...มือจับมือก้าวเดินเพลินใจนัก รักผูกรักสนิทแนบแอบไออุ่น ใจอิงใจสายสัมพันธ์หวานละมุน ตาสบตาเคยคุ้นหนุนตักนอน ...หลับตาลงคงมั่นสัญญารัก ส่งใจภักดิ์หนักยิ่งดั่งสิงขร ห้วงคำนึงห่วงหาล้วนอาทร ฟังคำอ้อนจนหัวใจไหวรำพัน ...จะเหนื่อยหนักแค่ไหนใจไม่ท้อ เธอคอยต่อกำลังใจไม่ไหวหวั่น ระยะทางห่างไกล...ใจใกล้กัน ฟ้ามิกั้น...ทุกอย่างระหว่างเรา ...คิดถึงจนหมดใจรู้ไหมเอ่ย เธอเฉลยคำรำพันในวันเหงา ขอตอบกลับกระซิบเสียงเพียงเบาเบา ยังคอยเฝ้ารอยจุมพิตพิชิตหทัย... ...จะคอยวันได้พบประสบพักตร์ จะร้อยรักงดงามติดตามได้ จะคอยฟังเพลงกล่อมจากจอมใจ อิงอกในยอดชีวิตทุกนิทรา. ......................................................... ..........................................กิตติกานต์.
24 สิงหาคม 2552 17:59 น. - comment id 1030843
"ยังเฝ้าคอยรอยจุมพิตพิชิตใจ" (ปล.ไม่รุ ใครพิชิตใจใครสิคะ) อิอิ มาแนวหวานเลยนะจ๊ะ
24 สิงหาคม 2552 14:20 น. - comment id 1030995
ได้นอนกับคนรักทุกคืนดีนะ...ไม่ว่าจะป่วยไข้ก็นจะอยู่ดูแลกันตลอด...สิ่งนี้แหละที่ต้องการ ...มาทักทายครับ
24 สิงหาคม 2552 14:23 น. - comment id 1030999
คุณสมชาย... ได้แต่นอนอยู่ในหัวใจของกันและกันค่ะ.. แค่นี้ก็สุขใจแล้ว... ขอบคุณที่ทักทายค่ะ...
24 สิงหาคม 2552 16:52 น. - comment id 1031036
ฝนตก ฟ้าร้อง สองใจยังเกี่ยวกันแน่น จุ๊ฟฟๆๆ
24 สิงหาคม 2552 19:24 น. - comment id 1031082
อูย...หวานจัง อิจฉาแล้วนะค่ะพี่วุ้นเส้น
24 สิงหาคม 2552 19:52 น. - comment id 1031099
รักเธอแล้วตั้งนานเมื่อวานนี้ แหมเมื่อกี้ก็นิดนิดแอบคิดถึง เคยฝันนะเรารักกันไม่พรั่นพรึง เคยแอบหึงด้วยล่ะจะบอกเธอ อายก็อายอยู่หรอกที่บอกนั่น หัวใจดันทึกทักรักเสมอ ทุกคืนฝันถึงนะแถมละเมอ หัวใจเผลอได้ไงไม่รู้เลย
24 สิงหาคม 2552 19:55 น. - comment id 1031102
ครูกระดาษทราย ขอบคุณค่ะที่มาร่วมคิดถึงกัน กับภาพฝันอันงดงาม...
24 สิงหาคม 2552 20:01 น. - comment id 1031104
พี่แบม.. อิอิ ทุกบรรยากาศ เราใช้โซ่ล่้าไว้แล้ว อิอิ
24 สิงหาคม 2552 20:02 น. - comment id 1031105
พี่มิน.. ภาพซึ้งๆ ชวนให้คิดถึงนะ.. จะบอิกให้ อิอิ
24 สิงหาคม 2552 20:04 น. - comment id 1031107
น้องอ้อม... อิอิ อย่าได้อิจฉาเลย เดี๋ยวก็แก่ตามกันทั้งคู่แล้ว...อิอิ
24 สิงหาคม 2552 20:09 น. - comment id 1031111
คุณขวดเก่า... รักเธอแล้วตั้งนานเมื่อวานนี้ แหมเมื่อกี้ก็นิดนิดแอบคิดถึง เคยฝันนะเรารักกันไม่พรั่นพรึง เคยแอบหึงด้วยล่ะจะบอกเธอ อายก็อายอยู่หรอกที่บอกนั่น หัวใจดันทึกทักรักเสมอ ทุกคืนฝันถึงนะแถมละเมอ หัวใจเผลอได้ไงไม่รู้เลย ..................................................... แหมๆ วันนี้มาบอกรักสมัครมั่น เมื่อวันนั้นบอกรักใครไปไม่รู้ ไม่เชื่อลองย้อนเม้นท์เก่าเราเฝ้าดู แล้วจะรู้ว่าเผลอใจไปทุกวัน...อิอิ ขอแจมต่อนะคะ.. ขอบคุณค่ะที่มาทักทายเสมอ... เคยอ่านเจอว่าสมัครเป็นสมาชิกที่นี่ไม่ได้ ไม่ลองสมัครใหม่ เปลี่ยนชื่อใหม่ล่ะคะ เผื่อจะO.K. เอาใจช่วยนะคะ
24 สิงหาคม 2552 20:38 น. - comment id 1031131
จะคอยวันวันนั้นถึงวันนี้ คอยคนดีด้วยใจที่ไหวหวั่น จะคอยน้องอยู่ที่นี่ทุกทุกวัน กิตติกานต์คอยเจ้าพี่เฝ้าคอย.
24 สิงหาคม 2552 21:30 น. - comment id 1031162
มาส่งยิ้มให้เฉยๆ ไปแระ ฟิ้ววววววว อิอิ
24 สิงหาคม 2552 23:29 น. - comment id 1031219
ความรักนี้ทำให้โลกสวยงามจริงๆ นะครับ ถ้าหากรักนั้น มีเหตุและผล ขอให้รักสวยงาม ตลอดไปครับ
25 สิงหาคม 2552 00:05 น. - comment id 1031229
ใช่ค่ะ ฟ้ามิอาจกั้นใจของคนเราได้ กลอนเพราะมากค่ะ
25 สิงหาคม 2552 08:27 น. - comment id 1031273
พี่ก้อง คอยน้อง หรือ คอยใครกันแน่.อิอิ.. เค้ารู้ทันนะ..ขอบอก..
25 สิงหาคม 2552 08:27 น. - comment id 1031275
ฉางน้อย ส่งยิ้มไว้ก็พอแล้วละจ๊ะ....อิอิ
25 สิงหาคม 2552 08:30 น. - comment id 1031277
กวีน้อย.. ใช่ค่ะ...ความรักที่ไม่มีเหตผล มักจะต้องจากลากันเสมอ..... เหตผลเป็นเรื่องสำคัญ ของทุกๆเรื่อง...................... ขอบคุณในคำอวยพรค่ะ
25 สิงหาคม 2552 08:31 น. - comment id 1031278
พี่ปรางทิพย์ ขอบคุณค่ะที่มาอ่าน และให้กำลังใจ...
25 สิงหาคม 2552 09:04 น. - comment id 1031302
จับมือมั่นมอบใจในก้าวเดิน รักจะเพลินเกินใครในห้วงฝัน ใจสานใส่ใสซื่อถือสัมพันธ์ มอบแก่กันกอดไว้ไม่ง้อใคร สุขสันต์และสุขสมครับ
25 สิงหาคม 2552 09:16 น. - comment id 1031312
แม้อยู่ห่างไกลกันยังฝันถึง ขอบฟ้าหนึ่งเดียวกันอย่าหวั่นไหว สักวันหนึ่งคงพบสบซึ้งใจ สัมผัสใกล้แนบชิดทุกนิทรา สวัสดีค่ะคุณกิตติกานต์ มาชื่นชมบทกลอนเพราะๆ ค่ะ
25 สิงหาคม 2552 10:23 น. - comment id 1031365
ระยะทางที่ห่างมิร้างรัก เฝ้าฟูกฟักภักดิ์ใจที่ใต้หล้า ตราบสิ้นแสงสุริยันและจันทรา ขอพบหน้ากานดาพาชื่นทรวง ......................................... แม้ขอบฟ้ากว้างไกล แต่สายใยเราถึงกัน กลอนเพราะมากๆค่ะ
25 สิงหาคม 2552 18:16 น. - comment id 1031612
คุณแสงเพชร ขอบคุณในกำลังใจค่ะ
25 สิงหาคม 2552 18:17 น. - comment id 1031613
ความรักทำให้ทุกเวลามีค่าด้วยเนาะ
25 สิงหาคม 2552 18:18 น. - comment id 1031615
คุณเรียมเอง ขอบคุณสำหับกำลังใจและคำชมค่ะ... ฟ้าไม่กั้น...อาจจะถูกสิ่งอื่นกั้นค่ะ....อิอิ
25 สิงหาคม 2552 18:20 น. - comment id 1031617
คุณเทียนหยด ขอบคุณค่ะ..กำลังใจ...ที่ให้มา
25 สิงหาคม 2552 18:21 น. - comment id 1031618
คุณโคลอน ความรักทำให้เรามีกำลังใจ ฝ่าฟันอุปสรรค ทำให้หายเหนื่อย ทำให้มีความสุขค่ะ ขอบคุณค่ะ....
25 สิงหาคม 2552 19:09 น. - comment id 1031644
25 สิงหาคม 2552 19:49 น. - comment id 1031668
คุณมายาอักษรา มารับรอยยิ้มไปเก็บไว้ค่ะ...
25 สิงหาคม 2552 20:19 น. - comment id 1031689
ว้าว...อลังการแห่งรัก หวานแหววอ่านแล้ว ใจอ่อนหวิวหวิว ชื่นใจแทนคนนั้นจัง มีความสุขนะเพื่อน
25 สิงหาคม 2552 22:06 น. - comment id 1031769
ริมธาร.. ไปไหนมานะถึงเพิ่งมา....อิอิ พอดีจะทำสถิติความหวาน ให้สูงกว่าน้ำตาลน่ะ... หลับฝันดีนะเพื่อน...
26 สิงหาคม 2552 00:13 น. - comment id 1031819
มาอ่านกลอนเพราะๆ ก่อนนอนครับ ฝันดีนะครับ
26 สิงหาคม 2552 08:14 น. - comment id 1031872
สวัสดีครับคุณกิตติกานท์ แวะมาเยี่ยมครับ ๐ ปรารถนาและปรารมภ์.........๐ ที่...สยามสแควร์ เพลง...สุโขทัย...ขิม ๑๔ ๐ ชลพินธุสิ้นระยะจะหยาด ขณะวาตตลบวน คาบยามก็ข้ามระยะสถล อนุสนธิโดยแสง ๐ ลมร่ำก็ร่ำรสะประทิ่น ขณะผินปะรูปแพง ลมเอยรำเพยกละจะแฝง อุระแหล่ง..ก็-รูปเงา ๘ ๐ กลางสายลมกล้ำโกรก..สู่โลกต่ำ และคืนค่ำ..เย็นเยียบแสนเงียบเหงา โลกด้านในอกคน..เคยหม่นเทา- เปลี่ยนเป็นเช้าโชนช่วง..ด้วยดวงไฟ ๐ เป็นไฟฟอนแทรกสุม..คอยรุมเร้า เริ่มเมื่อเฝ้าใฝ่ฝัน..แล้วหวั่นไหว พาอ่อนหวานรำบายจากภายใน โชนเชื้อไออุ่นเนื้อจนเหลือกัน ๐ กลางไฟรุมสุมอยู่..ไม่รู้มอด จึงพร่ำพลอดงามระยับทุกหลับฝัน เติบเต็มล้วนปราโมทย์..ในโทษทัณฑ์ กี่กองไฟสุมกั้น..ไม่หวั่นเลย ๐ งามโลกนั้นพร่างแพร้ว..ยากแล้วล่วง คอยทาบทวงแนบอยู่..ฤๅรู้เฉย เผยเลศนัยแนบจิตให้ชิดเชย งดงามเอ๋ย..เมื่อร้อยรัด..สุดทัดทาน ๐ จึงตั้งตัวอุบัติขึ้นทะมึนอยู่ ให้รับรู้แนบน้อมด้วยหอมหวาน จังหวะช่วงเต็มตื้นของชื่นบาน เหมือนละลานอยู่พร้อมให้ยอมตน ๐ จะหยุดฤๅพร่ำพลอด...ที่ออดอ้อน เมื่อความอ่อนหวานหยั่งทุกครั้งหน นั้นหยั่งลงสู่อก..คอยวกวน- ในอกคน..จำพรากจึงยากนัก ๐ งามดอกบัวตองบานละลานลม พาแรกเช้าชื่น-ฉม..เกินข่ม-กัก ภุมรินบินรุดแล้วหยุดพัก เพื่อจะวักหวานอ้อน..เกสรไม้ ๐ หอมหวานไหวระลอก..ท่ามหมอกขาว กลางเหน็บหนาวล้อมนั้น...คือฝันใฝ่- จึงลงแทรกอ่อนละมุนของอุ่นไอ ฉาบทรวงไว้ต้านหนาว...อีกคราวแล้ว ๐ หยาดหยดแห่งเกสราที่ว่าหวาน คงค่อยซ่าน...กลางลมที่พรมแผ่ว หวานอาวรณ์ซาบทรวงทุกช่วงแนว ฤๅอาจแคล้วคลาดพ้น..นะคนดี ๐ กลีบสุมาลย์บอบบางที่กลางหมอก รอยั่วหยอกภุมรินในถิ่นที่ น้ำใจคนหยาดหลั่งทุกครั้งมี ก็ทุกทีหยอกยั่วผ่านหัวใจ ๐ เกิดขึ้นแล้ววางลง..จำนงนั้น- จะลำบากยากครัน...สุดกั้นไหว หรือเพียงรอบปรารถนาแห่งอาลัย มองที่..รอยหัวใจ..จักได้รู้ ๐ เหลืองดอกบัวตองบานละลานลม พากลิ่นฉมเช้าชื่นย้อนคืนสู่ ตาเอยแต่เล้าโลม...ด้วยโฉมตรู ย่อมเหลืออยู่..เพียงถวิลที่ดิ้นรน http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=11-2008&date=22&group=11&gblog=125