เหตุใดหนอหัวใจจึงเหน็บหนาว หรือเรื่องราวความหลังในครั้งก่อน เจ็บที่กายปวดที่ใจเกินยากถอน ใจจึงกร่อนร้าวลึกแสบถึงทรวง หยดน้ำตารดลงหน้าเพราะใจเศร้า เขาทิ้งเราผลักไสไม่เคยห่วง ซ้ำใจร้ายบอกย้ำแค่หลอกลวง ไม่ขอถ่วงเวลาให้ยืดยาว แบบนี้หรือความคิดคนเคยรัก พึ่งประจักษ์น้ำใจความแข็งกร้าว ไม่คิดแคร์ขอคบแค่ชั่วคราว เป็นคำกล่าวเจ็บเจ็บเก็บฝังใจ จากวันนั้นใจอ้างว้างพาลหดหู่ เศร้าอาดรูเหมือนเจียนจะขาดใจ ด้วยความรักความฝันสูญสิ้นไป กำลังใจถดถอยไม่เหลือดี ฟ้าลิขิตให้เรียนรู้สู้ชีวิต มุ่งฝึกจิตให้แกร่งแข็งแรงดี อย่าอ่อนตามเล่ห์กลที่มากมี ทางที่ดีต้องรู้จักรักตัวเรา บทเรียนนี้สอนใจให้ต้องคิด อย่าเชื่อคนชิดใกล้จนโง่เขลา เพราะใจคนสุดยากหากคาดเดา เจ็บก็เราช้ำก็เราต้องคิดตรอง
7 สิงหาคม 2552 10:14 น. - comment id 1024106
ที่1
7 สิงหาคม 2552 10:22 น. - comment id 1024113
การเรียนรู้ที่ไม่สิ้นสุดเลยหรือเปล่าคะชีวิต แวะมาศึกษาบทเรียนจากคุณเพื่อนค่ะ คนเก่งนะเนี่ย อิอิ
7 สิงหาคม 2552 10:56 น. - comment id 1024125
สวัสดีครับ "ในเรื่องราว"ชีวิตลิขิตเขียน คือบทเรียนหัวใจเก็บไว้สอน "ในเรื่องราว"แบบอย่างหนทางกลอน คงต้องนอนไตร่ตรองไหนของจริง
7 สิงหาคม 2552 11:04 น. - comment id 1024130
วันนี้สอนใครอีกนะ
7 สิงหาคม 2552 12:54 น. - comment id 1024202
เรียนไปเรื่อย ๆ เพิ่มประสบการณ์เดี๋ยวก็เก่งเองครับ
7 สิงหาคม 2552 13:33 น. - comment id 1024216
ปรัชญารักป่าวเนี่ยคุงรี แหมๆ เขียนซะลึกซึ้ง อย่างที่อาแปะขายข้าวมันไก่หน้าปากซอยว่า ที่ไหนมีรัก ที่นั่นมีตุ๊ด อิอิ อ้าว..ไม่เกี่ยวเหรอเนี่ย อิอิ
7 สิงหาคม 2552 14:21 น. - comment id 1024245
เจ็บนี้แค่จินตนาการ หรือความจริงค่ะ แวะมาให้กำลังใจจ้า
7 สิงหาคม 2552 15:04 น. - comment id 1024262
คุณเจอมาร จ้ายกหั้ยหม๊ดเลย ทั้งกาย และหัวใจ ดูแลดี ๆ ด้วยล่ะ..... จุฟฟฟฟฟฟฟ
7 สิงหาคม 2552 15:11 น. - comment id 1024266
คุณเพียงพลิ้ว ใช่จ้า วิชานี้เรียนตลอดชีวิต และ ตลอดเวลา ไม่มีหลักสูตรจบและตายตัวเชื่อเพื่อนดิ ไม่เก่งหรอกแค่พอตัวอ่ะ......
7 สิงหาคม 2552 15:14 น. - comment id 1024268
คุณพจน์รำพัน แหม....บางทีสิ่งที่เราเห็นก็ไม่ใช่ที่เป็นนี่ค่ะ มันก็ต้องมีกันบ้างค่ะ เล่ห์กลเล็ก ๆ น้อย... ยังมีโอกาสอีกค่ะ.......
7 สิงหาคม 2552 15:18 น. - comment id 1024270
คุณก้าวที่กล้า มิกล้าสอนใครค่ะ แค่สอนใจตัวเองเท่านั้นเอง ข้าน้องมิกล้าจ้า
7 สิงหาคม 2552 15:40 น. - comment id 1024280
คุณคนบนเกาะ ใช่ค่ะพี่ชาย เรียนไปเรื่อย ๆ เรียนทุก ๆ วัน เก็บวันละนิด ชีวิตก็น่าจะดีเน้อ.... รักษาสุขภาพนะค่ะ....
7 สิงหาคม 2552 15:44 น. - comment id 1024282
คุณยาแก้ปวด แล้วแค่จะคิดจ้าพี่ยา มุมมองคนเราไม่เหมือนกัน ลึกซึ้งแต่ยังไม่กินใจใช่ม๊ะ..... แสดงว่าแถว ๆ นั้นมีตุ๊ดแยะกระมั้งพี่....เหอ เหอ.... คิดถึงน้า....
7 สิงหาคม 2552 15:48 น. - comment id 1024285
คุณตรากลม จินตนาการในความฝัน กระมังค่ะ..... ขอบคุณจ้า......
7 สิงหาคม 2552 16:22 น. - comment id 1024315
ประสบการณ์เป็นอาจารย์ที่ดีค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ สวัสดีค่ะ
7 สิงหาคม 2552 16:28 น. - comment id 1024323
มีบางเรื่องราว กระทบใจเหมือนกัน อิอิ
7 สิงหาคม 2552 17:21 น. - comment id 1024343
ใจคนนั้นยากแท้หยั่งถึงครับ แวะมาให้กำลังใจและมาเยี่ยมขอรับ
7 สิงหาคม 2552 18:40 น. - comment id 1024360
ภาพสวยนะคะ หายไปนานเลย เนอะ สบายดีไหมคะ .....
7 สิงหาคม 2552 19:41 น. - comment id 1024380
ทุกอย่างล้วนคือชีวิตที่มีและดำเนินครับ มีทั้งมุมสว่างและมืดนะครับ
7 สิงหาคม 2552 20:40 น. - comment id 1024392
มาศึกษา เรื่องราวชีวิต ที่ต้องเรียนรู้ ตลอดเวลา ศึกษากระทั่งตัวเอง คนรอบข้าง สังคม ภาวะผู้นำ ประเทศ และ คนทั้งโลก.....รู้สึกแล้วเรา อิอิ ไปล่ะครับ ชะแว้บบบ
7 สิงหาคม 2552 21:12 น. - comment id 1024397
ตอนนี้ก็กำลังนั่งเรียนและศึกษาอยู่นอกบ้านค่ะคุณรี
8 สิงหาคม 2552 02:34 น. - comment id 1024523
เป็นบทเรียน เวียนสอน ย้อนให้เศร้า มองเห็นเงา เขากร้าว ร้าวหวั่นไหว กำหนดจิต คิดแกร่ง เข้มแข็งไว หากช้าไซร้ ใจหม่น คำคนลวง
8 สิงหาคม 2552 09:34 น. - comment id 1024597
คิดถึงค่ะ
8 สิงหาคม 2552 09:45 น. - comment id 1024605
k.somebody ใช่ค่ะ ประสบการณ์สอนคนเราได้ดีกว่าสิ่งใด ๆ คนเราคนอื่นบอกมักไม่เชื่อค่ะ กับบางเรื่องต้องเจอ ด้วยตัวเอง นี่แหละค่ะสิ่งที่ต้องเรียนรุ้.... ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ มันก็แค่เรื่องที่อยากเขียนค่ะ
8 สิงหาคม 2552 10:06 น. - comment id 1024628
คุณเจอมาร คนเรามีเรื่องราวของความหลังกันทุกคนค่ะ มีแต่ว่าเราจะเอาสิ่งนั้นมาปรับปรุงแก้ไขได้มาก หรือป่าวก็เท่านั้นเองจ้า......
8 สิงหาคม 2552 10:12 น. - comment id 1024631
คุณกิ่งโศก สมัยนี้รู้หน้าไม่รู้ใจค่ะ ต้องรู้จักกันนาน ๆ หน่อยเน้อ ขอบคุณสำหรับกำลังใจเจ้าค่ะ
8 สิงหาคม 2552 10:14 น. - comment id 1024632
คุณฉางน้อย หวัดดีจ้า..... ก็ยุ่งบ้างไม่ยุ่งบ้างค่ะ เห็นภาพแล้วใจมันชอบค่ะ สบายดีค่ะเรื่อย ๆ ไม่เจ็บไม่ไข้...... ขอบคุณน้า
8 สิงหาคม 2552 10:16 น. - comment id 1024633
คุณอินสวน โลกมีสองด้านเสมอ อยู่ที่เราเลือกจะเดิน คิดแบบนั้นเสมอค่ะ..... ขอบคุณน้า
8 สิงหาคม 2552 10:20 น. - comment id 1024635
คุณกวีน้อฯ แต่ตัวเองเข้าใจตัวเองก็พอล่ะ ถ้าทั้งโลกมันคง ปวดหัวพิลึกเน้อ.... แค่นี้แหละ ไปล่ะ
8 สิงหาคม 2552 10:22 น. - comment id 1024636
คุณแก้วประภัสสร งั้นขอให้ประสพความสำเร็จนะจ้ะคุณแบมจ้า ขอบคุณน้า
8 สิงหาคม 2552 10:25 น. - comment id 1024639
คุณปรางทพิย์ ทุกวันนี้ต้องใช้ความคิดอย่างหนักในการ ตัดสินใจค่ะ เพราะเลห์กลภาพลวงตามัน มากมายเหลือเกิน ขอบคุณนะค่ะที่แวะมา
8 สิงหาคม 2552 10:26 น. - comment id 1024641
คุณพิมญดา จุฟฟฟฟฟฟฟฟ........... คิดถึงเหมือนกันจ้า......... ขอบคุณน้า
8 สิงหาคม 2552 13:25 น. - comment id 1024713
บทเรียนนี้สอนใจให้ต้องคิด อย่าเชื่อคนชิดใกล้จนโง่เขลา เพราะใจคนสุดยากหากคาดเดา เจ็บก็เราช้ำก็เราต้องคิดตรอง เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะวรรคนี้ 100%
8 สิงหาคม 2552 20:36 น. - comment id 1024828
เป็นเรื่องราวที่เศร้ามากๆ
9 สิงหาคม 2552 10:37 น. - comment id 1025047
... ยิ่งไกลห่างร้างใยคิดถึง เฝ้ารำพึงคนึงหากว่าใครเขา เมื่ออยู่ใกล้ไร้ค่าดั่งคว้าเงา เห็นเพียงเราเก่าเก็บยิ่งเจ็บใจ
10 สิงหาคม 2552 16:20 น. - comment id 1025424
สวัสดีค่ะ เห็นด้วยมากๆกับบทสุดท้ายค่ะ ที่ผ่านมาเคยค้นหาคำตอบแบบนี้เหมือนกัน แต่ตอนนี้ รู้สึกแล้วค่ะ ไม่ต้องไปหาเหตุผลใดใดมาเลย ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่ตัวเรา มันจะดีได้หากเรายังคงครองสติได้ค่ะ
11 สิงหาคม 2552 08:46 น. - comment id 1025627
คุณกันนาเทวี สวัสดีค่ะ โลกนี้เดาอะไรไม่ยากเท่านใจมนุษย์ค่ะ ยิ่งโลก ณ วันนี้มองยากกว่าเมื่อก่อนมากค่ะ ปัจจุบันสวมหน้ากากกันแยะค่ะ ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะค่ะ.... คุณก่องกิก ใช่ค่ะ อาจเป็นเรื่องเศร้า แต่พี่ชายคงไม่ร้องไห้หรอกน่า รีรับรอง..... หวังว่าจะสบายดีนะเจ้าค่ะ....คุณฝากฝัน ความไกลมีผลกับความรักเสมอเลยเน้อ หรือไม่ก้อ รักแท้แพ้ใกล้ชิด.... ไม่เศร้าค่ะ ๆ วันพรุ่งนี้อาจเป็นของเรา อย่างน้อยเราก็ยัง สร้างความหวังให้ตัวเองได้เจ้าค่ะ.....คุณครูกระดาษทราย สวัสดีจ้าพี่ทราย ใช่ค่ะ อาจมีทั้งดีและร้าย แต่สิ่งที่ควรจำ คือสิ่งดี ๆ ที่มีให้กัน มีก็คิดแบบนี้เสมอเช่นกันค่ะ ปละ..คิดถึงมากมายนะจ้ะ รักษาสุขภาพด้วยล่ะK.Somebody ค่ะ เมื่อเราเรียนรู้มากขึ้นจะทำให้เราใช้สติมากกว่าอารมณ์ แล้วเราจะได้คำตอบและ เหตุผลที่ดีเสมอค่ะ เป็นกำลังใจให้นะจ้ะ... ปล. ต้องขอโทษด้วยค่ะที่มาตอบช้าไปหน่อย... ขอบคุณน้าที่แวะมา