** เส้นทางชีวิต **

แก้วประเสริฐ

          ......๏**    เส้นทางชีวิต    **๚ะ๛
๏ หวิววาบหวามซาบซึ้ง     อนงค์นาง   จริงเฮย
เพ็ญพักตร์ดั่งจันทร์วาง     จากฟ้า
โขนงโค้งดุจวงกาง          เสี้ยวครึ่ง   งามนอ
เกิดก่อแสงเจิดจ้า            มากหล้าจากสรวง ฯ
๏ สองเนตรยามเบิ่งแล้ว    งดงาม
เยื้องกายพริ้งผุดลาม        ฝากพ้อง
มณีรัตน์ดั่งนิยาม             ปราชญ์ฝาก   นำแฮ
โฉมเฉิดจรัสเกรงขาม      ฝากไว้แดนดิน ฯ
   ๏ ประทุมเย้ยส่งฟ้า        ไฉไล   นักเฮย
บานเบ่งยั่วเย้าไฉน           สั่นซึ้ง
ไหวหวั่นช่างเกรียงไกร      อกพี่  แลนา
เนตรสบงามเคียดขึ้ง        บ่งไว้ใจสลาย ฯ
๏ อกเอ๋ยอกสบแล้ว          พรั่นพรึง
ผันพกวกเวียนตรึง           ชอกช้ำ
ชีวิตขีดเส้นตลึง              นวลแม่  ฝากแฮ
ทางสู่ซึ้งส่อล้ำ                 สั่นพลิ้วหวั่นไหว ฯ
๏ ทวนพบสบสิ่งช้ำ            มากมาย  นักแฮ
ดุจเปรียบดั่งเขื่อนฝาย       ก่อตั้ง
กรีดกั้นสิ่งเรียงราย           สิ้นหมด  ทางเอย
ใจพี่มิอาจยั้ง                   รักเจ้าทางใจ ฯ
๏ จันทร์ส่องแสงเจิดหล้า   สบนาง
ประกายผุดมณีวาง           สาดพลิ้ว
รัศมีจับกายพลาง             โชติช่วง  พรายแฮ
แม้นมาดเคียงคงกริ้ว        แหลกแล้วหนอเรา ฯ
๏ ชะเง้อมองสบแล้ว          เนตรนาง  งามเฮย
แย้มส่งจากเจ้าวาง            สู่ข้า
อกพรั่นสั่นทรวงกลาง         ไหวหวั่น  ใจแฮ
ดุจล่องลอยเหิรฟ้า             เจิดล้ำดวงฤดี ฯ
๏ มณีน้อยลอยเคลื่อนคล้อย   อบอวล  กลิ่นนา
กายหยุดสูดหอมหวน            สู่ซึ้ง
เส้นทางหมดแย้มยวน          ใจพล่าน  จริงแฮ
เปรียบดั่งหมู่ภมรผึ้ง            ขาดไร้เกสร.๚ะ๛
                   ***   แก้วประเสริฐ.   ***