** จะรัก..เฮ้อ..หนักใจ ** จะมีรักสักครั้งช่างแสนยาก จะคิดฝากคำหวานก็พาลเซ่อ จะทักเขากลัวด่าซ่าจริงเออ จะชวนเธอมิกล้ามาเหนียมอาย จะเจ้าชู้เช่นยักษ์ชักกลัวคุก จะบุกรุกกลัวพ่อเตะถวาย จะหาเพื่อนนกต่อก็จะกลาย จะทำลายพาหล่อนร่อนหนีจร จะซื้อดอกไม้ฝากทางจุดหมาย จะพลิกกลายย้อนกลับนับสังหรณ์ จะจดหมายวอนเขาเฝ้าวิงวอน จะถูกร่อนลงขยะมาเก็บไป จะทำอย่างไรเล่าเจ้าข้าเอ๋ย จะละเลยรักเขาเฝ้าสั่นไหว จะทิ้งถ้อยลืมคำแต่น้ำใจ จะถอดไว้ก็คิดแม้นิทรา จะหน้าด้านหมั่นเกี้ยวกลัวเลี้ยวลด จะสู้อดทนไว้ไม่หรรษา จะขอหมั้นกลัวพ่อถีบออกมา จะอาสาทำงานพาลละเลย จะให้พ่อไปขอก็ตายจาก จะบอกแม่ก็พรากจากเฉลย จะพึ่งพี่ผัวว่ามาเปรียบเปรย จะหมายเผยมิกล้าน่าไม่อาย จะทำอย่างไรให้ช่วยบอกเถิด จะแจ้งเกิดมีเมียไม่เสียหลาย จะนับเงินนับทองก็มากมาย จะบอกขายกระต๊อบย๊อบแย๊บเรา จะบอกพ่อกำนันท่านสั่นหัว จะเมามัวกินเหล้าเขาว่าเขลา จะมีรักสักทีมีแค่เงา จะคอยเฝ้าคนอื่นจะชื่นบาน จะช่วยทำโน่นนี่มีแต่ว่า จะถูกด่าอย่างไรไม่สงสาร จะตามติดเป็นเงาเขาประจาน จะฝากขานกับเพื่อนจะเฉือนมาลย์ จะขีดเขียนร่ายกานท์ผ่านอักษร จะฝากกลอนระบบไม่ประสาน จะมีรักสักหน่อยน้อยเหตุการณ์ จะผ่านกาลแก่เฒ่ายากเคล้าเชย. *** แก้วประเสริฐ. ***
29 สิงหาคม 2552 22:04 น. - comment id 1033390
กราบสวัสดีงามๆ ค่ะครู.... กลอนของครูอ่านสนุกดีจังเลยค่ะ.... ศิษย์ว่าก็ดีเหมือนกันวันนี้อ่านแต่กลอน อำลามันเศร้าใจยังไงก็ไม่รู้นะคะ ด้วยความเคารพค่ะครู
29 สิงหาคม 2552 22:19 น. - comment id 1033405
คุณ เทียนหยด ศิษย์รักเรา จำไว้ว่าการเขียนกลอนต้องเขียน ได้หลายๆอารมณ์ หลายๆรูปแบบด้วยนะ หากใช้ใจ บังคับก็จะสามารถทำได้จ้า รักศิษย์เราเสมอ แก้วประเสริฐ.
30 สิงหาคม 2552 09:39 น. - comment id 1033455
จะทำอะไรสักอย่างนี่ คิดหนักอยู่เหมือนกันนะคะคุณลุง
30 สิงหาคม 2552 10:42 น. - comment id 1033479
จะบอกชอบคนหนุ่มก็กลุ้มหนัก จะบอกรักผู้เฒ่าเราพอไหว จะเกี่ยวก้อยนิ้วนางหว่างเดินไป จะทำไงกันหนอพ่อบอกมา จะลองเป็นกระทิงดูวิ่งเปรี้ยว จะลองเคี้ยวหญ้าอ่อนก่อนไหมหนา จะลองถอดสายสร้อยห้อยคอมา จะคล้องคอกานดาไว้มัดจำ จะลองดูสักครั้งแม้พลั้งพลาด จะไม่ยอมขี้ขลาดให้เราช้ำ จะเอื้อยเอ่ยเผยไปในน้ำคำ จะจดจำคำตอบเธอมอบมา จะลองถามเปรยเปรยเคยรักไหม จะตอบได้ถูกใจไหมพี่จ๋า จะยืนข้างหว่างกันตลอดเวลา จะสัญญาได้ไหมไหนบอกที จะเจ็บไข้ได้ป่วยจะช่วยไหม จะเช็ดเหงื่อคราบไคลได้ไหมนี่ จะคอยป้อนหยูกยารักษาดี จะรอถึงวันที่เธอโอเค จะเป็นหูเป็นตายามพล่ามัว จะเอาตัวบังแดดไม่หันเห จะคอยพัดให้เย็นเช่นทะเล จะเป็นเปลให้นอนตอนล้ากาย จะอะไรไม่เท่าเรารักมั่น จะแบ่งปันสิ่งนี้ไม่หนีหาย จะเป็นเพียงหนึ่งเดียวเกี่ยวใจกาย จะไม่คลายรักมั่นขอสัญญา จะมาบอกคุณครูว่า กลอนบทนี้ของครูแก้วฯ ถูกใจวัยรุ่นอย่างหนูมากๆๆค่ะ อิ (รุ่นไหน ละไว้นะคะ ครู)
30 สิงหาคม 2552 11:52 น. - comment id 1033495
กลอนบทนี้..โจ๋ได้ใจมาก..อิอิ
30 สิงหาคม 2552 15:35 น. - comment id 1033586
วันนี้กลอนกุ๊กกิ๊กดีจังเลยครับ แวะมาทักทายครับ
30 สิงหาคม 2552 17:31 น. - comment id 1033608
จะ....ดูแลเฝ้าระวังเช่นดั่งเพื่อน รัก...มิเลือนคอยดูเธออยู่ไหน เฮ้อ..หนทางต่างแดนช่างแสนไกล หนักดวงใจกระไรหนอ..ต้องขอจร....ฯ แฝดเพื่อน...เขียนกลอนได้น่ารักจัง...แวะมาเยี่ยมนะคะ...ระลึกถึงเสมอค่ะ..
30 สิงหาคม 2552 19:50 น. - comment id 1033641
ครูแก้วฯ คะ รุ่นนี้ยังต้องหนักใจอีกนะคะ ร่ายกลอนหวาน ๆ ไป แค่นี้ก็ยกความอึดอัด ไปแล้วค่ะ ขอให้มีความสุขนะคะ
30 สิงหาคม 2552 20:05 น. - comment id 1033645
โอ้วววว คุณลุงครับ สิฮักเฮ้อ มันเป็นตาหนักใจหล๊ายหลายเนาะ อ่านไปขำไปครับ อารมณ์สุนทรีย์จริงๆ นะครับ ผมขอฝากเพลงนี้ ให้ฟังครับ ## รักเจ้าเอย ## เอิร์น เพลงประกอบละคร ชิงชัง รักเจ้าเอย หัวใจเพรียกหา ความรักมา แย่งชิงไขว่คว้ากัน หากไม่เป็นเหมือนเช่นใจปอง แต่ต้องการครอบครอง หัวใจจึงมืดดำ เสมือนความชังบังตา ความรักทำให้คนสุขสม และ่ความรักทำให้คนหลั่งน้ำตา ต่อให้รู้ว่ารักคือไฟ แต่จะเดินเข้าไป ขอเพียงให้ได้มา จะกล้ายอมทำทุกอย่าง ใครไม่รักไม่รู้ ถ้าใครไม่อยู่ตรงนี้ สิ้นไร้พลังต้านความเสน่หา ถ้าใครได้รักจะรู้ รักคือยอดปราถนา ชาตินี้ถ้าคลาดครา สิ้นรักไปดวงชีวา จบสิ้นกัน รักเจ้าเอย หัวใจลุ่มหลง จะช้ำตรม เท่าใดก้อรักเธอ ผิดเพียงใดฉันพร้อมยอมทำ แค่เพียงในสักวัน ได้หัวใจของเธอ มาคู่เคียงเธอก้อพอ ********************************** ตามด้วย เวป มิวสิค เพลง ครับ http://www.youtube.com/watch?v=D5yGRN5ChsQ ฟังเเล้ว จะได้ไม่หนักใจ ยังไงล่ะครับ
30 สิงหาคม 2552 22:17 น. - comment id 1033718
จะรักใครอีกล่ะคะ คุณครูแก้ว เดี๋ยวศิษย์ๆทั้งหลาย จะช่วยค่ะ ช่วยดู ช่วยให้กำลังใจค่ะ
31 สิงหาคม 2552 10:55 น. - comment id 1033801
มาอ่านงานครูแนวสนุกสนานครับ ดูแลสุขภาพด้วยครับครู
31 สิงหาคม 2552 14:42 น. - comment id 1033913
คุณ ห้าเจ้าจอม ก่อนอื่นขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับ ผมเองเขียนนึกสนุกเลยเห็นบางคนเขียนไว้แต่ ไม่ลงตัวสักที ก็เลยเล่นคำ "จะ"ตลอดครับ ไม่มีอะไร หรอกครับ สนุกๆเท่านั้นเองตามประสาคนบ้าๆบอๆ บ๊องส์ๆ เช่นผมครับ แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2552 14:45 น. - comment id 1033914
คุณ แก้วประภัสสร ศิษย์รัก ครูเองนึกสนุกๆก็เล่นคำ เมื่อก่อน นี้ครูแต่งโคลง ใช้อักษรตัวเดียว " ค " จนจบทั้ง แปดบาทเลยล่ะแต่นานมาแล้ว ครูเองเธอก็ทราบ ว่ามักมีนิสัยไม่เหมือนใครและไม่ชอบยุ่งเกี่ยวกับ ใครๆเขา มาคราวนี้ใช้ " จะ " นำหน้าสนุกๆไม่ได้ คิดอะไรมากหรอกจ๊ะ รักศิษย์เราเสมอ แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2552 14:48 น. - comment id 1033916
คุณ กุ้งหนามแดง อิอิ เพื่อนรักจอมกลบท แต่ผมเรียกมันว่า กลบาทเน๊อะ ด้วยนิสัยบาตรแตกก็แบบนี้แหละจ้า รักเพื่อนเราเสมอ งานที่แล้วอุตส่าห์หิ้วไปฝากก็ไม่ มาเสียดายจัง รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2552 14:50 น. - comment id 1033918
คุณ กุ้งก้ามกราม ฮั่นแน่มาตีคู่กับกุ้งหนามแดงเลยจำพวกกุ้งนะ เดี๋ยวจับมา ต้มยำกุ้งเสียเลยฮ่าๆๆ นี่ผมตั้งเองว่า กลบาทไม่ใช่กลบทนะ ด้วยสติสตังไม่ค่อยดีเลยได้ แบบนี้ครับ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2552 14:52 น. - comment id 1033919
คุณ ราชิกา แฝดเพื่อนรัก ผมเองมันคนสติไม่ค่อยจะดี ก็แบบนี้แหละ เขาเขียนกันกลบท แต่ผมไม่ค่อย ชอบเลยแปลงซะเป็นกลบาทแทน ฮ่าๆๆๆๆ เขียน สนุกๆไปงั้นๆแหละจ้า รักแฝดเพื่อนเสมอ แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2552 14:55 น. - comment id 1033920
คุณ ปรางทิพย์ ศิษย์รักเรา ครูเขียนแบบบ้าๆบอๆจ๊ะ ไม่ได้ คิดอะไรมาก กลุ้มอกกลุ้มใจไม่มีหรอกหากสิ่งแปลกๆ มาลงบ้าง หวานก็เขียนแล้ว เศร้าก็เขียนแล้ว หวาน ปนเศร้าก็เขียนแล้ว ตลกโปกฮ่าก็เขียนแล้ว ธรรมะ ก็เขียนแล้ว เลย งง ไม่รู้จะเขียนอะไรก็หาสิ่งแปลก มาเสนอสนองพระเดชพระคุณท่านเท่านั้นล่ะจ้า ศิษย์เราหากนานๆเข้าก็อย่าให้เหมือนครูนะ รักศิษย์เราเสมอ แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2552 14:57 น. - comment id 1033921
คุณ กวีน้อยฯ ผมเองมันคนบ๊องส์ๆก็แบบนี้แหละไม่รู้จะ เขียนอะไรหาของแปลกๆมาเขียนบ้างให้มันบ้าๆเหมือน ผมครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2552 15:01 น. - comment id 1033924
คุณ ช่ออักษราลี โอ้ยๆๆๆศิษย์รักเรา ป่านนี้ไม่มีใครสนใจแล้ว แก่หง่อมแบบนี้ยิ่งรูปร่างอัปลักษณ์ แถมยากจนอีก ด้วยใครล่ะจะสนใจ ถึงสนก็ไม่มีปัญญาหรอกจ้าสู้ เอาความรักมามอบให้ศิษย์เราดีกว่าเน๊อะ ทางบ้าน ครูไม่มีคนรักหรือสนใจในกลอนเลย ถ้าตายไปก็ เสียดายที่ค้นคว้ามามากจึงรับสมัครศิษย์ที่เขาขอมา เอง เธอเป็นรุ่นแรก ช่วยดูแลน้องๆแทนครูด้วยนะ ด้วยเธอเก่งมากแล้วเก่งกว่าครูเสียอีก ด้วยยัง มีความคิดกว้างไกล ส่วนครูนั้นอยู่ในวงแคบก็ ทำเท่าที่ทำได้จ้า รักศิษย์เราเสมอ แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2552 15:14 น. - comment id 1033929
คุณ กิ่งโศก ศิษย์รัก ครูบอกแล้วไงที่ให้เธอหมั่นทำไว้ หากนึกจะพลิกแพลงอย่างไรก็ทำได้ อันที่จริงไม่ ยากอะไรเลยล่ะ ดูยายแบมซิยังทำได้ หากเป็นกลบท นั้นจะมีสองคำนำหน้า แต่ครูเองไม่ชอบกลบทจึง เล่นกลบาทซะเลย อิอิ ตามวิสัยครูเธอก็รู้ไม่ชอบ เลียนแบบใครๆ คิดเอง หากเธอย้อนหลังไปจะอยู่ หรือเขาเก็บไว้แล้ว ครูใช้อักษร " ค " แต่งโคลงถึง แปดบทเลยล่ะ ด้วยตัว "ค"ล้วนๆทั้งหมดจ๊ะ ไม่มีอักษรอื่นปะปนเลย ด้วยนิสัยแปลกๆของครู รักศิษย์เราเสมอ แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2552 18:36 น. - comment id 1033982
สวัสดีค่ะคุณครู คงไม่ว่ากันนะคะ หากจิตรำพันจะบอกว่าสนุกดีค่ะ จิตรำพันแวะมากราบคุณครูค่ะ เนื่องจากช่วงนี้งานรัดตัวมากถึงมากที่สุดเลยค่ะครู ต่อเนื่องกันมาตั้งแต่เดือนมิถุนายน อีกเหตุผลสำคัญ .... จิตรำพันกำลังอ่านหนังสืออย่างหนักเลยค่ะ อยากแต่งกลอนก็ต้องหักห้ามใจ เพราะต้องใช้สมาธิและเวลาให้คุ้มค่าที่สุด ครูเป็นอย่างไรบ้างคะ.... สบายดีไหมคะ ได้แต่หวังว่า... หากมีเวลาคงได้ไปกราบครูถึงบ้าน รักษาสุขภาพด้วยนะคะ รักและเคารพเสมอค่ะ
31 สิงหาคม 2552 19:40 น. - comment id 1034003
คุณ จิตรำพัน สวัสดีจ้าศิษย์รัก เธอเป็นคนแรกที่มาสมัคร เป็นศิษย์ครู กลอนนั้นให้ถือว่าเป็นงานอดิเรก ของเรา ทำงานที่สำคัญก่อนหนังสืออ่านแล้วต้อง ทำความเข้าใจพร้อมจดจำด้วยเพราะเป็นอนาคต ของเธอเอง ส่วนกลอนนั้นทิ้งๆไปก่อนหากครูยังอยู่ ยังไม่ตายไป มาทบทวนใหม่ได้เสมอๆ ทางที่ดีคือ ทางเมล์ครูนั่นแหละ จะเริ่มต้นใหม่ก็ได้จ้า ครูนั้น รักและเป็นห่วงศิษย์เสมอ ครูยินดีต้อนรับศิษย์เสมอ แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2552 22:03 น. - comment id 1034102
กลอนน่ารักมากครับ อ่านแล้วให้คิดถึงสมัยที่วฤกยังเป็นหนุ่ม กระชุ่มกระชวย ครับ
31 สิงหาคม 2552 23:02 น. - comment id 1034114
คุณ หมอวฤก คุณหมอครับผมดีใจที่คุณหมอเข้ามาเยี่ยมผม คุณหมอยังหนุ่มๆอยู่เลยและรูปหล่ออีกต่างหากมีทั้ง รูปวุฒิ วัยวุฒิ และ คุณวุฒิ นับว่าแม่บ้านคุณหมอ โชคดีมากจริงๆนะครับ นี่ไม่ได้พูดถึงอัธยาสัยนะครับ คุณมีนี้มีพร้อมทุกๆอย่างในตัวเองเสร็จ ผมขอชม ด้วยใจจริงครับ คิดว่าเราคงจะมีโอกาสได้พบกันอีก นะครับ แต่ก็แค่ความหวังเท่านั้นเพราะผมอายุ มากร่างกายก็ไม่ค่อยจะดีครับ แต่ที่แน่ๆคือรัก ในน้ำใจคุณหมอมากครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
1 กันยายน 2552 09:37 น. - comment id 1034178
สวัสดีค่ะครูแก้ว อ่านกลอนบทนี้ของครู ยิ้มไปหัวเราะไป จนคนข้างๆ สงสัยพฤติกรรม อิอิ มีความสุขมากมายค่ะครู
1 กันยายน 2552 10:36 น. - comment id 1034205
คุณ กชมนวรรณ สวัสดีจ้าศิษย์รักรุ่นแรกของครู ครูเองก็หา เรื่องเขียนจนได้แหละเขียนมานับเป็นร้อยๆเรื่อง แล้ว แต่ของครูทุกๆเรื่องล้วนยาวๆทั้งสิ้นจ๊ะนับแต่ เล่นกลอนมาเลยล่ะ นั่นซิครูอ่านเองตอนทบทวน ยังอดยิ้มไม่ได้เลย คิดว่าคงสนุกสนานกันพอสมควร จ๊ะ รักศิษย์เรามากเสมอจ้า แก้วประเสริฐ.