เสาร์อาทิตย์รถติดวุ่นวายนัก ซื้อเสื้อผ้าจตุจักรคือเป้าหมาย ฉันต่อรถโหนราวจนตาลาย ทั้งหญิงชายสับสนควันรถยนต์ เด็กมอปลายกระเตงเป้กระเป๋าสวย วิ่งหอบเหนื่อยด้วยกลัวจะติดฝน วิ่งขึ้นรถตอนสายสายอยู่ลนลน เพราะหวังผลมุ่งสู่ประตูชัย สับเท้าเร่งแข่งกวดเพื่อนเรือนหมื่น เพื่อที่ยืนหนึ่งในร้อยต้องทนไหว กัดฟันเรียนเปลี่ยนตนอดทนไป จ่ายเท่าไรไม่ว่าค่าเล่าเรียน เห็นแล้วเหนื่อยในใจทำไมหนา ไล่ไขว่คว้าล่าชิงชวนคลื่นเหียน หากพลาดพลั้งคงผิดหวังเรื่องที่เรียน คงวนเวียนซิ่วต่อจนพอใจ
แพรพี 16 ส.ค. 2552 17:35 น. - ID 128470 
763
4
0
16 สิงหาคม 2552 19:00 น. - comment id 1027740
สู้ๆๆ ครับ เพื่ออนาคตที่งดงาม
16 สิงหาคม 2552 19:21 น. - comment id 1027743
วิถีคนเมืองค่ะ วุ่นวายสับสน นั่นเป็นแค่การเริ่มต้นนะคะ สู้ ๆ ค่ะ
17 สิงหาคม 2552 09:59 น. - comment id 1028028
ต้องปรับตัวครับสำหรับผู้ที่มาใหม่ เมืองหลวงมากมายหลายเรื่องหลายอย่าง ดี ไม่ดี มีมากมาย
17 สิงหาคม 2552 22:06 น. - comment id 1028390
พี่กี้ซิ่วไปหลายมอนะน้องแพรี่ กว่าจะมาลงเอยที่นี่ได้ ก็หลายปี
2 กันยายน 2552 20:20 น. - comment id 1034945
ขอบคุณทุกคนค่ะที่แวะมาอ่าน และมาให้กำลังใจ กลอนนี้ก็แต่งขึ้นตอนโหนราวรถเมล์แล้วเห็นเด็กนักเรียนไปเรียนพิเศษ วิ่งหอบกระเป๋าอิรุงตุงนัง มองแล้วก็เลยคิดไปว่ากว่าจะโต มาได้นี่มันลำบากจริงๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
