ซากสถานกาลก่อนในตอนสร้าง ใจที่ร่างเอิบอิ่มกับพิมพ์เขียว เราทั้งสองวางแปลนจากแกนเดียว ใช้รักเหนี่ยวใจร่างเพื่อสร้างทำ เอาเสาเข็มหัวใจใส่ในหลัก บรรจงปักแล้วตอกหมายบอกย้ำ ให้มั่นคงลงลึกผนึกคำ หวังจะค้ำรากฐานไม่รานรอน เทด้วยคานน้ำใจเพื่อให้คิด คนละครึ่งชีวิตดวงจิตสอน รวมเป็นหนึ่งยึดมั่นนิรันดร ไม่คลายคลอนหยัดยืนดุจผืนเงา ใช้พื้นความเข้าใจแม้ไกลห่าง จะอยู่ข้างเคียงกันในวันเหงา คอยปลอบโยนให้กันเพื่อบรรเทา ความโศกเศร้าพลัดพรากและจากลา ใช้ผนังฝังไว้การให้เกียรติ จะไม่เฉียดเหยียดหยามประนามว่า จะยกย่องเชิดชูคู่ชีวา ให้เคียงฟ้าเคียงดินแม้สิ้นลม ใช้หลังคาซื่อสัตย์มาจัดสร้าง เป็นแนวทางคลุมให้หัวใจสม ต้านแสงแดดแผดร้อนที่ซ่อนคม น้ำค้างพรมฝนเทหักเหใจ มาบัดนี้เสาคานพื้นผนัง หลังคาพังผุลงเกินคงไหว ซากสถานวันนี้จะมีใคร ถ้าเราไม่หวนกลับไปปรับปรุง... -------------- (ไร้อันดับ)
16 ตุลาคม 2552 09:36 น. - comment id 1052061
จองที่ 1 ก่อง อิอิ เลิกงานจะมาใหม่นะค๊าบบ
16 ตุลาคม 2552 13:00 น. - comment id 1052119
ชะแว๊บบบบบ... เด๋วกลับมาใหม่...
16 ตุลาคม 2552 13:30 น. - comment id 1052125
สอดแทรกสาระลงในกลอน ทำให้คิดตามได้ดีมากค่ะพี่ชาย คงเหมือนใจเราเนาะค่ะ หากไม่ทนุถนอม หรือดูแลรักษา สักวันก็คงไม่ต่างกับซากสถานที่ผุพัง ขอคาวระห้าจอก เอิ๊กๆๆ เมา พี่สบายดีนะคะ ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ
16 ตุลาคม 2552 13:45 น. - comment id 1052131
เปรียบเปรยได้ดีมากมายค่ะ
16 ตุลาคม 2552 15:00 น. - comment id 1052171
น่าอ่านคับ
16 ตุลาคม 2552 15:00 น. - comment id 1052172
ซากสถานนี้ ต้องแข็งแรงแน่ๆ ไอเดียบบรเจิดจริงสหาย ขอสักหลังสิ
16 ตุลาคม 2552 15:38 น. - comment id 1052188
รื้อทิ้งครับแล้วหาคนมาช่วยกันสร้างใหม่
17 ตุลาคม 2552 18:24 น. - comment id 1052213
17 ตุลาคม 2552 18:27 น. - comment id 1052215
โคลอน ทุกสิ่งย่อมมีเวลาเสื่อมลง ไม่ว่าจะเป็นสิ่งของ สถานที่ หรือแม้แต่จิตใจของคนเรา ถ้าเรารู้จักดูแลรักษาไว้ ก็จะคงอยู่กับเรา ไปได้อีกนาน ว่าไหมครับ ซากสถานเป็นเพียง ข้อเปรียบเทียบที่ใช้ แทนความรู้สึกระหว่าง คนเราครับ No 5
16 ตุลาคม 2552 18:40 น. - comment id 1052279
....รักดีหามจั่ว รักชั่วหามเสา ........เกี่ยวกันม่ะเนี่ยะ
16 ตุลาคม 2552 18:47 น. - comment id 1052287
ปรับปรุงได้ครับ แต่อยากให้ปรับปรุงแบบว่า คงอนุรักษ์ของเก่าให้คงอยู่ ไม่ใช่เอาปุนไปโบก แล้วของเก่าหาย นิสัยมักง่าย ในวัฒนธรรมโบราณ ควรต้องอย่ามี เพราะของเก่า ยิ่งมีค่าทางจิตใจ เป็นความภูมิใจที่คนสมัยใหม่ ก้าวไม่ถึง
16 ตุลาคม 2552 21:16 น. - comment id 1052359
10...... แน่ะ พูดดีๆ ก็เป็นด้วยนะเราน่ะ อิอิ
17 ตุลาคม 2552 00:40 น. - comment id 1052421
เห็นซากสถานวิมานทลาย... อ้อยเคยได้ยินพ่อร้องเพลงนี้บ่อยๆตอนที่ ยังมีชีวิตอยู่..แต่ดันจำได้แค่ท่อนเดียวง่ะ รากฐานของตึก คือ อิฐ รากฐานของชีวิต คือ การศึกษา รากฐานของปัญญา คือ เวิคร์พอยท์ รากฐานของอ้อย คือ เกิบไง นอกเรื่องซะแล้ววุ๊ยเรา..ขออนุญาติค่า มันดึกแล้ว..เริ่ม ไปดีกว่า นอน ราตรีสวัสดิ์
17 ตุลาคม 2552 06:40 น. - comment id 1052432
ริมธาร ไม่ได้คุยกันนานเลย สบายดีนะ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
17 ตุลาคม 2552 06:42 น. - comment id 1052433
คุณครูกระดาษทราย ผมสบายดี แต่งานยุ่งนิดหน่อยครับ ขอให้มีความสุขครับ
17 ตุลาคม 2552 06:44 น. - comment id 1052434
คุณเทียนหยด No 4 ชะแว๊บบบบ ด้วยคนครับ
17 ตุลาคม 2552 06:48 น. - comment id 1052436
คุณแบม ตอนเราเริ่มที่จะสร้าง เราอาจทุ่มเททุกอย่าง แต่เมือได้มาแล้ว เราอาจลืมเวลา ในขณะที่เราสร้างไป ปล่อยให้สิ่งที่สร้างเริ่มผุพัง มีคนบอกว่า สิ่งที่อยากที่สุดคือการรักษาไว้ ให้เหมือนเดิม จริงไหมครับ ขอให้มีความสุขครับ
17 ตุลาคม 2552 06:51 น. - comment id 1052437
คุณน้ำตาลหวาน ซากสถานที่สร้าง มันจะผุกร่อนไปตามกาลเวลา ถ้าเราไม่รักษา ในที่สุด จะไม่เหลืออะไรเลย จริงไหมครับ ขอให้มีความสุขครับ
17 ตุลาคม 2552 06:52 น. - comment id 1052438
คุณวิทย์ การได้มาว่าอยากแล้ว การรักษาให้คงเดิม ยังยากยิ่งกว่า ว่าไหมครับ ขอให้มีความสุขครับ
17 ตุลาคม 2552 06:54 น. - comment id 1052439
สหายยา ซากสถานเมือเริ่มสร้างคงแข็งแรงจริงๆ แต่พอเวลาผ่านไป ก็เริ่มผุกร่อน ไปเรื่อยๆ สหายว่าจริงไหม สหาย ของแบบนี้ขอกันไม่ได้ ต้องหาคนร่วมสร้าง หาได้ยังล่ะ สหาย
17 ตุลาคม 2552 06:56 น. - comment id 1052441
คุณไร่ผาสุข โห รื้อทิ้ง พอจะรื้อทีไร คิดถึงตอนเริ่มสร้างทุกที คงตัดใจรื้อได้ยากครับ ขอให้มีความสุขครับ
17 ตุลาคม 2552 06:59 น. - comment id 1052443
ฉาง รักดีหามจั่ว รักชั่วหามเสา คงจะเกี่ยวกัน แบบนกแสกกลาง กับแสกข้างนั่นแหละ
17 ตุลาคม 2552 07:02 น. - comment id 1052444
คุณกวีน้อย ขอบคุณสำหรับข้อเสนอวิธีปรับปรุงครับ การอนุรักษ์ของเก่าเป็นเรื่องดี และเป็นการรักษาคุณค่าทางจิตใจ ตามวัฒนธรรมโบราณ จริงๆ ครับ ขอให้มีความสุขครับ
17 ตุลาคม 2552 07:04 น. - comment id 1052445
ฉาง ซนอีกแล้วนะ ไปแซวเขาอีกแล้ว สมกับเป็นหัวหมู่ทะลวงฟัน ของแก๊งค์เราจริงๆ
17 ตุลาคม 2552 07:11 น. - comment id 1052446
คุณเทียนหยด ฉันสู้ถากถางสร้างทางทำไม ฉันสร้างเพื่อใครก็ใครเป็น แรงผลักดัน นอกจากแรงใจที่ให้กับฉัน ยังร่วมกันฝัน สร้างสรรค์ สื่อปรารถนา ฉันผิดเพียงไหนในความเป็นคน นอกจากความจน แต่จนสู้ทนเสาะหา ส่วนเธอเปลี่ยนใจไม่ให้เวลา เหมือนเจตนาฆ่าฉันบั่นรักมลาย แม้เพชฌฆาตที่ประหารชีวัน ก่อนที่จะฟันดาบลงปลงชีพหมาย ยังขอขมาลาโทษผู้ตาย แต่เธอฆ่าชายอย่างฉันไม่ใยดี * เห็นซากสถานวิมานทะลาย ยิ่งอยากจะตายอยากตายไปจาก โลกนี้ ดั่งถูกดาบสองช้ำต้องชีวี ลาก่อนคนดีชีพนี้อุทิศให้เธอ เอาเนื้อเเพลงมาฝาก เพลงนี้ ชื่อ น้ำตาคลอ ผมชอบมากเลยล่ะ ลองฝึกร้องดูนะ อาจเกิดศิลปิน คู่ใหม่เกิดขึ้นในวงการก็ได้
17 ตุลาคม 2552 10:55 น. - comment id 1052488
ช่างลึกซึ้งยิ่งนัก no.3 โบราณสถานที่ล่มสลายไปแล้วพอเวลาผ่านไปบูรณะขึ้นมาใหม่ ถึงแม้จะไม่งามเหมือนเดิม แต่ก็ยังเหลือเค้าโครงของคุณค่าที่น่ารักษาไว้นะคะ คงเหมือนกับ ความรัก......รึเปล่าเนาะ
17 ตุลาคม 2552 15:15 น. - comment id 1052566
ซากสถานนานวันพลันสลาย ก่อสร้างคล้ายหมายวางอย่างชีวิต ความจริงใจใส่มอบประกอบกิจ กรรมลิขิตติดมาให้ฝ่าฟัน วัสดุจุไว้ให้จัดสร้าง เสาคานวางกลางถูกปลูกตามฝัน ดั่งความรักภักดิ์ที่มีให้กัน พอนานวันหวั่นเสื่อมเอือมระอา
17 ตุลาคม 2552 18:30 น. - comment id 1052588
คุณปรางทิพย์ ซากสถานวันนี้ที่ชำรุด มันอาจทรุดโทรมบ้างอย่างที่เห็น ถ้าเราสองพร้อมสร้างอย่างเคยเป็น คงงามเด่นขึ้นใหม่ในใจเรา... ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะๆ ที่นำมาฝากกันครับ ขอให้มีความสุขครับ
17 ตุลาคม 2552 18:31 น. - comment id 1052589
ฉางน้อย มาส่งสามยิ้มพิมพ์ใจหรือ สงสัยจะมีแผนซน อีกล่ะดิ
17 ตุลาคม 2552 18:40 น. - comment id 1052590
17 ตุลาคม 2552 19:55 น. - comment id 1052598
โคลอน เห็นฉางน้อยมา ส่งสามยิ้มพิมพ์ใจแล้ว โคลอน มาส่ง ทั้งรอยยิ้ม และชูสองนิ้ว สองข้าง ทำให้คิดว่า ฉางน้อยกับโคลอน กินกันลำบากจริงๆ ว่าไหม No 5
17 ตุลาคม 2552 21:02 น. - comment id 1052625
No 4 มายิ้มแบบนี้ คืนนี้จะนอนหลับไหมเนี้ย วันนี้มากันเกือบครบแก๊งค์นะ แต่อยากให้ครบจัง ว่าป่ะ
17 ตุลาคม 2552 21:15 น. - comment id 1052627
คม บาดลึกอีกแล้วค่ะ การปรับปรุงต้องอาศัย งบประมาณเยอะนะสมัยนี้
17 ตุลาคม 2552 21:31 น. - comment id 1052630
คุณนิลวรรณ บางทีการปรับปรุง ใช้งบประมาณอย่างเดียว ยังไม่พอ คงต้องใช้เวลา ที่มีอยู่ให้กันด้วย ว่าไหมครับ หายไปนานเลย สบายดีนะครับ ขอให้มีความสุขครับ
17 ตุลาคม 2552 22:29 น. - comment id 1052652
สวัสดีค่ะ พี่นักสืบ ไปตรวจงานทางไหนมาค่ะเนี่ย.. งานก่อสร้าง..ผู้บริหารเขาชอบค่ะพี่.. งานยุ่งไหม..สบายดีนะคะ...
17 ตุลาคม 2552 23:03 น. - comment id 1052671
เป็นบทกลอนที่ดีมากเลยค่ะ เปรียบเปรยได้ใจมากๆ นี่เป็นซากสถานปรับปรุงแล้วก็คงจะดี แต่ถ้าเป็นซากใจคงอีกนานนะคะ หวังว่าคุณคงสบายดี ขอให้มีความสุขค่ะ
18 ตุลาคม 2552 06:24 น. - comment id 1052720
คุณครูพิม ผมไม่ได้ไปไหนบ่อยหรอกครับ เรื่อง งานก่อสร้างก็รู้แค่งูๆ ปลาๆ ผมสบายดี ตอนนี้งานผมยังยุ่งอยู่ แต่ก็คิดถึงเพื่อนๆ อดที่จะลงกลอนไม่ได้ครับ ขอให้มีความสุขครับ
18 ตุลาคม 2552 06:29 น. - comment id 1052721
คุณแจ้น สถานที่ สิ่งของ หรือใจคน นานเข้าก็เริ่มสึกกร่อน เราอาจไม่เห็นคูณค่าเหมือนก่อน ทั้งที่จริงๆ แล้วเราใช้ความรัก เพื่อให้ได้มา ดังนั้นอย่าปล่อย ให้ทรุดโทรมไปเพราะสิ่งใดสิ่งหนึ่ง จริงไหมครับ ผมสบายดี ขอให้มีความสุขมากๆ ครับ
18 ตุลาคม 2552 07:49 น. - comment id 1052754
ห่างหายจากหน้าจอคอมไปหลายวันค่ะ เลยเพิ่งเข้ามาอ่าน... ไพเราะและมีความหมายที่กินใจค่ะ... " ซากสถานแห่งนี้คือชีวิต หลอมดวงจิตคงมั่นมิหวั่นไหว แต่สรรพสิ่ง....ล้วนเห็นความเป็นไป อยู่ที่ใจคงไว้ให้เหมือนเดิม....."
18 ตุลาคม 2552 08:16 น. - comment id 1052759
วุ้นเส้น ด้วยความรักห่วงใยหัวใจสร้าง จากแบบร่างร่วมกันที่ฝันไว้ กับทรุดโทรมคล้ายซากลำบากใจ แล้วทำไมเราทั้งคู่ไม่ดูแล.... ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ที่ให้กันครับ ขอให้มีความสุขมากๆ ครับ
18 ตุลาคม 2552 10:28 น. - comment id 1052787
สถานสถิตย์ครั้งคืนคอนเดิม ฝังพอกเพิ่มพูนพิศแรงคิดถึง หวนสู่แรกรักกันครั้นคำนึง ยังตราตรึงตราบชั่วชีพยังชนม์ แม้นมิอาจผันผ่านในวันเก่า บ่งบอกเล่าเตือนตัวทั่วแห่งหน ขอรำลึกรสหวานอันพึงยล ด่ำกมลม่านปิดอดีตกาล ..อดีตไม่มีใครลืมครับพี่ไร้ฯ มาเยี่ยมช้าหน่อยนะครับ สบายดีนะ
18 ตุลาคม 2552 12:23 น. - comment id 1052825
คุณกิ่งโศก สถานที่แห่งนี้เคยมีรัก สองเราถักทอฝันในวันก่อน มาบัดนี้เหลือสิ่งใดใจอาวรณ์ อกสะท้อนหวนคิดมิตรไมตรี.... อดีตดีดีทำให้เรามีความสุข จริงไหมครับ ผมสบายดี แต่งานยังยุ่งอยู่ครับ ขอบคุณสำหรับกลอนที่นำมาฝากครับ ขอให้มีความสุขครับ
18 ตุลาคม 2552 17:32 น. - comment id 1052899
อ่านแล้วเหมือนกับว่าผู้เขียนอยู่วงการก่อสร้าง เพราะเริ่มตั้งตั้งแต่ ร่างแบบ พิมพ์เขียว ลงเข็ม ทำคาน เสา พื้น หลังคา ครบแล้ว เป็นกลอนรักครับชุดนี้ (ถึงจะระบุว่าเป็นกลอนตามใจคุณก็ตาม) แต่เป็นกลอนรักในอีกมุมมองหนึ่งที่พัฒนาและเปลี่ยนแปลงไปตามอายุ และประสบการณ์ พักหลังๆ เห็นคุณนักสืบเขียนกลอนรักบ่อย ผมเชื่อนะว่าถ้าจะให้ไปเขียนกลอนรักหวานแหวน อกหัก อย่างเด็กรุ่นๆ คงไม่กล้าเขียน (แต่เขียนได้) มันคงจักกะจี้ พิลึก คุณนักสืบว่าไหม? ขอให้มีความสุขมากๆครับ
18 ตุลาคม 2552 18:19 น. - comment id 1052916
คุณฤทธิ์ ผมไม่ได้อยู่วงการก่อสร้างหรอกครับ แต่เคยปลูกบ้านมาหลังสองหลังครับ (หมายถึงจ้างเขาปลูกครับ) กลอนนี้อาจเป็นกลอนรักเชิงเปรียบเทียบ ที่คนอายุอย่างผม พอเขียนได้ แบบหวานแหว คงไม่ไหวเหมือนกันครับ คงจะจักกะจี้จริงๆ ครับ อยากเขียนแนว คุณฤทธิ์มากกว่า แต่ผมคงต้องพัฒนาอีกนาน และคงใช้เวลาไม่น้อยครับ แต่ยังหวังว่า สักวันจะทำได้สักครึ่งของคุณฤทธิ์ ครับ ขอให้มีความสุขมากๆ ครับ
18 ตุลาคม 2552 19:22 น. - comment id 1052934
เข้ามาอีกรอบ อ่านเม้นท์คนมีประสบการณ์คุยกัน..อิอิ จะมาขอบคุณพี่ที่อนุญาตให้นำกลอน ไปประกอบนวัตกรรมได้... ขอบคุณไว้ ณ ที่นี้...ขอบคุณคร๊าบบบบบ (แทนคำขอบคุณ ด้วยอาหารมื้อเย็นแสนอร่อยนี้ละกัน อิอิ...ผักกาดจอ)
18 ตุลาคม 2552 19:58 น. - comment id 1052947
วุ้นเส้น ประสบการณ์นิดหน่อย เท่านั้นครับ เรื่อง ที่นำไปใช้ ถ้าเป็นประโยชน์ก็ยินดีครับ ขอบคุณสำหรับอาหารเย็นมื้ออร่อยครับ ขอให้มีความสุขครับ
22 มกราคม 2553 12:10 น. - comment id 1089480
อ่านแล้ว ทึ่งค่ะ อิอิ อาจช้าไปหน่อย เพราะค่อย ๆ มาเก็บอ่าน
5 กุมภาพันธ์ 2553 18:41 น. - comment id 1096474
คุณ NuUNaA ขอโทษที่ตอบช้าครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ที่ให้ครับ