อยแห่งบ้านทุ่ง
วันนี้เหงาเฝ้ามองฟ้าดารากว้าง
ที่เวิ้งว้างดาวห่างไกลไปสุดแสน
มองลิบลิบเห็นลับไกลไปสุดแดน
เอื้อมสุดแขนแขนคว้าไปได้เพียงลม
นั่งใต้ฟ้าลมพาให้หนาวเหน็บ
รู้สึกเจ็บเหน็บหนาวในใจของฉัน
ดูดวงดาวดาวดวงเดิมอยู่ทุกวัน
แต่ในในฉันมีเธอเป็นดาวเดียว
ดาวดวงนี้ดาวในใจของข้า
ดาวทั้งฟ้าไม่อาจมาแทนเจ้าได้
สุกสว่างกระจ่างในดวงใจ
ไม่มีใครเทียบเสมือนเท่าตัวเธอ
เพียงจะหยิบดวงดาวมาแนบอก
หวั่นวิตกมือเอื้อมไปจะไม่ถึง
แต่ตัวข้ายังอยากจะดันดึง
ไปให้ถึงใจดาวดาวในใจ
ตัวข้าเปรียบเหมือนหมาที่ต่ำต้อย
นั่งละห้อยคอยนาวาอากาศผ่าน
เสียงเห่าหอนเพียงทำทุกวันวาน
เพียงใจฝันฝันเรือฟ้าจะหันแล