สายลมพัดโบกโชยพลิ้วโพยผ่าน ฤดูกาลล่วงวสันต์เหมันต์หวน พระพายพลิ้วปลิวไหวหัวใจครวญ จิตของนวลตราตรึงเพียงหนึ่งชาย เมื่อลมหนาวพัดพลิ้วหวีดหวิวหวั่น ดวงจิตพรั่นขวัญอ่อนยิ่งคลอนคลาย ข่มอารมณ์เปล่าเปลี่ยวเหงาเดียวดาย เหลียวรอบกายหมายพบอยากสบตา วันเวลาหมุนเวียนกาลเปลี่ยนผัน เพียงหนึ่งนั้นดวงจินต์ถวิลหา ย้อนรอยถึงหนหลังกี่ครั้งครา คงคุณค่าแห่งรักประจักษ์ดี เฝ้าถนอมเก็บไว้ดวงใจภักดิ์ ด้วยตระหนักผูกพันมั่นหนึ่งนี้ ทั้งวิญญาณมอบเคียงแต่เพียงพี่ วันเดือนปีผันผ่านเนิ่นนานคอย บรรจงคำจำหลักผ่านอักษร สถาพรแห่งห้วงใจดวงน้อย ผสานส่งสำเนียงมาเรียงร้อย สลักรอยประทับลงอย่างคงมั่น ฤดูกาลล่วงวสันต์เหมันต์หวน ใครหนึ่งครวญได้เคียงแต่เพียงฝัน รับลมหนาวเย็นเยียบและเงียบงัน เฝ้าข่มขวัญเหงาหงอยในรอยเรา
เรริน 12 ก.ย. 2552 17:09 น. - ID 129100 
807
2
0
12 กันยายน 2552 17:42 น. - comment id 1038105
เพลงเพราะจัง...
12 กันยายน 2552 18:41 น. - comment id 1038111
กลอนไพเราะมากค่ะ เข้าปลายฝนต้นหนาวอีกคราวแล้ว ไร้วี่แววของเขาคงเฝ้าหา รักคิดถึงซึ้งนัยคนไกลตา ตลอดเวลา..หัวใจจักไม่แปรเพลงไม้เมืองใช่ป่าวคะ เพลงเพราะจัง..เป็นกำลังใจให้นะคะ
12 กันยายน 2552 18:54 น. - comment id 1038121
เหงาได้ตลอดครับ ผมก็อีกคน...กำลังนึกอยากไปพักผ่อนครับ อยากได้เงียบๆเหงาๆอ่ะครับจะได้สะใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
